neutrophils چیست؟ / جدول میزان نوتروفیل ها در آزمایش خون
رکنا: شمارش نوتروفیل ها در آزمایش خون می تواند به تشخیص بیماری ها و وضعیت های مختلف پزشکی کمک کند.
به گزارش رکنا، نوتروفیل ها (Neutrophils) نوعی از گلبول‌های سفید خون هستند که به‌عنوان بخش اصلی سیستم ایمنی بدن عمل می‌کنند. این سلول‌ها اولین خطوط دفاعی بدن در برابر عفونت‌ها و میکروب‌ها محسوب می‌شوند. نوتروفیل‌ها از طریق فرآیندهایی مانند فاگوسیتوز (بلعیدن و هضم میکروب‌ها) و آزادسازی مواد شیمیایی به مقابله با عفونت‌ها می‌پردازند.
ویژگی‌های کلیدی نوتروفیل‌ها
ویژگی‌های کلیدی نوتروفیل‌ها عبارتند از:
نقش در دفاع ایمنی: نوتروفیل‌ها برای مبارزه با عفونت‌های باکتریایی و قارچی اهمیت زیادی دارند.
تعداد زیاد در خون: نوتروفیل‌ها بیشترین تعداد گلبول‌های سفید را تشکیل می‌دهند.
حضور در محل‌های عفونت: زمانی که بدن با عفونت مواجه می‌شود، نوتروفیل‌ها به سرعت به محل عفونت می‌روند و میکروب‌ها را از بین می‌برند.
در آزمایش‌های خون، تعداد نوتروفیل‌ها می‌تواند نشان‌دهنده وضعیت سلامتی فرد باشد. به‌طور مثال، تعداد بالای نوتروفیل‌ها می‌تواند نشان‌دهنده وجود عفونت، التهاب یا برخی بیماری‌های خودایمنی باشد.
جداول نوتروفیل
جدول‌ها و اطلاعات مربوط به نوتروفیل‌ها معمولاً در زمینه شمارش سلولی خون و نتایج آزمایش‌های خون برای بررسی وضعیت سیستم ایمنی و سلامت عمومی بدن استفاده می‌شوند. در اینجا برخی از جداول و مفاهیم مرتبط با نوتروفیل‌ها آورده شده است:
1. مقدار نوتروفیل‌ها در آزمایش خون (بر حسب درصد و تعداد)
در آزمایش خون کامل (CBC)، نوتروفیل‌ها معمولاً به دو صورت بیان می‌شوند: درصد و تعداد مطلق.
| نوع نوتروفیل | درصد در خون (%) | تعداد مطلق (Cells/µL) |
|---|---|---|
| نوتروفیل‌های بالغ | 50% - 70% | 2,500 - 7,500/µL |
| نوتروفیل‌های میلوئید | 0.5% - 5% | 0 - 700/µL |
- نوتروفیل‌های بالغ (Segmented neutrophils): این نوع نوتروفیل‌ها بیشترین بخش از نوتروفیل‌های موجود در خون را تشکیل می‌دهند.
- نوتروفیل‌های میلوئید (Band neutrophils): نوتروفیل‌هایی که هنوز کامل تکامل نیافته‌اند و به‌عنوان پیش‌سازهای نوتروفیل‌های بالغ شناخته می‌شوند.
2. تغییرات نوتروفیل‌ها در بیماری‌ها
| وضعیت | تغییرات نوتروفیل‌ها | توضیحات |
|---|---|---|
| نوتروپنی (کاهش نوتروفیل‌ها) | کاهش تعداد نوتروفیل‌ها (< 1500/µL) | معمولاً ناشی از عفونت‌های ویروسی، شیمی درمانی، بیماری‌های خودایمنی و نقص ایمنی |
| نوتروفیلی (افزایش نوتروفیل‌ها) | افزایش تعداد نوتروفیل‌ها (> 7500/µL) | معمولاً به دلیل عفونت‌های باکتریایی، التهاب، استرس یا جراحت است |
| نوتروفیل‌ها در عفونت‌های باکتریایی | افزایش شدید نوتروفیل‌ها | نوتروفیل‌ها به محل عفونت مهاجرت کرده و فعالیت خود را برای مبارزه با باکتری‌ها آغاز می‌کنند |
| نوتروفیل‌ها در عفونت‌های ویروسی | کاهش نوتروفیل‌ها | در بعضی عفونت‌های ویروسی، مانند آنفولانزا یا HIV، تعداد نوتروفیل‌ها کاهش می‌یابد |
3. نوتروفیل‌ها در انواع خاصی از آزمایشات
تست شبیه‌سازی تشدید نوتروفیل‌ها: برای شناسایی توانایی نوتروفیل‌ها در مبارزه با باکتری‌ها و فعالیت‌های فاگوسیتی آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
آزمایش عملکرد نوتروفیل‌ها: در بعضی شرایط خاص برای ارزیابی کارآیی نوتروفیل‌ها در دفاع از بدن انجام می‌شود.
