بحرینی: افزایش آمار طلاق در میان زنان پرستار در دوره کرونا / نه اضافه کاری به پرستاران می دهند و نه مرخصی + صوت

پرستاران 18 ماه است که در خط مقدم مبارزه با کرونا قرار دارند و 70 درصد پرستاران را زنان پرستار تشکیل می دهند؛ اما با وجود تمام مشکلات روحی و جسمی که پرستاران بخصوص زنان پرستار در یک سال و نیم گذشته تجربه کرده اند، بسیاری از پرستاران از حقوق و مزایای خود در طول دوره کرونا راضی نیستند و در این میان پرستاران قراردادی اوضاع بسیار اسفناکتری را دارند.

زنان پرستار ؛ مبارزان خط اول جبهه کرونا

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، حدود 18 ماه است که شیوع ویروس کرونا زندگی تمام ایرانیان را تحت تاثیر قرار داده و در این میان بدون شک بیشترین کسانی که زیر فشار این همه گیری منحوس بوده اند، مدافعان سلامت و به‌ویژه پرستارانی هستند که در خط مقدم اول مبارزه با کرونا قرار دارند؛ چراکه اساسا بیماری کرونا از جمله آن بیماری هاست که بیش از درمان به مراقبت نیاز دارد و نقش پرستاران در مراقبت از بیماران مبتلا به کرونا بسیار بیشتر از سایر کادر درمان است.

در این میان باید توجه داشت که براساس آمارهای سازمان نظام پرستاری، 70 درصد پرستاران را نیروهای زن تشکیل می دهند و در این 18 ماه نیز بیشترین فشار مبارزه با بیماری کرونا روی دوش زنان پرستار بوده و چه بسا که این زنان بیشتر از تمام اعضای کادر درمان در خط مقدم مبارزه با کرونا قرار داشته اند؛ بخصوص که بسیاری از زنان پرستار مادرانی هستند که علاوه بر تمام شیفت هایی که باید در بیمارستان بگذرانند، روزانه باید به امورات همسر و فرزندانشان نیز رسیدگی کنند و مجموع این مسائل زندگی زنان پرستار در دوره کرونا را بسیار دشوار کرده است.

این نکته ای است که سیده فاطمه بحرینی، رئیس خانه پرستار مشهد در گفت و گو با رکنا در میان گذاشت و اظهار داشت: با وجود تمام فشارهای کاری وارده بر زنان پرستار در طول دوره کرونا، شاید بتوان گفت اجبار به دوری از اعضای خانواده در بازه های زمانی طولانی بیش از همه از نظر روحی به پرستاران فشار وارد کرده است؛ بخصوص که بسیاری از خانم های متاهل و پرستار در طول دوره کرونا ناچار بودند که تا حد امکان از والدین خود فاصله بگیرند تا آنها را که دارای ریسک بالای ابتلا به کرونا هستند، به این بیماری مبتلا نکنند.

افزایش آمار طلاق در میان زنان پرستار در دوره کرونا

عضو شورای مرکزی خانه پرستار ایران با اشاره به خستگی مفرط کادر درمان در طول دوره کرونا گفت: پرستاران در طول این 18 ماه بیش از سایر اعضای کادر درمان درگیر بیماری کرونا شدند و علاوه بر این، بخش زیادی از پرستاران 18 ماه است که با بیماری های مختلف ناشی از فشار کاری بالا از جمله استرس مزمن و افسردگی حاد دست و پنجه نرم می کنند؛ به ویژه آن که در طول دوره کرونا بخصوص در پیک های این بیماری، پرستاران بسیار بیشتر از قبل به صورت روزانه با مرگ و میر ناگهانی بیماران مختلف مواجه می شوند.

وی با تاکید بر این که آسیب های ناشی از ساعت های کاری بالا بر زنان پرستار بیشتر وارد می شود، عنوان کرد: صرف نظر از عوارض جسمی و روحی شدیدی که در این دوره بر بسیاری از زنان پرستار وارد شده است، در این دوره شاهد افزایش آمار طلاق زنان پرستار بوده ایم، چراکه شیفت های کاری پیاپی در طول دوره کرونا به بسیاری از زنان پرستار اجازه نمی دهد که مثل سابق به همسر و فرزندان خود رسیدگی کنند.

پرستاران نه اضافه کار گرفتند و نه مرخصی

عضو هیات مدیره نظام پرستاری مشهد با انتقاد از عدم حمایت کافی وزارت بهداشت از پرستاران در طول دوره کرونا عنوان کرد: با وجود این که کارکنان بسیاری از نهادهای دیگر در طول دوره کرونا از مزایای مختلفی از جمله دورکاری بهره مند شدند، اما پرستاران نه تنها دورکاری نداشتند، بلکه حتی حقوقی مثل «کسر ساعت کار» نیز به آنها داده نشد و بسیاری از پرستاران نتوانستند از مرخصی های عادی یا تشویقی خود در این دوره استفاده کنند.

