آدامس‌فروشی آذرشیوا به‌جای بازی در فیلم‌های مبتذل ! / خانم بازیگر سلطان قلب ها :من علیه سینمای فارسی فریاد می زنم ! + تصاویری زنان قبل انقلاب در سینما !

سینمای دوره پهلوی که به « فیلم فارسی » معروف است دارای ویژگی‌های خاصی بود که اغلب آنرا در نازلترین آثار هنری جای می‌داد. صحنه‌های جنسی و اروتیک جزو لاینفک این آثار بود تا جایی که خصوصا در پوسترهای این فیلم‌ها برای جذب هوس انگیز مخاطبان خود تصاویری از زنان برهنه جای می‌دادند.

حتی در آن زمان اخباری از تصادفات رانندگی به علت درج این تصاویر بر سر در سینماها منتشر شد. موضوعی که میزان تقلیل سطح فرهنگی و اجتماعی افراد را به خوبی نشان می‌دهد.

این موضوعات خصوصا از زنان یک تصویر کاملا ابزاری و جنسی ساخته بود که باعث شد برخی از بازیگران زن کم کم از سینما خداحافظی کنند و حتی نسبت به بروز چنین وضعی اعتراض کنند. اما این تلاش‌های اعتراض آمیز نیز تنها یک نتیجه داشت و آن کنار گذاشتن و حذف این افراد از سینمای آن دوران بود.

«آذر شیوا»‌ از جمله همین بازیگرانی بود که اتفاقا در یک دوره به ستاره سینمای ایران تبدیل شد و نقش‌های مختلفی را بازی کرد که اغلب این موارد در همان سمت و سوی نمایش جنسی بود؛‌ منتها بعد از یک دوره وی نسبت به چنین وضعی و عدم تغییر آن شکایت کرد و اقدام به برگزاری پرفورمنس اعتراضی کرد.

وی در مقابل دانشگاه تهران اقدام به فروش آدامس کرد تا این اعتراض خود را به نمایش گذارد. بعد از اعتراضات این بازیگر بود که وی تحت فشار و تحریم کارگردانان و تهیه کنندگان سینمای دوره پهلوی دوم قرار گرفت.

روزنامه‌ها با تیتر «من علیه سینمای فارسی فریاد می‌کشم!»‌ این موضوع را بازتاب داده بودند.

«تقی مختار» کارگردان و روزنامه‌نگار درباره استفاده نامشروع از زنان در سینما در رژیم پهلوی مطرح می‌کند:‌ «زن‌های موفق از چه کسی حرف می‌زنی. اصلا در سینما زن موفقی نداریم تا من درباره‌اش حرف بزنم یا نه برای اینکه این بیچاره‌ها خودشان هم دل‌شان می‌خواهد در سینما کاری بکنند ولی به آن‌ها اجازه نمی‌دهند. از آن‌ها سوء استفاده نامشروع می‌شود و بعد تفاله‌شان را دور می‌اندازند.»

وی با اشاره آدامس فروشی بازیگر زن می‌گوید:‌ «خود این زن‌ها رنج می‌کشند اما دیگر چه کنند. به همین خاطر بود که آذر شیوا وقتی از سینما کنار رفت دیگر پشت سرش را هم نگاه نکرد. در این مدت ده‌ها بار دنبالش رفتند که به سینما برگردد. شرطش این بود که فیلم خودش را کارگردانی کند ولی شرط او را قبول نکردند.»

این روزنامه‌نگار، زنان را در سینمای فیلم فارسی را یک وسیله عیش و عشرت دانسته و از بزم‌های شبانه‌ای سخن می‌گوید که ضامن موفقیت بسیاری از هنرپیشه‌های آن دوران سینما بود.

برخی از بازیگران زن نیز از کنار گذاشتن فعالیت سینمایی خود در آن دوران سخن گفته‌اند که در جراید ثبت و چاپ شده است.

در همین رابطه «فاطمه نظری»‌ یکی از بازیگران بود که با نام هاله فعالیت می‌کرد و در بعد از بازی در 20 فیلم سینمایی در سال 1356از سینما خداحافظی کرد. وی در گفت‌و‌گو با روزنامه اطلاعات آن زمان مطرح می‌کند که می‌خواهد برای همیشه از سینما خداحافظی کند. وی درباره دلیل این امر می‌گوید:‌« چون پسر 8 ساله‌ام با کار من در سینما سخت مخالف است و اصرار دارد که دیگر هیچ فیلمی بازی نکنم.»

وی می افزاید:‌ «فکر می‌کنم حق دارد چون اکنون از نقش‌های سکسی من روی پرده سینما ناراحت می‌شود.»

«ملکه رنجبر»‌ که بعد از انقلاب اسلامی نیز در فیلم‌ها و سریال‌های مختلفی ایفای نقش کرد در گفت و گو با یک روزنامه از فضای فاسد سینمای دوره پهلوی سخن می‌گوید و بیان می‌کند اگر با روندی که این افراد می‌خواهند بازیگران زن کنار نیایند از بازیگری کنار گذاشته می‌شوند.

وی در آن دوران بیان می‌کند:‌« دخترانی که می‌خواهید هنرپیشه شوید باید بدانید که اگر فاسد نباشید،‌ مثل من با فقر و بدبختی روبرو خواهید شد. من 28 سال در تئاتر و سینما بازی کردم و الان در بدر در جستجوی کاری هستم که بتوانم امرار معاش کنم!»

در همین رابطه میزگردی در روزنامه اطلاعات با حضور سینماداران آن زمان برگزار شد و موضوع نمایش فیلم های مبتذل خارجی در این میزگرد مورد بررسی قرار گرفت.

با این حال فضای ساخت فیلم ایرانی و همچنین نمایش فیلم‌های خارجی نیز در سینماهای کشور به سمت فیلم‌های مستهجن گرایش داشت و همه این موارد یک موضوع را تشدید می‌کرد؛ تقلیل و سقوط فرهنگی به وسیله هنر.