رویارویی با یک سرطان مردانه پردردسر

در مقایسه با انواع دیگر سرطان ، سرطان بیضه نسبتا نادر است و با تشخیص به موقع قابل درمان خواهد بود، حتی اگر به خارج از بیضه سرایت کند.

به گزارش رکنا ، بسته به نوع و مرحله سرطان بیضه، برای مهار آن می‌توان از یک یا چند روش درمانی استفاده کرد. با این‌که مردان در تمامی سنین می‌توانند به این بیماری مبتلا شوند، سرطان بیضه اغلب در میان مردان پانزده تا چهل‌وچهارساله‌ها بیشتر دیده می‌شود.

چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورت شناسایی هرگونه درد، ورم یا توده‌ در بیضه یا ناحیه کشاله ران باید به پزشک مراجعه کنید، به‌ویژه اگر این نشانه‌ها بیش از دو هفته ادامه پیدا کنند.

سرطان بیضه چه علائمی دارد؟

علائم و نشانه‌های سرطان بیضه شامل این موارد است:

وجود توده یا بزرگ شدن بیضه‌ها

احساس سنگینی در کیسه بیضه

احساس درد در شکم یا کشاله ران

جمع شدن ناگهانی مایع در بیضه

درد یا ناراحتی در بیضه یا کیسه بیضه

بزرگ شدن یا حساسیت سینه‌ها

کمردرد

*سرطان معمولا یکی از بیضه‌ها را مورد هجوم قرار می‌دهد.

علل بروز سرطان بیضه چیست؟

در اکثر موارد علت بروز سرطان بیضه مشخص نیست. پزشکان می‌دانند که سرطان بیضه وقتی اتفاق می‌افتد که سلول‌های سالم درون بیضه تغییر پیدا می‌کنند. سلول‌های سالم به شیوه‌ای منظم رشد کرده و تقسیم می‌شوند تا بدن شما به‌طور طبیعی عمل کند اما گاهی بعضی سلول‌ها دچار نابهنجاری شده و باعث می‌شوند این رشد از کنترل خارج شود. این سلول‌های سرطانی حتی وقتی نیازی به سلول‌های جدید نیست همچنان به تقسیم شدن ادامه می‌دهند و سلول‌های انباشته، باعث شکل‌گیری توده در بیضه خواهند شد.

تقریبا تمامی سرطان‌های بیضه از سلول‌های جنسی و سلول‌های موجود درون بیضه که اسپرم‌ نابالغ را تولید می‌کنند، آغاز می‌شوند. این‌که چه چیزی باعث بروز رفتار غیرطبیعی سلول‌های جنسی و شکل‌گیری سرطان می‌شود مشخص نیست.

عوامل خطرزا

شاید نتوان از عوامل خطرزای سرطان بیضه جلوگیری کرد. بنابراین بهترین برنامه، تشخیص زودهنگام آن است. عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به سرطان بیضه را افزایش دهند عبارتند از:

عدم نزول بیضه‌ها (کریپتورکیدیسم) بیضه‌ها در حین رشد جنین در ناحیه شکم شکل می‌گیرند و معمولا پیش از تولد به درون کیسه بیضه نزول می‌کنند. ریسک ابتلای مردانی که بیضه‌هایشان هرگز نزول نکرده باشد به سرطان بیضه بیشتر از مردانی است که بیضه‌هایشان به‌طور طبیعی پایین آمده و این خطر حتی با جابه‌جایی بیضه پس از جراحی همچنان بالا خواهد بود.

با این وجود، اکثر مردانی که به سرطان بیضه مبتلا می‌شوند، سابقه عدم نزول بیضه‌هایشان را ندارند.

رشد غیرطبیعی بیضه شرایطی که منجر به رشد غیرطبیعی بیضه می‌شوند، نظیر سندرم کلاین‌فلتر، می‌توانند خطر ابتلا به سرطان بیضه را افزایش دهند.

سابقه خانوادگی اگر اعضای خانواده شما سرطان بیضه داشته باشند، احتمال ابتلای شما به آن بیشتر خواهد شد.

سن سرطان بیضه اغلب نوجوانان و مردان جوان را هدف قرار می‌دهد. اگرچه می‌تواند در هر سنی رخ دهد.

