بگذارید بچه‌ها بیرون از خانه بازی کنند

فقط اجازه بدهید او بیرون از خانه هم بازی کند. دلایل بسیاری وجود دارد که نشان می‌دهد بچه‌های این نسل با نسل‌های گذشته متفاوت هستند.

به گزارش رکنا ، با این حال مهم‌ترین تضاد بین کودکان نسل جدید و گذشته به تفاوت زمانی بازمی‌گردد که آن‌ها در فضای خانه سپری می‌کنند. برای ماندن در خانه باز هم دلایل زیادی وجود دارد که شامل وقت گذراندن پای تجهیزات الکترونیکی، تاکید بر فعالیت‌های برنامه‌ریزی شده، نگرانی درباره اشعه خورشید و البته برای بسیاری از خانواده‌ها نبودن مکان امن باعث می‌شود ‌که بچه‌ها نتوانند در بیرون از خانه بازی کنند.

این در حالی است که حتی بزرگ‌ترها هم این‌روزها کمتر از گذشته بیرون از خانه وقت می‌گذرانند. با این حال شش دلیلی که در ادامه به آن‌ها پرداخته می‌شود،‌ به شما می‌گویند که چرا باید اجازه بدهید بچه‌ها وقت بیشتری را برای بازی بیرون از خانه بگذرانند. شما به‌عنوان پدر و مادر باید برای فرزندان‌تان طوری برنامه‌ریزی کنید که بازی خارج از خانه به بخشی از زندگی آن‌ها تبدیل شود حتی اگر مجبور هستید در هر نوبت از این برنامه برای امنیت خاطرتان آن‌ها را همراهی کنید.

1. جذب ویتامین

بله،‌ موضوع همان نوری است که خورشید از خود ساطع می‌کند؛ از آفتاب حرف می‌زنیم. در عین حال قطعا شنیده‌اید که به‌خصوص آفتاب سوختگی می‌تواند ریسک ابتلا به سرطان پوست را افزایش بدهد اما این‌جا موضوع بر سر نیاز بدن ما انسان‌ها به نور آفتاب است. بدن ما به نور خورشید احتیاج دارد تا بتواند ویتامین D بسازد، ویتامینی که در بسیاری از فرایندهای بدن نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند که این فرایندها شامل تقویت استخوان‌ها و البته سیستم ایمنی بدن می‌شود.

همچنین نور خورشید به طریق دیگری هم به سیستم ایمنی بدن ما کمک می‌کند که از جمله آن‌ها خواب سالم و حال مزاجی خوب است. بدن انسان در صورتی‌که به‌طور روزانه و به اندازه کافی نور خورشید را دریافت کند به بهترین شکل ممکن عمل می‌کند.

2. فعالیت فیزیکی

بچه‌ها باید به طور روزانه یک‌ساعتی را فعال باشند؛ بهترین راه برای اطمینان از چنین فعالیتی این است که آن‌ها بیرون از خانه و در فضای باز به بازی بپردازند. البته به‌طور قطع آن‌ها می‌توانند همچنین در خانه هم ورزش کنند اما فرستادن آن‌ها به بیرون از خانه و به بیان دیگر اجازه بازی در بیرون از خانه را دادن به‌خصوص وقتی قرار باشد این بازی همراه یک توپ یا یک دوچرخه باشد تشویقی برای فعالیت فیزیکی بچه‌ها محسوب می‌شود که به‌نوعی بهترین ورزش هم برای آن‌هاست.

3. تقویت عملکرد اجرایی

عملکرد اجرایی به مهارت‌هایی اطلاق می‌شود که به ما کمک می‌کنند تا برنامه‌ریزی کنیم، اولویت‌بندی داشته باشیم،‌ عیب‌یابی کنیم، بحث کنیم و چند کار را انجام بدهیم، به بیان دیگر چند کاره باشیم. این مهارت‌ها برای موفقیت افراد ضروری هستند. خلاقیت نیز در جمع همین مهارت‌ها قرار می‌گیرد و همچنین استفاده از تصورات برای حل‌کردن مشکلات و البته سرگرم‌کردن خود.

