برونشیت چیست؟ +راه های درمان برونشیت حاد و جدول تفاوت برونشیت با سرماخوردگی

به گزارش رکنا، برونشیت یک بیماری التهابی است که در آن لوله‌های برونشی (مجاری تنفسی که هوا را از نای به ریه‌ها منتقل می‌کنند) دچار التهاب می‌شوند. این بیماری می‌تواند منجر به تنگی نفس، سرفه‌های مکرر، تولید خلط و احساس ناراحتی در قفسه سینه شود. برای مشاهده فیلم برونشیت چیست؟ در اینجا کلیک کنید.

انواع برونشیت

  1. برونشیت حاد:

    • تعریف: نوعی موقتی از برونشیت که معمولاً ناشی از عفونت‌های ویروسی (مانند سرماخوردگی یا آنفلوآنزا) است.

    • مدت زمان: معمولاً چند روز تا چند هفته طول می‌کشد.

    • علائم اصلی:

      • سرفه همراه با خلط

      • گلودرد

      • تب خفیف

      • خستگی

      • صدای خس‌خس هنگام تنفس

  2. برونشیت مزمن:

    • تعریف: نوعی طولانی‌مدت و مکرر از برونشیت که به دلیل التهاب مداوم لوله‌های برونشی ایجاد می‌شود.

    • مدت زمان: ممکن است ماه‌ها یا حتی سال‌ها ادامه داشته باشد.

    • علل شایع:

      • سیگار کشیدن

      • آلودگی هوا

      • قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی تحریک‌کننده

    • علائم اصلی:

      • سرفه مزمن همراه با خلط

      • تنگی نفس

      • عفونت‌های مکرر ریه

علائم شایع برونشیت

  • سرفه: معمولاً همراه با خلط است که ممکن است شفاف، زرد یا سبز رنگ باشد.

  • تنگی نفس: به‌ویژه پس از فعالیت‌های فیزیکی.

  • درد یا ناراحتی در قفسه سینه.

  • خستگی یا ضعف.

  • تب خفیف و لرز.

  • خس‌خس سینه هنگام تنفس.

علل برونشیت

  1. برونشیت حاد:

    • عفونت ویروسی یا باکتریایی: شایع‌ترین علت برونشیت حاد.

    • عوامل تحریک‌کننده: مانند دود، گردوغبار یا بخارات شیمیایی.

  2. برونشیت مزمن:

    • سیگار کشیدن: اصلی‌ترین علت برونشیت مزمن.

    • آلودگی هوا: به‌ویژه در محیط‌های صنعتی یا شهری.

    • بیماری ریوی: مانند بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD).

درمان برونشیت

  1. درمان برونشیت حاد:

    • استراحت کافی.

    • مصرف مایعات: برای حفظ رطوبت بدن و رقیق کردن خلط.

    • داروهای مسکن و ضدتب: مانند ایبوپروفن یا استامینوفن.

    • داروهای ضدسرفه: در صورت لزوم برای کنترل سرفه.

    • بخور: برای کاهش التهاب و باز کردن مجاری تنفسی.

  2. درمان برونشیت مزمن:

    • ترک سیگار.

    • داروهای استنشاقی: مانند برونکودیلاتورها برای باز کردن مجاری تنفسی.

    • اکسیژن‌درمانی: در موارد شدید.

    • فیزیوتراپی تنفسی: برای تخلیه خلط و بهبود تنفس.

    • درمان عفونت‌ها: در صورت وجود عفونت باکتریایی با آنتی‌بیوتیک.

پیشگیری از برونشیت

  1. ترک سیگار و دوری از دود سیگار.

  2. استفاده از ماسک: هنگام کار در محیط‌های آلوده یا صنعتی.

  3. تقویت سیستم ایمنی: از طریق رژیم غذایی سالم و ورزش.

  4. واکسیناسیون: واکسن آنفلوآنزا و واکسن پنوموکوک می‌تواند از برخی موارد برونشیت جلوگیری کند.

  5. اجتناب از تماس با افراد بیمار.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

  • سرفه‌ای که بیش از 3 هفته ادامه دارد.

  • تب بالای 38 درجه.

  • خلط خونی یا زرد و سبز پررنگ.

  • تنگی نفس شدید.

  • علائمی که با گذشت زمان بدتر می‌شوند.

برونشیت اگرچه در بسیاری از موارد خفیف است، اما در صورت درمان‌نشدن یا مزمن‌شدن می‌تواند مشکلات جدی تنفسی ایجاد کند.

