بازیگر جوان سینما حقش را می خواهد + عکس

غزالی با بازی بیرونی و اکت های ظاهری خاصی که در بازی خود دارد، برای ایفای نقش های پر تنش و تلاشگر مناسب است و اکثر آثاری که بازی کرده چنین ویژگی هایی دارد. فیلم «قیچی» با فضای خاصی که بازیگر Actor در آن قرار گرفته مثل میدان مبارزه بین انسان و طبیعت و جرم Crime است.

این مثلث فضای چالش بین خوبی و بدی و جرم و تاوان است و انسان در این داستان مثل شن های ساحل با ضربه های امواج صیغل می خورد و جزای خطایش را پس می دهد. به بهانه اکران فیلم «قیچی» در گروه هنر Art و تجربه گفت و گویی با عباس غزالی داشتیم که در ادامه می خوانید:

| از تجربه همکاری با کریم لک زاده بگویید. اینکه به عنوان یک کارگردان جوان برای رسیدن به هدف خود به شما به عنوان بازیگر چه کمکی کردند؟

– اصولاً آدم تجربه گرایی هستم، اما محتاط قدم برمی دارم. یعنی سعی می کنم به اعتماد و ایمان برسم و بعد از آن مشغول به کار شوم. شاید از شیوه انتخاب نقش هایی که در پرونده کاری ام دارم و میزان کارهایی که در طول سال انجام می دهم، مشخص باشد که سعی می کنم گزیده کار کنم. زمانی که بازی در فیلم «قیچی» به من پیشنهاد شد، فیلمنامه به شدت جذبم کرد. فیلمنامه را کریم لک زاده نوشته است و نکات مثبت زیادی داشت. با اینکه فیلمنامه جذاب بود، اما به هر حال من با فیلمسازی روبرو بودم که او را نمی شناختم و اولین فیلم بلندش را می ساخت. از لک زاده خواستم چند فیلم کوتاهش را به من بدهد تا با فضای کاری او آشنا شوم. وقتی فیلم ها را دیدم و طرح ذهنی کارگردان را شناختم، احساس کردم می توانیم با هم همکاری کنیم. خاطرم هست فیلم کوتاه آخر لک زاده به اسم «قمارباز» را دیدم که حدود دو هفته قبل از شروع ساخت «قیچی» در مرحله راف کات و تدوین این فیلم را به من داد و خیلی دوست داشتم. در نهایت اینکه کاملاً فهمیدم قرار است در چه فضای ذهنی وارد صحنه شوم و با چه کسی همکاری داشته باشم. البته اینکه اینقدر همه چیز را بررسی می کنم، به این خاطر است که بی گدار به آب نزنم وگرنه جوانان از نظر من از نیروی قوی و انگیزه بالایی برخوردار هستند. لک زاده با توجه به فعالیت جدی در زمینه ساخت فیلم کوتاه خیلی حرفه ای فعالیت می کرده و من وقتی سر صحنه حاضر شدم، کاملاً احساس کردم که چقدر حرفه ای سعی دارد فیلم بسازد و به این ترتیب کاملاً اعتمادم به او جلب شد.

| نقشی که در فیلم «قیچی» بازی کردید، نیازمند واکنش های بیرونی بود. چه کردید تا با تجربه های قبلی که به ظاهر شبیه به این کاراکتر بود متفاوت دیده می شوید؟

