مرگ تلخ در چنـگ اشبــاح سـرگردان !  + عکس قاتل مشهدی در صحنه جنایت

به گزارش رکنا، خیلی ترسیده بود. مدام نور چراغ قوه اش را در بیابان سوت و کور به این سو و آن سو می انداخت! احساس خطر می کرد! چند بار فریاد زد «کی هستی؟!» «کی هستی؟!»
ولی ما در حالی که چهره های خودمان را با شال پوشانده بودیم آرام آرام در تاریکی شب به سویش می رفتیم تا این که ...
این ها بخشی از اعترافات سرکرده اشباح سرگردان بیابان است که جوان 34 ساله کشاورز را با همدستی سه نفر دیگر از نزدیکانش به قتل رساند. «محمدتقی» جوان 35 ساله ای که پس از حدود دو ماه فعالیت های اطلاعاتی به همراه دیگر عوامل مرتبط با این جنایت در دام کارآگاهان اداره جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی گرفتار شد، در حضور مقام قضایی زوایای پنهان این جنایت وحشتناک را فاش کرد. او که به محل وقوع قتل در زمین های کشاورزی اطراف روستای ماریان هدایت شده بود با دستور قاضی علی اکبر احمدی نژاد و برای بازسازی صحنه قتل، مقابل دوربین قوه قضاییه قرار گرفت و پس از معرفی کامل خود در تشریح ابعاد پنهان این پرونده جنایی گفت: چند روز بود که به خاطر یک پیامک، افکارم به هم ریخته بود! از هادی انتظار نداشتم که با من این گونه رفتار کند! به همین دلیل کینه او را به دل گرفتم.

اشباح سرگردان (2)
هادی از بستگان ما بود و نباید این اشتباه را مرتکب می شد برای همین هم، یک اختلاف پنهانی بین ما به وجود آمد. من باید او را ادب می کردم و زهرچشمی می گرفتم تا دیگر سرجایش بنشیند! ولی تنهایی قادر به این کار نبودم این گونه بود که موضوع را برای برادر و دو برادر زنم بازگو کردم و از آن ها خواستم برای گوشمالی هادی به من کمک کنند!

برادرم حاضر به این کار نبود او می گفت: موضوع فقط یک سوء تفاهم پیامکی است! تو هم جوابش را بده یا با خودش تماس بگیر و این اختلاف را که خیلی کم اهمیت است به صورت فامیلی و دوستانه حل کن! ولی نمی دانم چه حس عجیبی داشتم که حاضر نشدم با هادی تماس بگیرم! فقط یک «زهر چشم» می توانست مرا آرام کند! آن قدر اصرار کردم تا این که برادرم نیز کوتاه آمد و قرار شد فقط او را بترسانیم! می دانستم او چه زمانی برای آبیاری زمین کشاورزی می رود به همین دلیل نقشه کتک زدن او را طراحی کردم.

نیمه های شب در حالی که هر چهار نفر سروصورتمان را پوشانده بودیم تا شناخته نشویم سوار بر خودروی برادرم به طرف زمین های کشاورزی کنار کال (رودخانه) به راه افتادیم. خودرو را در فاصله دورتری پارک کردیم و با چوب و چماق منتظر هادی ماندیم ولی زمانی سروکله اش پیدا شد که یک نفر دیگر هم همراهش بود! دیگر نمی توانستیم کاری بکنیم! در همان بیابان سرگردان شده بودیم! با هم مشورت کردیم و قرار شد که به خانه بازگردیم! در همین هنگام هادی و جوان همراهش که بعد فهمیدیم پسرعمویش است به طرف روستا بازگشتند.