درواقع این‌ها همه مهارت‌هایی هستند که باید یاد گرفته و تمرین شوند. برای رسیدن به این هدف و دستیابی به این مهارت‌ها بچه‌ها به زمان‌های بدون ساختار احتیاج دارند. بچه‌ها به تنهایی و همچنین همراهی با دیگر کودکان نیاز دارند. آن‌ها باید این اجازه و چه بسا این توانایی را داشته باشند که بازی‌های خودشان را بسازند،‌ همه چیز را شکل بدهند و خودشان را سرگرم کنند.

بازی کردن در بیرون از خانه این فرصت را به آن‌ها می‌دهد تا چنین مهارت‌های مهم زندگی را تمرین کنند.

4. قابلیت ریسک‌کردن

بچه‌ها باید گاهی ریسک‌هایی کنند. طبیعی است که به‌عنوان والدین چنین چیزی ما را عصبی و دلنگران کند؛ درواقع ما می‌خواهیم فرزندان‌مان در امنیت باشند. اما اگر ما آن‌ها را داخل حباب نگه‌داریم و نگذاریم هیچ ریسکی بکنند آن‌ها هیچ‌وقت متوجه نمی‌شوند که توانایی انجام چه کارهایی را دارند. همچنین ممکن است آن‌ها اعتماد به‌نفس و شجاعت لازم برای رویا‌رویی با ریسک‌های اجتناب‌ناپذیر زندگی را به‌دست نیاورند.

بله،‌ درست است؛ هنگام بالارفتن از درخت این احتمال وجود دارد ‌که دستی شکسته شود،‌ همان‌طور که ممکن است وقتی کودک شما در تلاش برای دوست پیداکردن است از طرف دیگر بچه‌ها رد شود و درواقع احساس کند تحقیر شده است. اما این‌ها به این مفهوم نیست که افراد نباید چنین چیزهایی را امتحان کنند. درس‌هایی که همه آدم‌ها از جمله بچه‌ها از شکست‌ها می‌گیرند به اندازه درس‌هایی که از موفقیت‌ها به‌دست می‌آورند مهم و قابل اهمیت هستند.

5. اجتماعی شدن

بچه‌ها باید یاد بگیرند که چطور با هم کنار بیایند و یکدیگر را همراهی کنند. آن‌ها باید یاد بگیرند که چطور دوست پیدا کنند، چطور مشارکت و همکاری داشته باشند و چطور با دیگر افراد رفتار کنند. اگر آن‌ها صرفا در یک ساختار برنامه‌ریزی شده قرار بگیرند و عمل کنند،‌ مثلا فقط در مدرسه یا یک تیم ورزشی، آن‌ها یاد نمی‌گیرند و نمی‌توانند هر چیزی را بیاموزند که نیاز دارند تا از آن آگاه شوند.

6. قدردانی از طبیعت

دنیای ما حسابی در حال تغییر است و اصلا خوب نیست اگر بچه‌های ما هرگز در جنگل راه نروند، هرگز با خاک بازی نکنند، حیوانات را در محل زندگی‌شان نبینند،‌ از کوه بالا نروند، در کنار نهر آب بازی نکنند یا به افق بی‌پایان بر فراز اقیانوس و دریا خیره نشوند. اگر هرگز چنین تجربه‌هایی را لمس نکنند هیچ‌وقت درک نمی‌کنند در دنیا چه چیزهایی برای از دست‌دادن وجود دارد. درحقیقت آینده سیاره ما یعنی زمین به بچه‌های ما بستگی دارد. آن‌ها باید یاد بگیرند تا بدانند چطور باید قدردان طبیعتی باشند که در آن زندگی می‌کنند.

نتیجه؛ بنابراین بچه‌ها را برای بازی به بیرون از خانه بفرستید، اگر به لحاظ امن‌بودن فضای بیرونی دلواپسی دارید پس چه بهتر که حتما با آن‌ها بروید و همان کارهایی را انجام بدهید که مطمئن هستید هر کودکی می‌تواند آن را همراه شما انجام بدهد.

دانشمندان می‌گویند: چرا بچه‌ها و والدین باید در زمستان بیرون از خانه بازی کنند؟!

