بررسی مذاهب در کشورهای آسیای جنوب شرقی + اینفوگرافیک

به گزارش رکنا، به لحاظ فرهنگی، جنوب شرق آسیا محل حضور و فعالیت جدی ادیان و آیین‌های مختلف است.در این منطقه، بزرگترین کشور مسلمان نشین جهان یعنی اندونزی و در کنار آن مالزی قرار دارد. در اینفوگرافیک زیر مذاهب کشورهای آسیای جنوب شرقی را بررسی کرده ایم.

مذاهب کشورهای آسیای جنوب شرقی

جنوب و شرق آسیا و یا آسیای جنوب شرقی یکی از مناطق بسیار مهم و استراتژیک جهان است که 10 کشور اندونزی،مالزی،تایلند،سنگاپور،فیلیپین،برمه،برونئی،کامبوج،لائوس وویتنام را شامل می شود.به لحاظ فرهنگی، جنوب شرق آسیا محل حضور و فعالیت جدی ادیان و آیین‌های مختلف است.در این منطقه، بزرگترین کشور مسلمان نشین جهان یعنی اندونزی با بیش از  250 میلیون نفر جمعیت و در کنار آن مالزی قرار دارد.حضور مسلمانان فرهیخته، معتقد و به‌روز در این کشورها بسیار فعال است.

به همین دلیل برای مثال مالزی همیشه در عرصه جهان اسلام حضوری جدی داشته است.جنوب فیلیپین و جنوب تایلند را با بیش از 10 میلیون نفر مسلمان داریم که عمدتا از مسلمانان مترقی مالایی هستند.همچنین هفتاد درصد از جمعیّت کشور برونئی را مسلمانان تشکیل می دهند.در مجموع در این منطقه‌ اسلام حضوری جدی دارد.

در حوزه مسیحیت، فیلیپین که بزرگترین و یا پرجمعیت‌ترین کشور مسیحی آسیا می‌باشد، در این منطقه واقع شده است. تا قبل از این که تیمور شرقی، مستقل شود، فیلیپین تنها کشور مسیحی آسیا بود؛ که بعد ها تیمور شرقی هم به آن اضافه شد و  امروز دو کشور در آسیا داریم که دین رسمی‌ آنان مسیحیت است. فیلیپین مردمی بسیار معتقد به کاتولیزم مدرن دارد، نوعی مسیحیت که به نوعی در مسائل سیاسی کشور تأثیر گذار است. مثلاً فردی به نام" کاردینال سین" که البته فوت کرده است، توانست مردم را بر علیه دیکتاتوری مثل "مارکوس" به خیابان بیاورد، از انقلاب اسلامی ایران الهام بگیرد و مردم را با صلیب به راهپیمائی فراخواند، همانطور که ما با پرچم الله اکبر آمدیم، او در تظاهرات، از احساسات مذهبی مردم استفاده کرد و تظاهر کنندگان را با صلیب همراه کرد،طوری که نیروهای نظامی مسیحی نتوانستند به مردم حمله کنند، به دلیل این که خودشان نیز مسیحی بودند و بعد موفق می شوند یک دیکتاتور مثل" مارکوس" که تنه به تنه شاه ایران می‌زد را تغییر دهند.

تاکنون نیز در تمام مسائل سیاسی و عزل و نصب مقامات ارشد فیلیپین نیز نقش تأثیر گذار مسیحیت را در فیلیپین می‌بینیم. همچنین در جنوب شرق آسیا آئین بودا را داریم که بسیار قدرتمند و تأثیرگذاراست.  رشد بودیسم در جهان مخصوصاً در اروپا به مراتب از تمام آئین‌های غیر الهی بیشتر است. و دلیل آن نیز توجهی است که دنیا به معنویت و اخلاق کرده است. این معنویت و اخلاق در بودیسم وجود دارد؛ در عین اینکه مناسک هم ندارند؛ در بودیسم تأکید می‌شود که دروغ نگویید؛ مناعت طبع داشته باشید؛ خانواده را گرامی بدارید و به بزرگترها احترام بگذارید؛ این اخلاقیات را که اکنون دنیا تشنه آن است، بودیسم ترویج می‌کند و در عین حال مناسکی مانند نماز و روزه هم ندارد، مگر برای مانک‌های روحانی ؛ ولی برای عموم مردم نماز و روزه و امر به معروف و نهی از منکر ندارد.  لذا آسیای جنوب شرقی محل سه دین و یا سه تفکر مهم است و به لحاظ فرهنگی یک منطقه با اهمیت برای ایران اسلامی به شمار می آید.

