گیاه شنگ چیست؟ + خواص بی نظیر شنگ

به گزارش رکنا، در شیراز و اصفهان به شنگ آلاله شنگ و در خراسان ریش بز خالدار و در لرستان شِنگ و در روستای خوی واقع در شهر کرد شنگ خطاب می کنند. به این گیاه یمنیه، قندرون، سنسفیل، تسلسفیل، اسپلنچ، اسفلنج و در آذربایجان یملیک هم می گویند.

مزاج شناسی شنگ

مزاج این گیاه سرد و خشک است و موجب بهبود و کاهش علائم اسهال می شود. خونریزی معده را قطع می کند و از خونریزی سینه پیشگیری می کند.

درمان بسیار مفیدی برای مبتلایان بیماری سل است. شنگ دیواره معده را تقویت می کند و در سم زدایی بدن نیز از این گیاه استفاده می شود. عصاره گیاه شنگ به عنوان یک فرآورده مکمل در بهبود کبد چرب اثرات خوبی از خو نشان داده است. درمان کچلی و زخم های پوستی نیز از خواص شنگ در طب سنتی است.

 از ضماد برگ های این گیاه در ساخت کرم به منظور التیام زخم های سطحی استفاده می شود.

خواص آرامش بخش شنگ

اگر جوشانده این گیاه را با روغن زیتون مصرف کنید خواص آرامش بخش آن را خواهید دید. ریشه این گیاه دارویی دارای لعاب بوده و کمی تلخ است. خاصیت خلط آور و نرم کننده سینه ازجمله مصارف دارویی ریشه این گیاه است.

استعمال موضعی گل های گیاه شنگ برای درمان سوختگی مفید است و ریشه این گیاه در طب سنتی برای سم زدایی بدن مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده از این گیاه در درمان زخم های گوارشی و ریه موثر است و عصاره آن به دلیل قابض بودن برای درمان انواع خونریزی ازجمله خونریزی های رحمی، دستگاه تنفسی و درمان برخی از انواع اسهال مفید است.

شیوه استفاده از شنگ:

آن را بجوشانید و سپس صاف کرده و هم گیاه پخته شده را مصرف کنید و هم آب آن را که سراشر از مواد مغذی است مصرف کنید.

شما می توانید 60 گرم از ریشه این گیاه را جوشانده و برای درمان بیماری هایی همچون نزله ریوی، نقرس، رماتیسم و امراض جلدی از آن بهره ببرید. کرمانشاهی ها و آذربایجانی ها آن را با استفاده از کمی نمک به صورت خام می خورند.