4. نوتروفیل‌ها و نقش آنها در التهاب و عفونت
نوتروفیل‌ها نقش اصلی در مبارزه با عفونت‌های باکتریایی دارند. آنها در محل عفونت‌ها با آزادسازی آنزیم‌ها و مواد شیمیایی به دفاع از بدن می‌پردازند و از گسترش عفونت جلوگیری می‌کنند. افزایش تعداد نوتروفیل‌ها می‌تواند نشان‌دهنده التهاب یا عفونت حاد باشد.
5. نتیجه‌گیری
شمارش نوتروفیل‌ها در آزمایش خون می‌تواند به تشخیص بیماری‌ها و وضعیت‌های مختلف پزشکی کمک کند. نتایج غیرطبیعی ممکن است نشان‌دهنده مشکلاتی مانند عفونت، التهاب یا اختلالات سیستم ایمنی باشد.
میزان نوتروفیل در سنین مختلف
میزان نوتروفیل در خون بسته به سن فرد ممکن است کمی متفاوت باشد. در اینجا میزان طبیعی نوتروفیل‌ها در سنین مختلف آورده شده است:
1. نوزادان و کودکان:
در نوزادان (تا ۱ ماهگی): تعداد نوتروفیل‌ها ممکن است بالاتر باشد، حدود ۵۰٪ تا ۷۰٪ از کل گلبول‌های سفید خون.
در کودکان (از ۱ ماهگی تا ۱۸ سالگی): مقدار نوتروفیل‌ها معمولاً حدود ۴۵٪ تا ۶۵٪ از کل گلبول‌های سفید خون است.
2. بالغین:
در بزرگسالان (۱۸ سال به بالا): نوتروفیل‌ها معمولاً ۵۰٪ تا ۷۰٪ از کل گلبول‌های سفید خون را تشکیل می‌دهند. تعداد نوتروفیل‌ها در هر میکرولیتر خون برای بالغین معمولاً بین ۲۵۰۰ تا ۷۵۰۰ سلول است.
3. افراد مسن (بالای ۶۰ سال):
میزان نوتروفیل‌ها در افراد مسن ممکن است کمی کاهش یابد. البته هنوز در بیشتر موارد در محدوده طبیعی (۵۰٪ تا ۷۰٪) قرار دارد، اما به دلیل تغییرات سیستم ایمنی در پیری، ممکن است تعداد نوتروفیل‌ها و عملکرد آنها تحت تأثیر قرار گیرد.
4. ملاحظات
در تمام سنین، میزان نوتروفیل‌ها می‌تواند تحت تأثیر عواملی مانند عفونت، التهاب، داروها، بیماری‌های مزمن، و یا سایر شرایط پزشکی قرار بگیرد.
تعداد نوتروفیل‌ها در نوزادان و کودکان معمولاً بالاتر است و در دوران رشد، به‌خصوص در صورت ابتلا به عفونت‌ها، میزان نوتروفیل‌ها می‌تواند تغییر کند.
نتیجه‌گیری:
مقدار نوتروفیل در خون معمولاً در بزرگسالان در حدود ۵۰٪ تا ۷۰٪ از گلبول‌های سفید است و در نوزادان و کودکان ممکن است کمی بیشتر باشد. برای تشخیص دقیق وضعیت سلامتی، تغییرات میزان نوتروفیل‌ها باید در کنار سایر عوامل بالینی و آزمایش‌ها ارزیابی شود.
