دفاعیات آیدین آغداشلو در برابر رفتار منشوری + عکس
رکنا: آیدین آغداشلو، نقاش سرشناس ایرانی،از خود در برابر اتهام شیطانی اش دفاع کرده است.
آیدین آغداشلو، نقاش سرشناس ایرانی، با انتشار بیانیهای در حساب اینستاگرامش، از خود در برابر اتهام آزار جنسی دفاع کرده است. آغداشلو نوشته که اتهامی که یک روزنامهنگار زن به او وارد کرده را رد می کند و حق اعتراض حقوقی را برای خود محفوظ میداند. سارا امت علی، روزنامهنگار سابق هفته گذشته در توییتر خود نوشته بود ۱۴ سال قبل آغداشلو در دفترش به او تعرض کرده است.
آیدین آغداشلو متولد ۸ آبان ۱۳۱۹ و نقاش، گرافیست، نویسنده، منتقد فیلم، تصویرگر کتابهای درسی ایران، مجلات، و مؤسسههای خصوصی است.
به گزارش گروه فرهنگی رکنا، او مدتی از کارکنان موزه هنرهای معاصر تهران و موزه رضا عباسی بود. آغداشلو تاکنون تنها دو بار در ایران نمایشگاه فردی برگزار کردهاست؛ نخستین آن در سال ۱۳۵۴ در انجمن ایران و آمریکا در تهران بود و دومین بار در آبان ۱۳۹۳ در گالری اثر. او همچنین نوشتههایی در نقد هنری و سینمایی، پژوهشهای تاریخ هنر، و سفرنامه انجام دادهاست. پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران آغداشلو برای مدتی بیکار بود ولی سال ۱۳۵۸ به کار گرافیک روی آورد و بعداً در سالهای آغازین دهه ۱۳۶۰، وی به تحقیق و نوشتن فیلمنامه برای دو فیلم تاریخچه خط و کارگاههای سنتی برای صدا و سیمای جمهوری اسلامی پرداخت و کلاسهای نقاشی راه انداخت. در ۱۳۶۲، وی در ساختن مجموعه «به سوی سیمرغ» دربارهٔ تاریخ نقاشی ایران از آغاز تا سده چهاردهم قمری با صدا و سیما همکاری داشت.
سبک آغداشلو روش ریزه کاری و «استادکاری» در نقاشی کلاسیک را پیگیری نمود. او در مراسمی که سال ۱۳۹۴ در سفارت فرانسه در ایران برگزار شد، نشان هنر و ادب شوالیه فرانسه را دریافت کرد.
آیدین آغداشلو، فرزند محمد بیک آغداشلو (حاجی اوف) و ناهید نخجوان، در سال ۱۳۱۹ خورشیدی در محلهٔ آفخرای شهر رشت به دنیا آمد.پدرش از مهاجران قفقازی و عضو حزب مساوات قفقاز بود و خاندان وی نیز نام خانوادگی خود را از نام شهر کوچک آغداش گرفتهاند.مادرش نوه بهمن میرزا پسر عباس میرزا بود. پدر آغداشلو با دیدن استعداد وی در نقاشی او را برای نخستین بار پیش حبیب محمدی، نقاش اهل رشت و معلم نقاشی برد. وی ۱۱ ساله بود که پدرش را از دست داد، پس از آن به همراه مادرش به تهران رفت و در سال ۱۳۳۲ وارد دبیرستان جم در محله قلهک شد. در آنجا در کلاسهای نقاشی موسیو بازیل نام نوشت. در شانزده سالگی به کار و فراگیری طراحی گرافیک در مؤسسه تبلیغاتی «آشنا» با حقوق ماهی سیصد تومان پرداخت و چندی سپستر در بخش تبلیغاتی روزنامه اطلاعات مشغول به کار شد.
آغداشلو در ۱۹ سالگی پس از شرکت در کنکور به دانشکده هنرهای زیبا در دانشگاه تهران رفت؛ اما در سال ۱۳۴۶، از ادامه تحصیل بازماند. چندی پس از آن نخستین نقد هنریش را در مجله اندیشه و هنر( به سردبیری ناصر وثوقی ) منتشر کرد. او همچنین با نام مستعار «فرامرز خبیری» به نقد شعر شاعران معاصری چون احمدرضا احمدی، احمد شاملو، اخوان ثالث، و محمدعلی سپانلو پرداخت.
آغداشلو در سال ۱۳۵۴ خورشیدی نخستین نمایشگاه خود را در انجمن ایران و آمریکا در تهران برگزار کرد. نقاشیهای به نمایش درآمده اغلب از اشیای معلق، آدمکها، و چند اثر مربوط به رنسانس بود. از سال ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷، او در هنرستان هنرهای زیبای پسران و دانشکده هنرهای تزئینی تهران به آموزش میپرداخت. او سپس مجموعهای از کتابها و نسخههای خطی خود را – که شامل ۱۴۰ کتاب و قطعه از سدههای چهارم تا چهاردهم هجری میشدند ، در موزه نگارستان به نمایش گذاشت و همه مجموعه خود را به آن موزه فروخت.
آغداشلو برای مدت کوتاهی نخستین رئیس موزه هنرهای معاصر تهران در آغاز گشایش آن بود.
