آهنگی که یک موسیقیدان مجارستانی در غم از دست دادن معشوق خود ساخته بود و شاید هرگر فکر نمی‌کرد قرار است تبدیل به نت‌های مرگ ده‌ها نفر شود.

اولین خودکشی حاصل از شنیدن این موسیقی توسط مردی کفاش به نام جوزف کلر رخ داد و سپس به مرور موجی از خودکشی با این آهنگ شروع شد. انواع خودکشی‌ها هم در نوع خود منحصر به فرد بود، برای مثال دو نفر پس از آن که این آهنگ را که توسط نوازنده‌های خیابانی نواخته می‌شد، شنیدند، دست به خودکشی زدند.

نکته عجیب این که این موسیقی پیر و جوان نمی‌شناخت و از همه گروه‌های سنی قربانی می‌گرفت. برای مثال افرادی جوان در غم معشوق، افرادی پیر در غم کهنسالی و ... خودکشی می‌کردند. شاید برایتان سوال باشد مگر متن این آهنگ چه بود که تا این حد قربانی می‌گرفت، فارغ از آهنگ پر سوز و گداز، متن شعر این بود: " یکشنبه غم انگیز ... تا شب زنده نخواهم ماند، تاریکی و سایه و تنهایی من را آزار می‌دهند. تو چشمانت را بسته‌ای و کنارم خوابیده ای، من را ترک کرده‌ای (مرده ای) و من تا صبح منتظر سایه‌های مبهی هستم تا از تو خواهش کنم به فرشته‌ها بگویی من را در اتاقم تنها بگذارند. یکشنبه غم انگیز و جه بسیار شنبه‌ها تنها در سایه‌ها و من امشب خواهم رفت چشمانم، چون شمع پر فروغی می‌درخشد دوستانم برایم گریه نکنید که مزارم نور باران است به خانه باز میگردم جانم به لب رسیده است در سرزمین سایه‌ها تنها بخواب میروم یکشنبه غم انگیز" .

نکته جالب‌تر این است که شاعر و آهنگساز این اثر بار‌ها به جرم خلق این اثر مورد پیگرد و تهدید قرار گرفتند چرا که این موسیقی نزدیک به یکصد نفر را به کام مرگ کشانده بود. با همه این‌ها عجیب است که رزو سرس سازنده این اثر نیز با خودکشی به عمر خود پایان داد، آن هم با پریدن از پنجره. پس از این ماجرا و طی حدود یک سال پس از آن کم کم تب و تاب خودکشی با این موسیقی که به موسیقی خودکشی مجارستانی هم مشهور شده بود، کاهش یافت.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.

وبگردی