در گفتگو با آرش حسینی میلانی بررسی شد،
جولان زباله گردی در تهران در دوره شهرداری فقیر!
رکنا: روند کنونی مدیریت پسماند شهر تهران با توجه به شرایط اقتصادی موجود، نه پایدار و نه براساس اصول کارشناسی، است چراکه زباله‌ها با هزینه‌های بسیار هنگفتی جمع‌آوری می‌شوند و تفکیک از مبدا نیز صورت نمی‌گیرد. طبیعتا کارآمدی بازیافت هم در این شرایط کاهش می‌یابد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، هرروز بر تعداد زباله گردهای تهرانی افزوده می شود ، روزگاری اغلب این زباله گردها ، غیر ایرانی و از اتباع افغان بودند ولی این روزها از کودکان دختر و پسر تا زنان و مردان ایرانی نیز در میان زباله گردهای دوره گرد پایتخت دیده می شود . این نوع جمع آوری پسماند از عقب مانده ترین روش ها محسوب می شود ولی برای پیمانکاران سودجو روشی مطلوب وبرای شهرداری که پولی برای به روز شدن ندارد ادامه یک مسیر کهنه از روی ناچاری است.
رئیس کمیته محیط‌زیست و خدمات شهری شورای اسلامی شهر تهران در گفتگو با خبرنگار اجتماعی رکنا مدیریت پسماند در شهر تهران را بررسی کرده می‌گوید: «در دوره پنجم مدیریت شهری، شاهد چندین بار تغییرات در بالاترین سطح شهرداری بوده‌ایم که این مسئله ضربه محکمی به هر سیستمی می‌زند. با این وجود، شورای شهر با وحدت و انسجام خود توانست این ضربه به مدیریت شهری را به حداقل برساند و در تصویب بودجه‌ها، برنامه‌ها و سیاست‌های کلان شهری سعی بر این بوده که با تغییر مدیریتی، حداقل آسیب به شهر و شهروندان تحمیل شود.»
سید آرش حسینی میلانی با اشاره به اینکه شهرداری باید در مورد حوزه پسماند تصمیمات جدی‌تری اتخاذ کند، تاکید می‌کند: «روند کنونی مدیریت پسماند شهر تهران با توجه به شرایط اقتصادی موجود، نه پایدار و نه براساس اصول کارشناسی، است چراکه زباله‌ها با هزینه‌های بسیار هنگفتی جمع‌آوری می‌شوند و تفکیک از مبدا نیز صورت نمی‌گیرد. طبیعتا کارآمدی بازیافت هم در این شرایط کاهش می‌یابد. مدت‌هاست که سرمایه‌گذاری در این حوزه تجدید نشده و تاسیساتی که در آرادکوه وجود دارد، باید نوسازی شود. انتظار ما از شهرداری این است که تحرک و چابکی بیشتری در این حوزه به وجود آورد. این امیدواری را داریم که با توجه به مدیریت جدید سازمان مدیریت پسماند، شاهد اقدامات جدی‌تر و گام‌های عملی‌تری در این رابطه باشیم.»
مردم را بد عادت کردیم
حسینی میلانی می‌افزاید: «سازمان محیط‌زیست به دلیل مشکلات از جمله بوی مشمئزکننده، بحث تغییر جای آرادکوه را مطرح کرده است. این موضوع در میان‌مدت برای شهر تهران مشکلاتی را به همراه خواهد داشت. در واقع، اینکه بلافاصله بگوییم آرادکوه جابه‌جا شود، پاک کردن صورت مسئله است. نهایی کردن مکان مرکز جمع‌آوری، پردازش و بازیافت زباله جدید کار چندان ساده‌ای نیست. هرگونه جابه‌جایی می‌تواند با مقاومت‌های اجتماعی و همچنین افزایش هزینه انتقال زباله همراه باشد.ضمن آنکه هرگونه جابجایی آزادکوه نیازمند کار مطالعاتی است و انجام این کار اعم از اقدامات مطالعاتی و جانمایی هم تنها برعهده شهرداری نیست و چندان ساده به نظر نمی‌آید و چندین دستگاه درگیر هستند و باید مشارکت داشته باشند بنابراین بهترین راه این است که سیستم آرادکوه را اصلاح و میزان ورودی به آن را کاهش دهیم.»
