کهیر چیست؟

به گزارش رکنا، کهیر یک واکنش آلرژیک پوستی است که باعث ایجاد لکه‌های قرمز یا صورتی رنگ و برجسته روی پوست می‌شود. این لکه‌ها معمولاً خارش‌دار هستند و ممکن است اندازه و شکل آن‌ها تغییر کند. کهیر می‌تواند به دلیل عوامل مختلفی مانند آلرژی به غذا، دارو، نیش حشرات، عفونت‌ها یا استرس ایجاد شود.

کهیر معمولاً خودبه‌خود و در مدت کوتاهی از بین می‌رود، اما در بعضی موارد ممکن است نیاز به درمان داشته باشد. درمان‌ها معمولاً شامل آنتی‌هیستامین‌ها و داروهای ضد خارش است. اگر کهیر ادامه پیدا کند یا علائم شدیدی داشته باشد، بهتر است به پزشک مراجعه شود.

انواع کهیر

کهیر به طور کلی به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: کهیر حاد و کهیر مزمن. هرکدام از این انواع می‌توانند علل و ویژگی‌های خاص خود را داشته باشند. در ادامه، به توضیح انواع کهیر و ویژگی‌های هرکدام پرداخته شده است:

1. کهیر حاد (Acute Urticaria)

کهیر حاد به صورت ناگهانی و برای مدت زمان کوتاهی بروز می‌کند. این نوع کهیر معمولاً به مدت کمتر از شش هفته طول می‌کشد و می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. علل رایج کهیر حاد عبارتند از:

آلرژی‌ها: به مواد غذایی (مانند خرما، مغزها یا لبنیات)، داروها، نیش حشرات یا مواد شیمیایی.

عفونت‌ها: برخی از ویروس‌ها و باکتری‌ها، به ویژه عفونت‌های تنفسی مانند سرماخوردگی.

مواد شیمیایی: تماس با مواد شیمیایی خاص یا داروهای جدید.

استرس: واکنش‌های استرس‌زا ممکن است در برخی افراد کهیر حاد ایجاد کنند.

کهیر حاد معمولاً خودبه‌خود و بدون نیاز به درمان خاص برطرف می‌شود، مگر اینکه عامل زمینه‌ای آن ادامه یابد.

2. کهیر مزمن (Chronic Urticaria)

کهیر مزمن به مدت زمان طولانی‌تری (بیش از شش هفته) ادامه می‌یابد. این نوع کهیر ممکن است به دلایل مختلفی بروز کند و در برخی از موارد علت دقیق آن مشخص نمی‌شود. علل احتمالی کهیر مزمن عبارتند از:

مشکلات خودایمنی: در این حالت، سیستم ایمنی بدن به طور نادرست به بدن حمله می‌کند و باعث ایجاد کهیر می‌شود.

عوامل محیطی: تغییرات دمایی، فشار جسمی، یا تحریکات فیزیکی مانند تعریق یا فشار روی پوست.

عوامل روانی: استرس و اضطراب می‌توانند عامل ایجاد یا تشدید کهیر مزمن باشند.

عوامل هورمونی: تغییرات هورمونی در دوران قاعدگی یا بارداری ممکن است باعث بروز کهیر شود.

عفونت‌ها و بیماری‌های زمینه‌ای: بعضی از بیماری‌های عفونی یا حتی برخی از بیماری‌های مزمن می‌توانند به صورت مزمن کهیر را به وجود آورند.

3. کهیر فیزیکی (Physical Urticaria)

کهیر فیزیکی به نوع خاصی از کهیر گفته می‌شود که به دلیل تحریکات فیزیکی مانند فشار، سرما، گرما یا تعریق ایجاد می‌شود. این نوع کهیر خود شامل چندین زیرگروه است که عبارتند از:

کهیر ناشی از فشار: زمانی که فشار یا مالش روی پوست اعمال می‌شود.

کهیر ناشی از سرما: زمانی که فرد به محیط سرد وارد می‌شود.

کهیر ناشی از گرما: زمانی که فرد در معرض گرما قرار می‌گیرد یا فعالیت فیزیکی انجام می‌دهد.

