چطور با اعتماد به نفس شویم؟

45 ساله و مجری تلویزیون است. دو فرزند دارد. می‌گوید: فکر می‌کنم اگر اعتماد به نفس ندارید بهتر است کار را در آخرین لحظه انجام دهید. وقتی جوان‌تر بودم هرگز فکر نمی‌کردم بتوانم کاری را در حضور دیگران انجام دهم.

به گزارش رکنا ، بسیار ترسو بودم. در هر خانواده‌ای هر عضو از آن نقش خود را دارد و من عضو خجالتی و حساس خانواده بودم. دوست نداشتم که دوستان پدر و مادرم به خانه ما بیایند چون باید با آنها وارد صحبت می‌شدم و از این مسئله به شدت وحشت داشتم. هنگام کار زنده تلویزیونی اول ترسیدم. اما پس از آن هیجان به سراغم آمد. بنابراین سعی کردم بیشتر همان هیجان را حفظ کنم تا ترس. چون می‌دانستم اگر به چیزی یا کاری نه بگویم بیشتر از آن ناراحتی می‌شوم که آن را قبول کرده و حتی شکست بخورم.

وقتی اولین برنامه‌ام را اجرا کردم بسیار مضطرب و هراسان بودم. این احساس هرگز کاملاً در من از بین نرفت، اما فهمیده‌ام که احساس فیزیکی ترس خیلی شبیه به احساس فیزیکی است که از هیجان کسب می‌کنم. تمام آن به آدرنالین مربوط می‌شود و فکر می‌کنم موجب می‌شود بهتر عمل کنم. اولین تولیدکننده تلویزیونی که با او کار کردم به من گفت می‌داند یک شخص حرفه‌ای هستم چون من همیشه موقع تمرین بد عمل می‌کردم اما وقتی جلو دوربین می‌رفتم همه چیز مرتب بود.

اگر اعتماد به نفس ندارید انجام کار در آخرین لحظه مؤثر است. بدین شکل شما راهی جز انجام آن نخواهید داشت. حتی اگر هراس داشته باشید و اگر کار خوب پیش نرفت، نگران نباشید. به‌طور مثال اگر من در برنامه زنده دچار مشکل شوم با خود می‌گویم اگر همه چیز هم کامل باشد خسته کننده می‌شود. در این مواقع عذرخواهی نکنید. بلکه به کار خود ادامه دهید. وقتی برنامه تلویزیونی خود را اجرا می‌کردم، قدم زدن به‌طور زنده در میان بینندگان کار بسیار مشکل و پراضطرابی بود.

متوجه شدم که اگر به جای نگاه کردن به همه آنها بصورت یکی از آنان خیره شوم، بهتر می‌توانم کنترل اعصابم را در دست داشته باشم. اما هنوز شخصی خجالتی هستم و وقتی می‌خواهم با یک شخص خجالتی دیگر مصاحبه کنم خیلی مشکل پیدا می‌کنم. وقتی با یک هنرپیشه سینما که او نیز خجالتی بود، مصاحبه می‌کردم به جای آنکه خود نیز ناراحت باشم سعی کردم با گفت‌وگوها و سؤالات ابتدایی او را در آرامش قرار دهم. توجه به دیگران موجب می‌شود ترس خود را فراموش کنید. گاهی اوقات در یک اتاق قدم زده و احساس مثبتی به من دست می‌دهد و گاهی نیز حتی در پوست خود احساس راحتی نمی‌کنم.

تازه مادر

م.ش، 35 ساله با شوهر و دختر 18ماهه‌اش زندگی می‌کند. او معتقد است خوب لباس پوشیدن به اشخاص در پیدا کردن اعتماد به نفس کمک می‌کند. او می‌گوید:‌بازگشت به کار پس از به‌دنیا آوردن دخترم کمی هراس‌انگیز بود. نمی‌دانستم چه انتظاراتی باید داشته باشم و از طرفی می‌ترسیدم دیگر نتوانم از عهده شغلم به خوبی برآیم. اما با شوهرم تصمیم گرفته بودیم فرزندی داشته باشیم. وقتی دخترمان را به دنیا آوردم فقط در او خلاصه شدم و تمام وقت با او بودم. او را برای گردش به بیرون می‌بردم و...

به کار قبلی بازگشتم، اما احساس روحی خوبی نداشتم. سعی می‌کردم کارم را به‌خوبی انجام دهم اما وقتی فکر می‌کردم دیگر تمام وقت کنار فرزندم نخواهم بود، احساس افسردگی می‌کردم. پس از آن هر روز مادرم دخترم را به محل کارم می‌آورد تا به او شیر دهم. وقتی او در کنارم و در آغوشم بود، احساس آرامش می‌کردم. اما وقتی دخترم شش‌ماهه بود، دچار آماس سینه شدم. چون مرتب به بچه شیر نداده بودم و هنوز هم بهبودی کامل نیافته بودم.

