آ ینه دروغ نمی گوید، به چشم های خود نگاه کنیم !

توضیح ساده در این باره ،معرفی چند تیپ از افراد است . گروهی معتقدند اگر ذره ای حرام در ابعاد مختلف رزق و روزی و مسائل اخلاقی و اجتماعی وارد زندگی شان بشود خیلی زود باید صد برابرش را پس بدهند،آنهامی گویند «حرام»به ما نمی افتد.

حساب و کتاب زندگی این افراد مشخص است و با حس خوب و قشنگی زندگی می کنند.

در مقابل این افراد ، آدم هایی که ممکن است روی اصل حلال و حرام در زندگی زیاد مقید نباشند را می بینیم. حرص و طمع سود و منفعت بیشتر سبب می شود کلاه در کلاه کنند وگاهی نیز برای پیشبرد اهداف و توجیه کارهای خود ،کلاه شرعی هم بسازند.

افرادی هم هستند که بی خیال و خونسرد زندگی می کنند و اگر دنیا را آب ببرد آنها را خواب می برد.

صفاتی مثل خشم و عصبانیت و نا آگاهی از مهارت های زندگی نیز برای افراد در جامعه چهره ای می سازد که در پس تصمیم های هیجانی و احساسی شکل می گیرد و شاید با خود واقعی این افراد کیلومترها فاصله داشته باشد.

یک تهدید جدی تمام این افراد را ممکن است به معصیت بکشاند و آن هم اظهار نظر بی پروا در مورد خطا و گناه و معصیت دیگران است.

این رفتار و گفتار زشت و نکوهیده ،همان غیبتی است که در مسایل و سفارش های دینی ما نیز بسیار سرزنش شده و مراقبت خود از چنین آلودگی معرف بیان شخصیت وارسته ما خواهد بود.

خیلی از کسانی که چانه گرمی دارند و به راحتی پشت سر دیگران صفحه می گذارند و خطاهای آ نان را نقل مجلس و محفل خود می کنند مصداق کسانی هستند که شنا گرانی توانمندند اگر آ ب بیابند.

شاید آ نها در موقعیتی قرار نگرفته اند که مثل آ هن در کوره آ تشین گداخته شوند و حالت بگیرند.

پس به راحتی می شود پشت سر دیگران حرف روی حرف گذاشت و بدون توجه به عاقبت این کار اشتباه و معصیت بزرگ که از گناه کبیره زنا نیز بدتر و زشت تر عنوان می شود دچار معصیت شد. اما چه خوب است هرموقع خواستیم در مورد گناه و شکست و مشکلات و گرفتاری های دیگران اظهار نظری بکنیم و خودمان را یک سر و گردن از دیگران بالاتر ببینیم لحظه ای به این موضوع فکر کنیم که خدا دانا و ناظر بر آ شکار و نهان همه است و اگر باطن پنهان ما را نیز ظاهر کند چه خواهد شد.

به این فکر کنیم که شاید ما نیز در آزمونی هر چند کوچک ،لنگ بزنیم و بهراسیم از این که اسمم مان سر زبان دیگران بیفتد.

اینجاست که به عمق معنا و مفهوم این ضرب المثل که «در دروازه را می شود بست اما در دهان دیگران را نه »،پی می بریم.

لازم است با خود خلوت کنیم ، لحظه ای به آ ینه بنگریم و چشم های خود را ببینیم. آ ینه ها دروغ نمی گویند.

همان طور که به فکر آبروی خود هستیم برای آبرو و حیثیت دیگران هم احترام قائل شویم و حرمت نشکنیم که مبادا صبر خدا سرآید و حرمت مان شکسته شود.

حضرت علی (ع) به معصیت کاران هشدار می دهد که از صبر الهی در مقابل معاصی خود مغرور نشوند و می فرمایند :از مجازات الهی برحذر باشید ،به خدا سوگند آن قدر پرده پوشی کرده که گویی آمرزیده است. یکی از صفات پروردگار «ستار العیوب بودن»است وبا رحمت واسعه اش گناهان پنهانی بندگان را افشا نمی کند تا آبروی آنها نزد دوست و آشنا ریخته نشود،شاید بیدار شوند و به سوی خدا بازگردند و از گناهان خود توبه کنند و دست بردارند.

اما افسوس ،افرادی از لطف و رحمت الهی سوء استفاده می کنند و گمان دارند گناهی نکرده اند یا اگر گناهی مرتکب شده اند خداوند بدون توبه ،آنها را مشمول عفو خود قرار می دهد.

امام علی (ع) به همین خاطر هشدار می دهند از لطف و عنایت الهی مغرور نشوند ، و وای به روزی که خداوند گروهی از گنهکاران را لایق عفو و بخشش نبیند ،آ نها را به حال خود رها کند تا مجازات شان را به تاخیر بیندازد و هنگامی که بار گناه شان سنگین شد به شدت مجازات شان کند.

ما باید مراقب باشیم که هم به گناه آلوده نشویم تا به دست خود اسمم مان را سر زبان ها نیندازیم و هم از این صفت خداوند تبارک و تعالی درس گرفته و ستارالعیوب باشیم.

اگر به راحتی در مورد طلاق دختر فلانی ،رفتار عروس همسایه ،بیکاری پسر دوست مان و شکست مالی اقوام خود و... نظر بدهیم و آ نها را به خاطر خطاکاری ،شکست و اشتباه های شان سرزنش کرده و راز مخفی شان را برملا سازیم نه تنها ما نیز معصیت کار شده ایم بلکه بی اعتمادی را در بین خانواده و اطرافیان به وجود می آوریم و این نتیجه و عاقبت خوبی برای مان نخواهد داشت.اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید