معلمان از فرق گذاشتن ناراحت هستند نه از فقر

به گزارش رکنا، علی اصغر فانی ، وزیر اسبق آموزش و پرورش در این نشست اظهار کرد: یکی از سیاست های بنده در دوران وزارت، ساماندهی نیروی انسانی بود، در این دوره ۵۰۰۰۰۰ دانش آموز به جمع دانش آموزان کشور اضافه شد؛ اما با این وجود حدود صد هزار نیروی انسانی ما در سنوات گذشته بازنشسته شد.

وی ادامه داد: قبل از طرح ساماندهی  هفته ای ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار ساعت اضافه کار و حق التدریس در هفته داشتیم که به نهصد هزار ساعت کاهش پیدا کرد.

وی با اشاره به طرح  رتبه بندی معلمان بیان کرد: رتبه ۱ ،۲، ۳ ،۴ و ۵ اسامی را از وزارت علوم قرض گرفتند استادمعلم، دانشیار معلم استادیار معلم یعنی ما چون قانون نداشتیم حتی اسامی را اینجا به عاریت گرفتیم ضمن اینکه معلم اصلا با کارمند فرق می کند و این یکی از مشکلاتی که متاسفانه وجود دارد.

وی در خصوص قضاوت های نادرست از حرفه" معلمی " گفت: عده ای می گویند معلمین سه ماه تعطیلی تابستان دارند و  ۱۵ روز هم تعطیلات نوروز  و در هفته هم به جای ۴۴ ساعت کارمندان ۲۴ یا ۲۲ ساعت کار می کنند و  کارشان خیلی سبک تر است و همین حقوقی که می گیرند مازاد است، این‌ استدلال ها را به صورت علنی مطرح می کنند یا در جلسات خودشان مطرح می کنند من در پاسخ  این موارد همواره می گویم هر یک ساعت تدریس حداقل دو ساعت انرژی کار اداری را می برد،  بعنوان فردی که از سال ۴۹ تا کنون معلمی کردم و هم معلم هستم و هم مسئولیت اجرایی و اداری داشتم، معتقدم  هر یک ساعت کار معلمی چون معلم وقتی وارد کلاس می شود کنترلش شروع به کار کردن می کند و یک ثانیه فاصله نمی افتد، سازمان اداری استخدامی کشور یک زمانی آمار میداد و می گفت که کارمندان در روز کمتر از یک ساعت حالا یک ساعت و نیم کار می کنند در صورتی که معلم وقتی وارد کلاس می شود یکسره کار می کند و اوراق امتحانی بچه ها را در خانه تصحیح می کند، طرح درس می نویسد و همه‌ی این ها نشان دهنده‌ی این موضوع است که  کارمند اداری و معلم متفاوت است و لذا  قانون استخدامی  خاص خودش را طلب می کند.

وی خاطر نشان کرد که آموزش و پرورش در اولویت دولت ها نبوده چه در گذشته و چه در حال و لذا ما وقتی که آموزش و پرورش را از  تولید ناخالص داخلی و یا بودجه عمومی کشور بررسی می کنیم می فهمیم که چقدر عقب هستیم و سهم آموزش و پرورش از تقریبا  ۲/۵یا ۲/۴ درصد است، درحالی که میانگین جهانی حدود ۴/۵درصد است یعنی ما ۲ درصد از میانگین جهانی عقب هستیم  و بودجه عمومی کشور هم ۱۱ درصد بوده و زیر ۹درصد  بوده و امسال هم ۹/۱درصد است، در حالی که حداقل می بایست سهم ما از بودجه عمومی کشور ۱۸ درصد باشد و متاسفانه به ما ندادند و نمی دهند و نتیجه اش آموزش و پرورشی است که هر سال با ۲۵ تا ۳۰ درصد کسری بودجه مواجه است و با این کسری بودجه ما انتظار نباید داشته باشیم که معیشت، هویت معلم حفظ شود و همانطور که رئیس جمهور منتخب فرمودند معلم نباید شغل دوم و سوم داشته باشد و در عین حال یک زندگی عزتمند داشته باشد اگر سهم ما از بودجه عمومی کشور به میانگین جهانی برسانند خوب یقینا ما می توانیم حقوق معلمین را افزایش بدهیم.

وی در پایان تاکید کرد: معلمان بیش از فقر، از فَرق ناراحت هستند. این یعنی وقتی که بین معلم و کارمندی در یک وزارت خانه دیگر تفاوت پرداخت تقریبا دو برابر است یعنی معلم همان حقوقی را می گیرد که در حکم آمده ولی کارمندان اکثر ادارات هزینه ایاب ذهاب، ماموریت، اضافه کاری بدون کار اضافه می گیرند و به مناسبت های ماه رمضان، شب عید بسته های آجیل و خرما و این موارد را می گیرند اما  معلمان از این مزایا محروم اند.