پیرسینگ چیست ؟

پیرسـینگ (Piercing) یـک واژه انگلیسی است. پیرسینگ گوش از گذشته های دور در بیشتر کشورهای دنیا متداول بوده است و شایع ترین نوع پیرسینگ در دنیا است. اگر چه سوراخ کردن نرمه گوش بی خطرترین نوع پیرسینگ اعضای بدن است، اما باید به خاطر داشته باشیم که همه پیرسینگ ها ممکن است عوارضی از جمله حساسیت و عفونت را در پی داشته باشند.

پیرسینگ لب نشانه چیست ؟

پیرسینگ ها از قرن پنجم میلادی بوده و جدید نمی باشند. پیرسینگ لب نیز همانند بینی به صورت دائمی و موقت است و افراد با توجه به سلیقه شان می توانند یکی از آن ها را انتخاب کنند. پیرسینگ لب موقتی مناسب زنان است که تمایل به سوراخ کردن لب خود ندارند. این نوع از پیرسینگ ها به صورت چسبی و گیره ای هستند.

در بسیاری کشورها پیرسینگ لب و سوراخ کردن آن با رسم و رسومات قبیله ای و برای نشان دادن آفرینش جهان و یا رسم و رسومات ازدواج انجام می شود.

در غرب پیرسینگ لب و به طور کلی انجام پیرسینگ بیشتر به دلیل مدگرایی صورت می پذیرد.

نمونه های مختلفی از پیرسینگ لب با توجه به شکل و نوع جواهری که برای انجام آن استفاده می شود و همچنین قسمتی از لب که پیرسینگ در آن قرار می گیرد وجود دارد. جواهرات و اشیا تزئینی فلزی شمال مهره، حلقه ، گل میخ و غیره را می توان در پیرسینگ لب استفاده کرد.

یکی دیگر از انواع پیرسینگ لب مربوط به استفاده از فلزات در ناحیه پایین لب است ( نه در روی لب ). این نوع از پیرسینگ که طرفداران  بسیاری دارد یک سوراخ تنها در زیر لب پایینی ایجاد می شود و از جواهر دلخواه که در این نوع از پیرسینگ معمولا گل میخ است، استفاده می شود.

یکی دیگر از انواع پیرسینگ های لب که محبوبیت زیادی دارد شامل یک سوراخ در زیر بینی و بالای لب فوقانی قرار دارد. این پیرسینگ به دلیل اینکه به عنوان یک کانتور برای بزرگ کردن لب استفاده می شود طرفداران بسیاری دارد.

جنس فلزاتی که به عنوان پیرسینگ استفاده می شوند معمولا خنثی هستند، شامل طلا، تیتانیوم، نقره و ...

استفاده از طلا به علت گرانی بسیار محدود است اما تیتانیوم و نقره می تواند انتخاب مناسب تری برای انجام عمل پیرسینگ باشد.

سوراخ کردن لب‌ها یکی از انواع سنتی و قدیمی سوراخ‌کاری بدن است که از دیرباز در بین برخی فرهنگ‌های آمریکایی و آفریقایی رواج داشته است.

 البته مردم این مناطق با هدف خاصی از پیرسینگ لب استفاده می‌کنند. به طور مثال سوراخ کردن لب در برخی از قبایل کشور مالی نمادی از خلقت جهان توسط روح اجدادی آنهاست.  مثلا زنان قبیله ماکولو در آفریقای جنوبی رسمی بسیار عجیب دارند. در این قبیله رسم است که داماد احتمالی شش ماه قبل از مراسم ازدواج یک بشقاب در سوراخ لب عروس قرار می‌دهد! این بشقاب نمادی از خواستگاری پسر از دختر است. جالب است بدانید که هرچه این بشقاب بزرگتر باشد، مهریه دختر خانم نیز بیشتر است!