اگر در هر کدام از این دسته‌ها قرار می‌گیرید، هر ماه خودتان معاینه شخصی بیضه‌هایتان را انجام دهید. معاینه شخصی می‌تواند به شما کمک کند که مشکل را زودتر شناسایی کنید.

معاینه شخصی بیضه

بهترین زمان برای انجام معاینه شخصی بیضه بعد از یک حمام یا دوش آب گرم و در حالت ایستاده است. این کار تنها چند دقیقه طول می‌کشد. برای شروع:

هر بیضه را جداگانه بررسی کنید. هر بیضه را به آرامی اما محکم بین انگشت شست و چهار انگشت بچرخانید. کل سطح آن را لمس کنید. سختیِ بیضه در تمام نقاط باید یکسان باشد. اینکه یک بیضه کمی از دیگری بزرگ‌تر باشد طبیعی است.

اپیدیدیم و رگ وابران را پیدا کنید. این‌ها ساختارهای نرم و لوله‌ای‌مانند در بالا و پشت بیضه هستند. این لوله‌ها اسپرم را جمع‌آوری و حمل می‌کنند.

به دنبال توده، ورم یا چیزهایی بگردید که به نظر درست نمی‌رسند. توده‌ها و برآمدگی‌ها طبیعی نیستند. احساس درد نیز طبیعی نیست.

حداقل ماهی یک بار خودتان را چک کنید و همیشه به دنبال هرگونه تغییر در اندازه، شکل یا بافت باشید.

‌اگر به مرور زمان متوجه یک توده یا هرگونه تغییر شدید باید از پزشک کمک بگیرید. ممکن است چیز خاصی نباشد، اما اگر سرطان بیضه باشد، می‌تواند به سرعت گسترش یابد. این سرطان اگر زود تشخیص داده شود به راحتی قابل درمان خواهد بود. اگر هرگونه سوال یا نگرانی دارید، با اورولوژیست خود صحبت کنید.

معاینه پزشکی

سوابق پزشکی و معاینه بدنی: متخصص اورولوژی درباره سلامت‌تان با شما صحبت خواهد کرد. او کیسه بیضه، شکم، غدد لنفاوی و سایر قسمت‌ها را به دنبال علائم سرطان بررسی می‌کند. اگر سابقه عدم نزول بیضه دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

سونوگرافی بیضه: این آزمایش عکسبرداری برای دیدن داخل کیسه بیضه و توده‌های مشکوک استفاده می‌شود. اسکن‌های دیگر نیز در صورت تشخیص پزشک برای بررسی داخل سینه یا شکم نیز انجام خواهد شد. این کار برای بررسی پیشرفت سرطان در غدد لنفاوی، ریه‌ها و کبد انجام می‌شود. در موارد نادر برای بررسی مغز و نخاع نیاز به ام‌آرآی خواهد بود.

آزمایش خون: آزمایش خون برای بررسی نشانگرهای تومور انجام می‌شود. این‌ها پروتئین‌ها و هورمون‌های ساخته‌شده توسط برخی سرطان‌های بیضه هستند. اما بسیاری از سرطان‌های بیضه نشانگرهای تومور را ایجاد نمی‌کنند. به عبارت دیگر، طبیعی بودن نشانگرهای تومور به این معنی نیست که شما به سرطان مبتلا نیستید. بسیار مهم است که درباره سطح تومورسازی‌تان از پزشک سوال کنید.

آزمایش سرم نشانگر تومور: نشانگرهای تومور (AFP، HCG و LDH) باید پیش از هرگونه درمانی نظیر جراحی اندازه‌گیری شوند. در صورت تشخیص سرطان، آزمایش نشانگر تومور باید بعد از درمان تکرار شود تا میزان بهبود بیماری ارزیابی شود. مصرف ماری‌جوانا و برخی داروها می‌توانند به اشتباه سطح مثبتی از HCG را نشان دهند. در صورت مصرف هرگونه دارو یا ماری‌جوانا پزشک‌تان را در جریان قرار دهید.