تحقیقات نشان داده است بازی‌کردن بیرون از خانه برای بچه‌ها فواید بسیاری در پیشرفت شرایط ذهنی، احساسی و فیزیکی آن‌ها دارد.

در همین راستا پژوهشگران بر این باورند بازی‌کردن بچه‌ها در فضای بیرون از خانه صرفا یک تفریح و سرگرمی نیست بلکه بازی‌کردن در روش غیرساختاری باعث می‌شود بچه‌ها به لحاظ مغزی، فیزیکی و فکری رشد و پیشرفت داشته باشند. با همه این تفاسیر وقتی فصل زمستان از راه می‌رسد میزان حضور بچه‌ها در بازی‌های بیرون از خانه بسیار کم می‌شود.

اما واقعا چرا؟ چرا وقتی هوا سرد می‌شود بچه‌ها زمان کمتری را در بیرون از خانه سپری می‌کنند؟ آیا والدین نگران این هستند که فرزندان‌شان بیمار شوند؟ یا این‌که نمی‌دانند چطور آن‌ها را سرگرم کنند یا فکر می‌کنند هوای بیرون زیادی سرد است؟

دکتر رابرت موری، پزشک اطفال و عضو هیأت مدیره سازمان Acton For Healthy Kids که سازمانی برای سلامت کودکان و ارتقای فرهنگ بازی در فضای باز است در این زمینه می‌گوید: «فرهنگ ما ترس از تغییر فصل را زیاد کرده است، هر چند برای فصل خانه و بیرون از خانه تمایزی وجود ندارد! هر روز می‌تواند یک فرصت و یک امکان برای زمان با کیفیت بچه‌ها جهت کاوش، خلق‌کردن، ارتباط برقرارکردن و پذیرفتن چالش‌های جدید بدون دخالت والدین باشد و خُب همه این‌ها وقتی محقق می‌شود که بازی بچه‌ها در فضای بیرونی اتفاق بیفتد.»

با این حال بازی‌کردن در فضای بیرونی در فصل زمستان کمی تلاش بیشتری نسبت به فصل‌های بهار و تابستان یا حتی پاییز می‌طلبد. درواقع شما نمی‌توانید درحالی‌که بیرون از خانه برف می‌بارد و همه چیز یخ‌زده فرزندتان را بیرون بفرستید بلکه با کمی تقلای بیشتر بازی بیرون از خانه در فصل زمستان می‌تواند بسیار لذت‌بخش‌تر از بقیه فصل‌ها باشد.

درواقع بازی‌کردن بچه‌ها در هوای سرد زمستان می‌تواند برای والدین عذاب‌آور باشد چون به گفته دکتر موری آن‌ها نگران امنیت فرزندان‌شان هستند و از قراردادن بچه‌ها در معرض هوای سرد احساس خوبی ندارند،‌ درحالی‌که با یک پوشش کامل زمستانی شامل کلاه، دستکش، لباس‌های چند لایه و گرم، می‌توانند اجازه بدهند فرزندان‌شان بیرون از خانه بازی کنند و در هوای تازه نفس بکشند.

اگر همچنان نگران هستید از بچه‌ها بخواهید به محض این‌که احساس سرما کردند این موضوع را با شما در میان بگذارند. قطعا برای آن‌ها مشکلی نیست اگر شما بدانید که زیادی سردشان شده و به گرما احتیاج دارند. پزشکان بر این باورند که در عصر نشستن بچه‌ها مقابل نمایشگرها در قالب وسایل بازی الکترونیکی، لپ‌تاپ و موبایل که این‌روزها پرهیز از چنین سرگرمی‌هایی اجتناب‌ناپذیر شده، پیداکردن زمانی‌که بچه‌ها بتوانند همراه شما و در فضای آزاد اوقات خود را سپری کنند یک بازی بردـ برد است.

بنا به توصیه کارشناسان در صورتی‌که هوای زمستانی بیش از حد سرد و با توفان و کولاک همراه بود می‌توان فعالیت بچه‌ها را درون خانه ترتیب داد و برنامه‌ریزی کرد.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.

وبگردی