وجود بیش از یک میلیون دانش آموز بازمانده از تحصیل در کشور/پایین بودن سن ازدواج در مناطقی که بیشترین بازمانده از تحصیل را دارند

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، بر اساس کنوانسیون حقوق کودک،نخستین حق هر کودک، بقا، رشد و ادامه زندگی در شرایط متوازن و برابر است. حتی آموزش کودکان نیز از حقوقی است که باید با حساسیت اعمال شود. اما امروز در بسیاری از نقاط کشور شاهد دانش آموزان بازمانده از تحصیل هستیم که به هیچ عنوان زیبنده کشور نیست و ضرری است که از امروز شروع می شود و نتیجه آن در آینده ها ادامه خواهد یافت .بنابراین نیاز است تا حساسیت لازم در این موضوع ایجاد شود تا شاهد سرمایه سوزی مستمر که حال عادی شدن است نباشیم.

بیش از یک میلیون نفر بازمانده از تحصیل وجود دارد

داود محمدی عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی رکنا، در خصوص امار افراد بازمانده از تحصیل گفت: آمار دختران و پسران بازمانده از تحصیل بیش از یک میلیون است. البته آمار دختران نسبت به پسران بیشتر است. این آمار شامل افرادی می‌شود که هم اکنون باید در مدرسه باشند اما نیستند. بیشتر استان های حاشیه ای مثل سیستان و بلوچستان، بوشهر، ایلام و خوزستان نیز بیشترین آمار را در این زمینه دارند.

وی اظهار کرد: ما بحث آموزش از راه دور را در کشور داریم تا دانش آموزان بازمانده از تحصیل بتوانند از آن استفاده بکنند. در خود همین تهران، کودکان سر چهارراه یا زباله گردها نیز بازمانده از تحصیل محسوب می‌شوند که شرایط متفاوتی دارند اما ما وسیله ای برای اجبار خانواده ها به تحصیل فرزندانشان نداریم.

شرایط پیچیده کشور عامل عدم موفقیت در مشکلات آموزشی است

عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با بیان اینکه مجلس آموزش از راه دور را مصوب و آموزش و پرورش را ملزم به اجرای آن کرده است تصریح کرد: نهضت سواد آموزی نیز برنامه های متعددی در زمینه حل مشکل دانش آموزان بازمانده از تحصیل دارد. اما شرایط اجتماعی پیچیده ای که وجود دارد باعث عدم موفقیت نهاد ها و سازمان ها شده است.

محمدی تشریح کرد: متولی اصلی در زمینه دانش آموزان بازمانده از تحصیل، دولت است اما دستگاه های دیگری نیز وجود دارند که باید کارهایی را انجام دهند. درکل به دلیل بحران های اقتصادی که با آن روبرو هستیم، مزید بر علت شده اند. بنابراین باید همه نهاد های اجرایی کنار یکدیگر باشند و مانع از این مشکلات شوند.

کودکان کار شهر های بزرگ قشر نادیده گرفته شده در دانش آموزان بازمانده از تحصیل

او با بیان اینکه کسی به کودکان کار شهر های بزرگ که محروم از تحصیل هستند توجه نمی‌کند خاطر نشان کرد: مسائل دیگری در حاشیه تحصیل نکردن این افراد به وجود خواهد آمد. خیلی از این افراد که بازمانده از تحصیل هستند در بزرگسالی ممکن است جرایم مختلفی را انجام دهند که برای جامعه خطرناک است.

نماینده مردم تهران در پایان اذعان کرد: نقش رسانه ها در این مسائل بسیار پر اهمیت است و باید به مشکلات بپردازند. مسئولان نیز باید حتما پاسخگو باشند. ما قانون و نهاد مسئول کم نداریم بنابراین باید این دو کنار یکدیگر قرار بگیرند تا مشکلات حل شود.

شرایط بد عامل اجازه ندادن خانواده ها برای تحصیل فرزندانشان

صحبت های این نماینده باعث شد تا سراغ عادل برکم کارشناس آموزش و پرورش برویم. او درباره دلایل وجود دانش آموزان بازمانده از تحصیل گفت: نابرابری آموزشی برای دختران و پسران بیشتر در مناطق محروم است. خانواده ها به دلیل اینکه مدرسه در محل زندگی آنها نیست و شرایط تحصیل مناسب وجود ندارد به تحصیل کردن فرزندانشان رضایت نمی‌دهند.

عدم توسعه فرهنگی یکی از دلایل بازماندگی از تحصیل

وی ادامه داد: در مناطق محروم بعضی از مدارس به صورت مختلط کلاس برگزار می‌کنند یا دختران برای مدرسه رفتن باید مسافت زیادی را پشت سر بگذارند که به دلیل عدم توسعه فرهنگی در این مناطق، معمولا والدین این اجازه را به آنها نمی‌دهند.

برکم با بیان اینکه مدارس شبانه روزی را می‌توان برای دختران در مناطق محروم در نظر گرفت اضافه کرد: به دلیل وجود همان مشکلات فرهنگی نیز این راهکار امکان پذیر نیست.

این کارشناس آموزش و پرورش با اشاره به پایین بودن سن ازدواج در مناطقی که بیشترین بازمانده از تحصیل را دارند افزود: از آنجایی که دختران زود ازدواج می‌کنند نظر همسر در تحصیل مد نظر قرار می‌گیرد که معمولا امکان تحصیل صلب می‌شود. بنابراین با توجه به عدم توسعه یافتگی این مناطق در حوزه های اجتماعی و اقتصادی باید از سوی نهاد های مدنی و دولت اقداماتی در جهت بهبود وضعیت این خانواده ها و فشار به آنها انجام شود.

سهم آموزش از تولید ناخالص ملی حتی کم تر از پاکستان است

او تشریح کرد: دولت در زمینه آموزش کوتاهی می‌کند. مسئولان ذی ربط باید ترتیبی را اتخاذ کنند تا توجه ویژه تری نسبت به مناطق درگیر با دانش آموزان بازمانده از تحصیل انجام شود. حقیقت این است که سهم آموزش از تولید ناخالص ملی بسیار پایین است. حتی پاکستان نیز در حوزه آموزش بیشتر از ایران سرمایه گذاری کرده است.

شاخص عدالت آموزشی در کشور وجود ندارد

برکم خاطر نشان کرد: آموزش وپرورش ما هیچ شاخصی برای برقرار عدالت آموزشی ندارد و هیچ وقت ما گزارشی مبنی بر اینکه برای عدالت آموزشی چه کارهایی انجام شده است، وجود ندارد. حتی برای کیفیت آموزش نیز شاخصی نیست، بنابراین باید خود آموزش و پرورش اعلام کند که در برابری آموزش، عدم تبعیض جنسیتی و شکاف جنسیتی تحصیلات چقدر مشکل داشته است.

او در پایان تاکید کرد: نهاد های مدنی می‌توانند در این موضوع ورود کنند و از دولت پاسخگویی بخواهند تا مشکلات مشخص و حل شوند اما مسئله ای که وجود دارد این است که دولت هیچ علاقه ای به این زمینه نشان نمی‌دهد. سازمان های مردم نهاد کار خود را به خوبی انجام می‌دهند اما قدرتشان محدود است و نمی‌توانند بسیاری از تصمیمات مهم و اساسی را بگیرند.

خبرنگار: علی چاهه

برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.