ناز ترین و کیوت ترین خانم بازیگر از سرنوشت کیست ؟ / عکس های استایل های خاص فاطیما بهارمست و بیوگرافی

بیوگرافی

زمینه فعالیت: تلویزیون، تئاتر، سینما

تولد: ۱۰ تیر ۱۳۷۵ ‌ تهران

والدین: فرشید بهارمست (فوتبالیست)

محل زندگی: تهران

ملیت: ایرانی

پیشه: بازیگر

سال‌های فعالیت: ۱۳۸۲–اکنون

بیوگرافی فاطیما بهارمست

فاطیما بهارمست، ۱۰ تیر ۱۳۷۵ درتهران به دنیا آمد او تنها فرزند خانواده است. فاطیما بهارمست در تیر 1382 در سن 6 سالگی در مسابقه تلفنی برنامه عموپورنگ در شبکه  1 تلویزیون ایران شرکت کرد و سپس به طور اتفاقی استعدادش در عرضه اجرا کشف شد  و به عنوان مجری برنامه‌های کودک تلویزیون فعالیت هنری خود را در سیمای کودک شبکه ۱ آغاز کرد. او با ۶ سال سن، کوچکترین مجری و گوینده‌ای بود که صداوسیما به خود دید.

در ادامهٔ راه هنری خود در فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی نقش آفرینی کرد. فاطیما بهارمست بازیگری را در سال 1383 با بازی در مجموعه ماجراهای چموش و خموش به کارگردانی شاهین باباپور آغاز کرد.

او برای آثار کارگردانانی چون ابراهیم حاتمی کیا، داریوش فرهنگ، بهرام بهرامیان و … در سنین خردسالی نقش آفرینی کرده است.

فاطیما بهارمست دانش‌آموختهٔ رشته بازیگری تئاتر از دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران در مقطع کارشناسی است.

فاطیما بهارمست به موسیقی هم علاقه مند بوده و ساز ویلن را برای نواختن انتخاب کرده است.  او در سال 1385 لقب مشهورترین کودک ایران را گرفت.

فاطیما بهارمست در تابستان 1393 با عرصهٔ اجرا خداحافظی کرد تا تمرکزش را بر روی بازیگری بگذارد.

سریال‌های تلویزیونی فاطیما بهارمست:

- ماجراهای چموش و خموش (شاهین باباپور ۱۳۸۳)

- راه شب ( داریوش فرهنگ   ۱۳۸۴)

- حلقه سبز (ابراهیم حاتمی‌کیا  ۱۳۸۵)

- ساعت شنی (بهرام بهرامیان  ۱۳۸۶)

- آخرین بازی (حسین سهیلی زاده    ۱۳۹۳)

- از سرنوشت (۱۳۹۸)

تئاتر فاطیما بهارمست:

- تله تئاتر بابابرفی و خاله بهار  (نیما فلاح  ۱۳۸۳)

- دیگه عاشق شدن فایده نداره (روزبه حسینی  ۱۳۹۴)

- در (شهاب مهربان  ۱۳۹۵)

- تلورانس، یک اپرای صابونی   (پویا سعیدی   ۱۳۹۶)

- توارد   (علی نورانی   ۱۳۹۶)

- چرا که صدای تو با صدای من آشناست (فاطیما بهارمست  ۱۳۹۶)

- رئال مادرید ۱۱ بارسلونا ۱  (مهدی شجاعی   ۱۳۹۶)

- راندوو  (وحید منتظری  ۱۳۹۷)

- حریق  (افروز فروزند   ۱۳۹۷)

- هر آنچه که دوست داری از دست خواهی داد  ( وحید منتظری  ۱۳۹۸)