کهیر ناشی از تعریق: کهیرهایی که پس از تعریق زیاد یا فعالیت‌های ورزشی به وجود می‌آیند.

4. کهیر کلینیکال (Angioedema)

کهیر کلینیکال نوعی کهیر است که علاوه بر برجستگی‌های پوستی معمولی، تورم عمیق‌تری در زیر پوست ایجاد می‌کند. این تورم معمولاً در نواحی مانند لب‌ها، پلک‌ها، گلو و دست‌ها ایجاد می‌شود. کهیر کلینیکال می‌تواند با مشکلات تنفسی همراه باشد و به عنوان یک وضعیت اضطراری در نظر گرفته می‌شود. این نوع کهیر اغلب به دنبال واکنش‌های آلرژیک شدید یا ناشی از مشکلات ژنتیکی مانند کمبود آنزیم C1-استراز در بدن رخ می‌دهد.

5. کهیر ناشی از دارو (Drug-Induced Urticaria)

کهیر می‌تواند به دلیل مصرف داروهای خاص نیز ایجاد شود. این نوع کهیر می‌تواند به صورت ناگهانی و به شدت ظاهر شود. داروهایی که معمولاً باعث کهیر می‌شوند شامل آنتی‌بیوتیک‌ها، مسکن‌ها، و داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی هستند. در این موارد، قطع مصرف دارو می‌تواند به بهبود علائم کمک کند.

6. کهیر ناشی از عفونت (Infectious Urticaria)

کهیر می‌تواند به دلیل عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی ایجاد شود. این نوع کهیر معمولاً با علائم دیگر عفونت مانند تب یا سرفه همراه است. به طور معمول، کهیر ناشی از عفونت خود به خود پس از درمان عفونت از بین می‌رود.

علل ایجاد کهیر

کهیر می‌تواند به دلیل عوامل مختلفی ایجاد شود که معمولاً واکنش سیستم ایمنی بدن به یک محرک خارجی یا داخلی است. در زیر، علل رایج ایجاد کهیر را به تفصیل توضیح داده‌ایم:

1. آلرژی‌ها

آلرژی یکی از شایع‌ترین علل ایجاد کهیر است. واکنش‌های آلرژیک می‌توانند ناشی از تماس با یک ماده آلرژن خاص باشند. برخی از آلرژی‌های رایج که ممکن است باعث کهیر شوند عبارتند از:

غذاها: برخی مواد غذایی مانند خرما، مغزها، شیر، تخم‌مرغ، ماهی و غذاهای دریایی می‌توانند باعث کهیر شوند.

داروها: آنتی‌بیوتیک‌ها (مثل پنی‌سیلین)، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)، مسکن‌ها و حتی داروهای تجویزی ممکن است باعث بروز کهیر شوند.

نیش حشرات: نیش زنبورها، پشه‌ها و سایر حشرات می‌توانند موجب واکنش‌های آلرژیک شوند که به شکل کهیر بروز می‌کند.

مواد شیمیایی: تماس با مواد شیمیایی مانند لاتکس، عطرها، شوینده‌ها و دیگر مواد صنعتی ممکن است باعث بروز کهیر شود.

2. عفونت‌ها

عفونت‌های ویروسی و باکتریایی ممکن است موجب کهیر شوند، به خصوص اگر بدن به عفونت واکنش شدیدی نشان دهد. برخی از عفونت‌های مرتبط با کهیر عبارتند از:

ویروس‌ها: عفونت‌هایی مانند آنفولانزا، سرماخوردگی، ویروس‌های گوارشی یا ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین‌بار (که موجب مونونوکلئوز می‌شود) می‌توانند باعث کهیر شوند.

عفونت‌های باکتریایی: برخی از عفونت‌های باکتریایی مانند استافیلوکوک و استرپتوکوک ممکن است باعث کهیر شوند.