پرتودرمانی

پرتودرمانی برای کشتن سلول‌های سرطانی بیضه یا غدد لنفاوی مجاور استفاده می‌شود. این نوع درمان برای سرطان‌های سمینوما استفاده می‌شود زیرا برخی از اشکال غیرسمینوما در برابر اشعه مقاوم‌اند. اگر سرطان بیضه به سایر اندام‌ها نظیر مغز سرایت کند، می‌توان از این گزینه استفاده کرد.

چه رو‌ش‌هایی برای درمان سرطان بیضه وجود دارد؟

انتخاب نوع درمان بیمار بستگی به تشخیص دقیق و وضعیت سلامت او دارد. گزینه‌های درمانی شامل نظارت، جراحی، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی است.

پیش از شروع هرگونه معالجه، باید با پزشک اورولوژیست درباره اینکه آیا می‌خواهید بچه‌دار شوید یا خیر صحبت کنید. ناباروری و تغییرات هورمونی بعد از برخی درمان‌های خاص شایع است. همچنین می‌توانید پیش از جراحی درباره پروتز بیضه سوال کنید. با این کار بیضه بعد از برداشته‌شدن طبیعی‌تر به نظر می‌رسد.

چطور روند درمان را کنترل کنیم؟

نظارت روشی برای بررسی تغییرات با معاینات طبیعی است که شامل معاینه فیزیکی، آزمایش‌های نشانگر تومور و آزمایش‌های تصویربرداری می‌شود. آزمایش‌های تصویربرداری با سونوگرافی از کیسه بیضه آغاز می‌شود و می‌تواند شامل آزمایش اشعه ایکس یا سی‌تی‌ اسکن نیز باشد. مهم نیست چه درمانی در پیش گرفته می‌شود، اغلب مردان باید برای نشانه‌های تستوسترونِ پایین نیز بررسی شوند.

اگر در طول نظارت نشانه‌های رشد یا تغییرات سطح هورمونی مشخص شود، نیاز به درمان‌های بیشتری خواهد بود.

جراحی

جراحی درمان اصلی سرطان بیضه است. بیشتر اوقات عمل ارکیکتومی (تخلیه بیضه) برای برداشتن کل بیضه انجام می‌شود. بسته به تشخیص و با توجه به تغییرات باروری گزینه‌های دیگری نیز ممکن است ارائه شود.

ارکیکتومی برای تشخیص و درمان سرطان بیضه در مراحل اولیه و بعدی استفاده می‌شود. این جراحی از طریق برش کوچکی در کشاله ران و برداشتن کل بیضه و توده سرطانی انجام می‌شود. طناب منوی متصل به بیضه نیز در این عمل برداشته می‌شود. نوع سلول با این جراحی تایید و مرحله‌بندی می‌شود.

بعد از عمل، نظارت‌های منظم انجام می‌شود تا از عدم بازگشت سرطان اطمینان حاصل شود.

اگر یک بیضه برداشته شود و دیگری نرمال باشد، سطح تستوسترون باید خوب بوده و بیضه‌ سالمِ باقیمانده باید تستوسترون کافی تولید کند. (۱۰ تا ۱۵ درصد نجات‌یافتگان سرطان بیضه سطح تستوسترون پایینی دارند و می‌توانند درمان شوند.)

اگر مردی نگران ظاهر خود باشد، پروتز بیضه می‌تواند گزینه مناسبی باشد.

شیمی‌درمانی

شیمی‌درمانی برای سرطان‌هایی که در خارج از بیضه‌ها پخش شده‌اند یا در صورت افزایش نشانگرهای تومور بعد از جراحی استفاده می‌شود. آزمایش‌های نشانگر تومور و تصویربرداری می‌توانند در میزان استفاده از شیمی‌درمانی کمک‌کننده باشند.

این داروها در بدن از طریق جریان خون حرکت کرده و باعث بروز عوارض جانبی می‌شوند. آنها می‌توانند سلول‌های سرطانی را که ممکن است به غدد لنفاوی رسیده باشند از بین ببرند. همچنین خطر بازگشت سرطان پس از جراحی را کاهش می‌دهند.

گاهی اوقات ممکن است بیش از یک داروی شیمی‌درمانی برای سرطان بیضه ترکیب شود. این داروها در یک سیکل سه‌هفته‌ای تجویز می‌شوند. گاهی برای از بین بردن تومور بعد از شیمی‌درمانی، نیاز به جراحی بیشتری خواهد بود.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.