حلقه یا جواهر لب در جامعه‌ امروزی هیچ معنی و مفهوم خاصی ندارد. استفاده از پیرسینگ لب در جوامع مدرن و شهری فقط جنبه‌ی زیبایی پیدا کرده است. در واقع جواهرات لب بخشی از اکسسوری خانم‌ها یا آقایان است و جزئی از دنیای وسیع مد و فشن را تشکیل می دهد.

پیرسینگ لب (Lip Piercing) یکی از جذاب‌ترین و البته دردناک‌ترین انواع پیرسینگ بدن است که در بافت نرم لب بالایی یا لب پایینی انجام می‌گیرد. سوراخ کردن لب‌ها از این جهت در فرهنگ غربی محبوب است که انتخاب‌های متنوعی دارد و به کمک آن می‌توان استایل‌های متفاوتی برای چهره ساخت. اما انواع پیرسینگ لب چیست؟

به طور کلی چندین مدل معروف برای سوراخ لب وجود دارد. مورد اول پیرسینگ لبرت (Labret) است که در لب پایینی کار می‌شود. البته این مدل معمولا در مرکز لب پایینی ایجاد می‌شود. در صورتی که سوراخ این پیرسینگ با فاصله از مرکز و در دو سمت لب پایینی ایجاد شود، به آن پیرسینگ لبرت ورتیکال یا عمودی (Vertical Labret) می‌گویند.

در این دو مدل می‌توان از حلقه، گل میخ یا جواهرات میله‌ای استفاده کرد. پیرسینگ فیلتروم (Philtrum Piercing) یا پیرسینگ مدوسا (Medusa Piercing) دیگر نوع محبوب پیرسینگ لب است.

در این مدل سوراخ در فرورفتگی بالای لب و زیر تیغه‌ی بینی ایجاد شده و معمولا یک گل میخ ظریف درون آن قرار می‌گیرد. البته می‌توان سوراخ را در اطراف لب بالایی هم ایجاد کرد که در این شرایط به آن پیرسینگ لب جانبی (Side Labret Piercing) می‌گویند.

جالب است بدانید که اگر سوراخ در سمت چپ لب بالایی ایجاد شود به آن پیرسینگ مونرو (Monroe Piercing) و اگر در سمت راست لب بالایی ایجاد شود به آن پیرسینگ مدونا (Madonna Piercing) می‌گویند. در این دو مدل نیز می‌توان از حلقه، گل میخ یا میله‌های منحنی شکل استفاده کرد. دیگر مدل‌های پیرسینگ لب را می‌توانید در شکل زیر ببینید.

پیرسینگ ناف نشانه چیست ؟

سال‌ها بعد از رواج پیرسینگ ناف در میان اروپاییان، این روش به کشورهای آسیایی و ایران هم رسید. چرا که از نظر بسیاری از جوانان یکی از نشانه‌های جذابیت محسوب می‌شود و می‌تواند محل ناف را زیباتر نشان دهد.

اصولاً  پیرسینگ ناف از طریق سوراخ کردن پوست اطراف ناف (معمولاً بالای لبه فوقانی ناف) به‌صورت دستی یا به کمک گان‌های مخصوص انجام می‌شود.

بعضی از افراد تمایل دارند که برای جلوه بیشتر از جواهرات آویز استفاده کنند. در ادامه این مطلب به ابهامات زیادی که در مورد پیرسینگ ناف وجود دارد؛ پاسخ خواهیم داد.

حکم شرعی پیرسینگ ناف چیست؟ از نظر بسیاری از مراجع این کار به ‌خودی‌ خود اشکالی ندارد، اما در مورد خانم‌ها باید از دید نامحرم پنهان شود تا مفسده ‌انگیز نشود.

پیرسینگ ناف با درد و آسیب همراه است. هنگام سوراخ کردن پوست اطراف ناف کمی درد دارد و بعد از آن نیز احتمال دارد برای چند روز درد بماند. مانند پیرسینگ نواحی دیگر بدن، پیرسینگ ناف نیز ممکن است با التهاب، تحریک پوست و قرمزی، عفونت و حتی رد آن همراه باشد.