علائم کمبود و زیادی نوتروفیل
کمبود یا زیادی نوتروفیل‌ها در خون می‌تواند علائم مختلفی ایجاد کند که نشان‌دهنده مشکلات سیستم ایمنی بدن یا وجود عفونت‌ها یا اختلالات دیگر است. در ادامه، به علائم کمبود و زیادی نوتروفیل‌ها اشاره می‌شود:
1. علائم کمبود نوتروفیل (نوتروپنی)
کمبود نوتروفیل‌ها که به آن نوتروپنی گفته می‌شود، می‌تواند به دلیل بیماری‌ها، عفونت‌ها، اختلالات ایمنی یا درمان‌های خاصی مانند شیمی درمانی رخ دهد. علائم نوتروپنی عبارتند از:
عفونت‌های مکرر: نوتروفیل‌ها نقش اصلی در مقابله با عفونت‌های باکتریایی دارند. بنابراین، کمبود نوتروفیل‌ها می‌تواند باعث ابتلا به عفونت‌های باکتریایی و قارچی شود.
تب و لرز: یکی از علائم رایج نوتروپنی است، به خصوص در صورت وجود عفونت.
زخم‌های دهانی و گلو: نوتروفیل‌ها در مبارزه با عفونت‌های دهانی نقش دارند، بنابراین کمبود آنها می‌تواند باعث زخم‌های دهانی یا التهاب در گلو شود.
التهاب یا عفونت‌های پوستی: ممکن است فرد مبتلا به نوتروپنی به راحتی دچار عفونت‌های پوستی شود.
خستگی و ضعف: به دلیل ضعف در سیستم ایمنی، بدن قادر به مبارزه مؤثر با عفونت‌ها نخواهد بود و فرد ممکن است احساس خستگی مفرط کند.
نشانه‌های عفونت در سیستم تنفسی: ممکن است عفونت‌های تنفسی مانند ذات‌الریه یا برونشیت بیشتر اتفاق بیفتند.
2. علائم زیادی نوتروفیل (نوتروفیلی)
افزایش غیرطبیعی نوتروفیل‌ها که به آن نوتروفیلی گفته می‌شود، معمولاً به دلیل عفونت‌های باکتریایی، التهاب‌های حاد، استرس یا بیماری‌های خاص ایجاد می‌شود. علائم نوتروفیلی عبارتند از:
تب: افزایش نوتروفیل‌ها معمولاً نشان‌دهنده وجود یک عفونت است و یکی از علائم اصلی آن تب است.
خونریزی و ورم: در شرایطی مانند التهاب یا عفونت‌های مزمن، نوتروفیل‌ها به محل‌های آسیب‌دیده مهاجرت می‌کنند و ممکن است باعث خونریزی یا تورم در آن مناطق شوند.
درد و التهاب: ممکن است فرد درد و التهاب در نواحی مختلف بدن احساس کند، به‌ویژه در نقاطی که نوتروفیل‌ها به تجمع می‌پردازند.
علائم عفونت‌های باکتریایی: نوتروفیل‌ها به دلیل نقش اصلی در مقابله با عفونت‌های باکتریایی، افزایش آنها معمولاً نشان‌دهنده وجود عفونت باکتریایی در بدن است.
کاهش تحرک مفاصل و عضلات: در موارد خاصی، افزایش نوتروفیل‌ها می‌تواند با التهاب‌های مفصلی همراه باشد.
خستگی و بی‌حالی: باوجود اینکه نوتروفیل‌ها برای مقابله با عفونت‌ها ضروری هستند، افزایش زیاد آنها ممکن است بدن را تحت فشار قرار دهد و احساس خستگی ایجاد کند.