بحرینی با تاکید بر عدم تخصیص «کسر ساعت کار» به پرستاران توسط بسیاری از بیمارستان های دولتی کشور گفت: در شرایط شیوع کرونا، با توجه به دشوار بودن مواجهه با این بیماری، وزارت بهداشت مقرر کرد که پرستاران بخش کرونا به جای 44 ساعت در هفته، 30 ساعت کار کنند؛ اما نه تنها بسیاری از دانشگاه های علوم پزشکی زیر بار این مساله نرفتند، بلکه حتی حاضر نشدند که ساعت های کاری بیشتر پرستاران را به شکل اضافه کار به حقوقشان اضافه کنند.

عضو شورای مرکزی خانه پرستار ایران ادامه داد: در این شرایط برخی دانشگاه های علوم پزشکی کشور وعده دادند که به جای تخصیص «کسر ساعت کار» یا پرداخت اضافه کاری به پرستاران، به آنها مرخصی های بیشتری بدهند، اما توالی پیک های شدید کرونا و لغو مرخصی ها در این دوره، باعث شد که مرخصی های بسیاری از پرستاران بسوزد و عملا پرستاران نه اضافه کاری را به میزانی که حقشان بود، گرفتند و نه نتوانستند از مرخصی های عادی و تشویقی خود استفاده کنند.

حق کرونای پزشکان و نیروهای ستادی ؛ بیشتر از پرستاران

رئیس خانه پرستار مشهد با انتقاد شدید از ناکافی بودن مبلغ «حق انگیزشی کرونا» در حقوق پرستاران عنوان کرد: مبلغ کارانه ای که پرستاران در پیش از دوره کرونا دریافت می کردند، بیشتر از مجموع کارانه و حق انگیزشی کرونا در این 18 ماه بود. البته بیمارستان های دولتی اغلب کاهش درآمد بیمارستان در طول دوره کرونا را بهانه ای برای کاهش شدید مبلغ کارانه و ناکافی بودن مبلغ حق انگیزشی کرونا معرفی می کردند، اما قطعا نهادهای نظارتی باید بررسی کنند بودجه هایی که از سوی دولت برای جبران کسری درآمد بیمارستان ها در اختیار دانشگاه های علوم پزشکی قرار گرفته، دقیقا صرف چه مواردی شده است؟

عضو شورای مرکزی خانه پرستار ایران در توضیح بیشتر گفت: در 18 ماه گذشته، اگر پرستاران رسمی بخش های کرونا ماهانه 175 ساعت کار می کردند، در بهترین حالت ماهانه یک میلیون تومان به عنوان حق انگیزشی کرونا برای آنها در نظر گرفته می شد که البته این مبلغ برای سایر پرستاران رسمی بخش های دیگر بین 100 تا 300 هزار تومان بود. این در حالی است که متاسفانه نیروهای ستادی دانشگاه ها که کار اداری می کردند، حتی بیشتر از پرستاران بخش کرونا، حق انگیزشی دریافت می کردند.

عضو هیات مدیره نظام پرستاری مشهد با تاکید بر این که حق انگیزشی کرونا برای پزشکان چندین برابر پرستاران پرداخت می شود، اظهار داشت: در شرایطی که پرستاران بخش کرونا در بهترین حالت ماهانه یک میلیون تومان حق انگیزشی کرونا دریافت می کردند، رزیدنت ها و پزشکان بسته به نوع شغل، سابقه و ساعات کارشان بین 3 تا حتی بیش از 10 میلیون تومان در ماه بابت حق انگیزشی کرونا دریافت می کردند.

برخی پرستاران 5 ماه است که حق کرونا نگرفته اند

رئیس خانه پرستار مشهد با بیان این که از ابتدای سال 1400 تا کنون حق انگیزشی کرونا برای بسیاری از پرستاران پرداخت نشده است، گفت: متاسفانه بسیاری از دانشگاه های علوم پزشکی کشور حدود 5 ماه است که مبلغ حق انگیزشی کرونا را به پرستاران پرداخت نکرده اند و با توجه به پیک های پیاپی کرونا که از ابتدای امسال شاهد آن بوده ایم، بسیاری از بیمارستان ها نیز در ماه های اخیر مرخصی کرونا را از مرخصی های پرستاران را حذف کردند.