اسلام در آسیای جنوب شرقی با اسلام عرب‌های خلیج فارس که با افراطی‌گری، وهابیت، سلفی‌گری و طالبانیسم آمیخته شده اند خیلی فرق دارد. اسلامی که در آسیای جنوب شرقی است علی‌رغم اینکه اهل سنت هستند تفکری نزدیک به ما دارند. تفکری منطقی، که از تندروی به دور است و به روز است و مواهب و ترقیات روز را رد نمی‌کند. به همین دلیل تفکر موجود در آن جا تفکری ضد وهابیت است؛ لذا در آن منطقه، شیعه می‌تواند رشد کند چون وهابیت پایگاه مهمی ندارد.  طالبان بعد از شکست، دیدگاه های خود را به جنوب و شرق آسیا منتقل کردند، ابوسیاف در فیلیپین همان ادامه تفکر طالبان است که بعد از شکست در افغانستان به جنوب فیلیپین منتقل شد و بعد از آن‌ به الجماعه اندونزی و بعد به تایلند رفت.علی‌رغم این که وهابیت در آسیای جنوب شرقی حضور پیدا کرده و در واقع بعد از افغانستان آن منطقه را مستعد دیده، ولی مسلمانان اقبال چندانی نسبت به وهابیت ندارند. یعنی در واقع وهابیت در بین مسلمانان جنوب و شرق آسیا چندان قابل پذیرش نیست و در بعضی از کشورها مورد تنفر است. دولت‌ها هم تندروی را برنمی‌تابند لذا از تفکر وهابیت حمایت نمی‌کنند؛ و خود به خود این دولت‌ها به تدریج از تفکر تشیع حمایت می‌کنند؛ و این نه به این معناست که چون ما شیعه هستیم اینگونه سخن می گوییم؛ بلکه این یک واقعیت است. این وضعیت یک فضای مناسبی را در این منطقه برای تشیع ایجاد کرده و بحمدالله رشد تشیع در این منطقه زیاد است.

یکی از خصوصیات کشورهای جنوب شرق‌ آسیا استقلال نسبی این کشورها نسبت به آمریکا است. شاید در نگاه اول ما بگوییم تایلند و فیلپین کشورهای آمریکایی هستند؛ ولی زمانی که واقعیت را نگاه می‌کنید، می‌بینید که این‌طور نیست. مثلاً کشور میانمار، کشور بدنامی به لحاظ حقوق بشری و ... است؛ اما آمریکا که خواست میانمار را محکوم کند، کشورهای آسه آن ،چین وژاپن مانع شدند و این به معنای استقلال آنان است. این کشورها در رابطه با مبارزه با تروریسم هم یک استقلال نسبی دارند. آمریکا خیلی تلاش کرد تا بتواند در این منطقه، پایگاهی برای مبارزه با تروریسم، احداث کند؛ اما به آن‌ها اجازه داده نشد. هر جا رفت، به زور رفت؛ مقطعی بود؛ و نتوانست وارد شود. فیلیپین هر دو پایگاه آمریکا را تعطیل کرد. چیزی که در یک زمان محال بود اتفاق بیافتد. تایلند اجازه تأسیس پایگاه نداد و مانورها هم متوقف شد. در مالزی هم اجازه فعالیت ندادند. در اندونزی پایگاه آمریکا تعطیل شد.

در مجموع کشورهای جنوب شرق آسیا از یک استقلال نسبی برخوردارند.به طور خلاصه می‌توانم عرض کنم که: فعالیت‌های فرهنگی ما در آسیای‌ جنوب شرقی تاثیرگدار است.ما تقریباً در بسیاری از کشورهای منطقه به شکل رایزن فرهنگی یا به شکل مبلغ دائمی یا مبلغین غیردائمی، قاریان قرآن و افراد مختلفی که اعزام می‌شوند حضور داریم. طلاب زیادی از این منطقه در ایران درس خوانده‌ و به کشورهای خود بازگشته اند. در این منطقه تأثیر گذاری ما مخصوصا در بخش تشیع بیشتر بوده است.

فعالیت‌های قرآنی به دلیل ایجاد وحدت بین مسلمانان و شبهه زدایی از تشیع، بسیار مؤثر است. لذا فعالیت دینی و فرهنگی در کشورهای جنوب شرق آسیا کاری محوری و نیازمند برنامه ریزی های دقیق وروش مند است. ما در حوزه فرهنگ به منظور مطرح کردن دیدگاه‌های خود، استفاده از فضای مجازی را لازم  داریم و باید در این عرصه قوی وارد شویم.