 هنگام سوراخ کردن ابتدایی پوست نیز از سوزنی با جنس تیتانیوم استفاده می‌شود. معمولاً انتخاب عالی برای افرادی است که آلرژی پوستی و حساسیت به نیکل دارند. بسیار بادوام، بدون تغییر رنگ، 100٪ عاری از نیکل و سبک‌تر از فولاد است اما از استیل جراحی گران‌تر و رنگ آن کمی تیره‌تر است.

 معمولاً بین 3-6 ماه طول می‌کشد تا محل پیرسینگ ناف خوب شود. گاهی ممکن است یک سال طول بکشد. در این مدت پس از تماس این محل با آب و عرق، حتماً آن را خشک کنید یا از قبل از بانداژهای ضدآب استفاده کنید تا منجر به بروز عفونت نشود. به همین دلیل بهتر است تا 4 هفته اول سراغ شناکردن نروید.

پیرسینگ ناف اگرچه کار جذابی است؛ اما حتماً باید زیر نظر پزشک شود و مراقبت‌های بعد از آن نیز با دقت پیگیری شوند. اگر ورزشکار یا فرد فعالی از نظر جسمی هستید؛ پیشنهاد می‌کنیم این کار را انجام ندهید.

پیرسینگ زبان برای چیست ؟

پیرسینگ کردن زبان در واقع عبور دادن یک جواهر از میان زبان، لب، بینی یا هرجای دیگر از بدن بوده که در زبان، سوراخ کردن به طور عمودی از بالا به پایین و در وسط زبان انجام می‌شود.

پیرسینگ زبان یا سوراخ کردن زبان و افزودن تکه جواهری به آن راهی بسیار آسان برای منحصر به فرد نشان دادن ظاهر افراد است.

این سوراخ به صورت افقی نیز ایجاد می‌شود که از یک طرف زبان تا طرف مقابل آن را در برمی‌گیرد و می‌توان بعد از آن یک جواهر را در آن قرار داد.

 بهداشت بعد از سوراخ کردن زبان بسیار مهم است، چراکه احتمال ایجاد انواع قارچ و عفونت‌ در محل زخم وجود دارد.

برای جلوگیری از ایجاد عوارض پیرسینگ به طور کلی روزانه باید دو یا سه بار دهان خود را با محلول‌های دهانشویه غیرالکلی یا آب نمک بشویید. در طی روند بهبودی زخم هم سیگار را به طور کلی باید کنار بگذارید.

هرگز نباید از نی استفاده کنید چراکه تورم زبان را تشدید می‌کند و روند بهبودی را به تاخیر می‌اندازد. هنگام بهبودی پیرسینگ باید از مصرف غذاهای ادوایه‌دار، شور، ترش و گرم جدا خودداری شود. همچنین مصرف لبنیات را باید مدت کوتاهی متوقف کنید.

نوجوانان و جوانان باید به خاطر داشته باشند که بعد از پیرسینگ جواهر متصل به زبان در تمام اوقات همراه آن‌ها خواهد بود به همین خاطر اهمیت به بهداشت و ملاحظات حین و بعد از پیرسینگ برای جلوگیری از ایجاد عفونت واجب و ضروری است.

ممکن است تا دو روز بعد از پیرسینگ، زبان شما متورم باشد، حتی این احتمال وجود دارد.

تا ده روز بعد هم آثار تورم از روی زبان شما محو نشود اما به تدریج که شاهد کاهش تورم و خوابیدن آن بودید باید حتما جواهری که استفاده کرده‌اید را عوض کنید. در صورتی که تورم زبان کاهش نیافت و یا نشانی از بهبودی حاصل نشد به پزشک مراجعه کنید چراکه احتمالا دچار عفونت یا رشد قارچ روی زبان شده‌اید.

متفاوت بودن و زیبایی زبان قطعا بدون درد نیست. این مهم است که فرد خواهان پیرسینگ کردن زبان بداند که چه مقدار درد را باید تحمل کند. خبر خوب این است که علی رغم این که زبان برای سوراخ شدن محل بسیار حساسی است اما به دلیل ساختاری که دارد بعد از پیرسینگ خیلی نباید منتظر دردهای وحشتناک باشید.