ما هم که همچنان حیران بودیم چوب و چماق ها را درون خودرو گذاشتیم و تصمیم به بازگشت گرفتیم ولی طولی نکشید که صدای موتورسیکلت در آن تاریکی شب ما را متوقف کرد. هادی دوباره سوار بر موتورسیکلت به زمین های کشاورزی برگشت تا به آبیاری مزرعه اش ادامه بدهد! وقتی ماجرا این گونه ورق خورد ما دوباره سروصورتمان را پوشاندیم و در تاریکی شب آرام آرام به طرف او رفتیم. هادی ترسیده بود و در حالی که نور چراغ قوه اش را به هر سو می انداخت فریاد می زد«کی هستی؟!» او ناگهان با دیدن چماق های ما پا به فرار گذاشت و به درون کال پرید ولی هنوز از دیوار آن سوی کال بالا نرفته بود که پایش را کشیدم و او را به کف کال انداختم! هرکدام ضرباتی را بر اندامش وارد می کردیم که من در همان حالت خشم و عصبانیت چماق را بالا بردم و ضربه محکمی به سرش کوبیدم! او گیج و منگ روی زمین افتاد! همدستانم که ترسیده بودند سعی کردند او را نیمه نشسته روی زمین نگه دارند ولی او ناله کنان به سوی دیگر می افتاد. اوضاع وخیم شده بود و خودمان هم انتظار چنین کاری را نداشتیم!

برادرم مرا سرزنش می کرد که چرا این ضربه را به سرش زدی؟ ولی دیگر کار از کار گذشته بود! یکی از همدستانم سوار موتورسیکلت هادی شد و به سوی خودرو رفت تا زودتر از آن جا فرار کنیم! او موتورسیکلت را در کنار خودرو انداخت و سوار بر خودرو به طرف ما آمد. سرکرده اشباح سرگردان در ادامه اعترافاتش افزود: وقتی به خانه رسیدیم، عذاب وجدان رهایم نمی کرد. از سوی دیگر هم همچنان سرزنش می شدم که چرا ضربه محکمی را به سر هادی زدم! این بود که نقشه ای کشیدم و به یکی از آشنایانم زنگ زدم و چنین وانمود کردم که ناله های فرد مجروحی را درون کال زمین های کشاورزی شنیدم شاید کسی به کمک نیاز داشته باشد و سپس از او خواستم به محل برود و به آن فرد کمک کند!

در واقع می خواستم او را به بیمارستان برسانند تا از مرگ نجات یابد چرا که خودمان می ترسیدیم او را به مرکز درمانی ببریم و شناسایی شویم! اما ساعتی بعد آن فرد به من گفت چنین چیزی را که من ادعا می کنم ندیده! با خودم فکر کردم شاید حالش خوب شده و از محل رفته است! ولی روز بعد خبر مرگ هادی در میان اهالی روستا پیچید و من هم دیگر سکوت کردم تا این که کارآگاهان اداره جنایی در بولوار توس به سراغم آمدند و دستگیر شدم وقتی فهمیدم همه ماجرا لو رفته است دیگر چاره ای جز معرفی همدستانم نداشتم و به قتل هادی نیز اعتراف کردم.
پس از آن که سرهنگ ولی نجفی (افسر پرونده) توضیحاتی را درباره چگونگی دستگیری متهم و اقاریر وی در مراحل تحقیقات بازگو کرد قاضی شعبه 208 دادسرای عمومی و انقلاب مشهد نیز با صدور قرار قانونی وی را روانه زندان کرد تا این پرونده جنایی دیگر مراحل قضایی خود را طی کند.
سابقه خبر
صبح نوزدهم خرداد گذشته، اهالی روستای ماریان، با دیدن جسد خون آلودی در کف رودخانه اطراف زمین های کشاورزی، بلافاصله با پلیس تماس گرفتند و به این ترتیب با حضور قاضی ویژه قتل عمد و کارآگاهان اداره جنایی آگاهی در محل کشف جسد تحقیقات در حالی آغاز شد که موتورسیکلت مقتول در فاصله حدود یک کیلومتری از محل قتل پیدا شد. بعد از حدود دو ماه بررسی های اطلاعاتی در نهایت سرنخی از یک پیامک به دست آمد که از گوشی مقتول ارسال شده بود پیگیری این سرنخ مهم که با راهنمایی های قاضی احمدی نژاد همراه بود کارآگاهان را به جوان 35 ساله ای به نام محمدتقی رساند که اختلاف پنهانی با هادی (مقتول) پیدا کرده بود. با دستگیری این جوان، راز جنایت هولناک اشباح سرگردان فاش شد. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
سجادپور