2 جوان برادر ناتنی شان را در قرچک ورامین کشتند / آنها به زندان محکوم شدند!

به گزارش رکنا، متهمان در دادگاه گفتند قصد قطع نخاع کردن برادرشان را داشتند اما ضربه های کاری موجب مرگ وی شد.

رسیدگی به این پرونده از شهریورماه سال ۹۹ به دنبال پیدا شدن جسد مردی جوان در یک مزرعه در قرچک ورامین آغاز شد.

 شواهد نشان می داد  جسد متعلق به مرد ۴۷ ساله ای به نام اکبر است که با ضربه های چاقو از پا در آمده است. جسد با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد و پلیس به رازگشایی جنایت پرداخت.

در بررسی ها روشن شد قربانی  آخرین بار با برادر ناتنی اش   به نام رحیم در تماس بوده است .با افشای این ماجرا رحیم ردیابی و بازداشت شد و به قتل برادرش  با همدستی برادر دریگرش رحمان اعتراف کرد.

 وی در بازجویی ها گفت : اکبر برادر ناتنی مان بود. او  اموال پدرمان را تصاحب کرده  و او را اذیت می کرد.او حتی زمین‌کشاورزی پدرم را از او گرفته بود اما اجاره بها را به پدرم پرداخت نمی کرد و پدرمان با سختی زندگی اش را می گذراند. او با رفتارهایش پدرمان را اذیت می کرد.

 وی ادامه داد : چند سال قبل اکبر در درگیری خانوادگی برادر کوچکمان  را کشت. اگرچه مادرمان از همان ابتدا اعلام گذشت کرد. اما از غصه کشته شدن برادر کوچک مان دق کرد  و فوت شد. همین موضوع باعث شده بود من و سایر خواهر و برادرهایم کینه اکبر را به دل بگیریم. آخرین بار من با برادر بزرگم صحبت کردم و قرار شد با اکبر صحبت کنیم تا دست از کارهایش بردارد. من او را به همراه همسر و فرزندانش به خانه مان دعوت کردم اما او این دعوت را نپذیرفت .به همین خاطر با برادر دیگرم تصمیم گرفتیم تا او را گوشمالی بدهیم .چند روز از این تصمیم گذشته بود که به پدرمان با من تماس گرفت و گفت اکبر بار دیگر با او درگیر شده و او را کتک زده است. آنجا بود که تصمیم گرفتم او را ادب کنیم.

رها کردن جسد در مزرعه

وی در تشریح جزییات جنایت گفت: من به دروغ با اکبر  تماس گرفتم و به او گفتم در حوالی قرچک زمین خریده ام .من از او خواستم تا همراهم به قرچک بیاید .ما با موتور به آنجا رفتیم و برادرم هم با موتور ما را تعقیب کرد. آنجا بود که با قمه ای که  از قبل تهیه کرده بودم چند ضربه به اکبر زدم . سپس  با کمک برادرم رحمان جسدش را در مزرعه رها کردیم و به خانه برگشتیم.

 به دنبال اعتراف های این مرد و  بازسازی صحنه جرم برای وی به اتهام قتل  و برادرش به اتهام معاونت در جنایت کیفرخواست صادر شد تا محاکمه شود. اما در میان پدر قربانی از  قصاص گذشت و دو برادر در شعبه هفتم دادگاه کیفری یک استان تهران طبق ماده ۶۱۲ قانون مجازات اسلامی از جنبه عمومی جرم از خود دفاع کردند.

 رحمان گفت :  برادر ناتنی مان از اوباش بود.او مستحق مرگ بود .او روزگارمان را سیاه کرده بود. رفتارهای برادرمان باعث شد تا تصمیم به این کار بگیریم .من و برادرم می خواستیم او را ادب کنیم.تصمیم داشتیم او را قطع نخاع و فلج کنیم تا دیگر نتواند ما را اذیت کند. اما ضربه های کاری موجب مرگ او شد.من از قتل برادرم پشیمان نیستم .چون او با از بدرفتاری هایش دست بر نمی داشت.او حتی  چندین بار پدرمان را اذیت کرده و او را کتک زده بود.

این مرد در حالی که سرش را پایین انداخته بود گفت : رفتارهای برادرم باعث شد تا ما چنین تصمیمی بگیریم .او با بدرفتاری هایش همه خانواده را تحت تاثیر قرار داده بود و  تحمل او برایمان سخت بود .باور کنید پدرمان هم به مرگ او راضی بود. به همین خاطر خیلی زود اعلام گذشت کرد.

رحیم نیز ابراز پشیمانی کرد.

با پایان دفاعیات  دومتهم، قضات وارد شور شدند و با توجه به رضایت اولیای دم، رحیم را به 10 سال و رحمان را به 5 سال زندان محکوم کردند.