عابدزاده؛ عقاب آسیا و پدیده ای به نام حسین حسینی

12سال پیش در چنین روزی، احمدرضا عابدزاده برای آخرین بار در لباس پرسپولیس در میدان حضور یافت و در دیداری بزرگ و برابر رقیبی نامدار مانند بایرن مونیخ از دنیای فوتبال برای همیشه خداحافظی کرد.
گرچه خداحافظی رسمی عقاب در سکوتی حزن انگیز در دیدار پرسپولیس برابر سپاهان در تاریخ 30 فروردین 1380 و در تبریز و در آخرین بازی قرمزها در جام آزادگان برگزار شده بود (به علت زیر کشت رفتن چمن آزادی، پرسپولیس تبریز را برای میزبانی از سپاهان انتخاب کرده و با دبل سید امین موسوی مغلوب رقیب اصفهانی شد)، اما دست تقدیر باعث شد تا عابدزاده در بین معدود بازیکنان تاریخ فوتبال ایران جای بگیرد که در دیداری به یادماندنی و در خور، از مستطیل سبز خداحافظی کند.
اما تقدیر همیشه با گلر خوش سیما و جذاب آبادانی میانه خوبی نداشت؛ سالهای آخر دوران بازیگری عقاب آسیا دستخوش حوادث Accidents فراوانی بود تا در نهایت آن بیماری لعنتی، یکی از کاریزماتیک ترین چهره های تاریخ ورزش Sport ایران را به نوعی خانه نشین و گوشه نشین کند.
در اوایل فصل آخر حضور احمدرضا در پرسپولیس، او اعلام کرد در جام تمدن ها در دی ماه 1379 از میادین خداحافطی خواهد کرد؛ اما دو اخطاره بودن داوود فنایی، عمر بازی کردن او را تا اسفند 79 و جام باشگاه های آسیا نیز طولانی کرد و در نهایت ضیافتی ترتیب داده شده به دست عباس انصاری فرد، باعث شد علی پروین او و چند بازیکن دیگر را اخراج کرده و عمر حضور عقاب آسیا در آشیانه سرخ اینگونه به پایان برسد.
قصه احمدرضا در تیم ملی نیز تفاوت چندانی با عرصه باشگاهی نداشت. عابدزاده در 4 تیر 77 برابر آلمان آخرین بازی ملی خود را انجام داد و در شرایطی دیگر برای تیم ملی به میدان نرفت که تا حداقل 2 سال بعد بی شک بهترین و بی رقیب ترین سنگربان فوتبال ایران بود. 
بعد از جدایی از پرسپولیس، عابدزاده یک انتقال نافرجام به سایپا و حتی حکم سرمربیگری پرسپولیس را نیز تجربه کرد؛ اما فشار بیش از حد روی این سنگربان باعث شد نهایتا در اسفند 80، آن بیماری دشوار، پایان فصل فوتبالی عقاب آسیا لقب گیرد. سقف کوتاه فوتبال ایران تاب بلندپروازی های عابدزاده در آن مقطع را نداشت تا افسانه او اینگونه تلخ به پایان برسد.
سید حسین حسینی در هفته های اخیر عملکرد فوق العاده ای در ترکیب آبی های پایتخت داشته و بی شک یکی از عوامل اصلی عملکرد قابل قبول شفر در این مدت کوتاه لقب گرفته است. 
در سالهای اخیر با کوچکترین درخشش از سوی هر سنگربانی، لقب عقاب آسیا خیلی زود به او اعطا شد. گرچه شاید اعطای چنین لقبی که در انحصار یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران بوده قطعا برای حسینی زودتر از تصور بوده و بیشتر مربوط به کری های درون استادیومی است، اما ادامه این روند می تواند ترسیم کننده آینده روشنی برای جوان آماده سنگر استقلال Esteghlal در ماه های اخیر باشد.
فراموش نکنیم که به جز توانایی های فنی، کاراکتر بی بدیل احمدرضا عابدزاده در مقاطع مختلف، در محبوبیت بی مانند و جاودانگی او نقشی غیرقابل انکار داشته است و حسینی برای رسیدن به این قله و خداحافظی در آغوش اولیور کان، راه طول و درازی را برابر خود می بیند.
حالا ظهور سید حسین حسینی و اعطای لقب عقاب آسیا به او در سالگرد خداحافظی وارث همیشگی این لقب باعث شده تا هواداران فوتبال در ایران امیدوار به ظهور و تکرار افسانه ای دیگر، با اسم رمزی که متعلق به احمدرضا عابدزاده بود باشند.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.