3. دلایل کمبود و زیادی نوتروفیل‌ها
کمبود نوتروفیل (نوتروپنی):
شیمی درمانی یا درمان‌های دارویی خاص
اختلالات خودایمنی مانند لوپوس
عفونت‌های ویروسی مانند آنفولانزا، HIV
بیماری‌های مغز استخوان
برخی بیماری‌های ژنتیکی
زیادی نوتروفیل (نوتروفیلی):
عفونت‌های باکتریایی حاد
التهاب‌های مزمن (مثل آرتریت روماتوئید)
استرس فیزیکی یا عاطفی
سرطان‌ها یا تومورها
آسیب‌ها و جراحت‌های شدید
مصرف داروهای خاص (مانند کورتیکواستروئیدها)
نتیجه‌گیری
هر دو وضعیت کمبود و زیادی نوتروفیل می‌توانند به مشکلات جدی سلامتی منجر شوند. اگر شما یا فردی دیگر علائمی مانند تب، دردهای غیرمعمول، عفونت‌های مکرر یا ضعف سیستم ایمنی دارید، بهتر است که به پزشک مراجعه کنید تا علت اصلی تعیین و درمان مناسب انجام شود.
در چه صورت برای نوتروفیل به پزشک مراجعه کنیم؟
در صورتی که علائم کمبود یا زیادی نوتروفیل‌ها (نوتروپنی یا نوتروفیلی) را تجربه کنید یا نتیجه آزمایش خون شما نشان‌دهنده ناهنجاری در تعداد نوتروفیل‌ها باشد، باید به پزشک مراجعه کنید. مراجعه به پزشک برای نوتروفیل‌ها در شرایط زیر ضروری است:
1. در صورتی که علائم نوتروپنی (کمبود نوتروفیل‌ها) را تجربه کنید:
اگر تعداد نوتروفیل‌ها در خون پایین باشد (نوتروپنی)، فرد بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌های باکتریایی و قارچی می‌شود. علائم کمبود نوتروفیل شامل موارد زیر است:
عفونت‌های مکرر: به‌ویژه عفونت‌های تنفسی، ادراری، یا پوستی.
تب و لرز: که می‌تواند نشان‌دهنده یک عفونت شدید باشد.
زخم‌های دهانی و گلو: التهاب یا زخم در دهان و گلو به‌ویژه در مواقع عفونت.
درد و التهاب در پوست یا نواحی مختلف بدن: نشانه‌هایی از عفونت‌های ناشی از کمبود نوتروفیل.
ضعف و خستگی مفرط: که به دلیل عدم توانایی بدن در مقابله با عفونت‌ها ایجاد می‌شود.
تنفس دشوار یا درد قفسه سینه: که ممکن است نشان‌دهنده عفونت ریه (ذات‌الریه) باشد.
2. در صورتی که علائم نوتروفیلی (زیادی نوتروفیل‌ها) را تجربه کنید:
اگر تعداد نوتروفیل‌ها بیش از حد طبیعی باشد (نوتروفیلی)، این وضعیت معمولاً نشان‌دهنده یک عفونت باکتریایی، التهاب یا شرایط پزشکی دیگر است. علائم زیادی نوتروفیل‌ها عبارتند از:
تب شدید: افزایش دمای بدن که ممکن است ناشی از عفونت باشد.
التهاب یا تورم در نواحی مختلف بدن: مانند مفاصل یا پوست.
دردهای عضلانی یا مفصلی: که ممکن است به دلیل التهاب یا عفونت در بدن باشد.
زخم‌ها و خونریزی‌های پوستی: نوتروفیل‌ها در هنگام التهاب یا عفونت به محل‌های آسیب‌دیده می‌روند.
کاهش تحرک و سفتی مفاصل: که ممکن است به دلیل التهاب مزمن باشد.
خستگی و ضعف غیرمعمول: که در نتیجه التهاب یا عفونت بدن رخ می‌دهد.
3. در صورتی که نتایج آزمایش خون شما نشان‌دهنده تغییرات نوتروفیلی یا نوتروپنی باشد:
اگر آزمایش خون شما نشان‌دهنده ناهنجاری در تعداد نوتروفیل‌ها باشد، حتی اگر علائمی از بیماری نداشته باشید، باید با پزشک مشورت کنید. تغییرات نوتروفیل‌ها می‌توانند نشان‌دهنده مشکلات مختلفی مانند:
عفونت‌های حاد یا مزمن
بیماری‌های خودایمنی
بیماری‌های مغز استخوان
استفاده از داروهای خاص (مثل شیمی درمانی یا کورتیکواستروئیدها)
مشکلات ژنتیکی و اختلالات ایمنی
4. در صورتی که شرایط خاصی دارید که می‌تواند بر نوتروفیل‌ها تأثیر بگذارد:
درمان‌های شیمی‌درمانی یا مصرف داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی: در این موارد، نوتروفیل‌ها می‌توانند کاهش یابند و شما نیاز به پیگیری و ارزیابی مرتب خون داشته باشید.
