اگر خارش دارید حتما به دکتر مراجعه کنید / جزئیات انواع بیماری های پوستی
سلامت رکنا : شرایط خاص، سرطان و مشکلات خونی می‌تواند خارش ایجاد کند.
خارش ، حسی در پوست است که شما را به خاراندن پوست وامی‌دارد که ممکن است بدون وجود جوش یا ضایعات پوستی دیگر اتفاق بیفتد.
به گزارش رکنا ، خارش گاهی به‌صورت درد احساس می‌شود زیرا سیگنال‌های خارش و درد در یک مسیر عصبی مشترک منتقل می‌شوند. خاراندن ممکن است باعث زخم شدن پوست، خونریزی و همچنین عفونت شود. اگر در پوست خود احساس خارش می‌کنید به پزشک اطلاع دهید. او می‌تواند برای درمان و بهبود خارش به شما کمک کند. احساس خارش و مدت زمان آن در افراد مختلف متفاوت است.
پوست وسیع‌ترین ارگان بدن است. مهم‌ترین وظیفه پوست حفاظت در برابر حرارت، تابش خورشید، آسیب و عفونت است. پوست برای توانایی لمس کردن نیز مهم است.
شرایط خاص، سرطان و مشکلات خونی می‌توانند خارش ایجاد کنند.
خارش نشانه‌ای از شرایط خاص، وجود سرطان، اختلال خونی یا بیماری است. این موارد شامل:
سرطان یا شرایط مربوط به سرطان
دیابت شیرین
اختلالات کبد، کلیه یا تیروئید
ایدز یا عفونت انگلی
استرس، اضطراب و افسردگی
واکنش‌های دارویی
خشکی پوست
توجه داشته باشید که دلایل ایجاد خارش همیشه شناخته‌شده نیست.
دلایل ایجاد خارش در بیماران سرطانی
درمان‌های خاص سرطان ممکن است ایجاد خارش کنند.
داروهای مولد خارش ممکن است برای مراقبت‌های حمایتی استفاده شوند.
درمان‌های خاص سرطان ممکن است ایجاد خارش کنند.
درمان‌های خاص سرطان که ممکن است ایجاد خارش کنند عبارتند از شیمی‌درمانی، رادیوتراپی و ایمونوتراپی (immunotherapy)(درمان بیولوژیک).
زمانی که شیمی‌درمانی ایجاد خارش می‌کند می‌تواند نشان‌دهنده آن باشد که شما به داروهای استفاده‌شده حساسیت دارید.
پرتودرمانی با از بین بردن سلول‌های پوستی می‌تواند باعث ایجاد خشکی، سوختگی و خارش به دلیل برداشته شدن لایه‌های پوستی شود.
داروهای مورداستفاده در ایمونوتراپی نیز خشکی و خارش ایجاد می‌کنند.
بسیاری از این درمان‌ها توانایی پوست شما برای ساخت سلول‌های تازه و التیام یافتن را کاهش می‌دهد و پوست نازک و خشک می‌شود. زمانی که عملکرد موها و غدد عرق پس از درمان سرطان به حالت عادی بازنگردد، خشکی طولانی‌مدت پوست می‌تواند اتفاق بیفتد.
داروهای عامل خارش ممکن است برای مراقبت‌های حمایتی استفاده شوند.
برخی از داروهای مورداستفاده برای پیشگیری یا درمان علائم سرطان ممکن است ایجاد خارش کنند:
داروهای ضد درد مثل مخدرها
داروهای ضد تهوع و استفراغ
هورمون‌هایی مثل استروژن، تستوسترون و یا پروژسترون
درمان خارش
درمان خارش در بیماران سرطانی شامل یادگیری اقدامات و عواملی است که باید انجام شود یا از آن‌ها اجتناب گردد.
از درمان‌های مختلفی برای کمک به رفع خارش استفاده می‌شود:
خود مراقبتی
درمان‌های غیر دارویی
آرد ذرت و تالک
کرم و لوسیون
درمان‌های سیستمیک
سایر درمان‌های دارویی
اقدامات تسکینی
درمان خارش در بیماران سرطانی شامل یادگیری اقدامات و عواملی است که باید انجام شود یا از آن‌ها اجتناب گردد.
دانستن علت خارش برای شما و مراقبت‌کنندگان شما مهم است مثل خشکی پوست یا حمام آب داغ، درنتیجه شما می‌توانید اقداماتی را برای پیشگیری از آن انجام دهید. شما ممکن است به بیش از یک درمان برای بهبود یا جلوگیری از خارش و محافظت از پوست احتیاج داشته باشید.
برای داشتن پوستی سالم تغذیه مناسب مورد نیاز است. رژیم غذایی خوب شامل تعادل در دریافت پروتئین، کربوهیدرات، چربی، ویتامین، مواد معدنی و مایعات است. خوردن یک رژیم غذایی متعادل و نوشیدن مقدار زیادی مایعات کمک می‌کند تا پوست سالم بماند. خوردن روزانه 3 لیتر مایعات برای بدن مفید است اما این کار برای همه امکان‌پذیر نیست.
شست و شوی روزانه یا یک روز در میان پوست می‌تواند در از بین بردن آلودگی‌ها و حفظ سلامت پوست مؤثر باشد.
از درمان‌های مختلفی برای کمک به رفع خارش استفاده می‌شود:
خودمراقبتی
خودمراقبتی شامل اجتناب از محرک‌های خارش و مراقبت خوب از پوست است.
