با کلکچال تهران آشنا شوید + فیلم
رکنا: اطراف تهران جاهای دیدنی زیادی دارد که برای گردش یک روزه مناسبند؛ مثل کلکچال، جایی که تهران زیر پایمان است.
به گزارش رکنا، کلکچال یکی از مسیرهای امن کوهنوردی اطراف تهران است و قلهاش یکی از قلههای رشته کوه البرز محسوب میشود. خوبی کلکچال این است که برای رفتن به آن نیازی نیست کوهنورد حرفهای باشیم و با کمی آمادگی بدنی و با لباس و کفش مناسب میتوانیم بخشی از مسیر را با خیال راحت برویم.
بیشتریها برای رسیدن به اینجا مسیر پارک جمشیدیه را در خیابان امیدوار انتخاب میکنند. اول باید راهی میدان تجریش شویم که با اتوبوس، تاکسی و مترو دردسترس ماست. از آنجا به مقصد کلکچال یا جمشیدیه اتوبوس و تاکسی زیاد است. ورودی مسیر کوهنوردی را داخل پارک و نزدیک کیوسک فدراسیون کوهنوردی میبینیم.
از ابتدای مسیر تا رسیدن به پناهگاه حدود ۵ کیلومتر راه در پیش است. میتوان در این پناهگاه استراحت کرد و راه را برای صعود به قله کلکچال ادامه داد.
پیادهروی و کوهپیمایی در جایی که هوای تمیزی دارد و از آلودگی صوتی ماشینها دور است، خستگی را از تنمان درمیآورد. از آن بالا میتوانیم خانههای شهر را ببینیم که فقط کمی از قوطی کبریت بزرگترند.
شیب مسیر آنقدر ملایم هست که غیرحرفهایها را اذیت نکند. راه پیش رو پهنای مناسبی دارد و با خیال راحت میتوانیم قدم برمیداریم. پس خودمان را برای حدود ۲ ساعت و نیم راه باید آماده کنیم.
۳ ایستگاه را که پشت سر بگذاریم، بعد از ایستگاه ۳ به اردوگاه یا پناهگاه میرسیم. در پناهگاه ۲۶۰۰ متر از سطح دریا بالاتریم. اینجا دیگر میتوانیم خستگی در کنیم و در رستوران پناهگاه غذا بخوریم.
برج کلکچال تهران نزدیک پناهگاه قرار گرفته. خیلی سال پیش گروههای پیشاهنگی در این برج میماندند. حالا مثل فانوس دریایی، انگیزهای شده برای کوهپیمایان که زودتر به بالا برسند.
برای خیلیها پناهگاه آخر راه است و از همان جا راهی پایین میشوند، درحالیکه برخی هم تا قله صعود میکنند. اگر بخواهیم مسیر پناهگاه را تا قله ادامه بدهیم، به تجهیزات کوهنوردی و تجربه نیاز داریم. بهخصوص اگر برف هم باریده و مسیر یخ زده باشد. در بیشتر مسیر بهجز گردنهها، موبایل آنتن میدهد.
درست است که میتوانیم در رستورانِ پناهگاه غذا بخوریم، اما اگر در راه برگشت باز گرسنه شدیم، در پارک جمشیدیه، کافه و رستوران هست.
بهترین فصل رفتن به کلکچال
در همه فصلها میتوانیم به اینجا بیاییم. علتش این است که عرض مسیر بین پارک جمشیدیه و پناهگاه زیاد است و خطری ندارد. البته که در فصل سرما احتیاط زیادی لازم است و بدون کفش یخشکن نمیشود بالا رفت.
وسایل مورد نیاز
باید لباس و کفش مناسب کوهنوردی، کولهپشتی، آب و غذای سبک برداریم. زمستان بدون یخشکن نباید آنطرفها آفتابی شد.
افشین پوررحیمی
ارسال نظر