پایان عصر پوشک!

من یک مادرم و مانند مادرهای دیگر دغدغه‌های زیادی برای کودک خود دارم.

به گزارش رکنا ، یکی از این دغدغه‌ها، گرفتن پسرم از پوشک بود که با آرامش و همکاری‌اش توانستم در بهترین زمان ممکن به او زندگی بدون پوشک و البته دستشویی رفتن یاد بدهم. وقتی پای صحبت مادرهایی که شرایط مشابه مرا داشتند، می‌نشینم متوجه می‌شوم که گرفتن بچه‌ها از پوشک را برای خودشان تبدیل به غولی بزرگ و ترسناک کرده‌اند و همیشه با استرس از آن حرف می‌زنند و ناخودآگاه این استرس را به کودک‌شان نیز منتقل می‌کنند درحالی‌که این هم یک مرحله از زندگی کودک است که به‌راحتی و با درایت والدین می‌تواند به‌آسانی بگذرد.

همیشه به این فکر کنید که شما مراحل دشوارتر از این را پشت سر گذاشته‌اید و با اعتمادبه‌نفس تمام به جنگ با ترس خود بروید. شاید آن روز کذایی که همیشه در ذهن می‌پروراندید، شروع‌ شده باشد و باید تا دیر نشده این کار را شروع کنید. در مطلب پیش رو تجربیات شخصی‌ام را از روزهای گرفتن فرزندم از پوشک با شما در میان می‌گذارم. تجربیاتی که شاید در موارد مشابه به کارتان بیایند و برایتان مفید واقع شوند.

مطمئن باشید بعد از خواندن این مطلب با آرامش تمام می‌توانید این کار را با موفقیت انجام دهید. هیچ کاری نیست که مادرها از پس انجام آن برنیایند؛ این هم یکی دیگر از تجربیات بزرگی است که از وقتی مادر شده‌ام به‌دست آورده‌ام. فراموش نکنید در کنار استفاده مفید از تجربیات مادر بودن، مشاوره‌های تخصصی و راهنمایی‌هایی که پزشکان بخصوص پزشکان اطفال در موارد مختلف در اختیارتان قرار می‌دهند، همیشه در اولویت قرار دارند و در کنار دیگر فاکتورها می‌توانند شما را در رسیدن به یک نتیجه مطلوب یاری بدهند. پس در هر زمینه‌ای مشورت با متخصص و پزشک اطفال را در راس برنامه‌های خود قرار بدهید.

قدم اول؛ به کودک خود زمان بدهید

هر کودک با کودک دیگر در رفتار، گفتار و حرکات فیزیکی متفاوت است و قطعا زمان گرفتن پوشک در بچه‌های مختلف هم با یکدیگر فرق می‌کند. کودکی در هجده‌ماهگی این توانایی را به دست می‌آورد و کودک دیگر شاید در چهارسالگی! پس بگذارید کودک در زمان مشخص اعلام آمادگی کند. سعی کنید به‌زور این کار را انجام ندهید؛ چراکه اگر به‌درستی در این دوران با کودک رفتار نکنید مطمئنا کار شما دشوار‌تر می‌شود و نتیجه نخواهد داد. پس با یک نصیحت مادرانه به کودک خود زمان دهید؛ این کار معجزه می‌کند.

قدم دوم؛ علامت‌ها را دنبال کنید

درست فصل بهار بود که شاهد حرکاتی عجیب از طرف پسرم شدم؛ او دیگر از پوشک خوشش نمی‌آمد و تا از بیرون به منزل می‌رسیدیم پوشک را از خود جدا می‌کرد. بله این اولین علامت بود. او خود اعلام آمادگی کرد و من زره آهنی را پوشیدم تا برای ماه پررفت‌وآمد به دستشویی خود را آماده کنم. از تجربیات مادرهای دیگر کم‌ و بیش شنیده بودم که ماه اول؛ ماه دشواری است اما من با رفتاری محبت‌آمیزتر از قبل به استقبال رفتار جدید فرزندم می‌رفتم.

او هر 15دقیقه احساس ادرار کردن داشت. البته نگران نباشید؛ تکرر ادرار در ماه اول امری طبیعی است. مراقب باشید تا با سرزنش او کار را خراب نکنید. شاید کودک برای چند روز اختیار مدفوع و ادرارش را به دست بیاورد اما بعد از آن دوباره نتواند خود را کنترل کند. در این صورت او را سرزنش نکنید و فقط مرتب دستشویی رفتن را به او یادآور شوید.

پس پابه‌پای کودک‌تان حوصله به خرج داده و او را به دستشویی ببرید. اگر خوش‌شانس باشید بهترین فصل برای از پوشک گرفتن بچه‌ها بهار و تابستان است؛ هوا رو به گرم شدن می‌رود و کودک پس از هر بار شست‌وشو احساس سرما نمی‌کند. علاوه بر این؛ این‌یک ماه را وسواسی نباشید؛ بالاخره روزهای خوب هم می‌رسد و شما به کودک‌تان افتخار می‌کنید.