اختلالات سیستم ایمنی: اگر به بیماری‌های خودایمنی مبتلا هستید که می‌تواند بر عملکرد نوتروفیل‌ها تأثیر بگذارد.
نتیجه‌گیری:
اگر شما یا فردی از نزدیکانتان علائم فوق را تجربه می‌کنید یا نتایج آزمایش خون شما نشان‌دهنده مشکلات در تعداد نوتروفیل‌ها است، مهم است که فوراً به پزشک مراجعه کنید تا علت دقیق تشخیص داده شود و درمان‌های مناسب انجام گیرد. بررسی دقیق توسط پزشک می‌تواند به جلوگیری از عوارض جدی ناشی از کمبود یا زیادی نوتروفیل‌ها کمک کند.
چند وقت یک بار باید نوتروفیل را چک کرد؟
تعداد نوتروفیل‌ها معمولاً در طی آزمایش‌های خون بررسی می‌شود و بستگی به وضعیت سلامتی فرد و شرایط خاص آن دارد. در برخی شرایط، ممکن است نیاز به چک کردن مرتب نوتروفیل‌ها باشد، در حالی که در سایر موارد ممکن است چک کردن آن به‌طور دوره‌ای ضروری نباشد. در اینجا عواملی که بر دفعات بررسی نوتروفیل تأثیر می‌گذارند آورده شده است:
1. شرایط پزشکی خاص یا بیماری‌های مزمن
اگر شما به بیماری‌هایی مانند بیماری‌های خودایمنی (مثل لوپوس یا آرتریت روماتوئید)، اختلالات مغز استخوان، یا سرطان (و به‌ویژه در صورت انجام شیمی درمانی یا درمان‌های سرکوب‌کننده ایمنی) مبتلا هستید، ممکن است نیاز به کنترل دوره‌ای نوتروفیل‌ها داشته باشید.
در شیمی درمانی: به‌دلیل تأثیر این درمان‌ها بر مغز استخوان، ممکن است پزشک از شما بخواهد که نوتروفیل‌ها را به‌طور مرتب چک کنید (معمولاً هر چند هفته یک‌بار یا در هر دوره درمان).
در بیماری‌های خودایمنی: اگر داروهای سرکوب‌کننده ایمنی مصرف می‌کنید، بررسی تعداد نوتروفیل‌ها برای اطمینان از عملکرد صحیح سیستم ایمنی ممکن است مورد نیاز باشد.
2. در صورت عفونت‌های مکرر
اگر شما دچار عفونت‌های مکرر یا عفونت‌های جدی (بخصوص عفونت‌های باکتریایی) می‌شوید، پزشک ممکن است درخواست آزمایش خون برای بررسی تعداد نوتروفیل‌ها و عملکرد سیستم ایمنی شما داشته باشد.
3. بعد از تغییر داروها یا درمان‌ها
اگر دارویی مصرف می‌کنید که می‌تواند بر تعداد نوتروفیل‌ها تأثیر بگذارد (مثل داروهای شیمی درمانی، کورتیکواستروئیدها یا داروهای ایمنی)، پزشک ممکن است از شما بخواهد که تعداد نوتروفیل‌ها را به‌طور منظم پیگیری کنید تا از عوارض جانبی داروها جلوگیری شود.
4. در صورت بروز علائم نگران‌کننده
اگر علائمی مانند تب، خستگی مفرط، عفونت‌های مکرر، یا درد و التهاب غیرمعمول در بدن دارید که می‌تواند نشانه‌ای از تغییر در تعداد نوتروفیل‌ها باشد، لازم است که سریعاً به پزشک مراجعه کرده و آزمایش خون انجام دهید تا علت مشکل شناسایی شود.
