این روشندل شیرازی برای نجات طبیعت دل به آتش زد + عکس

به گزارش رکنا، صابر سلیمانی؛ روشندل اهل روستای میگولی کو همره سرخی شهرستان شیراز جانش را سپربلا کرد تا جان طبیعت را از آتشی که نادانی و سهل انگاری آدمها افروخته بود، برهاند.

به نقل از روابط عمومی محیط زیست، چهارشنبه سخت آتش سوزی منطقه بکر کهمره به همراه دختر و خواهرش به مصاف با آتش رفت تا هم سهمش در حفاظت از طبیعت را ادا کرده باشد هم درسی برای دیگرانی که بی تفاوت هستند باشد. 

گل آفرین زارع سرپرست روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست فارس در این رابطه گفت: زمانی که گزارش و تصاویر مهار آتش سوزی های اخیر را دنبال می کردم به مورد عجیبی برخوردم! مرد نابینایی که برای مهار آتش به دل صخره و جنگل زده و نه تنها خود که خواهر و فرزند دخترش نیز وی را همراهی و همیاری می کنند. 

گل آفرین زارع افزود: حضور این مرد به تنهایی کافی بود تا حیرتم را برانگیزد. از غیرتمندی و بزرگی این مرد روشندل احساس غرور از وجود جنین سرمایه های ارزشمندی و شرمندگی از اندیشه و دل کوچک خودم و تحسین می کردم مردی را که با حداقل داشته هایش شکوه و عظمت طبیعت را درک کرده و از جان خود برای حفظ و حراست از آن می‌گذرد.

بهمن ایزدی یکی از فعلان محیط زیست که خود از این فداکاری و ایثار بسیار متاثر شده بود گفت: روز چهارشنبه که آتش سوزی وسیعی در ارتفاعات جنگلی کوهمره سرخی شروع شده بود، صابر سلیمانی نیز مثل همیشه به یاری امدادگران مردمی شتافت و به همراه خواهر و دخترش راهی کوه های صعب العبور شد تا از بلوط زارهای کهن سال بخشی از زاگرس در برابر آتش محافظت کند. 

ایزدی افزود: پیش از ما یکی از گروه‌های مردمی با مدیریت سالار اسفندیاری که سال هاست به مهار آتش می پردازد، تقاضای اعزام نیرو کرد که به طور همزمان مدیر کمیته بحران حفاظت محیط زیست فارس کامران اسلاملو نیز از مکان دیگری برای مهار آتش از جنگل های بلوط پر تراکم ارتفاعات شکفت واقع در مرکز کهمره سرخی تقاضای یاری رسانی کرد. 

او گفت: اما سالار اسفندیاری و بومیان جنوب کهمره سرخی مشغول خاموش کردن جنگل های مناطق چوگان بودند . اما زمانی که گروه مردمی مهار آتش سوزی با صابر سلیمانی نابینای مادر زادی که به کمک بومیان به ارتفاعات شتافته بود ، روبرو شدند از او خواستند به علت محدودیت فیزیکی اش و عدم توان مقابله با آتش مهیبی که از هر سو در حال پیش روی بود جان خود را به خطر نیندازد و خود را درگیر آتش نکند.

او ادامه داد: اما صابر سلیمانی اصرار کرد که من گرچه نمی‌توانم آتش را ببینم و شخصاً آب بر روی آتش بریزم اما می‌توانم با همکاری ام به وظایف اجتماعی عمل کنم و حداقل نیروهای امدادی را پشتیبانی و حمایت کنم و به آنها آب ، بنزین برای دستگاه های دمنده ، آذوقه و.... برسانم‌ نیازمندی های تدارکاتی تیم اجرا را مهیا سازم.

 ایزدی گفت: صابر و صابرها به ظاهر نابینا هستند اما برای جامعه و کشور ما نور و بینایی را به ارمغان می‌آورند و امثال صابر ها الگوی ارزنده و سرمایه‌های اجتماعی ما هستند و باید قدر دان آنها بود.

... و اما صابر که بود؟ او یک مرد ساده روستایی بود که از محل دامداری با تعداد اندک دام که زندگی خود را با مشقت و سختی می گذراند. 

گرچه بیش‌تر ما با چشم خود زیبایی‌های کوه و جنگل را دیده ایم و حتی شاید قدردان آن نباشیم، صابر ولی جنگل را با چشم ظاهر ندیده اما با چشم دل، معرفت و عشق زیبایی و ارزش طبیعت را لمس کرده و با تمام وجودش شکوه جنگل را دیده است. 

پشتیبانی‌های صابر سلیمانی و خدمات او موجب شد تا گروه های امدادی بدون آب و آذوقه کافی ۴۸ ساعت در منطقه جنگل متراکم چوگان که دارای رویشگاه ژنتیکی ارزشمندی است در برابر گرمای طاقت فرسای آتش مقاومت کنند و در نهایت آتش را مهار سازند. 

جنگلهای کوهمره سرخی از معدود بانک ژنتیک گیاهی زاگرس جنوبی محسوب میشود که در پهنه خود رویشگاه های کیکم، زالزالک، بادام، ارژن، بلوط های کهنسال و صدها گونه گیاهی را بوجود است و به همین دلیل شایسته است که تحت مدیریت مشارکت حفاظتی ویژه ای قرار گیرد.

 صابر نشان داد که در صورت مشارکت جوامع محلی، می توان به درستی بر بحران آتش سوزی فائق آمد و با شکست این آتش هستی برانداز به بقیه جنگل حیات و روشنایی و سرسبزی را هدیه داد.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.