3. استرس و اضطراب

استرس و اضطراب می‌توانند به عنوان عوامل محرک برای بروز کهیر عمل کنند. سیستم ایمنی بدن در شرایط استرس‌زا به شدت واکنش نشان می‌دهد و ممکن است باعث ایجاد واکنش‌های پوستی مانند کهیر شود.

4. تحریکات فیزیکی

کهیر می‌تواند به دلیل تحریکات فیزیکی مختلف ایجاد شود:

سرما و گرما: تغییرات ناگهانی دما یا تماس با محیط‌های خیلی سرد یا خیلی گرم می‌تواند باعث بروز کهیر شود.

فشار روی پوست: فشار فیزیکی، مثل پوشیدن لباس تنگ یا حتی فشار ناشی از خوابیدن به مدت طولانی، می‌تواند عامل بروز کهیر باشد.

تعریق: تعریق زیاد، به خصوص در هنگام ورزش یا گرمای زیاد، می‌تواند باعث بروز کهیر در برخی افراد شود.

5. عوامل هورمونی

تغییرات هورمونی می‌توانند نقش مهمی در بروز کهیر ایفا کنند. این تغییرات معمولاً در دوران‌های خاصی از زندگی مانند بارداری، قاعدگی یا یائسگی بیشتر مشاهده می‌شود. هورمون‌ها می‌توانند تأثیر زیادی بر سیستم ایمنی بدن بگذارند و موجب بروز کهیر شوند.

6. عوامل ژنتیکی و خودایمنی

در برخی افراد، کهیر ممکن است ناشی از عوامل خودایمنی باشد، جایی که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت‌های سالم حمله می‌کند. بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس می‌توانند کهیر را به عنوان یک علامت همراه داشته باشند. همچنین برخی از افراد ممکن است به دلایل ژنتیکی مستعد کهیر شوند.

7. مواد غذایی و نوشیدنی‌ها

برخی مواد غذایی و نوشیدنی‌ها، حتی در افرادی که به آن‌ها آلرژی ندارند، می‌توانند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم باعث بروز کهیر شوند. این موارد شامل:

الکل: به ویژه نوشیدنی‌های حاوی سولفیت یا گلوتن می‌توانند باعث ایجاد کهیر شوند.

محصولات پروتئینی مانند ماهی و لبنیات: که در برخی افراد باعث واکنش آلرژیک می‌شوند.

8. عوامل محیطی

کهیر ممکن است به دلیل تغییرات محیطی مانند:

آلاینده‌ها و گرد و غبار: تماس با گرد و غبار، دود و دیگر آلاینده‌ها می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک و بروز کهیر شود.

آفتاب و UV: در برخی افراد، تابش مستقیم نور خورشید یا قرار گرفتن در معرض UV ممکن است باعث کهیر شود.

9. داروهای خاص

برخی داروها مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) و حتی داروهای ضد فشار خون می‌توانند باعث ایجاد کهیر شوند.

درمان‌های شیمی درمانی و داروهای بیهوشی نیز ممکن است باعث کهیر به عنوان عارضه جانبی شوند.

10. ایفای نقش سایر بیماری‌ها

برخی از بیماری‌ها می‌توانند باعث بروز کهیر شوند. از جمله:

بیماری‌های تیروئیدی: اختلالات تیروئید (کم‌کاری یا پرکاری تیروئید) می‌توانند باعث کهیر شوند.

بیماری‌های کبدی: بیماری‌هایی مانند هپاتیت می‌توانند باعث کهیر شوند.

علائم کهیر

علائم کهیر معمولاً شامل تغییرات پوستی و احساساتی است که به طور ناگهانی بروز می‌کنند. در اینجا، علائم رایج کهیر را برای شما توضیح می‌دهیم:

1. ضایعات پوستی

لکه‌های قرمز یا صورتی: ضایعات کهیر به صورت لکه‌های قرمز یا صورتی رنگ ظاهر می‌شوند.

برجستگی‌ها: این لکه‌ها ممکن است برجسته باشند و به صورت توده‌های برآمده از سطح پوست دیده شوند.

مرزهای مشخص: ضایعات کهیر معمولاً مرزهای مشخصی دارند که از بافت پوست اطراف خود جدا می‌شوند.

