واکنش دکتر مجید ابهری رفتارشناس اجتماعی به سخنان رئیس پلیس راهور ناجا

به گزارش رکنا ، عدم توجه خانواده ها به قوانین راهنمایی و رانندگی باعث ایجاد الگوی نامناسب و غلط برای فرزندان می گردد. وقتی کودکی مشاهده می کند والدینش در حین رانندگی با تلفن همراه صحبت می کنند و در مقابل پلیس و تبلیغات فرهنگی آن ، این همه از عدم استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگی صحبت می کنند به حال آن کودک و نوجوان چه اتفاقی می افتد. آموزش قوانین و ضوابط اجتماعی به ویژه در زمینه رانندگی، نظافت شهری، حفاظت از مبلمان شهری باید از کودکی آغاز گردد. در مهد کودک ها و مدارس باید به عنوان یک درس اصلی در نظر گرفته شود.

قانون شکنی عابران، یکی از عوامل اصلی در تصادفات شهری است و این قانون شکنی در کجا لحاظ می شود؟

روز گذشته ریاست محترم راهنمایی و رانندگی جناب سردار هادیانفر در همایش پلیس راهنمایی و رانندگی آماری را اعلام نمودند که موجب تأسف، تعجب و هشدار همه شهروندان و شهرنشینان می باشد.

46 درصد کشته شدگان تصادفی عابران پیاده هستند

ایشان ضمن بیانات خود اظهار داشتند که 46 درصد از کشته شدگان در تصادفات شهری عابرین پیاده می باشند.

بی توجهی به قوانین راهنمایی و رانندگی، عدم عبور از خط کشی های ویژه عابرین و در بسیاری از اوقات مشاهده شده که بعضی از شهروندان به جای عبور از پل عابر پیاده ، دقیقا از زیر آن رد می شوند. پل هایی که با هزینه های هنگفت از جیب هموطنانمان ایجاد گردیده ، چرا آنقدر مورد بی توجهی قرار می گیرد.

یا بارها و بارها مشاهده شده که عابری از نرده های وسط خیابان به آن سوی خیابان پرش می نماید. گویی به میدان ورزش پرش ارتفاع وارد شده است. نرده های وسط خیابان به معنی دیوار است. آیا کسی از دیوار خانه خود به کوچه می پرد پس چپونه به خود اجازه می دهد از نرده های وسط خیابان پرش کند و در همان هنگام یک راننده که در مسیر قانونی خود حرکت می کند با او برخورد نماید. در این موقع همه آن راننده را محکوم و سرزنش می کنند چرا که طرف مقابل یا مجروح شده یا جان خود را از دست داده. هیچ کس به عابر نمی گوید این همه خطکشی، این همه علائم رانندگی، این همه نشانه های بازدارنده برای چه کسی در شهر به اجرا در آمده است.

سوال اینجانب به عنوان رفتارشناس اجتماعی این است که چرا اگر یک موتورسوار یا راننده با یک عابر برخورد کند باید خسارت پرداخت کند و مجازات شود ولی برای عابر پیاده هیچگونه مجازات و مانعی وجود ندارد.

گفتگو با تلفن همراه و عبور از عرض خیابان در همان موقع بدون توجه به اطراف باید مورد توجه قرار گیرد. برای عابران متخلف نیز ظاهراً جریمه در نظر گرفته شده ولی تا به حال مشاهده ننموده ایم که عابر متخلف جریمه شود.

46 درصد عدد کمی نیست. باید بدانیم با مرگ یک فرد ، نه یک خانواده بلکه چندین خانواده داغدار می شوند. فرزند بی سرپرست، همسر بیوه و والدینی داغ فرزند بر جگرشان می نشیند. آن هم به علت بی توجهی به قوانین و قواعد توسط یک فرد.

بارها در مقالات و سخنرانی ها اعلام نمودم باید مثل بعضی از کشورها که در آن برای عابرین متخلف جرائم و مجازات در نظر گرفته می شود در کشورمان نیز باید توجه ویژه ای به این موضوع مبذول گردد.

نمی توانم که بگویم آموزش توسط پلیس راهنمایی و رانندگی انجام نگرفته چرا که این پلیس در حد مقدورات فرهنگی و انسانی خود انصافاً تبلیغات و آموزش های مختلفی را برای قانون مداری شهروندان نظیر عبور ازخط کشی انجام می دهد.

اما در مورد شهروندان ناظر به قانون شکنی عابران، فراموش نمی کنم که در حال تحصیل به عنوان دانشجو در کشور انگلستان بودم روزی ناگهان کاغذ یک شکلات را به خیابان پرتاب نمودم، خانم مسنی آستین مرا گرفت و با عصا کاغذ شکلات را نشان داد و سپس فلش راهنمای عصا به سمت زباله حرکت کرد، باور نمی کنم که در طول عمر خود انقدر شرمنده شده باشم.

احساس مسئولیت اجتماعی

احساس مسئولیت اجتماعی توسط همشهریان و سایر شهروندان یکی دیگر از روش های پیشگیری از قانون شکنی عابران پیاده است. وقتی شهروندی با نگاه های محکوم کننده خود به شهروند قانون شکن نگاه کند و یا حداقل به او بگوید این پل عابر پیاده با پول شما برای خود شما درست شده است، لطفاً از آن استفاده کنید ، بسیار تاثیر گذار است.

مجلس شورای اسلامی در ابتدای کار خود باید به این موضوع توجه نموده و برای این عابران قانون شکن مجازات تعیین نماید. سپس همراه با اینگونه عوامل بازدارنده آموزش های فرهنگی و تربیتی در این زمینه تقویت گردد نباید ما در جامعه بنشینیم که تمام کارها به وسیله پلیس انجام شود. پلیس راهنمایی و رانندگی واقعاً با جان و دل خود تلاش می کنند تا حافظان امنیت و جان و مال شهروندان گردد. ما باید به اندازه یک شهروند متمدن در این راستا قدم هایی برداریم.

بی توجهی به قانون شکنی بعضی از شهروندان باعث گسترش تخلفات در زمینه مختلف آسیب های اجتماعی گردیده است که از جمله بارزترین آن تصادفات عابرین پیاده می باشد. متأسفانه گاهی اینگونه حرکات در مقابل چشمان گردشگران اتفاق می افتد که این خود اهانت بزرگی به فرهنگ اصیل ایران اسلامی می باشد. باید اینگونه حرکات یعنی قانون شکنی توسط عابران با جدیت مورد پیشگیری و مقابله و مجازات قرار گیرد.

به امید روزی که عابری جان خود را به خاطره بی اعتنایی به قوانین و قواعد شهری از دست ندهد.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.