چه کنیم تا کودک‌مان همبازی‌هایش را نزند؟
6 فرمول طلایی برای رام کردن بچه لجباز
رکنا: تربیت بچه از خودش عزیزتر است، شاید بارها این جمله را شنیده باشیم؛ هیچ‌کس هم تا به حال نگفته که بزرگ کردن فرزند کار ساده‌ای است. باید بدانیم که بخشی از تجربه‌های یادگیری کودکان ناشی از روابط علت و معلولی (اگر این کار را بکنم چه می‌شود؟) و بخشی دیگر حاصل تکرار است (گذاشتن لوگوهای اسباب‌بازی روی هم فقط به‌خاطر اینکه دفعه قبل هم همین‌کار را کرده‌اند). ضربه زدن به لوگوها و تماشای فروریختن آنها می‌تواند بخشی از بازی و تاثیر متقابل او روی اشیا یا برعکس باشد. اما وقتی پای ضربه زدن به اجسام و بچه‌ها به میان می‌آید، بحث دیگری از یادگیری به میان می‌آید که حتما باید به آن توجه داشته باشید.
بچه لجباز / به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، کودکان از سنین پایین می‌آموزند که چطور باید با دیگران تعامل داشته باشند. پس از همین امروز آغاز کنید. این مطلب را بخوانید تا بتوانید رفتار مناسب را در این مواقع داشته باشید. راه درست را بشناسید
کودکان به‌طور خودکار این مسئله را نمی‌دانند که ضربه زدن به بقیه ممکن است به آنها صدمه بزند. سوای اینها، شما نوزاد خود را تشویق می‌کنید تا توپ را پرتاب کند، با راکت ضربه بزند یا دستش را بزند به دست شما. هر بچه‌ای دوست دارد دو دستش را محکم به هم بزند، تحرک داشته باشد یا با شعر آواز بخواند، بنابراین یک کودک نمی‌تواند این مسئله را به‌خوبی درک کند و تشخیص دهد که زدن چنین ضرباتی به کودکان همسن خود کار درستی نیست. اغلب والدین وقتی می‌بینند که کودک‌شان مثلا همبازی یا همکلاسی خود را می‌زند، بی‌درنگ مبهوت و متحیر می‌شوند. شاید هیچ علتی هم نداشته باشد یا این خود بچه است که زیادی تحریک شده یا هیجان زیادی برای انجام چنین کارهایی دارد. در هر شرایطی، این وظیفه پدر و مادر است که جلوی چنین رفتارهایی را بگیرند و برای کاهش بروز آن، اصول مناسبی را اعمال کنند.
خوب و بد را به او بفهمانید
سعی کنید پیش از آنکه فرزندتان برای بازی به سایر بچه‌ها ملحق شود، با او درباره روش‌های مناسب بازی و فعالیت بین آنها صحبت کنید. خیلی ساده به فرزندتان بگویید که انتظارات‌تان چیست. زمانی که فرزندتان آن‌قدر بزرگ شده که بتواند واقعا درک کند که چه می‌گویید، درواقع زمانی است که می‌تواند بد و خوب را از هم تشخیص دهد. باید واضح و صریح به او بگویید که چه کارهایی خوب و چه کارهایی بد هستند.
شما مسئول هستید نه دیگران!
ناظر اخلاق و رفتار و عملکرد فرزندتان بوده و آمادگی آن را داشته باشید که سریعا واکنش نشان دهید. اغلب مواقع والدین حین بازی بچه‌ها توجه زیادی به آنها ندارند چرا‌که آن‌قدر گرم صحبت کردن با سایر والدین یا دوستان هستند که متوجه نمی‌شوند ممکن است رفتار آسیب‌زننده‌ای از آنها سر بزند. اصلا به کس دیگری اعتماد نکنید که حواسش به بچه‌تان باشد. فرزند شما و رفتار او، جزء مسئولیت‌های شماست.
کنترل داشته باشید
سعی کنید هر رفتاری را که ممکن است منجر به ضربه زدن فرزندتان به بقیه شود، در مسیر و جهت دیگری هدایت کنید. در بسیاری از موارد، چیزی که در قالب بازی و تفنن آغاز می‌شود ممکن است با صدمه دیدن یکی از طرفین به پایان برسد. اصلا از این مسئله نترسید که بخواهید چیزی را که مسبب بروز آسیب می‌شود از رابطه خارج کنید. این چیز می‌تواند وسیله‌ای قابل باد کردن باشد که هیچ صدمه‌ای به بچه نمی‌زند اما می‌تواند منجر به تقویت رفتارهای منفی در جهت زدن فرد دیگری شود و نباید بچه را به بازی با چنین ابزارهایی تشویق کرد.
او را از بازی خارج کنید
هر وقت دیدید فرزندتان در موقعیتی قرار گرفته که سایر بچه‌ها را عامدانه می‌زند، او را از بازی خارج کنید. باید سعی کنید به او یاد بدهید آسیب یا ضربه زدن به سایر بچه‌ها، امکان فعالیت را برایش از‌بین می‌برد. البته موقعیت‌هایی هم هست که در آن صادقانه نمی‌توانید پای خود را کنار بکشید. در این موارد باید بچه‌تان را از دیگران جدا کنید و نگذارید با بقیه بازی کند. بعد از گذشت یک زمان مناسب و معقول که همه آرام گرفتند، می‌توانید درباره اتفاقی که افتاده با او صحبت کنید و بار دیگر او را به فضای معاشرتی بازی هدایت کنید. اما سعی کنید حواس‌تان خیلی زیاد به کارهایش باشد. هیچ‌کس دوست ندارد که به فرزندش آسیب و صدمه‌ای وارد شود و در شرایطی که برخی از این رفتارها طبیعی است، باید تحت نظارت زیادی باشد و مانع از وقوع آن شد. از طرفی بهتر است نگذارید که فرزندتان را به نام بچه قلدر بشناسند یا بچه‌ای که شاید هیچ‌کس دوست ندارد با او بازی کند.
آرام باشید لطفا!
آرامش خود را حفظ کنید و نگذارید کودک‌تان ببیند ناامید شده‌اید. باید سعی کنید در چهره‌تان آرامش داشته باشید تا او متوجه شود با اینکه دوستش دارید، کارهای بدش قابل چشم‌پوشی نیست و زدن دیگران تحت هیچ شرایطی درست نیست. از واکنش بیش از حد هم نسبت به کارهای او خودداری کنید. زمانی که دارید فرد خطاکار را از بازی خارج می‌کنید، از کلماتی مانند «زدن نداریم!» استفاده کنید و رفتار و حرکاتش را به مسیر و انجام کار دیگری هدایت کنید.
ارسال نظر