متحول شدن در اندازه و شکل: ضایعات کهیر ممکن است اندازه و شکل‌شان تغییر کند و در طول زمان جابجا شوند.

2. خارش شدید

کهیر اغلب با خارش شدید همراه است. این خارش می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد و فرد را به شدت اذیت کند.

پریشانی پوست: احساس ناراحتی در نواحی کهیر ممکن است باعث شود فرد به طور مکرر پوست خود را بخاراند.

3. درد یا سوزش

در بعضی از افراد، کهیر می‌تواند همراه با درد یا سوزش باشد. این علائم معمولاً بیشتر در زمان‌هایی که ضایعات کهیر در نواحی حساس پوست ظاهر می‌شوند، مشاهده می‌شود.

4. تغییرات در نواحی بدن

کهیر می‌تواند در هر قسمتی از بدن بروز کند، اما معمولاً بیشتر در صورت، گردن، سینه، پشت، دست‌ها و پاها مشاهده می‌شود.

جابجایی ضایعات: کهیر معمولاً در نواحی مختلف پوست جابجا می‌شود و ممکن است در یک ناحیه ظاهر شده و به طور ناگهانی در ناحیه‌ای دیگر جایگزین شود.

5. تورم و التهاب

در موارد خاص، کهیر ممکن است همراه با تورم در نواحی خاص مانند لب‌ها، پلک‌ها یا گلو باشد. این حالت به خصوص زمانی که کهیر به شکل کهیر کلینیکال (Angioedema) بروز کند، بیشتر رخ می‌دهد.

6. مدت زمان بروز

کهیر معمولاً به مدت چند دقیقه تا چند ساعت باقی می‌ماند و پس از مدتی به طور خودبه‌خود ناپدید می‌شود. با این حال، در برخی موارد کهیر ممکن است تا 24 ساعت ادامه یابد.

در برخی افراد، کهیر ممکن است به صورت مزمن باقی بماند و برای هفته‌ها یا ماه‌ها ادامه یابد.

7. احساس ضعف یا خستگی (در موارد نادر)

در برخی موارد کهیر مزمن یا شدید، فرد ممکن است احساس خستگی، سرگیجه یا حتی حالت تهوع را تجربه کند، به خصوص اگر کهیر با شرایط دیگری مانند عفونت‌ها یا واکنش‌های آلرژیک شدید همراه باشد.

8. علائم دیگر در کهیر کلینیکال

در مواردی که کهیر به شکل کهیر کلینیکال (Angioedema) باشد، ممکن است تورم شدید در نواحی عمیق پوست ایجاد شود، مانند اطراف چشم‌ها، دهان، یا گلو. این نوع کهیر می‌تواند منجر به مشکلات تنفسی شود و نیاز به درمان فوری دارد.

درمان خانگی کهیر

درمان خانگی کهیر می‌تواند به کاهش علائم کمک کند، اما در صورتی که کهیر شدید یا مزمن باشد یا علائم خطرناکی مانند مشکل تنفسی ایجاد شود، نیاز به مشاوره پزشکی ضروری است. در اینجا چند روش درمان خانگی برای کاهش علائم کهیر آورده شده است:

1. کمپرس سرد

روش: یک پارچه تمیز را با آب سرد مرطوب کرده و روی نواحی کهیر قرار دهید.

توضیح: سرما می‌تواند به کاهش التهاب و خارش کمک کند و احساس راحتی ایجاد کند.

2. آب ولرم یا حمام آووکادو

روش: یک حمام آرام با آب ولرم بگیرید و می‌توانید مقداری آووکادو یا جو دوسر را به آب حمام اضافه کنید.

توضیح: این مواد به تسکین پوست کمک کرده و از خارش و خشکی پوست جلوگیری می‌کنند.

3. آلوئه‌ورا

روش: ژل آلوئه‌ورا را مستقیماً از گیاه استخراج کرده و روی پوست آسیب‌دیده بمالید.

