اینجا 6 خانواده فقط یک خانه دارند / 10 زن و مرد در یک اتاق !

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا؛ این شرایط اقتصادی برای تهرانیان معضلی جدی تلقی می شود. به این خاطر دولت مجد شده است، تا قوانینی را که پیشتر تصویب شده بودند و شاید می توانستند جلوی این اوضاع را بگیرند، اجرا کند. مانند اخذ مالیات از خانه های خالی و البته نظارت. و البته، بعضی از افرادی که رعایت احکام را اوجب واجبات می دانند، حتی واجب تر از گرسنگی مردم، از زاویه اشکالات شرعی موضوع را مورد نقد قرار داده اند. آنها درست نمی دانند که چند خانواده در زیر یک سقف زندگی کنند. گزارش ما نیاز به این اشاره داشت امّا، پرسشی دیگر را مدّنظر قرار خواهیم داد. این وضعیتی که اسف بار خوانده شده است ، وضعیتی که بتازگی در تهران و برخی از شهرها شروع شده است، مورد نقد شرعی و اقتصادی قرار گرفته شده است، مگر همان اوضاعی نیست که سالیان سال در مناطقی مانند سیستان و بلوچستان ( تنها بدلیل فقر و نه فرهنگ بومی ) رایج بوده است.

البته این شرایط سختی که در تهران پیش آمده است مورد نقد است. هر اجتماع مطالبه گری حق دارد حاکمان خود را به علت یک چنین شرایط اقتصادی مورد مزمت قرار دهد. اما همین مردم باید  دولت و مجلس را برای شرایطی که سیستان و بلوچستان ( و مناطقی که مانند آن محرومند) داشتند، مزمت می کردند. سیستان و بلوچستان از مناطق محرومی است که سالیان سال، خانه هایی را دارد که دو ، چهار یا بیش از این تعداد خانواده را در یک خانه جای داده است.

برای واکاوی بیشتر موضوع و نگاهی اجمالی به پهنه ی مشکلات و محرومیت های استان سیتان و بلوچستان، با حافظ عثمان بلیده، از فعالان اجتماعی استان، گفتگو کردیم.

حافظ عثمان، ضمن بیان اینکه " بین مردم بلوچ سال ها است که سکونت چند خانواده در یک خانه، به فشار فقر مرسوم است" گفت : اینجا نه تنها دو خانواده که بلکه شش خانواده در یک حیاط زندگی می کنند.

این مربوط به امروز و دیروز نیست، در واقع من بیاد ندارم که چه زمانی اینگونه نبوده است. بسیاری از این خانواده ها در یک حیات 3 اتاقی زندگی می کنند. برخی 5 تا 10 نفر در یک اتاق زندگی می کنند. در برخی مواقع خویشاوندان یکدیگر هستند، در برخی مواقع هم حتی اقوام یا شناس یکدیگر هم نیستند.

2 هزار خانواده سیستانی با چند خانواده در یک خانه زندگی می کنند 

وی اشاره کرد: این شیوه ی سکونت در حاشیه شهرها نیست. بلکه بالغ بر 2000 خانواده در داخل شهرها هستند که با این شیوه زندگی می کنند. طی شش سال گذشته ، مکررا این مشکلات را به مقامات گزارش داده ایم. هر فرمانداری که تغییر می کند در جلساتش به این مسائل می پردازد. اما همچنان منوال به سیاق گذشته است و هیچ تغییری ایجاد نشده است. ما برای ریاست جمهوری ، نمایندگان  درخواست فرستاده ایم تا به داد این ملت برسند.

آب مصرفی را خریداری و آب شرب را با 20 لیتری تهیه می کنیم

حافظ عثمان بلیده بیان کرد: مشکلات بهداشت آب و بهداشت در منطقه بسیاری جدی است. متاسفانه افراد باید آب را خریداری کنند. یک تانکر آب 75 هزار تومان قیمت دارد که می تواند 5 روز برای یک خانواده کفایت کند. البته این آب مصرفی است وگرنه آب آشامیدنی را اهالی از شیرابه های شرب شهری تهیه می کنند. اینطور که با دبه آن را به خانه منتقل کنند. خود بنده هم با دبه های بیست لیتری آب شرب برای خانه تهیه می کنم.

حمام داشتن یک پدیده لاکچری !

