با دوست ناباب چه کنیم؟

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، ممکن است دائم به‌دنبال راهکاری برای این موضوع باشید و از خود بپرسید، آیا نباید بگذارم دیگر همدیگر را ببینند؟ آیا باید با والدین دوستش صحبت کنم؟ باید مسئولان مدرسه را در جریان بگذارم؟ و... ما در این مطلب کارتان را راحت کرده‌ایم و به شما می‌گوییم که علت این مشکلات چیست و برای حل آن چه راهکارهایی پیش روی شماست.

دوستان یا خانواده؛ کدام موثرترند؟

تحقیقات زیادی نشان داده است رفتارهای اختلال‌آمیز در بچه‌ها زمانی زیاد می‌شود که شروع می‌کنند به ارتباط برقرار کردن با نوجوانان دیگری که در رفتارهای توام با خطر یا ریسک مشارکت می‌کنند. در این دوران، خانواده همان‌قدر روی این نوجوان تاثیر دارد که هم‌سن و سالانش خواهند داشت و بهتر است والدین در انتخاب دوستان توجه بیشتری به بچه‌ها داشته باشند. مسلما اگر در زمان درست رفتار درست داشته باشید، می‌توانید هرچه زودتر از اتفاقات ناگوار پیشگیری کنید. در اینجا به سه دلیل اصلی‌ می‌پردازیم که نشان می‌دهد بچه‌ها در این زمینه تحت‌تاثیر منفی هم‌سن و سالان‌شان قرار می‌گیرند.

۱.اعتماد به نفس پایین

نوجوانانی که احساس ناامنی و تزلزل دارند، از ته دل خواستار پذیرفته شدن از‌سوی هم‌سن و سالان خود هستند. آنها عمیقا احساس کمبود خویشتن‌پذیری و هویت دارند و همین مسئله آنها را نسبت به تاثیرات اجتماعی آسیب‌پذیرتر می‌کند. هم‌سن و سالانی که قدرت اجتماعی و اعتماد به نفس زیادی دارند، برای این نوجوان، فردی بسیار وسوسه‌انگیز و اغواگر محسوب می‌شوند. به عبارت دیگر، نوجوانانی که به خود شک دارند یا اعتماد به نفس ندارند،‌ آنچه را در خود نمی‌بینند در هم‌سن و سالان خود می‌جویند.

۲. الگوی مناسب به او معرفی کنید

نوجوانان به روابط مثبت افراد بزرگسال در بیرون از حلقه خانوادگی خود نیاز دارند تا به یک رشد عاطفی سالم دست یابند. زمانی که نوجوان، یک فرد بزرگسال با الگوی رفتاری مثبت در اطراف خود نداشته باشد، به‌دنبال هم‌سن و سالانی خواهد بود که برایش نقش رهبر داشته باشند. این مسئله باعث ایجاد عدم تعادل شده و آنها را شدیدا تحت‌تاثیر دوستانی قرار می‌دهد که انتخاب می‌کنند، خصوصا دوستانی که فاقد یک هویت اخلاقی قوی و عمیق هستند.

۳.روابط ضعیف با والدین

نوجوانان به‌طور طبیعی از زندگی خانوادگی که مدام در آن درگیری و نزاع باشد، می‌گریزند. هرچه عدم اتحاد و تفرقه در خانواده‌ای بیشتر باشد، ‌تاثیر هم‌سن و سالان بر نوجوان بیشتر خواهد بود. نوجوانان خشمگین همواره نسبت به والدین خود، رفتارهای مخرب و منفی از خود نشان می‌دهند.

چه باید کرد؟

اگر نوجوان شما با دوستان ناباب برو و بیا دارد، ‌باید آن را نوعی ناتعادلی درونی تلقی کرد که خودش نشانه مشکلات عمیق‌تر است. پیش از آنکه در مسئله انتخاب دوست با فرزندتان وارد جنگ شوید، حواس‌تان به این مسئله باشد که ممکن است سرکشی و طغیان او را تحریک کنید و این مسئله باعث تشدید این وضعیت شود. هرچند محدود کردن یک رابطه همواره یک گزینه محسوب می‌شود، بهتر است این اقدامات را مد‌نظر قرار دهید:

۱.فهرستی از وضعیت زندگی فرزندتان تهیه کنید

چه چیزی را جا انداخته‌اید؟ آیا در کلاس‌های مدرسه یا ورزش Sport خاصی شرکت می‌کند؟ آیا کار خلاقانه‌ای انجام می‌دهد؟ به‌دنبال فعالیت‌هایی باشید که باعث افزایش اعتماد به نفس او شده و او را در جمع بچه‌های هم‌سن و سال قرار می‌دهد که به شکل مثبتی او را تشویق می‌کنند یا با افراد بزرگسالی ارتباط داشته باشد که مشوقان خوبی هستند. به جای حذف یک دوست بد، سعی کنید تاثیر مثبت بیشتری در زندگی فرزندتان بگذارید.

۲.برای خودتان یک حامی پیدا کنید

نگرانی‌های‌تان را با همسر، دوستان یا والدین دوستان نوجوان‌تان به مشارکت بگذارید. درباره ترس‌ها و ایده‌های‌تان با هم صحبت کنید. والدینی که به نوعی ناجی دوران بلوغ فرزندشان هستند، می‌توانند کمک مفیدی به شما کنند. احساس مطلوبی است همراه با والدینی باشید که می‌دانند و درک می‌کنند که شما چه کاری می‌خواهید انجام دهید و از طرفی شما را در مسیر درست هدایت کنند.

برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.