گپی با قهرمان رقابت‌های پنجگانه ارتش‌های جهان
رکنا: رسیدن به قله قهرمانی از دل محرومیت. این تصویری آشناست که خیلی از قهرمانان ایران و جهان را با آن می‌شناسیم. طور دیگری هم می‌شود این تصویر را دید؛ کسی قهرمان می‌شود که سختی‌ها و محرومیت را با همه وجود لمس کرده باشد.
این جمله بارها از زبان اسطوره‌های بزرگ ورزش Sport بیان شده است. در ایران نیز این امر بارها اتفاق افتاده و کسانی بر سکوی قهرمانی ایستاده‌اند که گذشته‌ای یکسره مملو از محرومیت داشته‌اند. علی‌اکبر فیروزی هم یکی از همین قهرمانان است. جوان 22ساله‌ای از شهرستان رودبار کرمان. جایی که زندگی مردم با محرومیت به معنای واقعی گره خورده است. جایی که حتی پیدا کردن لیوانی آب برای نوشیدن، گاه به یک چالش بزرگ تبدیل می‌شود. از دل این محرومیت اما علی اکبر توانست وارد دانشگاه افسری زیبا کنار انزلی شود و از آنجا پا به عرصه رقابت‌های قهرمانی پنجگانه جهان بگذارد و در اولین حضورش مقام سوم را کسب کند. البته خبر قهرمانی این جوان جایی منعکس نشد. علی اکبر در گفت و گو با «ایران جوان» از این قهرمانی و محرومیت‌هایی که جوانان رودبار کرمان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند گفت.
از رودبار کرمان بگو و اینکه جوانان این شهرستان چه امکانات و تفریحی دارند؟
شهرستان رودبار در جنوب کرمان و یکی از شهرستان‌های بسیار محروم ایران است. مردم این شهر اکثراً کارگر و کشاورز هستند و خبری از مکان تفریحی برای جوانان نیست. دروغ نگویم تنها یک زمین چمن و یک سالن فوتسال با آن همه جمعیت روستایی سهم جوانان رودبار است. خیلی از جوانان با وجود استعداد زیاد که در ورزش قهرمانی دارند برای تأمین هزینه‌های زندگی و کمک به خانواده راهی شهرهای جنوبی مثل بندرعباس و کیش و قشم می‌شوند و آنجا کارگری می‌کنند. تعدادی ازاین جوان‌ها اگر حداقل امکاناتی در اختیارشان قرار بگیرد، می‌توانند در عرصه‌های علمی و ورزش به موفقیت‌های بزرگی دست پیدا کنند.
از موفقیت در رقابت‌های جهانی بگو و اینکه چطور شد سراغ ورزش سخت پنجگانه رفتی؟
با وجود محرومیت به خاطر قدرت بدنی بالایی که داشتم، ورزش می‌کردم. البته در مقایسه شانس کمی با من یار بود. چون خیلی از جوان‌های همسن و سال من در رودبار و روستاهای اطراف هستند که قدرت بدنی خیلی بالایی دارند. ولی نبود امکانات و جایی ندارند که بتوانند این قدرت را در جهت ورزش و قهرمانی هدایت کنند. علاقه زیادی به شنا دارم و در کنار شنا زندگی در شرایط سخت را بخوبی بلدم. چون اساساً در شرایط سخت زندگی می‌کنیم. بعد از گذراندن خدمت سربازی در شهر بم به دنبال علاقه‌ام که دانشگاه افسری بود رفتم و خوشبختانه در دانشگاه افسری زیباکنار پذیرفته شدم. ورزش را در دانشگاه ادامه دادم و مسئولان دانشگاه هم من را تشویق کردند که در مسابقات ورزشی شرکت کنم. از همان روز در کنار شنا و بالا بردن قدرت بدنی در تیراندازی هم تمرین کردم و در گذر از میدان موانع هم تجربه‌های زیادی به دست آوردم. بعد از آن رقابت‌های پنجگانه قهرمانی ارتش‌های جهان در چین مهم‌ترین میدانی بود که به عنوان نماینده ایران شرکت کردم. مسابقه به این شکل بود که باید مسافتی را شنا می‌کردیم و بعد از آن از میدان موانع رد می‌شدیم و مسافتی را هم می‌دویدم و بعد از تیراندازی در بخش انتهایی که به «بقا» معروف است باید در شرایط سخت، مدتی را سپری می‌کردیم.
ورزش پنجگانه یکی از ورزش‌های خیلی سخت جهان است و خیلی از ورزشکاران و شرکت کنندگان اصلاً به خط پایان نمی‌رسند. در این مسابقه بعد از دو ورزشکار چین و روسیه به مقام سوم رسیدم و توانستم در اولین حضورم در میدان بین‌المللی برای کشورم افتخار کسب کنم. متأسفانه خبر این قهرمانی بازتابی پیدا نکرد و این موفقیت در خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها منتشر نشد.
از نگاه یک جوان منطقه محروم کشور چطور می‌توان جوانی کرد؟
جوانی یعنی نشاط و پویایی در کنار سرگرمی Hobby و ورزش. جوانان مناطق محروم ایران اهل کار و تلاش هستند و اگر امکانات اندکی در اختیارشان قرار گیرد، بخوبی می‌توانند در کنار جوانی کردن و نشاط و پویایی برای موفقیت کشور هم گام‌های بزرگی بردارند.اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید
ارسال نظر