به گزارش رکنا، حمید شلوغ ترین آن ها بود گرچه 12سال بیشتر نداشت ولی یک سر و گردن از بچه های هم سن و سالش بلندتر بود اول از همه او باید از وسایل بازی استفاده می کرد...

هر کدام از بچه ها در گوشه ای مشغول بازی می شوند حمید این بار تاب را انتخاب می کند روی تاب می نشیند و با فشار پاهایش آن را به حرکت در می آورد یکی دو تا از بچه ها هم به کمکش می آیند و او به تاب بازی ادامه می دهد.

دقایقی بعد از بچه ها می خواهد که نمایش او را تماشا کنند با هر دو پا روی تخته تاب می ایستد و سعی می کند به سرعت با تاب خود را به جلو و عقب بکشاند دوست دارد تا جایی که می تواند از زمین فاصله بگیرد هر چه دوستانش به او می گویند این کار خطرناک است گوش نمی کند خود را غرق در شادی احساس می کند از بچه ها می خواهد او را به جلو هل بدهند کسی حاضر به این کار نمی شود سعی می کند سرعت حرکتش را بیشتر کند در حالی که می خندد به حرکت خود ادامه می دهد حتی صدای نگهبان بوستان هم که می گوید«بچه این کار خطرناک است بیا پایین» او را از ادامه کارش باز نمی دارد.

در حرکتی دیگر بین زمین و هوا کنترلش را از دست می دهد و در خاک و خون می غلتد همه به طرف او هجوم می برند هر چه صدا می زنند جوابی نمی دهد او بی حرکت روی زمین می ماند و چشم های خیره اش تخته های تاب را نشانه می رود به سرعت به بیمارستان منتقل می شود ولی اقدام های درمانی موثر واقع نمی شود و او در اثر ضربه مغزی جان می سپارد.

آیا بهتر نیست روش صحیح استفاده از وسایل بازی در گردشگاه ها را به فرزندانمان بیاموزیم تا شاهد پر پر شدن گل های زندگیمان در گلستان ها نباشیم؟برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.

دکتر جعفر رشادتی