5. برای چکاپ‌های دوره‌ای (در افراد سالم)
در افراد سالم که هیچ بیماری خاصی ندارند، نیازی به بررسی منظم تعداد نوتروفیل‌ها وجود ندارد مگر در موارد خاص یا زمانی که پزشک تشخیص دهد که انجام آزمایش مفید است. معمولاً در زمان انجام آزمایش خون عمومی، تعداد نوتروفیل‌ها نیز بررسی می‌شود.
نتیجه‌گیری:
افراد با بیماری‌های مزمن، خودایمنی، یا تحت درمان‌های خاص باید تعداد نوتروفیل‌ها را به‌طور دوره‌ای (هفته‌ای، ماهانه یا هر چند ماه یک‌بار) کنترل کنند.
در افراد سالم، بررسی نوتروفیل‌ها معمولاً در صورت نیاز یا وجود علائم خاص انجام می‌شود و نیازی به بررسی مداوم وجود ندارد.
اگر علائم غیرمعمولی مانند عفونت‌های مکرر، تب یا ضعف سیستم ایمنی را تجربه می‌کنید، باید به پزشک مراجعه کرده و آزمایش خون برای بررسی نوتروفیل‌ها انجام دهید.
بهترین توصیه این است که برای بررسی دقیق‌تر نیاز به انجام آزمایش‌های مکرر با پزشک خود مشورت کنید.
غذاهای مفید و میوه های خوب برای نوتروفیل
برای تقویت سیستم ایمنی بدن و حفظ سلامت نوتروفیل‌ها، مصرف برخی غذاها و میوه‌ها می‌تواند مفید باشد. نوتروفیل‌ها بخش مهمی از سیستم ایمنی بدن هستند و در مبارزه با عفونت‌های باکتریایی و قارچی نقش دارند. برخی از مواد غذایی و میوه‌ها می‌توانند به تقویت تولید نوتروفیل‌ها و عملکرد بهتر آنها کمک کنند:
1. غذاهای غنی از ویتامین C
ویتامین C یک آنتی‌اکسیدان قوی است که به تقویت سیستم ایمنی بدن و عملکرد نوتروفیل‌ها کمک می‌کند. غذاهای غنی از ویتامین C عبارتند از:
مرکبات (مثل پرتقال، لیمو، گریپ‌فروت)
فلفل دلمه‌ای (خصوصاً قرمز)
کیوی
توت فرنگی
پاپایا
آناناس
گوجه فرنگی
2. غذاهای غنی از ویتامین E
ویتامین E خواص ضد التهابی دارد و می‌تواند به حفظ سلامت نوتروفیل‌ها کمک کند. منابع غنی از ویتامین E عبارتند از:
آجیل‌ها (مثل بادام، فندق)
دانه‌ها (مثل دانه آفتابگردان)
روغن‌های گیاهی (مثل روغن زیتون و روغن جوانه گندم)
سبزیجات برگ سبز تیره (مثل اسفناج و کلم پیچ)
3. غذاهای غنی از ویتامین A
ویتامین A برای سلامت سلول‌های ایمنی و عملکرد نوتروفیل‌ها ضروری است. منابع غنی از ویتامین A عبارتند از:
هویج
کدو تنبل
اسفناج
زردآلو
بادمجان
4. غذاهای غنی از آهن
آهن برای تولید سلول‌های خونی سالم، از جمله نوتروفیل‌ها، ضروری است. منابع غنی از آهن عبارتند از:
گوشت قرمز (خصوصاً گوشت گاو)
مرغ و بوقلمون
لوبیا و عدس
سبزیجات برگ سبز (مثل اسفناج)
مغزها و دانه‌ها
5. غذاهای غنی از زینک (روی)
روی یکی از مواد معدنی ضروری برای تقویت سیستم ایمنی بدن است و به عملکرد نوتروفیل‌ها کمک می‌کند. منابع غنی از زینک عبارتند از:
گوشت قرمز (مثل گوشت گاو و گوسفند)
مشتقات لبنی (مثل پنیر و ماست)
آجیل‌ها (مثل بادام هندی و گردو)
حبوبات (مثل نخود و لوبیا)
غلات کامل