توضیح: آلوئه‌ورا خاصیت ضد التهابی و آرام‌بخشی دارد که می‌تواند به تسکین کهیر و کاهش التهاب کمک کند.

4. استفاده از بیکربنات سدیم (جو دو سر)

روش: می‌توانید مقداری جو دو سر را در حمام آب ولرم بریزید و بدن خود را در آن خیس کنید.

توضیح: جو دو سر دارای خواص تسکین‌دهنده و ضد التهابی است که می‌تواند به کاهش خارش و التهابات کمک کند.

5. روغن نارگیل

روش: روغن نارگیل را به‌طور مستقیم بر روی نواحی کهیر بمالید.

توضیح: روغن نارگیل به دلیل خواص مرطوب‌کنندگی و ضد التهابی که دارد، می‌تواند به تسکین خشکی و خارش پوست کمک کند.

6. چای سبز

روش: کیسه‌های چای سبز را در آب جوش قرار دهید و پس از سرد شدن، کیسه‌ها را روی پوست بگذارید.

توضیح: چای سبز دارای خواص ضد التهابی و آنتی‌اکسیدانی است که می‌تواند به کاهش علائم کهیر کمک کند.

7. مراقبت از پوست

روش: از شوینده‌ها و لوسیون‌های ملایم استفاده کنید و از خشکی پوست جلوگیری کنید.

توضیح: پوست خشک می‌تواند علائم کهیر را تشدید کند، بنابراین مرطوب نگه‌داشتن پوست از بروز خشکی و خارش جلوگیری می‌کند.

8. آب

روش: مصرف مقدار زیادی آب در طول روز برای هیدراته نگه‌داشتن بدن.

توضیح: هیدراته نگه‌داشتن پوست به کاهش تحریکات و تسکین علائم کمک می‌کند.

9. استفاده از داروهای ضد هیستامین طبیعی

روش: مصرف دمنوش‌هایی مانند نعناع، زنجبیل یا بابونه.

توضیح: این گیاهان خواص ضد التهابی و ضد هیستامینی دارند که می‌توانند در کاهش علائم کهیر کمک کنند.

10. اجتناب از تحریک‌کننده‌ها

روش: شناسایی و اجتناب از عواملی که ممکن است باعث بروز کهیر شوند، مانند استرس، غذاهای حساسیت‌زا یا تغییرات دمایی شدید.

توضیح: جلوگیری از عوامل محرک می‌تواند از بروز کهیر جدید جلوگیری کند.

درمان دارویی کهیر

درمان دارویی کهیر بستگی به شدت علائم و علت ایجاد آن دارد. پزشکان معمولاً داروهای زیر را برای درمان کهیر تجویز می‌کنند:

1. آنتی‌هیستامین‌ها

داروهای رایج: دیفن هیدرامین (Benadryl)، لوراتادین (Claritin)، ستیریزین (Zyrtec)، فکسوفنادین (Allegra)

روش مصرف: این داروها به طور معمول به صورت قرص یا شربت مصرف می‌شوند و معمولاً به کاهش خارش و التهاب کمک می‌کنند.

توضیحات: آنتی‌هیستامین‌ها با مسدود کردن اثر هیستامین که عامل اصلی بروز علائم آلرژیک است، به کاهش علائم کهیر کمک می‌کنند.

2. کورتیکواستروئیدها (کورتون‌ها)

داروهای رایج: پردنیزولون (Prednisone)

روش مصرف: این داروها ممکن است به صورت قرص یا تزریقی تجویز شوند.

توضیحات: در موارد شدید کهیر، کورتیکواستروئیدها برای کاهش التهاب و بهبود علائم استفاده می‌شوند. مصرف طولانی‌مدت این داروها باید تحت نظر پزشک باشد.

3. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)

داروهای رایج: ایبوپروفن (Advil، Motrin)، ناپروکسن (Aleve)

روش مصرف: این داروها برای کاهش التهاب و درد استفاده می‌شوند.

توضیحات: این داروها در برخی از موارد کهیر برای کاهش درد و التهاب تجویز می‌شوند، اما در برخی افراد می‌توانند کهیر را تشدید کنند.

