عمر ماهی ها کم شده است

محققان دانشگاه واشنگتن در این مطالعه، 63 زیستگاه و محل رشد ماهیان که قدمتی 24 تا 140 ساله داشتند را مورد بررسی قرار دادند. از تکنیک های مختلف شامل بررسی اتولیت ها برای تعیین عمر ماهیان استفاده شد: سنگ گوش (stones) درهر گونه از ماهیان دارای شکل خاصی است که با برش و شمارش حلقه ها، می توان سن ماهی را تشخیص داد.

لوئیس بارنت (Lewis Barnett) نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه واشنگتن گفت: آمارهای جدید نشان می دهند که کاهش جمعیت ماهی های پیر حدود 180 درصد افزایش یافته است. در برخی گونه ها مانند Pacific cod، Pacific hake، red snapper و Atlantic cod، جمعیت ماهیان پیر بیش از 95 درصد کاهش را نشان می دهد.

این درحالیست که در مطالعه سال 2010 با بررسی داده های 10 زیستگاه ماهیان، کاهش جمعیت ماهی های پیر تنها 25 درصد اعلام شده بود.

تفاوت کلیدی در مطالعه اخیر در این است که محققان از مدل هایی برای تخمین جمعیت ماهیان پیش از آغاز ماهیگیری در مقیاس بزرگ طی چند دهه یا سده قبل استفاده کردند تا وضعیت جمعیتی ماهیان را به درستی ارزیابی کنند؛ این مسأله کاهش جمعیت ماهی های پیر را مشخص کرد.

ماهی های پیر را نجات دهیم

شاید کاهش جمعیت ماهی های پیر چندان مشکل ساز به نظر نرسد، چراکه از سن تولیدمثل گذشته اند و حتی شاید در آستانه مرگ باشند؛ اما باید به این نکته توجه کرد که این دسته از ماهی ها (نسبت به ماهی های جوان) از انعطاف پذیری بالاتری برخوردار بوده و بهتر می توانند با تغییرات محیط اطراف سازگاری پیدا کنند.

به عنوان مثال، ماهی پیر تمایل به تخم ریزی در زمان ها و مکان های مختلفی دارد؛ این بدان معناست که تغییرات زیست محیطی کوتاه مدت کمتر احتمال دارد که بشدت بر جمعیت ماهی ها تأثیر بگذارد.

حفظ مناطق مستعد رشد و پرورش ماهی در عین حفظ ترکیبی از گونه های مختلف در سنین متفاوت، از طریق راه های مختلفی امکانپذیر است. یکی از راه ها، توقف دوره ای ماهیگیری در مناطق خاص، با هدف بهبود جمعیت ماهیان است؛ محدودیت در ماهیگیری با رعایت حداقل و حداکثر اندازه ماهیان صید شده، راهکار دیگری است که می تواند در این زمینه موثر باشد.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.