6. غذاهای حاوی اسیدهای چرب امگا-3
اسیدهای چرب امگا-3 خواص ضد التهابی دارند و می‌توانند عملکرد نوتروفیل‌ها را بهبود بخشند. منابع غنی از امگا-3 عبارتند از:
ماهی‌های چرب (مثل سالمون، تن، ساردین)
دانه کتان
دانه چیا
آجیل گردو
7. غذاهای پروتئینی با کیفیت
پروتئین‌ها برای تولید سلول‌های ایمنی و نوتروفیل‌ها ضروری هستند. منابع خوب پروتئین شامل:
گوشت کم چرب (مثل مرغ و بوقلمون)
ماهی
توفو و سایر محصولات سویا
تخم مرغ
لبنیات (مثل شیر و پنیر)
8. غذاهای غنی از فلاونوئیدها
فلاونوئیدها ترکیبات گیاهی هستند که خواص ضد التهابی و آنتی‌اکسیدانی دارند. منابع غنی از فلاونوئیدها عبارتند از:
چای سبز
توت‌ها (مثل بلوبری، توت فرنگی و تمشک)
سیب
کلم بروکلی
9. آب و هیدراتاسیون مناسب
هیدراتاسیون مناسب به عملکرد کلی سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند و در نگهداری نوتروفیل‌ها و سایر سلول‌های ایمنی مؤثر است. آب، آب میوه‌های طبیعی، و نوشیدنی‌های غیرشیرین به حفظ هیدراتاسیون بدن کمک می‌کنند.
10. مواد غذایی حاوی پروبیوتیک‌ها
پروبیوتیک‌ها به بهبود سلامت روده کمک کرده و می‌توانند به تقویت سیستم ایمنی بدن و افزایش تولید نوتروفیل‌ها کمک کنند. منابع پروبیوتیک‌ها عبارتند از:
ماست
کفیر
ترشی‌ها (مانند ترشی خیار)
کلم‌پلو
نتیجه‌گیری:
برای حفظ سلامت نوتروفیل‌ها و تقویت سیستم ایمنی، مهم است که رژیم غذایی متنوع و غنی از ویتامین‌ها، مواد معدنی، پروتئین‌ها و اسیدهای چرب امگا-3 مصرف کنید. خوردن میوه‌ها، سبزیجات، ماهی‌های چرب، آجیل‌ها و دانه‌ها می‌تواند به سلامت نوتروفیل‌ها و عملکرد مناسب سیستم ایمنی بدن کمک کند. علاوه بر تغذیه، استراحت کافی، ورزش منظم و مدیریت استرس نیز برای تقویت سیستم ایمنی بدن بسیار مهم است.
بدترین خوراکی ها برای نوتروفیل
برای حفظ سلامت نوتروفیل‌ها و عملکرد صحیح سیستم ایمنی، مصرف برخی از غذاها می‌تواند مضر باشد و عملکرد نوتروفیل‌ها را تضعیف کند. در ادامه، غذاهایی که باید از مصرف آنها پرهیز کنید یا مصرف آنها را محدود کنید تا سلامت نوتروفیل‌ها و سیستم ایمنی شما حفظ شود، آورده شده است:
1. غذاهای فرآوری‌شده و بسته‌بندی‌شده
غذاهای فرآوری‌شده، مانند فست‌فودها، تنقلات بسته‌بندی‌شده، و غذاهای آماده، معمولاً حاوی مقدار زیادی چربی‌های ترانس، نمک و شکر اضافه هستند. این مواد می‌توانند موجب التهاب در بدن شوند و عملکرد نوتروفیل‌ها را تحت تأثیر قرار دهند.
فست‌فود (همبرگر، پیتزا، چیپس، نوشابه‌های گازدار)
اسنک‌های بسته‌بندی‌شده (چیپس، کراکر، شیرینی‌ها)
2. شکر و شیرینی‌ها
مصرف زیاد شکر می‌تواند منجر به افزایش التهاب در بدن و کاهش توانایی نوتروفیل‌ها برای مبارزه با عفونت‌ها شود. شکر اضافی می‌تواند موجب اختلال در عملکرد سلول‌های ایمنی شده و باعث افزایش میزان التهاب گردد.