او در با این باره خاطرنشان می‌کند: «می‌توان با تقویت ایستگاه‌های میانی ، راندمان پردازش را افزایش و وزن زباله انتقالی را کاهش دهیم. به همین منظور چند تفاهم‌نامه بین مدیریت پسماند با پیمانکاران برای تفکیک لاستیک، لوازم الکترونیکی و سرشاخه امضا شده و در راستای این تفاهم‌نامه‌ها خوشبختانه وزن تناژ پسماند مقداری کاهش پیدا کرده است. ادامه این کار اصولی می‌تواند بار زباله ورودی به آرادکوه را کاهش دهد. از طرفی تفکیک از مبدأ و پردازش مکانیزه را باید در رأس کار قرار دهیم.»
طرح جامع مدیریت پسماند که از دوره شهرداری محمدعلی نجفی کلید خورد هنوز نتوانسته به خط پایان و مرحله اجرا برسد. رئیس کمیته محیط‌زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران درباره این طرح می‌گوید: «این طرح مطالعاتی در دوره شهرداری نجفی کلید خورد، در دوره افشانی تایید شد و در دوره حناچی به مرحله اجرا رسیده است و طرح چشم‌انداز مدیریت پسماند محسوب می‌شود.»
این عضو شورای شهر تهران افزود: «تهیه طرح جامع مدیریت پسماند برای داشتن یک چشم‌انداز در دستورکار قرار گرفته و فاز مطالعاتی این کار با تعیین مشاور، از سال گذشته آغاز شد. برای تدوین این طرح 18 ماه در نظر گرفته شده است. هم‌اکنون هم اقدامات مشاور طرح جامع مدیریت پسماند در مورد نمونه‌گیری پسماند به پایان رسیده و کارشناسان از مراکز مختلف تولید پسماند نمونه می‌گیرند تا وضعیت پسماند تر و همچنین درصد پلاستیک، کاغذ، شیشه و... در پسماند خشک را سنجش کنند. این کاری است که 11 سال انجام نشده و آخرین اطلاعات موجود از کیفیت و ترکیب پسماند مربوط به سال 87 است.»
حسینی میلانی با اشاره به اقدامات شهرداری در حوزه پسماند طی چند ماه اخیر تصریح کرد: اقداماتی هم انجام شده که از جمله آن می‌توان به اجرای پایلوت طرح تجمیع پیمانکاران خشک و تر در چند منطقه شهرداری تهران اشاره کرد که وضعیت این طرح هم‌اینک در حال بررسی و پایش برای گزارش‌گیری است.»
او با اشاره بر مشکلات کارکردی در فرآیند مدیریت پسماند، تاکید می‌کند: «این مشکلات در مباحث تکنولوژی، مالی، مدیریتی و پیمانکاری وجود دارد و عدالت اجتماعی حکم می‌کند شهروندانی که پسماند بیشتری تولید می‌کنند، سهم بیشتری در تامین هزینه‌های پسماند داشته باشند.»
چند شرکت اروپایی اعلام آمادگی کردند که تجهیزات پیشرفته‌ای وارد تهران می‌کنند و حاضر بودند پول کلانی به شهرداری بدهند و طلای کثیف تهران را خریداری و ساماندهی کنند. اما شهرداری این فرصت طلایی را از دست داد. رئیس کمیته محیط‌زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران، در پاسخ به این سوال که چرا این اتفاق در دوره‌ای که مدیریت شهری در دست اصلاح‌طلب است رخ داد؟ می‌گوید: «در شش‌ماهه اول دوره جدید مدیریت شهری که برجام با مشکل روبرو نشده بود، این فرصت سرمایه‌گذاری در حوزه پسماند وجود داشت. هیات‌های مختلفی برای سرمایه‌گذاری در این حوزه به ایران آمدند. اما بوروکراسی شهرداری طولانی است و در طول پشت سر گذاشتن پروسه بروکراسی، شرایط بین‌المللی کشور تغییر پیدا کرده و فرصت سرمایه‌گذاری اروپایی‌ها نیز از بین رفت.