باید در مورد کارم بیشتر فکر می‌کردم و شیر دادن را کنار می‌گذاشتم. بنابراین یک پرستار استخدام کردم تا از کودکم نگهداری کند. اگرچه اینکه به شخص دیگری برای مواظبت از فرزندم اعتماد کنم کار سختی بود. او تا هفت‌ماهگی از دخترم مراقبت کرد و من احساس آرامش بیشتری پیدا کرده بودم. مدتی بعد از پرستار خواستم تا کارهایی که روزانه انجام می‌دهد در یک دفترچه یادداشت برای من بنویسد. بدین ترتیب می‌دانستم آنها چه‌کار می‌کنند و کمتر احساس دلتنگی می‌کردم.

باید در مورد خود مطمئن باشید. اینکه ظاهرتان چگونه باشد، مهم است. من می‌گویم لباس خوب بپوشید که اگر در درون دچار تلاطم هستید لااقل ظاهرتان خوب باشد. برای هر زنی سخت است که پس از زایمان به کار خود بازگردد چرا که ماه‌ها با کودکش بوده است و ناگهان پس از آن باید به سراغ چیز دیگری برود. فکر می‌کنم داشتن یک همسر و یا دوست و همکار خوب واقعاً مؤثر است.

چون آنها درک می‌کنند که شما برای اولین بار است که مادر شده‌اید و کمی طول می‌کشد تا دوباره به کار خود عادت کنید. می‌توانم صادقانه بگویم که اکنون راحت سر کار خود می‌روم. شخصیت من اکنون در کار نقش یک مادر نیز هست و این به من نیرو می‌دهد و واقعاً به من کمک می‌کند که در مورد توانایی‌های خود دوباره مثبت بیندیشم.

پنج راه برای رابطه کلامی بهتر

1ـ به یاد داشته باشید که این یک روند دوجانبه است. از مخاطب مستقیماً در مورد نگرش‌های او سؤال کنید و به حرف‌های او گوش کنید. سعی کنید به او بفهمانید که به حرف‌های او گوش می‌کنید.

2ـ صحبت‌ را با یک نکته جالب آغاز کنید. فیلم‌های جدید،‌ورزش و وقایع روزانه معمولاً موضوع‌های خوبی برای شروع صحبت هستند.

3ـ موضع صحبت را عوض نکنید. صحبت در مورد یک یا دو موضوع بسیار راحت‌تر از عوض کردن دائم موضوع است.

4ـ از سکوت‌های مابین صحبت نترسید چون می‌توانند به افراد فرصت فکر کردن بدهند.

5 ـ صحبت کردن، دیداری و شنیداری است. رابطه خوب چشمی، یک لبخند دوستانه و احترام به طرف مقابل صحبت را بهبود می‌بخشد.

س.د، 36 ساله در یک مشاوره املاک کار می‌کند. او با شوهر و سه فرزندش در تهران زندگی می‌کند.

اعصاب باعث می‌شود کار خود را بهتر انجام دهید.

شما می‌توانید در این شغل افراد بسیار پرهیجانی را ببینید. شما باید با دیدن آنها هیجان یافته و کار خود را بهتر انجام دهید.

من طبیعتاً یک شخص با اعتماد به نفس هستم. من فکر می‌کنم سیاست با اعصاب در ارتباط است. البته اعتماد به نفس داشتن فقط به این نیست که در دل خود حرف بزنم. من مشکلی با صحبت در جمع ندارم. اعتماد به نفس من با بالا رفتن سن و تجربه افزایش یافته است اما من آموخته‌ام که ترس را نیز بپذیرم. اعصاب موجب می‌شوند بهتر عمل کنیم.

چگونه خود را با اعتماد به نفس نشان دهیم؟

1ـ خود را صاف نگاه دارید. فرض کنید دست‌ها را به سمت سقف بالا برده و یک طناب را که بالا آمده بکشیده ماهیچه‌‌های بالا را کشش داده و سینه را صاف کنید.

2ـ عمیق نفس بکشید. مستقیماً از دیافراگم خود نفس بکشید تا هوای بیشتری را جذب کنید و نفس‌های خود را آرام کنید. فرض کنید یک بادکنک را باد می‌کنید. ماهیچه‌هایی که استفاده می‌کنید همان‌هایی هستند که باید برای نفس کشیدن استفاده کنید.

3ـ با خود زیر لب حرف بزنید. این کار را تمرین کنید. همیشه فرض کنید کلمات مستقیماً از دهانتان خارج می‌شوند نه آنها از لب‌های شما سرازیر شوند.

4ـ تمرین کنید. صدای خود را ضبط کنید. گوش کردن به صدای خود موجب می‌شود شخص زیروبم‌های صدای خود را بشناسد. سپس دوباره صدای خود را ضبط کنید. البته این‌بار با مکث و کم کردن زیر و بم صدا. از بالا بردن صدا در آخر جمله پرهیز کنید.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.

مترجم: لیلا کاظمی