برونشیت حاد چیست؟

برونشیت حاد نوعی التهاب کوتاه‌مدت و موقتی در لوله‌های برونشی (مجاری تنفسی) است که معمولاً به دلیل عفونت‌های ویروسی ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند پس از سرماخوردگی یا آنفلوآنزا رخ دهد و عمدتاً چند روز تا چند هفته طول می‌کشد.

علائم برونشیت حاد

  1. سرفه مداوم: اغلب همراه با خلط (شفاف، زرد یا سبز رنگ).

  2. گلودرد.

  3. احساس گرفتگی یا درد در قفسه سینه.

  4. تنگی نفس: به‌ویژه پس از فعالیت‌های فیزیکی.

  5. خستگی و ضعف.

  6. صدای خس‌خس هنگام تنفس.

  7. تب خفیف و لرز.

  8. آبریزش بینی یا علائم سرماخوردگی اولیه.

علل برونشیت حاد

  1. عفونت‌های ویروسی:

    • ویروس‌هایی مانند آنفلوآنزا یا سرماخوردگی شایع‌ترین علت هستند.

  2. عفونت‌های باکتریایی:

    • در برخی موارد، برونشیت می‌تواند به دلیل باکتری‌ها ایجاد شود.

  3. عوامل تحریک‌کننده:

    • دود سیگار، آلودگی هوا، گردوغبار یا بخارات شیمیایی.

تشخیص برونشیت حاد

پزشک ممکن است بر اساس موارد زیر بیماری را تشخیص دهد:

  1. شرح حال بیمار و علائم.

  2. معاینه بالینی: با گوش دادن به صدای ریه‌ها برای بررسی خس‌خس یا صداهای غیرطبیعی.

  3. آزمایش‌های تکمیلی (در صورت نیاز):

    • تصویر رادیولوژی قفسه سینه: برای رد عفونت‌های شدیدتر مانند ذات‌الریه.

    • آزمایش خلط: برای بررسی عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی.

    • آزمایش خون: در صورت مشکوک بودن به التهاب یا عفونت.

درمان برونشیت حاد

برونشیت حاد معمولاً خودمحدودشونده است و در اغلب موارد به درمان خاصی نیاز ندارد. با این حال، راهکارهای زیر می‌تواند کمک‌کننده باشد:

1. درمان‌های خانگی و عمومی:

  • استراحت کافی.

  • مصرف مایعات: برای جلوگیری از کم‌آبی بدن و رقیق کردن خلط.

  • استفاده از بخور یا مرطوب‌کننده: برای کاهش تحریک مجاری تنفسی.

  • اجتناب از مواد تحریک‌کننده: مانند دود سیگار، گردوغبار یا بخارات شیمیایی.

2. داروها:

  • مسکن‌ها و ضدتب‌ها: مانند استامینوفن یا ایبوپروفن برای کاهش تب و درد.

  • داروهای ضدسرفه: برای کنترل سرفه‌های خشک و مداوم.

  • آنتی‌بیوتیک‌ها: تنها در صورت وجود عفونت باکتریایی (به تشخیص پزشک).

  • برونکودیلاتورها (بازکننده‌های راه تنفسی): برای کاهش خس‌خس یا تنگی نفس (در موارد خاص).

3. درمان‌های مکمل:

  • دمنوش‌های گیاهی: مانند زنجبیل، نعناع یا عسل و لیمو برای کاهش سرفه.

  • غرغره آب نمک: برای تسکین گلودرد.

مدت زمان بهبود برونشیت حاد

  • در اکثر موارد، علائم برونشیت حاد ظرف 7 تا 10 روز کاهش می‌یابد.

  • سرفه ممکن است تا 3 هفته یا بیشتر باقی بماند، حتی پس از بهبود عفونت.

پیشگیری از برونشیت حاد

  1. واکسیناسیون:

    • واکسن آنفلوآنزا و واکسن پنوموکوک می‌تواند از ابتلا به عفونت‌های ویروسی جلوگیری کند.

  2. اجتناب از عوامل تحریک‌کننده:

    • از دود سیگار، آلودگی هوا و گردوغبار دوری کنید.

  3. تقویت سیستم ایمنی بدن:

    • رژیم غذایی سالم، خواب کافی و ورزش منظم.

  4. رعایت بهداشت:

    • شستن مرتب دست‌ها و اجتناب از تماس نزدیک با افراد بیمار.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر علائم زیر مشاهده شد، حتماً به پزشک مراجعه کنید:

  • تب بالای 38 درجه یا تب مداوم.