به طور کلی بعد از سوراخ شدن زبان باید انتظار تورم را داشت اما این مسئله زمانی جدی می‌شود که این تورم ایجاد شده فروکش نکند و بعد از گذشت چندین روز همچنان باقی بماند البته باید در نظر داشت که تورم ایجاد شده تا حد زیادی به میزان فعالیت زبان فرد بستگی دارد.

عفونت زمانی ایجاد می‌شود که باکتری‌ها به محل زخم وارد شده، رشد کنند. این مسئله به علت عدم رعایت نکات بهداشتی و مراقبت صحیح از محل زخم ایجاد می‌شود. همچنین بروز علائمی از قبیل درد، تورم، خونریزی و حساسیت به لمس را سبب می‌شود. طبیعی است که در دو یا سه روز اول تورم و قرمزی را مشاهده کنید اما اگر به همراه آن‌ها علائم دیگر نظیر موارد گفته شده را مشاهده کردید باید حتما به پزشک مراجعه کنید. چراکه ممکن است دچار عفونت شده باشید. توجه داشته باشید که در صورت عدم مراقبت صحیح و رعایت بهداشت ممکن است عفونت‌های خطرناکی نظیر بیماری برفک دهان و رشد قارچ نیز به سراغ شما بیاید.

هشدار به خانم ها

خانم هایی که هنگام استفاده از ساعت و انگشتر بدلی دچار حساسیت، خارش و قرمزی در پوست خود می شوند، باید از نصب بدلیجات خودداری کنند و اگر علاقه زیادی به پیرسینگ دارند، فقط از تزئیناتی با جنس طلا استفاده کنند، چون احتمال حساسیت به طلا در دنیا بسیار کمتر از سایر فلزات است. در بعضی از مواقع ممکن است حساسیت در محل قرارگیری شیء تزئینی نباشد، بلکه به مرور در سایر نقاط بدن ظاهر شود. گاهی حتی بعد از خارج کردن شیء، حساسیت تا پایان عمر با فرد همراه خواهد بود.

این در حالی است که بیشتر افرادی که پیرسینگ می کنند، معمولا به دلایل مختلف از جمله هزینه آن، از فلزات بدلی استفاده می کنند و به ندرت سراغ طلا یا جواهراتی مانند الماس می روند، این امر حتی در مورد گوشواره هم صادق است.

اگزما یا حساسیت به نیکل عارضه مهم و شایعی است که گاه می تواند زندگی فرد را مختل کند، تا جایی که تمام بدن در برابر تماس با فلزات حساس شده و فرد مبتلا به این عارضه حتی در هنگام گرفتن دستگیره در یا هر نوع شیء فلزی دچار حساسیت می شود.

پیرسینگ در برخی نقاط حساس بدن با خطرات بیشتری همراه است؛ به طور مثال احتمال عفونت و التهاب در پیرسینگ غضروف گوش به مراتب بیشتر از نرمه گوش است.

در پیرسینگ لب، به دلیل تماس با سطح مخاطی و میکروب های دهان احتمال عفونت بسیار زیاد است و به دلیل بافت خاص لب ممکن است شخص دچار خونریزی زیادی شود. زبان هم یکی از نقاط حساس بدن است که علاوه بر احتمال خطر خفگی به دلیل باز شدن و بلیعدن اتفاقی شیء تزئینی، ممکن است موجب ایجاد اشکال در تکلم شود و حتی حس چشایی را هم تحت تاثیر قرار دهد. خطر ابتلا به عفونت کشنده آنژین لودوبک در این پیرسینگ بسیار بالا است.

پیرسینگ دندان را کم عارضه تر است. دراین پیرسینگ بخشی از دندان را می تراشند و نگینی روی آن می چسبانند.

نکته مهم این است که این نگین مانع از مسواک زدن آن قسمت از دندان می شود وبه مرور زیر آن زرد رنگ خواهد شد.