– یکی از اتفاقات مهم برای من در تجربه این کاراکتر این مسئله بود که باید نسبت به نقش های دیگری که بازی کرده بودم متفاوت تر می شد. چیزی که مخاطبان از بازی من به خاطر دارند، همین مسئله است که اکثر نقش هایی که بازی کرده ام بیرونی بوده و پر اکت. در فیلم «قیچی» نکته ای که به شدت جذبم کرد، این بود که نقش کاراکتری پر از اکت را بازی می کنم. کاراکتری که با قیچی جرمی را مرتکب شده، اصلاً تصور اینکه یک انسان کسی را با قیچی به قتل Murder رسانده، اتفاق بسیار وحشتناکی است. وقتی فکر می کنم، این اتفاق حتی به عنوان تیتر ترسناک و خشن است. بازیگر در این شرایط فکر می کند اولین قدم این است که بیرونی بازی کنم و شدت آشفتگی درونم را نشان دهم. با کریم لک زاده صحبت هایی کردیم و هر دو به این جمع بندی رسیدیم که کاراکتر را کاملاً درونی بازی کنم. در فیلمنامه من دیالوگ های بسیار کمی دارم و نداشتن دیالوگ و به اصطلاح بازی در سکوت کار دشواری است. این یعنی بازیگر نقشی را در فیلمی بازی می کند که کاملاً شخصیت محور است و تماشاگر از ابتدا تا پایان همین کاراکتر را دنبال می کند و پلانی وجود نداشت که من در آن حضور نداشته باشم. این مسئله کمی ترسناک است و لازم بود طراحی هایی انجام دهیم تا از این خطر جلوگیری شود. تکنیکی که در نظر گرفتم، این بود که شخصیت را درونی بازی کنم در حالی که خیلی راحت می شد این شخصیت را بیرونی بازی کرد، مثل آتشی زبانه گرفته، گر دارد و شعله هایش را می بینیم، اما شخصیت جنایتکار در فیلم بیشتر شبیه به آتش زیر خاکستر بود، مثل ذغالی که وقتی دست روی آن می گذاریم می فهمیم که چقدر داغ است و به ظاهر نشان نمی دهد. این دقیقاً همان جایی بود که می توانست باعث تمایز این نقش از سایر نقش هایی باشد که بازی کرده بودم. اینکه چقدر موفق بودم تا این تمایز حاصل شود را نمی دانم، امیدوارم این طور باشد. در «قیچی» یکی از محبوب ترین کاراکترهایی است که تا به حال بازی کرده ام.

| به نظر می رسد پیش از این به عنوان بازیگر در فضای سوررئالی مثل فضای داستان فیلم «قیچی» قرار نگرفته بودید. در مورد این تجربه کاری توضیح بدهید.

– حس و حال بی نظیری بود. فضایی که داستان را در آن روایت می کردیم چه از نظر جغرافیا و چه از نظر فرم و محتوا بسیار جذاب و نو بود. واقعاً هر چقدر از چیزهای خوبی بود که در طی ساخت این فیلم به دست آوردم بگویم، کم است. فکر می کنم از جمله هنرپیشگانی هستم که دوست دارم فضا و شیوه های کاری تازه ای را تجربه کنم و «قیچی» این فرصت را فراهم کرد. من در طبیعت بکری قرار گرفتم که باید با آن دست و پنجه نرم می کردم و از زاویه ای هم رویاگونه هم سوررئالیستی بود. حالا خیلی بیشتر از قبل ترغیب شدم که در چنین فیلم هایی حضور داشته باشم. من در این فیلم کلاس درسی را گذراندم و خودم را در طبیعت رها کردم و از جنس طبیعت شدم تا حس فرار Escape و وجدان درد این کاراکتر را حس کنم و ببینم چطور طبیعت جنایتکار را مجازات می کند. فارغ از سختی های طبیعت منطقه بکر جنوب کشور، تجربه ای که به دست آوردم آنقدر ارزشمند بود که سختی ها را فراموش کردم. شاید کسی که فیلم را می بیند بگوید چه شرایط کاری سختی داشتید! اما بیشتر از هر چیز لذت بردم.

| در فیلم سینمایی Movie «اعترافات ذهن خطرناک من» کاراکتری و تقریباً دو وجهی بازی کردید؛ در عین حال که می خواست توجه یا ترحم مخاطب را جلب کند، در پایان قصه روی دیگری از خود را نشان داد. این تعلیق در اجرا ریزبینی هایی لازم دارد تا تماشاگر قانع شود. چطور به این ابعاد از بازی رسیدند و چقدر کارگردان به شما کمک کرد؟