  • سرفه‌ای که بیش از 3 هفته ادامه دارد.

  • خلط خونی یا سبز و زرد غلیظ.

  • تنگی نفس شدید.

  • علائم بدترشونده به‌رغم درمان خانگی.

برونشیت حاد معمولاً خفیف است، اما در صورت عدم درمان مناسب یا وجود مشکلات زمینه‌ای ممکن است منجر به عوارض جدی‌تری شود.

برونشیت 2

جدول داروهای رایج برای برونشیت

نوع دارو

مثال ها کاربرد توضیحات

داروهای ضدتب و مسکن

استامینوفن، ایبوپروفن

کاهش تب، درد و التهاب

برای کاهش علائم تب و ناراحتی قفسه سینه استفاده می‌شود.

ضدسرفه‌ها

دکسترومتورفان

کاهش سرفه‌های خشک و مداوم

در صورت سرفه آزاردهنده استفاده می‌شود، به‌ویژه در شب برای بهبود خواب.

موکولیتیک‌ها

کاربوسیستئین، گایافنزین

رقیق کردن خلط و تسهیل دفع آن

برای کاهش انسداد مجاری تنفسی مفید است.

آنتی‌بیوتیک‌ها

آموکسی‌سیلین، آزیترومایسین

درمان عفونت‌های باکتریایی (در موارد خاص)

تنها در صورت تأیید عفونت باکتریایی توسط پزشک تجویز می‌شود.

برونکودیلاتورها

سالبوتامول، ایپراتروپیوم

باز کردن راه‌های هوایی و کاهش تنگی نفس

معمولاً در برونشیت مزمن یا در صورت وجود خس‌خس و تنگی نفس شدید استفاده می‌شود.

استروئیدهای استنشاقی

بودزوناید، فلوتیکازون

کاهش التهاب مجاری تنفسی

در موارد شدیدتر یا در برونشیت مزمن استفاده می‌شود.

آنتی‌هیستامین‌ها

لوراتادین، ستیریزین

کاهش ترشحات و التهاب ناشی از آلرژی

در صورت تحریک مجاری تنفسی توسط آلرژن‌ها ممکن است تجویز شود.

بخور یا اسپری نمکی

اسپری محلول سالین

مرطوب کردن مجاری تنفسی و کاهش خشکی و تحریک

برای تسکین علائم و بهبود تنفس.

نکات مهم درباره مصرف داروها:

  1. خودسرانه مصرف نکنید: مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها تنها در صورت تجویز پزشک توصیه می‌شود.

  2. بر اساس علائم انتخاب کنید: اگر سرفه خلط‌دار دارید، از ضدسرفه استفاده نکنید؛ در عوض موکولیتیک‌ها کمک می‌کنند.

  3. استفاده صحیح از برونکودیلاتورها: این داروها برای کاهش تنگی نفس هستند و باید دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف شوند.

  4. استروئیدها و آنتی‌هیستامین‌ها: معمولاً برای موارد خاص یا در صورت وجود آلرژی و التهاب شدید به کار می‌روند.

در صورت شک به برونشیت یا عدم بهبود علائم با درمان‌های خانگی، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا درمان مناسب تعیین شود.

برونشیت 3

جدول تداخلات دارویی مهم در برونشیت

در درمان برونشیت، ممکن است داروهای مختلفی استفاده شود که در برخی موارد، مصرف همزمان آن‌ها می‌تواند باعث تداخلات دارویی شود. در جدول زیر به این تداخلات اشاره شده است:

گروه دارویی داروها

داروهای دارای تداخل

نوع تداخل و اثرات احتمالی

مسکن‌ها و ضدتب‌ها

ایبوپروفن، استامینوفن

- داروهای ضدانعقاد مانند وارفارین

خطر خونریزی (به‌ویژه با ایبوپروفن).

 

 

- الکل

افزایش خطر مسمومیت کبدی (با استامینوفن).

ضدسرفه‌ها

دکسترومتورفان

- داروهای مهارکننده MAO (مانند سلژیلین)

افزایش خطر سندرم سروتونین (تب، لرزش، و تغییرات فشار خون).

 

 

- داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای

احتمال تحریک بیش از حد سیستم عصبی مرکزی.

موکولیتیک‌ها

کاربوسیستئین، گایافنزین

- آنتی‌بیوتیک‌ها (مانند آموکسی‌سیلین)

کاهش یا افزایش جذب آنتی‌بیوتیک (بسته به زمان مصرف).