رئیس خانه پرستار مشهد در ادامه تاکید کرد: این در حالی است که قرار بود پرستارانی که «کسر ساعت کاری» برایشان در نظر گرفته نمی شود، به جای 3 روز در ماه بتوانند 6 روز در ماه به مرخصی بروند که عملا با توجه به لغو مرخصی پرستاران در ماه های اخیر، بخش زیادی از مرخصی کرونای پرستاران در سال 1400 سوخت.

ماجرای پرستارانی که چندین ماه بدون حقوق کار کردند

تمام مشکلاتی که تا اینجا بحرینی بیان کرد، مربوط به پرستاران رسمی بخصوص زنان پرستار است؛ این در حالی است که به گفته او، اوضاع برای پرستاران قراردادی به مراتب دشوارتر است و بسیاری از پرستارانی که در پیک اول کرونا در قالب فراخوان های دانشگاه های علوم پزشکی جذب بیمارستان های دولتی شدند، تا ماه ها نمی توانستند قراردادی مشخص امضا کنند و ناچار بودند که به عنوان نیروهای داوطلب در بیمارستان ها فعالیت کنند.

عضو شورای مرکزی خانه پرستار ایران در توضیح بیشتر گفت: از نوروز 99 تعداد زیادی پرستار به امید قراردادهای 89 روزه و بعد هم رسمی شدن جذب بیمارستان های دولتی شدند، اما این افراد تا چند ماه ناچار بودند به صورت داوطلبانه فعالیت کنند، زیرا بیمارستان های دولتی به عنوان نیروهای داوطلب با این افراد قرارداد امضا کردند و حاضر به پرداخت حق الزحمه به آنها نبودند و خیران سلامت دستمزد آنها را می پرداختند.

رئیس خانه پرستار مشهد ادامه داد: این اتفاقات در پیک اول کرونا در شرایطی رخ داد که وزارت بهداشت تاکید داشت که باید با نیروهای تازه جذب شده قرارداد 89 روزه بسته شود، اما برخی دانشگاه های علوم پزشکی زیر بار اجرای این دستور نمی رفتند، ولی وقتی که پیک دوم کرونا فرا رسید، بالاخره دانشگاه ها ناچار شدند با برخی از این نیروها قراردادهای 89 روزه امضا کنند، اما بازهم بسیاری از مزایا از جمله کارانه، پاداش و حق انگیزشی کرونا برای این پرستاران تعریف نشد و اکنون خالص دریافتی ماهانه آنها به 4 میلیون تومان نمی رسد.

دعوت از پرستاران بازنشسته برای بازگشت به کار داوطلبانه

نکته دیگری که باید به آن توجه داشت این است که برخی بیمارستان ها در پیک پنجم کرونا تا حدی دچار کمبود نیرو شده اند که از پرستاران بازنشسته برای بازگشت به کار دعوت کرده اند یا حتی از مردم عادی و نیروهای بسیج درخواست کرده اند که برای کمک در امور غیرتخصصی بیمارستان ها به یاری کادر درمان بشتابند.

اتفاقی که به گفته رئیس خانه پرستار مشهد، در این شهرستان نیز رخ داده است و دانشگاه علوم پزشکی مشهد نیز برای بازگشت به کار پرستاران بازنشسته دعوت به کار کرده است. بحرینی البته معتقد است که نیروهای بازنشسته به دلیل سن بالاتری که دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به کرونا هستند و با توجه به این که سال ها از کار دور بوده اند، نمی توانند مثل سابق با مهارت کار کنند.

عضو هیات مدیره نظام پرستاری مشهد در توضیح بیشتر گفت: مشخص نیست که چرا دانشگاه های علوم پزشکی تمایلی ندارند که نیروهای جدید تازه نفس را جذب کنند؟ همچنین باید توجه داشت که بسیاری از نیروهای پزشک، پرستار، کمک پرستار و بهیار در ستادهای مرکزی دانشگاه های علوم پزشکی در مشاغل اداری فعالیت می کنند و باید پرسید چه اصراری وجود دارد که این افراد خودشان پشت میز بنشینند و نیروهای بازنشسته با سن بالا، بازگشت به کار کنند؟

وی در پایان تصریح کرد: متاسفانه دانشگاه های علوم پزشکی حاضر به پول خرج کردن نیستند و می خواهند به جای جذب هزاران نیروی پرستار که پشت در بیمارستان ها مانده اند، بازنشستگان حوزه پرستاری به صورت داوطلبانه بازگشت به کار کنند تا دانشگاه های علوم پزشکی از بودجه های مبارک خود، پول اضافه ای را خرج نکنند.