قدم سوم؛ خلاق باشید

مادرها به گوش؛ خلاقیت این‌جا به کارتان می‌آید! سعی کنید محیط سرویس بهداشتی خود را طوری طراحی کنید که کودک برای رفتن به آن‌جا ترغیب شود. یک توالت فرنگی بچه‌گانه می‌تواند اولین چیزی باشد که او را به خود جلب می‌کند. پس به او یاد دهید که چگونه روی آن بنشیند. اگر از کودک‌تان خواستید روی صندلی توالت بنشیند اما 10دقیقه گذشت و او کاری نکرد او را از توالت بیرون ببرید و بعد از چند دقیقه دوباره او را به دستشویی بازگردانید.

البته بعضی کودکان ایستاده دستشویی می‌کنند و کم‌کم به نشستن عادت می‌کنند؛ پس به آن‌ها فرصت دهید. یادتان نرود همه‌چیز در زندگی یک کودک بازی است. تشویق‌های کلامی فراموش نشود؛ کلماتی مانند آفرین دخترم یا چه پسر تمیزی، تو بزرگ‌شده‌ای و تو مایه افتخار هستی، این‌ها می‌توانند راهگشای شما باشند البته می‌توانید از تشویق‌های عملی هم استفاده کنید؛ یک‌تخته وایت‌برد کوچک داخل حمام نصب کنید و بعد از هربار کنترل کردن ادرار یا مدفوع به او امتیاز دهید و بعد از به حدنصاب رسیدن امتیازها به او یک هدیه کوچک بدهید.

می‌توانید از عروسک‌های حمام برای طراحی این فضا استفاده کنید و به او یاد دهید تا پس از انجام کارش آن‌ها را هم در عالم خیال بچه‌گانه به دستشویی ببرد. با یک تیر دو نشان بزنید؛ تا حس مسئولیت‌پذیری هم در او فعال شود.

قدم چهارم؛ از پوشک‌های شورتی استفاده کنید

اگر قصد بیرون رفتن دارید و ترس از این دارید که مبادا کودک مشغول بازی شود و فراموش کند که به شما بگوید؛ از پوشک‌های شورتی استفاده کنید تا هم مطمئن باشید همه‌جا را کثیف نمی‌کند هم این‌که بتواند در صورت تمایل فورا آن را درآورد اما اگر زمان‌بندی کودک‌تان دست‌تان است از او به‌طورمرتب سوال کنید؛ تا در صورت دستشویی داشتن او را به سرویس بهداشتی برده و پوشک شورتی را از پای او درآورید تا او کارش را انجام بدهد.

این‌گونه کودک با مفهوم جدید شورت هم آشنا شده و کار شما آسان‌تر می‌شود. بعضی بچه‌های دو تا دوسال‌ونیمه هم می‌توانند خودشان پوشک‌شان را دربیاورند یا دستشویی بروند اما بعضی از آن‌ها نه. در هر سنی از یک‌سالگی تا بالاتر، کودک شاید زیاد متوجه نباشد و مجبور باشیم مرتب به او رسیدگی کنیم.

قدم پنجم؛ هرگز او را نترسانید

من به چشم خودم دیده‌ام که بعضی از مادران با حرف یا ابزارهایی مانند مار پلاستیکی یا قرار دادن آمپول در سرویس بهداشتی کودک‌شان را می‌ترسانند و این خود به‌تنهایی برای فرار از دستشویی رفتن کافی است و البته تبعات وحشتناکی را در آینده برای کودکان خواهد داشت.

البته این فقط راه ترس نیست، بلکه بعضی از کودکان از مدفوع یا ادرار کردن خود هم می‌ترسند که برای حل این مشکل بهترین راه این است که به او توضیح دهید که این کار بدن او را پاک می‌کند. از یک‌لفظ خاص برای دستشویی کودک استفاده کنید تا او نیز همان لفظ را یاد بگیرد و بتواند متوجه شود و شما را به موقع خبر کند.

قدم ششم؛ شب‌ها پوشک فراموش نشود

اگر کودک شما می‌تواند کنترل ادرار در طول روز داشته باشد؛ دلیل بر این نیست که طی شب هم این توانایی را به دست آورده باشد. پس عصبانی نشوید؛ من هم این اشتباه را کرده‌ام و با خیال این‌که دیگر پسرم توانایی کنترل ادرار خود را دارد او را بدون پوشک در تخت گذاشته و نیمه‌های شب با جای خیس او مواجه شده‌ام! کنترل ادرار طی شب‌کار آسانی نیست و بیشتر کودکان یا آن‌قدر هوشیار نیستند که خود را کنترل کنند، یا توانایی برخاستن از خواب را ندارند. پس اگر شما هم شرایطی مشابه مرا دارید پس از سنگین شدن خواب‌شان آن‌ها را پوشک کنید؛ تا باگذشت زمان کنترل کامل ادرار به دست بیاید.

قدم هفتم؛ خوشحالی خود را بروز دهید

کودک‌تان منتظر تشویق‌ها و نشان دادن علائم صورت‌تان است. پس اگر خوشحالید چاشنی آن را کمی زیادتر کنید و با شنیدن صدای او برای اعلام دستشویی رفتن با اشتیاق تمام از جای خود برخیزید یا در همان لحظه مانند او یک کودک شوید! مطمئن باشید این حرکات کارساز است؛ من امتحان کرده‌ام و جواب گرفته‌ام.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.

وبگردی