آنتی‌بیوتیک‌ها

آزیترومایسین، آموکسی‌سیلین

- آنتی‌اسیدها (حاوی آلومینیوم یا منیزیم)

کاهش جذب آزیترومایسین.

 

 

- داروهای ضدانعقاد خوراکی

افزایش خطر خونریزی (به‌ویژه با آزیترومایسین).

برونکودیلاتورها

سالبوتامول

- بتابلوکرها (مانند پروپرانولول)

کاهش اثربخشی داروهای بازکننده راه‌های هوایی.

 

 

- دیورتیک‌ها (مانند فوروزماید)

افزایش خطر کاهش پتاسیم خون.

استروئیدهای استنشاقی

بودزوناید، فلوتیکازون

- داروهای ضدقارچ (مانند کتوکونازول)

افزایش سطح استروئید در خون و عوارض جانبی.

 

 

- داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی

افزایش خطر عفونت.

آنتی‌هیستامین‌ها

ستیریزین، لوراتادین

- داروهای آرام‌بخش (مانند دیازپام)

افزایش اثرات خواب‌آور و کاهش تمرکز.

بخور یا اسپری نمکی

محلول سالین

- هیچ تداخلی شناخته نشده است

مصرف این دسته ایمن است.

نکات مهم برای جلوگیری از تداخلات:

  1. مشاوره با پزشک یا داروساز: پیش از مصرف همزمان چند دارو، درباره تداخلات احتمالی پرس‌وجو کنید.

  2. خواندن برگه اطلاعات دارویی: برچسب و بروشور داروها را مطالعه کنید.

  3. رعایت زمان‌بندی مصرف: برخی داروها را باید با فاصله زمانی از یکدیگر مصرف کنید.

  4. اجتناب از مصرف الکل: هنگام مصرف داروهای برونشیت، به‌ویژه ضدسرفه‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها، از الکل دوری کنید.

  5. توجه به بیماری‌های زمینه‌ای: برخی داروها برای افراد با بیماری‌های خاص مانند فشار خون، دیابت، یا مشکلات کلیوی خطرناک‌تر هستند.

علائم هشداردهنده تداخلات دارویی

  • سرگیجه یا ضعف شدید.

  • ضربان قلب نامنظم یا تپش قلب.

  • مشکلات تنفسی یا تشدید علائم برونشیت.

  • خونریزی یا کبودی غیرعادی.

  • خواب‌آلودگی شدید یا اختلالات روانی.

در صورت مشاهده هرگونه علائم مشکوک، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

درمان‌ های خانگی برونشیت

برونشیت، به‌ویژه نوع حاد، اغلب خودمحدودشونده است و می‌توان با درمان‌های خانگی علائم آن را کاهش داد و روند بهبودی را تسریع کرد. در زیر راهکارهای خانگی مؤثر آورده شده است:

1. استراحت کافی

  • استراحت به بدن کمک می‌کند تا با عفونت مقابله کند.

  • از فعالیت‌های سنگین و ورزش‌های شدید پرهیز کنید.

2. مصرف مایعات گرم و زیاد

  • نوشیدن مایعات به رقیق شدن خلط و دفع راحت‌تر آن کمک می‌کند.

  • مایعات توصیه‌شده:

    • آب گرم.

    • چای گیاهی (مانند زنجبیل، بابونه یا نعناع).

    • آب‌لیمو با عسل.

    • سوپ گرم (مانند سوپ مرغ که اثر ضدالتهابی دارد).

3. استفاده از بخور و رطوبت

  • بخور گرم یا دستگاه بخور: به تسکین گرفتگی قفسه سینه و مرطوب کردن مجاری تنفسی کمک می‌کند.

  • حمام گرم: بخار حمام می‌تواند به باز شدن راه‌های هوایی و کاهش علائم کمک کند.

  • رطوبت محیط: استفاده از دستگاه مرطوب‌کننده هوا به‌ویژه در فصل‌های سرد و خشک مفید است.

4. غرغره آب‌نمک

  • روش: یک قاشق چای‌خوری نمک را در یک لیوان آب گرم حل کنید.

  • کاربرد: تسکین گلودرد و کاهش التهاب گلو.

5. استفاده از دمنوش‌های گیاهی

  • دمنوش زنجبیل: اثر ضدالتهابی دارد و به کاهش سرفه کمک می‌کند.

  • دمنوش آویشن: برای کاهش التهاب و بهبود تنفس مفید است.

  • دمنوش عسل و لیمو: آرام‌بخش و تسکین‌دهنده سرفه.

