هزار و یک خاصیت توت فرنگی که نباید نادیده گرفته شود!

توت‌فرنگی میوه‌ای نسبتاً جدید به شمار می‌رود. به‌طوری‌که حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ سال قبل به شکل امروزی وجود نداشت و بیشتر به‌عنوان دارو استفاده می‌شد. در قرن چهاردهم، در فرانسه توت‌فرنگی‌های وحشی از جنگل به زمین‌های زراعتی منتقل شدند و از آن‌ها به‌عنوان گیاهی اهلی استفاده شد. اولین توت‌فرنگی اصلاح‌شده در زمان صدارت اتابک اعظم از فرانسه به ایران آمد و اتابکی خوانده شد. هم‌اکنون در جنگل‌های شمال ایران توت‌فرنگی وحشی به فراوانی یافت می‌شود. روزچین امروز خواص بی‌نظیر توت‌فرنگی را برای شما آماده کرده است.

ویتامین‌های مفید توت‌فرنگی

توت‌فرنگی حاوی ویتامین‌های B6 B5, B3,B2, B1 و B9 است. ویتامین‌های C و E و K نیز در این میوه به‌وفور یافت می‌شوند. کلسیم، آهن، منیزیم، منگنز، فسفر، پتاسیم، سدیم و روی از جمله عناصر مفید این میوۀ خوش‌رنگ و لعاب هستند. توت‌فرنگی فاقد چربی اشباع است و کالری کمی دارد.

خواص توت‌فرنگی

این میوه اثرات مثبت بسیاری روی مغز می‌گذارد و می‌تواند اثرات نامطلوب پیری مغز را کاهش دهد.

به‌عنوان جایگزین شیرینی و قند، باعث افزایش سلامت قلب و کاهش خطر ابتلا به انواع سرطان و در کل موجب سلامتی Health بدن می‌شود.

مانند سایر توت‌ها مثل شاه‌توت، توت سفید، تمشک و… پاک‌کنندۀ روده و مثانه است.

مصرف روزانۀ توت‌فرنگی فشار خون بالا را کاهش می‌دهد.

این میوه تقویت‌کننده و ملین و خنک‌کنندۀ بدن است.

از گرفتگی رگ‌ها جلوگیری می‌کند.

اشتهاآور است.

املاح معدنی موجود در توت‌فرنگی عضلات روده را به انبساط و انقباض وادار می‌کنند. پس این میوه برای درمان یبوست مؤثر است.

وجود همزمان آهن و ویتامین C باعث ایجاد خاصیت خونسازی در بدن می‌شود.

به‌علت دارابودن مقادیر کافی کلسیم و فسفر، در رشد و نمو کودکان و نوجوانان، استحکام دندان‌ها و ترمیم شکستگی استخوان‌ها تأثیر فراوانی دارد.

وجود فسفر، کلسیم، منیزم، پتاسیم و مقداری آهن در توت‌فرنگی باعث تولید انرژی و برطرف‌شدن خستگی می‌شود.

ویتامین C موجود در آن برای درمان بیماری لثه مؤثر بوده و به هضم غذا کمک زیادی می‌کند.

خوردن این میوه باعث تأمین فسفر مورد نیاز مغز می‌شود.

ویتامین B موجود در آن موجب کاهش و رفع ترس، عصبانیت، کسالت، اضطراب و هیجان می‌شود.

خوردن توت‌فرنگی باعث پاک‌شدن خون از مواد مضری چون اوره و اسیداوریک و چربی می‌شود. این میوه همچنین درمان‌کنندۀ نقرس است.

خوردن آن بعضی ویروس‌ها را از بین می‌برد.

مصرف این میوه باعث کاهش کلسترول خون می‌شود.

میوه‌ای خوب برای کسانی‌ست که دوره نقاهت را طی می‌کنند.

چون سرشار از آنتی‌اکسیدان و ویتامین است، باعث افزایش سوخت‌وساز و کاهش اشتها می‌شود.

استفاده بیش‌ازحد آن باعث ایجاد کهیر می‌شود.

افراط در خوردن آن ممکن است ایجاد تب کند.

مانند بسیاری از مواد غذایی آلرژی‌‌زا، در افراد حساس ایجاد آلرژی می‌کند.

ممکن است مصرف آن در افراد مبتلا به ناراحتی‌‌های پوستی، باعث تشدید مشکلشان شود.

در بعضی از اشخاص، کبد و مثانه را تحریک کرده و جوش‌‌هایی شبیه کهیر ایجاد می‌کند. از‌این‌رو، افراد باید به واکنش‌های بدنشان بعد از مصرف آن دقت کنند.

کسانی که معده‌ای حساس دارند یا مبتلا به بیماری آسم هستند، بهتر است از خوردن این میوه پرهیز کنند. زیرا ممکن است این بیماری‌ها را تشدید کند.