آمار بالای اختلالات خواب در ایران /خواب خواری از جمله دلایل چاقی است

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، پاراسومنیا یا خواب خواری یکی از اختلالات پیچیده خواب است که در آن فرد در طول خواب و بدون آگاهی از اعمال خود، اقدام به خوردن غذا می‌کند. این پدیده عجیب و اغلب نگران‌کننده، سال‌هاست ذهن دانشمندان و پزشکان را به خود مشغول کرده است. دلایل دقیق بروز پاراسومنیا هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما برخی عوامل شناسایی شده هستند که می توانند در بروز پدیده ی خواب خواری موثر واقع شوند.

به عنوان مثال اختلالات خواب مانند آپنه خواب(توقف های مکرر تنفس در طول خواب)، بی‌خوابی و یا اختلالات ریتم شبانه‌روزی می‌توانند زمینه ساز بروز پاراسومنیا باشند. استرس و اضطراب و فشارهای روحی و روانی می‌توانند بر الگوهای خواب و ایجاد اختلالاتی مانند خواب‌خواری تأثیر بگذارند. مصرف برخی داروها مانند آرام‌بخش‌ها، ضدافسردگی‌ها و داروهای ضد تشنج می‌توانند عوارضی مانند خواب‌خواری داشته باشند. برخی مطالعات هم نشان می‌دهند که پاراسومنیا ممکن است دارای زمینه ژنتیکی باشد و از خانواده به ارث برسد.  در برخی موارد، اختلالات خوردن مانند پرخوری عصبی ممکن است با پاراسومنیا همراه باشد.

خواب‌خواری علاوه بر عواقب روانی و اجتماعی، می‌تواند عوارض جسمانی جدی نیز به دنبال داشته باشد. مصرف بی‌رویه غذا در طول خواب می‌تواند منجر به افزایش وزن و چاقی شود. انتخاب‌های غذایی نامناسب در طول خواب می‌تواند به کمبود برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی منجر شود. در برخی موارد، افراد مبتلا به خواب‌خواری ممکن است در حین خواب به خود یا محیط اطراف آسیب برسانند. مصرف مواد غذایی شیرین و اسیدی در طول خواب می‌تواند به پوسیدگی دندان‌ها و مشکلات لثه‌ای منجر شود. پرخوری در طول خواب احتمال بروز مشکلات گوارشی مانند سوءهاضمه، نفخ و سوزش سر دل را افزایش می دهد. در اکثر موارد، پاراسومنیا به تنهایی تهدیدکننده زندگی نیست. با این حال، در برخی موارد نادر، عوارض ناشی از این اختلال مانند خفگی در اثر بلعیدن غذا در خواب می‌تواند به مرگ منجر شود.

برای پیشگیری و درمان پاراسومنیا، روش‌های مختلفی وجود دارد که بسته به علت اصلی اختلال، ممکن است راهکار ها متفاوت باشند. رعایت بهداشت خواب، کاهش استرس، تنظیم برنامه خواب و بیداری، و اجتناب از مصرف غذاهای سنگین قبل از خواب و به طور کل ایجاد تغییر در سبک زندگی می تواند از بروز پاراسومنیا جلوگیری کند. درمان اختلالاتی مانند آپنه خواب، بی‌خوابی و اختلالات خوردن احتمال بروز پارارسومنیا را به شدت کاهش می دهد.  در برخی موارد، پزشک ممکن برای درمان پاراسومنیا دارو تجویز کند. تکنیک‌های رفتاری مانند شناخت درمانی رفتاری (CBT) می‌توانند در کاهش علائم پاراسومنیا موثر باشند.

پاراسومنیا یک اختلال پیچیده و چند وجهی است که نیازمند توجه ویژه و درمان مناسب می‌باشد. با تشخیص به موقع و درمان مناسب، می‌توان عوارض ناشی از این اختلال را کاهش داده و کیفیت زندگی افراد مبتلا را بهبود بخشید.