  • دمنوش نعناع: برای کاهش گرفتگی قفسه سینه مؤثر است.

6. اجتناب از عوامل تحریک‌کننده

  • دوری از دود سیگار، آلودگی هوا و بخارات شیمیایی.

  • استفاده از ماسک در محیط‌های آلوده.

7. مصرف عسل

  • عسل به کاهش سرفه و تسکین گلو کمک می‌کند.

  • روش: یک قاشق غذاخوری عسل را با آب گرم یا چای گیاهی مخلوط کنید و میل کنید.

8. پیاز و سیر

  • سیر و پیاز به دلیل خواص ضدباکتری و ضدویروسی می‌توانند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کنند.

  • روش: می‌توانید آن‌ها را به‌صورت خام یا در غذاهای خود مصرف کنید.

9. ورزش‌های تنفسی و آرام‌سازی

  • تنفس عمیق برای بهبود جریان هوا و پاکسازی ریه‌ها.

  • تمرینات یوگا یا مدیتیشن برای کاهش استرس و تسهیل تنفس.

10. روغن‌های طبیعی و ماساژ

  • روغن اکالیپتوس: بخور یا ماساژ قفسه سینه با چند قطره روغن اکالیپتوس می‌تواند خس‌خس و تنگی نفس را کاهش دهد.

  • روغن نعناع: کمک به باز شدن راه‌های تنفسی.

11. تغذیه مناسب

  • مصرف غذاهای غنی از ویتامین C (مانند پرتقال، کیوی و فلفل دلمه‌ای) برای تقویت سیستم ایمنی.

  • اضافه کردن غذاهای ضدالتهابی مانند زردچوبه به وعده‌های غذایی.

12. بالا بردن سر هنگام خواب

  • با استفاده از یک بالش اضافی، سر را هنگام خواب کمی بالا بیاورید تا تنفس راحت‌تر شود و از تجمع خلط در ریه‌ها جلوگیری کند.

13. درمان با سرکه سیب

  • سرکه سیب ممکن است به دلیل خواص ضدعفونی‌کننده به کاهش التهاب کمک کند.

  • روش: یک قاشق غذاخوری سرکه سیب را در یک لیوان آب گرم مخلوط کرده و بنوشید.

چه زمانی درمان خانگی کافی نیست؟

اگر علائم زیر مشاهده شد، باید به پزشک مراجعه کنید:

  • تنگی نفس شدید یا خس‌خس مداوم.

  • تب بالا (بیش از 38 درجه) که با درمان خانگی کاهش نیابد.

  • وجود خلط خونی یا تغییر رنگ خلط به زرد یا سبز غلیظ.

  • سرفه‌ای که بیش از 3 هفته ادامه دارد.

این درمان‌های خانگی برای کاهش علائم برونشیت مفید هستند اما جایگزین درمان دارویی در موارد شدید نمی‌شوند.

جدول تفاوت برونشیت، سرماخوردگی و آنفلوآنزا

ویژگی برونشیت سرماخوردگی آنفلوآنزا
علت ویروسی یا باکتریایی؛ تحریکات تنفسی معمولاً ویروسی ویروسی (ویروس آنفلوآنزا)
شروع علائم تدریجی تدریجی ناگهانی
علائم اصلی سرفه خشک یا خلط‌دار، تنگی نفس گلودرد، آبریزش بینی، عطسه تب بالا، بدن‌درد، ضعف شدید
تب معمولاً خفیف یا بدون تب نادر شایع و معمولاً بالا
درد عضلانی نادر خفیف شدید
آبریزش بینی گاهی شایع گاهی
سرفه شدید و پایدار خفیف ممکن است وجود داشته باشد
گلودرد گاهی شایع ممکن است وجود داشته باشد
مدت بیماری ۱-۳ هفته ۷-۱۰ روز ۷-۱۴ روز
درمان استراحت، مایعات، در موارد خاص آنتی‌بیوتیک استراحت، مایعات، داروهای ضدعلائم استراحت، مایعات، در موارد خاص داروهای ضدویروس
  • برونشیت اگر مزمن شود، ممکن است نیاز به بررسی و درمان جدی‌تر داشته باشد.
  • سرماخوردگی معمولاً خفیف است و بدون مداخله خاصی بهبود می‌یابد.
  • آنفلوآنزا می‌تواند عوارض جدی‌تری به همراه داشته باشد، به خصوص در کودکان، سالمندان و افرادی با بیماری‌های زمینه‌ای.

اگر علائم شدید یا غیرعادی است، مشورت با پزشک ضروری است.

وبگردی