زشت و زیبای کاراته در بازی‌های کشورهای اسلامی؛ از انتظار برای تغییر ارباب تا جوانگرایی تحسین‌برانگیز هروی

به گزارش رکنا، قطعا نتایجی که مردان و زنان کاراته در بازی‌های کشورهای اسلامی بدست آوردند در شان کاراته ایران نبود. شاید اهالی و علاقه‌مندان این رشته همچون نگارنده پیش از اعزام تیم به قونیه بر این گمان بودند که ملی پوشان کار چندان سختی را در این میدان ندارند اما اینگونه نشد تا امروز برخی با نیت خیر و برخی با نیت عقده گشایی شمشیر انتقاد را از نیام بکشند.!

اگر بدنبال بررسی درست با رعایت جانب انصاف هستیم  بهتر است پیش از پرداختن به نتایج نگاهی به نحوه انتخاب و البته تدارک تیم اعزامی بیاندازیم. چندین ماه پیش مسئولان فدراسیون و تیم‌های ملی بارها به نبود مسابقات تدارکاتی اشاره می‌کردند که البته انتظاری بی‌جا نبود و در نهایت  نتیجه عملی نشدن این خواسته را هم در قونیه دیدیم.!

پگاه زنگنه به درستی از نبود مسابقات تدارکاتی انتقاد کرد و به درستی یکی از دلایل عمده عملکرد ضعیف برخی نفرات را دوری از میدان خواند. بر هیچ کس پوشیده نیست که در رشته‌های انفرادی و علی الخصوص مبارزه‌ای دور بودن از فضای مسابقه تا چه اندازه‌ای نقش منفی بر عملکرد ورزشکاران دارد.

همین نبود رقابت‌های تدارکاتی و برخی مسائل فنی باعث شد که در بخش بانوان نتایج اصلا در اندازه‌ توقعات نباشد.

اما شاید اگر در این بخش  سرمربی مناسب‌تری  بالای سر تیم بود می‌توانستیم به نتایج بهتری نیز دست پیدا کنیم. درست است که در این دوره از بازی‌ها تیم‌ها با نفرات قدرتمندی به روی تاتامی حاضر شدند اما نباید با بی‌توجهی به جایگاه کاراته ایران صرفا با تکیه بر این موضوع به دنبال توجیه ناکامی پیش آمده باشیم.

از ابتدا هم انتخاب ارباب به عنوان سرمربی نه تنها تصمیمی فنی  نبود بلکه شاید بی‌توجهی به پتانسیل موجود در داخل کشور نیز به حساب می‌آمد. واقعا در رشته‌ای  که ستاره موسوی و یا پگاه زنگنه و یا دیگر مربیان با دانش، جوان و با انگیزه حضور دارند باید در بخش کمیته از مربی‌ای استفاده شود که بسیاری او را به عنوان مربی کاتا میشناسند؟! به هر صورت مشت نشانده خربار است و اگر جلوی ضرر را همین حالا نگیریم قطعا در بازی‌ها و رویدادهای مهم‌تر افسوس نادیده گرفتن تلنگری را می‌خوریم که در بازی‌های کشورهای اسلامی با آن روبرو شدیم.

ولی در بخش مردان موضوع کاملا متفاوت است. هر چقدر ناکامی بانوان باید مورد انتقاد  و بررسی دقیق قرار بگیرد باید از کنار نتایج نه چندان مطلوب مردان با دور اندیشی گذشت. آنهایی که حتی از دور دستی بر آتش کاراته دارند تایید می‌کنند که بعد از چند سال دیگر فصل پوست اندازی در تیم  ملی فرا رسیده است. از همین رو است که هروی با احترام به نتایج دیدارهای انتخابی تیمی را راهی این بازی ها کرد که بدون اغراق جوان و کم تجربه بود.

هروی اگر به دنبال نتیجه گرایی در قونیه بود می توانست به راحتی تیمی متشکل از بازیکنانی را به ترکیه ببرد که همگی با وجود اینکه  پا به سن گذاشتند می‌توانستند به قولی کار را دربیاورند. هرچند شاید دیگر زمان خداحافظی برخی از آنها نیز  فرار رسیده باشد. از این جهت نه تنها نباید به پرافتخارترین مربی کاراته ایران بابت نتایج مسابقات اخیر خرده گرفت بلکه به دلیل شجاعتی که به خرج داده باید به او و دستیارانش دست مریزاد نیز گفت.

 به هر حال امیدواریم رئیس فدراسیون کاراته نیز تلنگرهای زشت و زیبای قونیه را حس کرده و تا دیر نشده با تدبیری مناسب از اتفاقات ناگور آینده در بخش بانوان جلوگیری کند.

به قلم: ایمان میری

انتهای پیام/