4. مستقلات‌های موضعی (کرم‌ها و پمادها)

داروهای رایج: کرم‌های حاوی هیدروکورتیزون (Hydrocortisone) یا سایر کورتیکواستروئیدهای موضعی

روش مصرف: این کرم‌ها یا پمادها به طور مستقیم روی نواحی کهیر مالیده می‌شوند.

توضیحات: این داروها به کاهش التهاب و خارش در نواحی خاص کمک می‌کنند و می‌توانند به تسکین علائم کمک کنند.

5. آنتی‌هیستامین‌های نسل دوم

داروهای رایج: لوراتادین، ستیریزین، فکسوفنادین

روش مصرف: به صورت قرص و در دوزهای مختلف بسته به شدت کهیر مصرف می‌شوند.

توضیحات: این داروها نسبت به آنتی‌هیستامین‌های نسل اول خواب‌آور کمتری دارند و معمولاً برای کهیرهای مزمن یا شدید تجویز می‌شوند.

6. داروهای بیولوژیک

داروهای رایج: اُمالیزوماب (Xolair)

روش مصرف: این داروها معمولاً به صورت تزریقی تجویز می‌شوند.

توضیحات: برای افرادی که کهیر مزمن دارند و به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند، داروهای بیولوژیک مانند اُمالیزوماب تجویز می‌شود که اثرات بلندمدتی در کنترل کهیر دارند.

7. داروهای ضد اضطراب

داروهای رایج: دیازپام (Valium)، آلپرازولام (Xanax)

روش مصرف: این داروها برای کاهش استرس و اضطراب که ممکن است به تشدید کهیر منجر شود، تجویز می‌شوند.

توضیحات: در صورتی که استرس عامل بروز کهیر باشد، این داروها ممکن است برای کمک به کاهش علائم مفید باشند.

8. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)

داروهای رایج: ایبوپروفن، ناپروکسن

روش مصرف: این داروها معمولاً برای کاهش درد و التهاب مصرف می‌شوند.

توضیحات: داروهای NSAIDs ممکن است برای کاهش علائم مرتبط با کهیر تجویز شوند، اما در برخی موارد می‌توانند علائم کهیر را تشدید کنند.

9. آنتی‌بیوتیک‌ها (در صورت عفونت)

داروهای رایج: آموکسی‌سیلین، داکسی‌سایکلین

روش مصرف: در صورت وجود عفونت باکتریایی همراه با کهیر، پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز کند.

توضیحات: این داروها فقط در صورتی که کهیر به علت عفونت باشد مؤثر هستند.

راه های درمان در سنین مختلف

درمان کهیر می‌تواند بسته به سن فرد متفاوت باشد. در اینجا به روش‌های درمان کهیر برای گروه‌های سنی مختلف اشاره کرده‌ایم:

1. درمان کهیر در کودکان

درمان کهیر در کودکان باید با احتیاط و تحت نظر پزشک انجام شود. از آنجا که بدن کودکان ممکن است به برخی داروها حساسیت بیشتری نشان دهد، درمان باید با توجه به سن و وزن کودک انجام گیرد.

2. درمان کهیر در بزرگسالان

در بزرگسالان، کهیر معمولاً به راحتی با آنتی‌هیستامین‌ها و درمان‌های موضعی درمان می‌شود، اما در برخی موارد کهیر می‌تواند مزمن یا شدید شود.

3. درمان کهیر در سالمندان

در سالمندان، کهیر ممکن است با عوارض بیشتری همراه باشد و به دلیل مشکلات سلامتی دیگر، باید درمان با احتیاط انجام شود. انتخاب داروها باید با در نظر گرفتن وضعیت سلامتی فرد انجام گیرد.

نکات مهم:

در کودکان: استفاده از داروهای طبیعی و ملایم‌تر معمولاً ترجیح داده می‌شود. از داروهای قوی تنها تحت نظر پزشک استفاده شود.

در بزرگسالان: درمان‌های آنتی‌هیستامینی و کورتیکواستروئیدها معمولاً برای کهیر شدید یا مزمن کافی هستند.

