مردم این منطقه 25 سال است به دنبال شناسنامه می دوند / امکان صدور شناسنامه با یک دِه گردی ساده

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، آنهایی که شناسنامه‌ ندارند نه جزو آمار حساب می شوند نه یارانه ای می گیرند. در زندگی شان از از تحصیل و شغل هم محروم می شوند. اما مجبورند زندگی کنند و ازدواج های غیررسمی اما عرفی، جمعیت بی هویت ها را افزایش می دهد.

عبدالعزیز بلوچ زهی، نماینده نیک شهر در شورای عالی استان ها زندگی این افراد را برای خبرنگار اجتماعی رکنا توصیف کرده و تاکید می کند: در زاهدان هم آمار بی شناسنامه ها زیاد است چه برسد به روستاهای نیکشهر. حاشیه زاهدان بی شناسنامه های بسیاری هستند که روز به روز به تعدادشان افزوده می شود.

امکان صدور شناسنامه با دِه گردی روستایی

وی می افزاید: هیچ عزمی برای شناسنامه کردن کودکان وجود ندارد. به دلیل آن که افغانی هستند از شناسنامه محروم می شوند. در نیکشهر نزدیک 25سال است که افراد دنبال شناسنامه هستند. پرونده آنها باید در چند سازمان تایید شود. اما یک پرونده در اداره اطلاعات گیر کرده، پرونده دیگر در منطقه انتظامی و پرونده دیگر در ثبت احوال، در حالی که در گذشته دِه گردی روستایی بود که به روستاها می رفت و شناسنامه صادر می کرد. افغانی که نمی آید هزینه کند تا از روستاهای دور ایران شناسنامه بگیرد. چون همه در روستاها همدیگر را می شناسند و غریبه ها مشخص هستند.

نماینده نیک شهر در شورای عالی استان ها با بیان این که متاسفانه شهرستان چابهار، نیکشهر، فنوج یا لاشار و... از مرکز استان دور است، می گوید: سه چهار سال پیش افرادی را بعد از استعلام هایی که گرفتند شناسنامه دار کردند اما باید کمک کنند تا شناسنامه بدهند. اگر سختگیری های کاذب کاهش یابد، تا قیامت مردم ما شناسنامه دار نمی شوند.

مردم روستا توانایی رفتن به شهر را ندارند

عبدالعزیز بلوچ زهی با اشاره به این که ما روستایی ها برای به شهر آمدن می ترسیدیم و هنوز هم می ترسیم، اظهار می کند: مردم روستا مجبورند به شهرها بیایند و به ادارات (تشخیص هویت، ثبت احوال و...) مراجعه کنند. اولا که مردم روستایی توانایی رفتن به شهر را ندارند. دوم این که اگر کسی می خواهد مردم را شناسنامه دار کند باید سختگیری های کاذب را حذف کند و اگر عزمی برای ارائه شناسنامه دار کردن مردم نباشد آمارشان افزایش می یابد.

بی شناسنامه های سیستان و بلوچستان بیکارند

او در پاسخ به این سوال که افراد بی شناسنامه چه شغلی دارند؟ می گوید: بیکارند. نه یارانه ای از دولت می گیرند نه شغلی دارند. برخی از آنها چوپانی می کنند ولی بیشترشان بیکارند. ما آمار بیکاری بالایی در استان سیستان و بلوچستان داریم.

شهری که ساکنانش فقط نان خشک می خورند

نماینده نیک شهر در شورای عالی استان ها تاکید می کند: شناسنامه دارها بیکارند چه برسد به بی شناسنامه ها. در دهستان دستگرد واقع در بخش بنت یکی از بخش‌های شهرستان نیک‌شهر بسیاری با نان خشک شب شان را روز می کنند. بدون شناسنامه واقعا چیزی گیرشان می آید که بخورند؟ آماری وجود ندارد اما کسانی که شناسنامه ندارند و بیکارند گرفتار گروهک می شوند یا در دام موادمخدر و قاچاق آن می افتند. 80درصد جوانان در استان سیستان و بلوچستان بیکار هستند، در سطح استان که جای خود دارد. امروز بدون واسطه دست کسی به جایی نمی رسد، جوانان ما که دست شان به جایی بند نیست چگونه به شغل برسند؟ آمارها نشان می دهد که در استان سیستان و بلوچستان چند درصد جوان ها می توانند ازدواج کنند و یا ماشین، مسکن و شغل داشته باشند.

مهاجرت جوانان بی شناسنامه به کجاست؟

عبدالعزیز بلوچ زهی در پاسخ به این سوال که چند درصد جوانان به کشورهای همسایه مانند پاکستان مهاجرت می کنند؟ می گوید: هر کشوری نیروی خود را جذب می کند. با توجه به شرایط بد اقتصادی در منطقه، جوانان نمی توانند به پاکستان بروند. کشورهای عربی جای خوبی برای کار است که به دلیل نداشتن شناسنامه و اوراق هویتی جوانان نمی توانند به این کشورها مهاجرت کنند. تقریبا بسیاری از کسانی که در مسقط زندگی می کنند قبل از 20سال اخیر رفته اند و در 20 سال گذشته جوانان مهاجرتی به خارج از کشور نداشته اند. مهاجرت آنها بیشتر در داخل کشور است. آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.