در حال حاضر مدیریت پسماند و معاونت خدمات شهری تلاش می‌کنند که شهر از نظر پاکیزگی با مشکلی روبرو نشود. منتهی در ساختار پسماند ریل‌گذاری‌ها از قبل وجود داشته است. در دوره‌های قبل رویکرد شهرداری امانی بوده و در حالی که رویکرد مدیریت جدید شهری پیمانکاری شده است. شورای شهر نیز فشار زیادی می‌آورد که نظام این پیمانکاری‌ها رقابتی شود و در صورت وجود، انحصارها شکسته شود.»
او در پاسخ به این سوال که انحصار در نظام پیمانکاری وجود دارد، می‌گوید: «انحصار به معنای امکان کم رقابت، در شهرداری امکان بروز دارد. رقابت باعث افزایش کیفیت خدمات می‌شود. نظام رتبه‌بندی تحت فشار شورای شهر در حال اصلاح است. مدیریت شهری و شهرداری تهران باید توجه بیشتری به پسماند داشته باشد.»
در دوره قالیباف بود که مخازن بزرگ زباله که سر کوچه‌ها تعبیه شده و بوی بد، شیرابه و کثیفی را به شهر داد و چهره شهر را تخریب کرده و باعث شدند که حیوانات موزی همچون موش‌ها خوراک داشته باشند و برای زاد و ولد با مشکل خوراک روبرو نباشند. سوال اینجاست که آیا می‌توانیم امیدوار باشیم مدیریت شهری که با شعارهای رنگارنگ بر مسند سبز خیابان «بهشت» تکیه زدند، این مخازن را جمع‌آوری کنند؟ رئیس کمیته محیط‌زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران در پاسخ به این سوال تاکید می‌کند: «این مخازن در جهت جلب رضایت شهروندان تعبیه شدند و البته جمع‌آوری نیز راحت‌تر می‌شود. در گذشته شهروندان باید سر ساعت معینی زباله‌های خود را تحویل می‌دادند، در غیر این صورت زباله‌ها در خانه‌ها می‌ماند. این باعث نارضایتی شهروندان شده بود. به همین دلیل طرحی ارائه شد که طبق آن باید دو مخزن در بسته (برای زباله‌های تر و خشک) تعبیه شود و جمع‌آوری مکانیزه را سرعت بخشد. اما در اجرا مخازن آبی زباله‌های خشک حذف شد. درهای مخازن نیز باز می‌ماند تا تخلیه راحت‌تر انجام گیرد، غافل از این که زباله‌گردها به راحتی سر در مخازن فرو می‌برند و همین مسئله باعث افزایش زباله گردی در تهران شده است. روش قدیمی جمع آوری پسماند منجر به بالا رفتن آمار زباله گردی می شود زیرا پیمانکاران از این نوع جمع آوری سود می برند و شهرداری هم توان مالی به روز رسانی ندارد . در حال حاضر ما مردم را بد عادت کردیم. به این معنا که هر ساعتی می‌توانند زباله‌های خود را در مخازن می‌ریزند، بنابراین مدیریتی بر این رفتار وجود ندارد و مخازن در بعضی از مناطق دو تا سه بار در روز تخلیه می‌شوند. باید به راه‌حلی اساسی در مورد جمع‌آوری زباله‌ها و مخازن رسید. طرحی دیگری که در مدیریت شهری مطرح شد، این است که مخازن زیرزمینی شوند. این طرح در حالی مطرح می‌شود که در بعضی از مناطق تهران قابل اجرا نیست و هزینه قابل توجهی به شهر تحمیل می‌کند. جمع‌آوری مخازن در زمان کوتاه میسر نیست چراکه نارضایتی ایجاد می‌کند.»
خبرنگار: پریسا هاشمی
برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
ارسال نظر