– فیلم «اعترافات ذهن خطرناک» به نوبه خود مثل فیلم «قیچی» برایم منحصر به فرد بود. من برای ورود به سینما Cinema توانستم با یک اثر آبرومند این کار را انجام دهم. این اولین تجربه سینمایی حتی من را کاندیدای دریافت جایزه نقش مکمل جشنواره فیلم فجر هم کرد و برایم ارزش زیادی دارد. کاراکتر من در کنار نگار جواهریان و در کنار سیامک صفری که کاراکتر اصلی فیلم را بازی می کرد، قرار بود نقشه ای را اجرا کنیم که کاراکتر فرهاد یا ناصر که سیامک صفری بازی می کرد، در حال کشف یا گول خوردن و سوال هایی در ذهن بود که نمی توانست به جواب برسد و من و نگار جواهریان یعنی شخصیت های صحت و آیدا قرار بود به این سوالات پاسخ دهیم. ما هر سوالی که در فیلم جواب می دادیم، مخاطب یا می پذیرفت یا باور نمی کرد و… این شکل و شیوه در نگارش فیلمنامه وجود داشت و همه چیز در کاغذ هم به همین صورت بود. با تعاملی که با هومن سیدی انجام دادیم، گفتیم اگر قرار باشد دو وجهی بازی کنم و وجه دومش خیلی باورپذیر شود، نباید در وجه اول که نقشه و گول زدن است، تماشاگر شک کند. پس نیمه اول را سعی کردیم باورپذیر بازی کنیم، اما کدهایی در فیلم بود که تماشاگر با یکبار دیدن متوجه نمی شد و وقتی جلوتر می رفتیم به پاسخ ابهاماتش می رسید. مثلاً وقتی در همه صحنه ها خانم را تنها صدا می زدم، در یک صحنه به او می گفتم تو! یا کدهای ریز دیگری که هدف ما را برآورده می کرد و اندازه گیری شده بود. پس طرح ما این بود که کاراکترها دو وجهی به نظر برسند. بازیگر هم دوست دارد این مدل نقش ها را بازی کند و من هم خیلی لذت بردم.

| «قیچی» یا «اعترافات ذهن خطرناک من» جزو آن دسته از فیلم هایی هستند که نمی توانیم آنها را جزو سینمای تجاری و گیشه پسند بدانیم. به عنوان بازیگر چقدر هنگام انتخاب نقش هایتان این موضوع را در نظر می گیرید؟

– قطعاً این مسئله برای بازیگر مهم است. منظور این نیست که فیلم هنری بازی کنی یا تجاری یا… . این مهم نیست، مهم این است بازیگر فیلمی بازی کند که توجه عده زیادی را به خود جمع کند؛ هم نظر عموم هر نظر منتقدان و کارشناسان. سینما به چنین آثاری نیاز دارد. گاهی امروز فیلمی که درخشان است مورد استقبال واقع نمی شود و برعکس یک فیلم دیگر که نه بازی ویژه ای دارد نه ساختار و کارگردانی خیلی قوی دارد، بسیار مورد توجه واقع می شود. البته در یک سال اخیر دیدگاه انتخاب مردم تغییر کرده و نوعی استقبال را می بینیم که به حقیقت نزدیک تر است. سالهای قبل اکثر پیش بینی ها شکست می خورد و آثاری که فکرش را نمی کردیم خوب می فروخت و موفق می شد. حس می کنم دیدگاه مردم تغییر کرده و سینما را جدی تر دنبال می کنند. من هم به عنوان بازیگر اول از همه خارج نشدن از مسیر هنری مورد قبولم برایم اهمیت دارد و بعد آثاری که در آن حضور دارم را مردم دوست داشته باشند. هنرپیشه وابسته به مردم است. اگر مردم اثری که در آن بازی کرده ام را تماشا نکنند، نمی توانم توانایی هنری ام را نمایش دهم. پس در کنار گیشه نظر مخاطبان نسبت به اثری که در آن بازی می کنم برایم اهیمت زیادی دارد. به هر حال پرونده کاری من هم باید متنوع باشد و سعی می کنم آثار مختلفی بازی کنم، اما این اصل را که اثر باید آبرومند باشد را فراموش نمی کنم.

