روایتی ماندگار از ساختمان پلاسکو در یک عکس

به گزارش رکنا، ساختمان پلاسکو که روزگاری نمادی از ورود پایتخت به عصر مدرن بود، در سال ۱۳۴۱ به بهره‌برداری رسید. این ساختمان با ارتفاع ۴۲ متر، نه تنها به بلندترین بنای تهران تبدیل شد بلکه جزو اولین آسمان‌خراش‌های ایران نیز محسوب می‌شد.

نماد نوآوری و اولین‌های تهران

پلاسکو که از اسکلت فلزی ساخته شده بود، در منطقه‌ای واقع شده بود که در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ به مرکز تجاری، تفریحی و حتی دیپلماتیک پایتخت تبدیل شده بود. این ساختمان که رستورانی در طبقه بالایی داشت، نمایی استثنایی از شهر را برای بازدیدکنندگان به ارمغان می‌آورد. در عصری که تهران همچنان فاقد برج‌ها و ساختمان‌های مدرن بود، پلاسکو پوششی جدید از معماری شهری و مدرنیته به تهران بخشید.

این ساختمان نه تنها بلندترین بنای خاورمیانه در زمان خود بود، بلکه با مساحتی بالغ بر ۲۹ هزار متر مربع و طراحی نوین داخلی‌اش همواره از سایر ساختمان‌های مشابه متمایز بود. از ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن می‌توان به وجود حوض‌های بزرگ در طبقه زیرین و آسانسوری که یکی از نوآوری‌های آن دوران به شمار می‌رفت، اشاره کرد. مالک برجسته آن، حبیب‌القانیان، یکی از شخصیت‌های سرشناس دوران با توجه به فعالیت‌های تجاری و مالکیت بزرگ‌ترین کارخانه‌های پلاستیک‌سازی ایران بود.

<

تحول کاربری پلاسکو پس از انقلاب

پس از انقلاب اسلامی، مالکیت این سازه به بنیاد مستضعفان واگذار شد و ساختمان پلاسکو به مرکزی برای تولید و فروش پوشاک تبدیل شد. مجموع ۵۹۰ واحد تجاری در پلاسکو وجود داشت که طبقات پایین‌تر بیشتر به خرده‌فروشی و طبقات بالا به واحدهای تولیدی اختصاص داشتند. با این حال، نبود لوله‌کشی گاز و استفاده گسترده از بخاری‌های برقی و گازی، این بنا را به یک نقطه پرخطر تبدیل کرده بود. مواد قابل اشتعال در واحدها، نگرانی‌های جدی ایمنی را به همراه داشت.

فروپاشی ناگهانی یک نماد

ساختمان پلاسکو که به نظر می‌رسید با اسکلت فلزی خود مقاوم باشد، روز پنج‌شنبه ۳۰ دی ماه سال ۱۳۹۵ پس از ۵۴ سال، بر اثر یک آتش‌سوزی بزرگ فرو ریخت. این فاجعه تلخ که تنها پس از ۳.۵ ساعت از آغاز آتش‌سوزی به وقوع پیوست، بیش از ۵۶۰ واحد تجاری را نابود کرد. این فروپاشی در حالی اتفاق افتاد که آتش‌نشانان همچنان در حال تلاش برای مهار حریق بودند.

ساختمان پلاسکو، که زمانی نشانی از پیشرفت و تحولات تهران بود، حالا به عنوان یادمانی از یک گذشته تابناک و حادثه‌ای تلخ در ذهن‌ها باقی مانده است.