محرک‌های خارش عبارتند از:
کم شدن آب بدن ناشی از تب، اسهال، تهوع و استفراغ و یا مصرف کم مایعات
حمام آب داغ یا حمام کردن بیش از یک‌بار در روز و یا بیش از 30 دقیقه
صابون‌های با مواد پاک‌کننده قوی
عطر
استفاده از روغن در ابتدای استحمام
هوای خشک داخل منزل
مواد نرم‌کننده پارچه و لباس
اسپری زیربغل و ضد عرق‌ها
پودر و مایع لباسشویی دارای عطر، رنگ یا مواد نگهدارنده
لباس‌های تنگ یا از جنس پشم، مواد مصنوعی یا پارچه‌های زبر
مواد مراقبت از پوست یا آرایشی دارای رایحه، رنگ و مواد نگهدارنده.
استرس عاطفی
راه‌های کمک به کاهش خارش عبارتند از:
استفاده از کرم‌ها یا پمادهای بدون بو وتسکین‌دهنده
حمام کردن در آب ولرم تا حداکثر 30 دقیقه در روز یا یک روز در میان
استفاده از پاک‌کننده‌های ملایم پوستی (غیرصابونی) یا صابون‌های مخصوص پوست‌های حساس
استفاده از روغن و صابون در پایان استحمام
استفاده از صابون، تنها در نواحی بسیار کثیف، در غیر این صورت شستشو با آب کافی
استفاده ملایم از یک لیف تمیز و تازه پنبه‌ای نرم در صورت نیاز
شستشوی کامل صابون و باقی‌مانده دیگر مواد با آب تازه و کمی گرم
خشک‌کردن پوست به نرمی و آرامی به‌جای مالش
خنک و مرطوب نگه‌داشتن هوای خانه (مانند استفاده از یک مرطوب‌کننده)
شست و شوی لباس و لباس‌زیر با صابون ملایم و یا صابون بچه که فاقد بو، رنگ و مواد نگهدارنده است. اضافه کردن سرکه (یک قاشق چای‌خوری در هر لیتر) به آب شستشوی نهایی برای از بین بردن هرگونه باقی‌مانده ماده پاک‌کننده.
استفاده از مایع نرم‌کننده لباس که در هنگام شستشوی نهایی قابل پاک شدن باشد یا اجتناب از استفاده از نرم‌کننده لباس
استفاده از پتوی نرم
پوشیدن لباس‌های گشاد و پنبه‌ای و سایر پارچه‌های نرم
انجام فعالیت‌هایی جهت عدم توجه به خارش، موسیقی‌درمانی، تمدد اعصاب (relaxation)
کرم و لوسیون
اگر خارش مربوط به خشکی پوست باشد از کرم نرم‌کننده یا لوسیون استفاده می‌شود. نرم‌کننده‌ها به تسکین و نرم شدن پوست و افزایش میزان رطوبت آن کمک می‌کنند. اطلاع از محتویات این کرم‌هاو لوسیون‌ها اهمیت دارد، زیرا برخی از آن‌ها واکنش‌های پوستی ایجادمی‌کنند. برخی از این محتویات عبارت‌اند از:
وازلین، که به‌خوبی جذب پوست تحت درمان با رادیوتراپی نمی‌شود و ممکن است بر روی پوست جمع شود و پاک کردن آن سخت باشد.
لانولین که ممکن است باعث واکنش‌های آلرژیک در برخی افراد شود.
روغن‌های معدنی که ممکن است با وازلین و لانولین در کرم‌ها و لوسیون‌هاترکیب شود.
دیگر مواد اضافه‌شده به مرطوب کننده‌ها مانند مواد نگهدارنده، عطر و رنگ نیز می‌توانند موجب واکنش‌های آلرژیک پوستی شوند.
کرم نرم کننده و یا لوسیون حداقل دو یا سه بار در طول روز و بعد از حمام مورد استفاده قرار می‌گیرد. ژل‌های بی‌حسی موضعی (لیدوکائین 5/0 % - 5%) می‌توانند در صورت عدم حساسیت به الکل، در نواحی کوچکی از بدن هر دو ساعت یک‌بارمورداستفاده قرار بگیرند.
برای تسکین یا سرد کردن مناطقی که خارش شدید دارند، از محصولات غیردارویی حاوی منتول، کافور، پراموکسین (pramoxine) یا کپسایسین (capsaicin) می‌توان استفاده کرد. این محصولات تسکین‌دهنده و سردکننده هستند و خارش را کاهش می‌دهند. درمان‌هایی با پایه کپسایسین می‌توانند در درمان خارش عصبی مؤثرتر باشند.
داروهای تجویزی پوستی
پزشک ممکن است برای کاهش خارش، داروهای استروئیدی موضعی (استروئیدهایی برای استفاده برروی پوست) تجویز کند، اماآن‌ها باعث نازک شدن پوست و حساسیت بیشتر آن می‌شوند. این داروها باید فقط برای خارش‌های مربوط به التهاب استفاده شود. داروهای استروئیدی نباید بر روی پوست تحت درمان با رادیوتراپی استفاده شوند؛ اما ممکن است برای از بین بردن التهاب پوست پس از پایان انجام رادیوتراپی تجویز شوند.
برای خشکی پوست غیرطبیعی (xerosis) یا شاخی شدن پوست (keratoderma) کرم مرطوب‌کننده استفاده می‌شود. کرم‌های مرطوب‌کننده می‌توانند برای بهبود پوسته‌پوسته شدن هم استفاده شوند.
اقدامات تسکینی
اقدامات زیر ممکن است شما را از خاراندن آسوده نموده و چرخه خارش را متوقف کند:
استفاده از مرطوب‌کننده برای کمک به جلوگیری از آسیب پوست
قرار دادن پارچه خیس خنک یا یخ در منطقه خارش
فشار ملایم بر روی نقطه خارش یا نقطه مشابه در سمت مقابل بدن.
مالش و یا لرزش در منطقه خارش
تحریک الکتریکی عصبی جلدی (TENS)
ارسال نظر