| آخرین سریالی که در تلویزیون داشتید «چرخ فلک» بود. این سریال با توجه به ساختار اپیزودیک مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت. با در نظر گرفتن این نکته که مردم ما اصولاً آثار قصه گو را دوست دارند، فکر می کنید این نوع آثار با ساختار اپیزودیک چه جایگاهی در تلویزیون و سینمای ما دارد؟

– من مدتی است از تلویزیون فاصله گرفته ایم و بیشتر روی سینما متمرکز شده ام. و وقتی این سریال به من پیشنهاد شد، با توجه به ساختار اپیزودیکش، روایت داستانی از دل جامعه برایم جذاب بود. مطمئنا این نوع قصه ها به دلیل ماهیتی که دارند، خیلی راحت به دل مردم می نشیند و با آن همذات پنداری می کنند. یکی از مسائلی که بازی در این سریال ها دارد، این است که مردم هنوز با کلیت این نوع قصه گویی آشنا نیستند و هنوز به دنبال روایت های یک خطی ساده ای هستند که تا به حال تجربه کرده اند. اینکه یک قصه قبل از تمام شدن در دل خود ماجرای تازه ای دارد، همچنان برای مخاطب غریب است، اما به هر حال نمی توانیم بگوییم برایش جذابیت ندارد.

اگر قصه خوب روایت نشود فرقی ندارد اپیزودیک است یا یک خطی. حتی اگر ۱۰۰ قسمت هم باشد، باز هم مخاطب آن را دنبال نمی کند. فکر می کنم اولین بار بود سریال اپیزودیک به این شکل می دیدیم که هر اپیزود چفت و بستی با اپیزود بعدی داشت و در نوع خود بسیار تازه و خلاقانه بود، هر چند به دلیل تازگی مخاطب گیج می شد، اما از نظر من اشکالی ندارد و رسانه باید این کار را ادامه دهد تا برای تماشاگر جا بیفتد. علاوه بر جذابیت نقش و ساختار سریال، کارگردان اثر عزیزا… حمیدنژاد برای بار اول در تلویزیون کار می کرد و تجربه بسیار زیادی در سینما دارد و قطعاً مطمئن بودم در تلویزیون کم نمی گذارد.

| و اگر نکته ای هست بفرمایید تا به گفته های شما اضافه شود.

– من همچنان در تلاش هستم تا حقم را از سینما بگیرم. هیچ عجله ای هم ندارم و می دانم به هر حال باید مسیری را طی کرد تا به هدف رسید. همچنان خیلی کارها هست که انجام نداده ام.

در حال حاضر مشغول بازی در یک فیلم سینمایی به اسم «کاروک» به کارگردانی محمدرضا فرطوسی که اولین فیلم سینمایی داستانی بلندش را می سازد هستم. او از مستندسازان حرفه ای است و فکر می کنم اثر تجربه گرای خوبی از آب در آید.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.

نویسنده:فاطمه رستمی

اخبار زیر را از دست ندهید:

ماجرای تکان دهنده بازی دو کودک با مادر مرده شان در حمام +عکس

کاش راز شرم آور شکیلا را به پدرم می گفتم / نامادری ام وقتی پدرم می رفت به خانه دوستش می رفت و ...

ناگفته های الهام ستاکی از اقدام زشت مجری ایرانی شبکه ماهواره ای با وی

مامان منو کشتی دیگه نزن! / اعتراف تکان دهنده یک زن که شوهر و فرزندانش را قتل عام کرد + عکس متهم در بازپرسی

گفتگو با دختر 11 ساله که از اجرای حکم کور شدن شهر عمه اش ابراز رضایت می کند + عکس جدید

شامپانزه نظافتچی/ قفس این حیوان از تمیزی برق می زند + فیلم

دسپخت رنگارنگ بهنوش بختیاری روی میز خانه شخصی اش +عکس

جشن تولد 61 سالگی کریس جنر مادر کیم کارداشیان به همراه معشوقه 35 ساله اش! +عکس

جزئیات پیشنهاد 400 میلیونی تومانی شبکه جم به بازیگر زن معروف ایرانی +عکس