رکنا گزارش می دهد،
اختراع این جوان ایرانی می تواند مصرف آب کشاورزی را تا 50 درصد کاهش دهد/ اما کسی به آن توجه نکرد!
رکنا: یک مخترع دهه هفتادی از بی مهری هایی که دیده سخن می گوید و با ناامیدی گفت: من راضی هستم هرکسی که می تواند و سرمایه اش را هم دارد، این اختراع را به نام خودش ببرد ولی توسعه اش دهد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، قادر شریفی، مخترع و محقق سیستم آبیاری مویرگی است. او در سال 93، اختراعی کرده است که می تواند در حوزه کشاورزی و باغداری ، ایران را از مصرف بالای آب در این دو حوزه نجات دهد. او با این سیستم، ثابت کرده است که می توان تا 50 درصد مصرف آب را نسبت به آبیاری قطره ای در کشاورزی و باغداری کاهش داد. جالب است بدانید حدود 88 درصد کل آب مصرفی در بخش کشاورزی مصرف می شود و کاهش این رقم به 44 درصد، می تواند انقلابی در حوزه کشاورزی رقم بزند؛ اما... اما و هزار اما که این اختراع مورد بی توجهی قرار گرفته است.
با این روش، آب به صورت تراوش دائمی و ملایم در اختیار ریشه گیاه قرار می گیرد. در این مدل آبیاری، حتی نیازی به حضور کشاورز نیز وجود ندارد. در واقع این سبک آبیاری، با یک سیستم هوشمند بر اساس دما، میزان بارندگی و میزان رطوبت هوا، آب مورد نیاز گیاه را به آن می رساند.
قادر شریفی، جوان دهه هفتادی که فارغ التحصیل رشته برق است و در حوزه آب و انرژی های تجدیدپذیر یک شرکت دانش بنیان نیز تاسیس کرده است که بیشتر در حوزه آب فعالیت می کند. او که الگوهایش در این کار، ایلان ماسک و ادیسون هستند، هدفش از ورود به این حوزه را این اعلام می کند که نسل های آینده از او و امثال او الگو بگیرند تا کشورشان را به جای بهتری برای زندگی تبدیل کنند.
اما این مخترع جوان این روزها به شدت ناامید است و تصور می کند شرایط برای فعالیت او تنگ شده است. قادر شریفی در گفت و گو با رکنا به مشکلاتی که برایش در این مسیر به وجود آمده است اشاره می کند و می گوید: از وقتی که به عنوان یک جوان روستایی از استان کردستان وارد این حوزه شدم؛ اما نه تنها به من و اختراعم توجه نشد، بلکه با من کاری کردند که گاهی با خودم فکر می کنم اگر دلال شده بودم الان وضعم بهتر بود.
او در تبیین گفته هایش می افزاید: من با هر سختی که بود کار کردم، 10 سال قبل زمینم را فروختم تا بتوانم اختراعم را به جایی برسانم. در شهرداری تهران با هزار التماس و اصرار چند پروژه گرفتم که یا نمی گذاشتند آنها را اجرایی کنم و یا آنقدر زمان می گذشت که دیگر همه یادشان می رفت باید چنین کاری انجام شود. بعضی از پروژه ها که در شهرداری اجرایی شدند که ای کاش نمی شدند؛ چون آنقدر دستمزد ما را دیر پرداخت کردند که دیگر آن پول متناسب با تورمِ روز، ارزشی نداشت.
قادر شریفی در ادامه تاکید می کند: در بدترین حالت، اگر این اختراع ، مصرف آب را تا 30 درصد هم کاهش دهد، اتفاق خیلی خوبی رقم می خورد. کشورهای زیادی از حوزه خلیج فارس گرفته تا عراق و عربستان می خواهند که این اختراع در آنجا به ثبت جهانی برسد؛ ولی من تا کنون در ایران مانده ام. من این اختراع را به وزارت جهاد کشاورزی، برخی شهرداری ها و بیشتر به دستگاه هایی که با آب سر و کار دارند معرفی کرده ام اما مورد اقبال واقع نشد.
این مخترع در پایان می گوید: سرمایه ام از دست رفت. عمرم پای این اختراع رفت؛ اما هیچ حمایتی نشدم. چه کسی می تواند عمر من را بازگرداند؟ در حالی که می توانستم گرهی از بزرگترین گره های کشور را باز کنم. من راضی هستم هرکسی که می تواند و سرمایه اش را هم دارد، این اختراع را به نام خودش ببرد ولی توسعه اش دهد.
ارسال نظر