وی ادامه داد: متاسفانه، تمهیدات بهداشتی در منطقه بی معنا است. برای بسیاری از خانواده ها، پدیده سرویس و دستشوئی و حمام بی معنا است. همراه با خیرین ، در حال ساخت دو حمام در منطقه جنگولک هستیم که همین حمام ساده ، برای اهالی و کودکان  پدیده ای لاکچری حساب می شود و باور نمی کنند که برای آنها ساخته می شود.
بلیده اشاره کرد: بعد از سیلاب، وعده هایی دادند. در شهر سرویس هایی ساختند. برای جنگولک ، شهرداری یک توالت سیار به ما هدیه داده است.

مواد ضدعفونی کننده 200 هزار تومانی برای الونک نشین ها!

سیستان و بلوچستان اکثر روزها در لیست قرمز کرونایی کشور است .وی در خصوص شیوع ویروس کرونا و تمهیداتی که در منطقه برای مهار این ویروس صورت گرفته است  گفت: وضعیت سیستان قرمز است. مسلما محدودیت امکانات بهداشتی بسیار متاثر است. اما مردم نمی توانند در خانه هایشان بمانند و از گشنگی بمیرند. در حال حاضر هیچ ماسکی در اختیار مردم نیست.نه مایع دستشوئی در اختیار مردم است. در خود بازار شهر چابهار هم نمی توانید مایع دستشوئی گیر بیاورید. البته یک سری محلول ضدعفونی است که 100 یا 200 هزار تومان ( بسته به میزان) فروخته می شود که خرید این نوع محلولات در توان مردم عادی نیست.

بسته های حمایتی به سیستان و بلوچستان نرسید!

ما درباره استانی صحبت می کنیم که کمب نشین هایش الونک هایی می سازند تا زیر آن زندگی کنند. این آلونک ها حتی شمایل خانه ندارند. امکانات خانه هم ندارند. فضاهائی هستند که خود افراد خشت بر خشت می گذارند تا اتاقکی ساخته شود و بتوان در آن زندگی کرد.

خیرین تهرانی 10 هزار ماسک ارسال کردند

این فعال اجتماعی سیتانی گفت: به خاطر شرایط کرونا ویروس، به ما هیچ امکاناتی داده نشد. نه بسته های معیشتی، نه بسته بهداشتی، نه تخت صحرائی یا ویژه ای. این اظهارات فقط اعلام محض بود و هیچ خدماتی به ما داده نشده است. فقط خیرین تهران 10 هزار ماسک به ما دادند که شبکه بهداشت چابهار از ما درخواست کردند و ما 2 هزار تای آن را به بیمارستان ها و درمان گاه ها دادیم.

بیکاری اوج گرفته و تجار ورشکست

بلیده، در خصوص بیکاری در استان و بیکاری مضاعف به دلیل کرونا در سیستان و بلوچستان بیان کرد: متاسفانه، بیکاری حکایتی کهنه در استان ما است. به تبع این بیکاری را کرونا تشدید کرده است. افرادی که کار و درآمد بخورنمیری داشتند هم بیکار شده اند. خرید و فروش در غرفه ها تعطیل شده است. بسیاری از تجار ورشکست شده اند. مردم عادی هم که از رفت و آمد مسافران ، باربری و کارگری کسب درآمدی داشتند، بی عایدی شدند.

افزایش آمار دزدی در سیستان و بلوچستان

متاسفانه دزدی زیاد شده است.پول مردم بیچاره را که 500 هزار تومان یا 1 میلیون تومان پس انداز داشتند تا در روز مبادا خرج غذا و درمان و ... کنند، می دزدند.یا اگر کولری جائی نصب شده باشد را می دزدند. مسلما فقر گسترده در این مسئله عامل است اما گویا یک گروه خاصی هستند که این دزدی ها را انجام می دهند. بعضی از آنهایی که دستگیر شدند از شهرهای دیگر آمدند.

استانی ثروتمند اما فقیر
سیستان و بلوچستان،استان محرومی است که اغلب مسئولان کشوری " در دوره های بحران، انتخابات یا هر زمانی که نیاز است در چشم باشند" از آن مایه می گذارند. این استان طیف گسترده ی مشکلاتی است که نادیده گرفته شده اند. مردمی هستند که در منجلاب فقر زندگی می کنند . با هر حادثه فوجی از اخبار بد از آنجا به گوش می رسد. هر کدام از مسئولان کشور که می خواهند انسان دوست تر دیده شوند ( البته تلاشی باطل است) شروع به افاده وعده هایی می کنند که هرگز اجرا نشده است. متاسفانه این استان مورد توجه کسی قرار نگرفته است. بهداشت و آموزش و توسعه به آنجا راه نیافته است. در حالی که به ادعای مسئولان و کارشناسان و با لفظی که می گویند،فقط منطقه آزاد چابهار می تواند به ده استان ایران نان برساند و سیستان را بهشت کند.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.