شیرینی‌ها
نوشیدنی‌های شیرین
شکلات‌های قندی
3. چربی‌های ترانس و اشباع
چربی‌های ترانس و اشباع موجب ایجاد التهاب در بدن می‌شوند که می‌تواند به سیستم ایمنی آسیب برساند. این چربی‌ها در غذاهای سرخ‌شده، غذاهای آماده و برخی محصولات لبنی پرچرب یافت می‌شوند.
غذاهای سرخ‌شده (سیب‌زمینی سرخ‌شده، مرغ سوخاری)
مارگارین‌ها
فست‌فودها
4. نوشیدنی‌های الکلی
مصرف الکل می‌تواند بر عملکرد سلول‌های ایمنی تأثیر منفی بگذارد و به کاهش تعداد نوتروفیل‌ها و سایر سلول‌های ایمنی منجر شود. همچنین، الکل می‌تواند به آسیب به کبد و سایر اعضای بدن که در تولید و عملکرد نوتروفیل‌ها نقش دارند، منجر شود.
نوشیدنی‌های الکلی (مثل شراب، نوشیدنی‌های الکلی، آبجو)
5. غذاهای غنی از سدیم (نمک)
مصرف زیاد نمک می‌تواند به افزایش فشار خون و التهاب در بدن منجر شود، که ممکن است عملکرد نوتروفیل‌ها و سیستم ایمنی را تضعیف کند.
غذاهای شور (مثل چیپس، تنقلات شور، سوسیس، کالباس)
غذاهای کنسروی (که معمولاً حاوی مقدار زیادی نمک هستند)
6. غذاهای حاوی مواد نگهدارنده و شیمیایی
برخی از مواد نگهدارنده و افزودنی‌های شیمیایی در غذاهای بسته‌بندی‌شده می‌توانند بر عملکرد سیستم ایمنی تأثیر بگذارند و باعث کاهش توانایی نوتروفیل‌ها در مقابله با عفونت‌ها شوند.
مواد نگهدارنده (مثل نیتریت‌ها و نیتروزی‌ها در محصولات گوشتی)
رنگ‌های مصنوعی و طعم‌دهنده‌ها
7. غذاهای با شاخص گلیسمی بالا
غذاهایی که شاخص گلیسمی بالایی دارند، موجب افزایش سریع سطح قند خون می‌شوند که می‌تواند منجر به التهاب و تضعیف سیستم ایمنی گردد.
نان سفید
برنج سفید
سیب‌زمینی سفید پخته
8. غذاهای فرآوری‌شده با گوشت
گوشت‌های فرآوری‌شده می‌توانند موجب افزایش التهاب شوند. مصرف زیاد این نوع گوشت‌ها ممکن است اثرات منفی بر سیستم ایمنی داشته باشد.
سوسیس و کالباس
درباره‌گوشت‌های دودی و شور
9. غذاهای غنی از گلوتن (در صورت حساسیت)
در افراد حساس به گلوتن (مثل افرادی که به بیماری سلیاک مبتلا هستند)، مصرف مواد غذایی حاوی گلوتن می‌تواند موجب التهاب و آسیب به روده شود که در نهایت به تضعیف سیستم ایمنی و عملکرد نوتروفیل‌ها منجر می‌شود.
نان سفید (حاوی گلوتن)
پاستا (حاوی گلوتن)
10. غذاهای چرب و پرکالری
مصرف زیاد غذاهای چرب و پرکالری می‌تواند منجر به اضافه‌وزن و چاقی شود. چاقی خود می‌تواند باعث ایجاد التهاب و کاهش کارایی سیستم ایمنی، از جمله نوتروفیل‌ها شود.
غذاهای با کالری بالا و چربی زیاد (مثل غذاهای آماده و فرآوری‌شده)
دسرهای چرب (مثل بستنی‌ها، کیک‌ها و شیرینی‌های پرچرب)
نتیجه گیری
برای حفظ سلامت نوتروفیل‌ها و تقویت سیستم ایمنی، باید از مصرف غذاهایی که موجب التهاب و اختلال در عملکرد ایمنی می‌شوند، خودداری کنید. جایگزین کردن این غذاها با گزینه‌های سالم‌تر، مانند میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، پروتئین‌های سالم و چربی‌های مفید، می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی و بهبود عملکرد نوتروفیل‌ها کمک کند.
ارسال نظر