در سالمندان: استفاده از داروهای غیر خواب‌آور و نظارت دقیق بر شرایط سلامتی فرد ضروری است.

نکات مهم در مورد کهیر

درمان کهیر نیازمند توجه به نکات خاصی است که به شما کمک می‌کند تا به بهترین نحو از درمان‌ها استفاده کنید و از عوارض احتمالی جلوگیری کنید. در اینجا به برخی از نکات مهم اشاره کرده‌ایم:

1. تشخیص دقیق علت کهیر

کهیر ممکن است به دلیل عوامل مختلفی مانند آلرژی، استرس، عفونت‌ها، یا بیماری‌های زمینه‌ای باشد. تشخیص علت اصلی به شما کمک می‌کند تا درمان مؤثرتری را انتخاب کنید.

2. مراجعه به پزشک در صورت شدت علائم

اگر کهیر شما شدید است، با علائم خطرناک مانند تورم صورت، مشکل در تنفس، یا کهیرهای بزرگ و گسترده، فوراً باید به پزشک مراجعه کنید. در این موارد ممکن است نیاز به درمان فوری یا داروهای قوی‌تری مانند کورتیکواستروئیدها یا داروهای بیولوژیک باشد.

3. پرهیز از خوددرمانی طولانی‌مدت

استفاده مداوم از داروها به ویژه داروهای آنتی‌هیستامین یا کورتیکواستروئید بدون نظر پزشک می‌تواند عوارض جانبی ایجاد کند. از مصرف داروهای تجویزی بدون مشورت با پزشک خودداری کنید.

4. مراقبت از پوست

استفاده از محصولات ملایم و غیرآلرژی‌زا (شوینده‌ها، کرم‌ها) برای جلوگیری از تحریک بیشتر پوست مهم است. همچنین به مرطوب نگه داشتن پوست توجه داشته باشید.

5. شناسایی و اجتناب از عوامل محرک

شناسایی عوامل محرک کهیر (مانند غذاهای خاص، تغییرات دما، استرس، داروها) و اجتناب از آن‌ها می‌تواند به کاهش بروز کهیر کمک کند.

6. استفاده از درمان‌های طبیعی با احتیاط

در حالی که برخی درمان‌های خانگی مانند کمپرس سرد یا آب ولرم می‌توانند مفید باشند، همیشه باید از مشورت با پزشک قبل از استفاده از درمان‌های خانگی مطمئن شوید.

7. درمان سریع کهیر حاد

در مواردی که کهیر به صورت حاد و ناگهانی بروز می‌کند، استفاده سریع از آنتی‌هیستامین‌ها می‌تواند مؤثر باشد تا از تشدید علائم جلوگیری شود.

8. نظارت بر علائم در دوران درمان

پس از شروع درمان، به دقت علائم خود را نظارت کنید. اگر علائم کهیر شما بهبود نیافت یا بدتر شد، باید به پزشک مراجعه کنید.

9. درمان کهیر مزمن

کهیر مزمن نیاز به درمان بلندمدت و منظم دارد. ممکن است پزشک درمان‌هایی مانند آنتی‌هیستامین‌های نسل دوم یا داروهای بیولوژیک را توصیه کند.

10. مراقبت در صورت مصرف داروهای خاص

اگر داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها یا داروهای بیولوژیک مصرف می‌کنید، باید تحت نظارت دقیق پزشک باشید تا از بروز عوارض جانبی جدی جلوگیری شود.

11. توجه به وضعیت افراد مسن و کودکان

در کودکان، از داروهای ملایم‌تر و طبیعی‌تر استفاده کنید. برای سالمندان، مراقب باشید که داروها اثرات جانبی ایجاد نکنند و با توجه به وضعیت سلامتی‌شان درمان انجام شود.

12. اجتناب از خراشیدن پوست

خراشیدن پوست می‌تواند به ایجاد عفونت و تشدید التهاب کمک کند. سعی کنید از خارش جلوگیری کنید و از درمان‌های مناسب برای کاهش خارش استفاده کنید.