در سال ۱۳۵۱، او به عنوان شریک در شرکت تبلیغاتی «گام» مشغول به کار شد. دو سال بعد و در سال ۱۳۵۳، آغداشلو برنامه تلویزیونی «شیوههای دیدن» را در رادیو تلویزیون ملی ایران در زمینه هنرهای تجسمی تهیه و اجرا کرد که تا سال ۱۳۵۵ ادامه داشت. در سال ۱۳۵۶، آغداشلو به عنوان «مدیر امور فرهنگی و هنری دفتر مخصوص شهبانو فرح پهلوی» گماشته شد. و برای مدت ۲ سال، مشاور خرید آثار هنری از سوی آن دفتر بود. او در سالهای ۵۷–۱۳۵۵ با گشایش موزههای رضا عباسی، آبگینه و سفالینه و هنرهای معاصر در تهران، و موزههای کرمان و خرمآباد همکاری داشت.
ازدواج آیدین آغداشلو
آغداشلو سال ۱۳۵۱ با شهره وزیریتبار ،هنرپیشه تئاتر و سینما که با نام هنری شهره آغداشلو شناخته شده، ازدواج کرد. ازدواج آنها تا سال ۱۳۵۹ پایید، تا آن که از هم جدا شدند و شهره از ایران رفت. آیدین دوباره در سال ۱۳۶۰ با فیروزه اطهاری (دانشآموخته معماری) که از دانشجویان خودش بود، ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر به نامهای تکین (۱۳۶۱) و تارا (۱۳۶۶) شد.
پس از انقلاب اسلامی ایران آغداشلو برای مدتی بیکار بود ولی سال ۱۳۵۸ به کار گرافیک روی آورد و در سال ۱۳۵۹ او از همسر نخستین خود، شهره آغداشلو، بازیگر سینما جدا شد. در همان سال، به تدریس در دانشکده هنر در دانشگاه الزهرای تهران آغاز نمود اما پس از انقلاب فرهنگی کار خود را از دست داد. او در سالهای ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰، در شرایط دشوار مالی به نقاشی میپرداخت. و در کلاسهای نقاشی خصوصی به تدریس میپرداخت.
در سالهای آغازین دهه ۱۳۶۰، وی به تحقیق و نوشتن فیلمنامه برای دو فیلم تاریخچه خط و کارگاههای سنتی برای صدا و سیمای جمهوری اسلامی پرداخت و کلاسهای نقاشی کارگاه آزاد «هنرکده زنگار» را راهاندازی کرد و در آن به تدریس پرداخت. در ۱۳۶۲، وی در ساختن مجموعه «به سوی سیمرغ» دربارهٔ تاریخ نقاشی ایران از آغاز تا سده چهاردهم قمری با صدا و سیما همکاری داشت.
آغداشلو در این سالها به برگزاری نمایشگاههای هنری مانند نمایشگاه «هنر ایران، از گذشته تا امروز» در چین، «هنر گذشته ایران» در ژاپن، و نقاشیهای معاصر ایران با زمینه سنتی که به بولونیای ایتالیا فرستاده شد یاری میداد.
اتهامات آزار جنسی آیدین آغداشلو
در تابستان ۱۳۹۹ سارا امتعلی، خبرنگار حوزه نقاشی که سابقه انتشار گفتگویی با آغداشلو در ماهنامه بخارا را دارد ، در موج افشای آزار و تجاوز جنسی در ایران، آغداشلو را به تعرض جنسی متهم کرد. آغداشلو اتهام تعرض را تکذیب کرد و نوشت «در زندگی شخصی و اجتماعیام هرگز خواستهای را به کسی تحمیل نکردهام، چون جزئی از رفتار و روشم نبوده است. باید تأکید کنم که هر نوع تحمیل جنسی را اکیداً محکوم میکنم».
فهیمه خضر حیدری، تهیهکننده و مجری برنامههای رادیویی با دفاع از سارا امتعلی او را از اخلاقیترین و بیحاشیهترین آدمهای روزگار خواند و نوشت دهها مورد مشابه از رفتارهای جنسی آقای آغداشلو شنیده است.
در واکنش به این موضوع لاله صبوری گفت: «دوسال شاگرد آغداشلو بودم سال هفتاد، و متأسفانه باید بگم تجاوز وصله ایست که به استاد می چسبد.» به دنبال این مساله، باربد گلشیری فرزند هوشنگ گلشیری اعلام کرد که در چاپ جدید کتاب شازده احتجاب نقاشی آیدین آغداشلو از جلد کتاب حذف شده است.
در ۱ آبان ۱۳۹۹ فرناز فصیحی، خبرنگار، نتایج دو ماه تحقیقات خود را در مورد اتهامات آزار جنسی علیه آغداشلو در نشریهی نیویورک تایمز به دو زبان فارسی و انگلیسی منتشر کرد. اما آغداشلو هر گونه عمل خلاف را انکار کرده و به گفته وکیلش، وی حتی از یکی از مدعیان به اتهام افترا شکایت نیز کرده است. در این مقاله، فصیحی با سیزده زن که آغداشلو را به سؤاستفادهی جنسی متهم کردهاند مصاحبه کرده است. دو نفر از این زنان در زمان آزار جنسی مورد اتهام به سن قانونی مورد نظر برای رضایت جنسی نرسیده بودند. در این گزارش آمده است که برخی زنان مورد تعرض، آغداشلو را هاروی واینستین ایران خواندهاند.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
ارسال نظر