17رسم جالب و عجیب در کشورهای جهان

به گزارش رکنا، در گذشته مردم به طور کلی ممنوعیت‌ها و سنت‌هایی داشتند که حالا نامناسب به نظر می‌رسند و نه تنها به بهداشت شخصی، بلکه به اصول پوششی، جامعه و شغل افراد هم مربوط می‌شدند.

بعضی از ما هر روز دوش می‌گیریم و حتی بعضی هایمان بیشتر از یک بار در روز. به همین دلیل، سخت می‌شود تصور کرد که چند قرن پیش اشرافیون استطاعت چنین چیز تجملی‌ای را نداشتند. در گذشته مردم به طور کلی ممنوعیت‌ها و سنت‌هایی داشتند که حالا نامناسب به نظر می‌رسند و نه تنها به بهداشت شخصی، بلکه به اصول پوششی، جامعه و شغل افراد هم مربوط می‌شدند. مقایسه‌ قرن بیست و یکم با گذشته ما را قدردان تغییرات رخ داده می‌کند. عجیب ترین سنت های کشورهای مختلف را بخوانید.

یونان باستان

۱- در یونان باستان، ریش را نماد مردانگی و خرد می‌دانستند. به همین دلیل، ریش یک مرد هرچه بیشتر و زیباتر بود، آن مرد از جایگاه بالاتری برخوردار بود و صورت بی مو را نیز نماد زنانگی می‌دانستند.

۲- در آن زمان، به دلیل برگزاری بازی‌های المپیک، مردم متوجه شده بودند برای افزایش آمادگی جسمانی و جلوگیری از آسیب دیدگی در مسابقات باید سلامت خود را حفظ کنند. یک تکنیک برای دستیابی به این امر، استفاده از روغن زیتون برای افزایش دمای بدن بود. روش دیگر، گرم کردن پیش از مسابقه برای جلوگیری از آسیب بود.

۳- «چهره بقراطی» اصطلاحی بود که در توصیف چهره‌ی یک فرد پیش از مرگ به کار می‌رفت. اگر فردی علائمی که در ادامه می‌آید را داشت و بهبودی‌ای در حالش رخ نداد، ممکن بود پزشک احتمال می‌داد که فرد در شرف مرگ قرار دارد: نوک تیز شدن بینی، فرو رفتن چشم‌ها و شقیقه ها، سرد شدن و عقب رفتن گوش‌ها و تغییر شکل دادن نرمه‌ی آن‌ها و سخت، آویزان و خشک شدن پوست صورت.

قرون وسطی

۴- بر اساس برخی منابع، سنت به هم زدن لیوان‌ها به یکدیگر از دوران قرون وسطی بر جای مانده است. افسانه‌ای می‌گوید ارواح پلیدی وجود داشتند که می‌توانستند به درون دهان مردم نفوذ کنند، اما با به هم زدن لیوان‌ها به یکدیگر می‌شد این ارواح پلید را دور کرد. به همین دلیل هم بود که مردم باید هنگام خمیازه کشیدن، دهان خود را می‌پوشاندند.

۵- سنت بلند کردن کلاه از روی سر به عنوان روشی برای سلام کردن هم از دوران قرون وسطی باقی مانده است. در آن زمان رسم بود جنگجویان کلاهخود خود را بردارند تا نشان دهند که نیت پلیدی ندارد.

۶- استفاده از کارد و چنگال از قرن دوازدهم میلادی آغاز شد. تا پیش از آن، تنها از قاشق، آن هم برای خوردن شیرینی استفاده می‌شد و از آنجایی که چنگال را ابزار شیطان می‌دانستند، از استفاده از آن خودداری می‌کردند.

۷- در فرانسه‌ دوران قرون وسطی، مردم دستان خود را با رومیزی پاک می‌کردند و سوپ را بدون قاشق، مستقیم از کاسه سر می‌کشیدند.

۸- به علاوه، در قرون وسطی، مردم از قبل رسم شستن دست‌ها پیش از غذا خوردن را داشتند. آن‌ها با آبی که توسط خدمتکار‌ها به سر میز آورده می‌شد، دست‌های خود را آب می‌زدند و همانجا با رومیزی پاک می‌کردند.

عادت‌های اشرافیون در قرون وسطی

۹- پزشکان حمام کردن را خطرناک می‌دانستد. از قرار معلوم، این کار را به قدری برای سلامت مضر می‌دانستند که بسیاری از افراد با منجمان مشورت می‌کردند تا مناسب‌ترین زمان حمام کردن را برایشان پیدا کنند. برای مثال، ایزابلای اول، ملکه‌ی پادشاهی کاستیا در شبه جزیره ایبری، تنها ۲ بار در زندگی اش حمام کرد.

۱۰- هنری هشتم خدمتکاران خود را مجبور می‌کرد هر صبح رختخوابش را ببوسند تا مطمئن شود آغشته به زهر نیست.

۱۱- مد قرن هجدهم میلادی اصول خود را به زنان اشراف دیکته می‌کرد. درست کردن مو‌ها ساعت‌ها زمان می‌برد و زن‌ها از موی مصنوعی برای افزایش ارتفاع مو‌ها استفاده می‌کردند که از به هم بستن سیم‌ها درست می‌شد. آن‌ها مو‌های خود را با گل و میوه و حتی حیوانات تاکسیدرمی شده تزئین می‌کردند. زن‌ها برای ثابت نگه داشتن این مدل مو از روغن خوک استفاده می‌کردند.

۱۲- ماری آنتوانت، ملکه‌ی فرانسه، به شپش هایش افتخار می‌کرد. آن زمان داشتن شپش را نشانه‌ی پرهیزکاری می‌دانستند و اعتقاد داشتند چنین فردی بیشتر به پاکی روح خود توجه داشته تا جسمش. حتی به این حشرات «مروارید‌های خداوند» می‌گفتند.

انگلیس در دوران ویکتوریایی

۱۳- در دوران ویکتوریایی، نمایش بدن ممنوع بود، به همین دلیل از «ماشین‌های شنایی» که در قرن هفدهم میلادی اختراع شد، استفاده می‌شد. مردمی که قصد شنا داشتند به داخل این ماشین‌ها می‌رفتند تا لباس خود را با لباس شنا عوض کنند.

۱۴- زنان مجرد اجازه نداشتند به تنهایی بیرون روند. گشتن به دنبال آشنایان یا توقف برای صحبت در مکان‌های شلوغ هم برای زنان ممنوع بود.

۱۵- خانواده‌های ثروتمند فارغ از جنسیت کودک خود، پیراهن‌های سفید و چین دار تن او می‌کردند. هر چه خانواده‌ای ثروتمندتر بود، تور و چین پیراهن بیشتر می‌شد. به علاوه، هم پسر‌ها و هم دختر‌ها کلاه‌های روبان دار به سر می‌گذاشتند.

۱۶- عصر «دامن‌های پفی» از سال ۱۸۵۰ تا ۱۸۷۰ بود. این دامن‌ها از چندین لایه دامن تشکیل می‌شدند که بر روی یک اسکلت چوبی قرار می‌گرفتند. زنانی که این دامن‌های پفی را به تن می‌کردند بیشتر اوقات در راهرو‌ها گیر می‌کردند.

۱۷- زنان و حتی برخی مردان، برش‌های نازکی از گوشت خام را به عنوان ماسک روی صورت خود می‌گذاشتند تا جلوی چین و چروک و جوش را بگیرند.

منبع: روزیاتو