دزدان هم باید از کرونا بترسند !
حوادث رکنا: به نظر می رسد هر پدیده اجتماعی می تواند آثار و کارکردهای مثبت و منفی به دنبال داشته باشد. ویروس کرونا نیز از این قاعده مستثنا نخواهد بود و به دلیل هراس اجتماعی که ایجاد کرده، به طور قطع در تمام سنین، اصناف و مشاغل این ترس ایجاد شده است و قطعا مجرمان و سارقان به خصوص سارقان سرقت های خیابانی از این مسئله نیز ترسیده اند.
به گزارش رکنا، یکی از کارکردهای منفی مانند ایجاد خود این بیماری برای افراد است که باعث بالا بردن هزینه های درمان در جامعه می شود و چون اکنون به دلیل شیوع این بیماری در جامعه ترس اجتماعی رخ داده است، اضطراب افراد بالاتر رفته و عده ای نیز تصمیم گرفته اند به خاطر تعطیلی مدارس و دانشگاه ها در خانه بمانند و همین مسئله انگیزه سرقت سارقان اماکن و خانه ها را کمتر می کند زیرا وقتی افراد در طول روز در خانه حضور داشته باشند، سارقان به فکر سرقت و دزدی از این خانه ها نیستند و ریسک نمی کنند.
در حالی که در روزهای عادی افراد شاغل و کارمند در بیرون از خانه هستند و فرزندان شان نیز به مراکز آموزشی می روند و چون خانه ها و آپارتمان ها خالی است سارقان انگیزه بیشتری برای سرقت از این خانه ها و آپارتمان ها دارند. با شیوع این ویروس انگیزه سارقان کمتر شده است و نشان می دهد شیوع این بیماری در جامعه سبب ایجاد ترس در بین سارقان نیز شده است.
این بیماری می تواند دارای کارکردهای پنهان نیز باشد. از یک طرف موضوع قرنطینه خانگی مطرح شده است که به عنوان یک رویکرد قابل قبول و پیشگیرانه مطرح می شود و ماندن اعضای خانواده در خانه و کاهش سفرها و ترددهای غیرضروری در شهر و خارج از شهر انگیزه سارقان را کاهش داده است.
از این رو این مسئله در سرقت از خانه ها تاثیرگذار بوده و اگر بخواهیم از زاویه ای دیگر به این مسئله نگاه کنیم، باید گفت که اغلب سارقان خیابانی که خیابان های شلوغ را محلی برای سرقت انتخاب می کردند اکنون به دلیل شیوع بیماری کرونا و خلوت بودن خیابان ها، اتوبوس ها، متروها و...، سارقان فرصت کمتری برای سرقت در خیابان ها و مکان های عمومی پیدا می کنند و به همین دلیل است که می توان گفت، میزان جرایم خرد و کلان کاهش یافته است زیرا سارقان خیابان که اغلب کیف قاپ، موبایل قاپ و... هستند در اماکن شلوغ طعمه ها و شکارهای خود را پیدا می کردند که اکنون به دلیل خلوت شدن شهر فرصت سرقت پیدا نمی کنند.
البته برخی از سارقان نیز از ابتلا به این بیماری ترس دارند و ممکن است به شکل موقتی سرقت را کنار بگذارند اما اکثریت این سارقان وقتی از ضوابط اجتماعی،قانون و زندان و... هراس ندارند ممکن است از این ویروس هم ترس و هراسی نداشته باشند و باز هم دست به ارتکاب جرم بزنند و تنها چیزی که مانع رسیدن به اهداف شان می شود خلوتی شهر و نظارت پلیس و دوربین هاست که خیلی زود ممکن است به دام بیفتند.
سارقان در شهرهای کانون انتشار ویروس کرونا کمتر فرصت سرقت پیدا می کنند و بدیهی است که در این شهرها آمار سرقت کاهش پیدا می کند و چون ترس عمومی ایجاد شده است، ممکن است هر سطح و فضایی را آلوده به ویروس تصور کنند و برای مدت کوتاهی تا شرایط بحرانی آرام تر شود مرتکب سرقت و دزدی نشوند.
سارقان خیابانی چون دست به موبایل قاپی و کیف زنی می زنند، در خیابان های شهر که پلیس در این شرایط نظارت بیشتری دارد، ریسک دزدی را به جان نمی خرند و کمتر مرتکب جرم و سرقت می شوند. به دلیل شیوع این ویروس رفتارهای مجرمانه کمتر شده است و می توان گفت این بیماری حالت بازدارندگی داشته است.
البته در نگاه دیگر نیز می توان گفت در پارک ها ، بوستان ها و مکان های شلوغ میزان ضرب و شتم و درگیری نیز کاهش یافته است و خانواده ها تردد و رفت و آمد فرزندان نوجوان و جوان خود را بیشتر رصد و کنترل می کنند.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
دکتر کاظم قجاوند جامعه شناس و استاد دانشگاه
ارسال نظر