قتل دوست با ادعای جلوگیری از تجاوز

به گزارش رکنا، متهم ابتدا گفته بود که دوستش دچار بیماری عصبی بوده و قصد قتلش را داشته اما بعد مدعی شد، مقتول قصد تجاوز جنسی به او را داشته است.

یک سال قبل، دختری به ماموران گزارش داد که برادرش گم شده است. او گفت: کامیار، برادرم، دو روز پیش از خانه بیرون رفت و برنگشت. شب گذشته دوستش شاهین، ماشین او را به پارکینگ آورده و گفته است که کامیار از او خواسته ماشین را برگرداند و گفت که کامیار به مسافرت رفته است. این موضوع مشکوک است و به نظرم برادرم جایی نرفته و اتفاقی برای او افتاده است، چون برادرم بدون اطلاع هیچ‌وقت جایی نمی‌رفت.

پلیس، سرایدار خانه که ماشین را تحویل گرفت مورد بازجویی قرار داد. او گفت: من شاهین را می‌شناختم. او دوست کامیار بود و زیاد به خانه این خانواده می‌آمد. آن روز شاهین ماشین آورد و گفت که کامیار چند روزی نمی‌آید. من مشکوک شدم و به کامیار زنگ زدم اما او جواب نداد و برایم پیام فرستاد که کرونا گرفته و نمی‌خواهد چند روزی به خانه بیاید تا خانواده‌اش مریض نشوند. من هم سوییچ را به خواهرش دادم و موضوع را گفتم.

دو روز بعد از این گزارش، ماموران جسد کامیار را در حالی که سوخته بود پیدا کردند. همچنین مشخص شد از زمان گم شدن کامیار، دوستش شاهین هم گم شده است.

پلیس شاهین را ردیابی کرد و چند ماه بعد، او را که قصد خروج از کشور داشت، لب مرز  بازداشت کرد.

شاهین ابتدا منکر همه چیز شد و گفت از سرنوشت کامیار مطلع نیست و فقط ماشینش را به خانه‌اش برده اما وقتی با مدارک ماموران روبه‌رو شد  و ماجرای دزدی او از کارت کامیار رو شد، به قتل اعتراف کرد. او گفت: کامیار مشکل اعصاب و روان داشت و چند باری هم خودکشی کرده بود. او یکدفعه روی من چاقو کشید و خواست من را بکشد که من مقاومت و از جانم محافظت کردم و او را کشتم.

متهم گفت: من قصد نداشتم چنین کاری بکنم، مجبور شدم.

با تکمیل تحقیقات و صدور کیفرخواست، پرونده برای رسیدگی به شعبه ۱۰ دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. در جلسه رسیدگی، برادر کامیار درخواست قصاص کرد اما خواهرش اعلام گذشت کرد. همچنین دادستان به جای یکی از اولیای دم که محل زندگی‌اش شناسایی نشده بود درخواست دیه کرد.

وقتی نوبت به شاهین رسید، ادعای عجیبی را مطرح کرد و گفت: کامیار بیماری اعصاب داشت و انحراف جنسی هم داشت. او می‌خواست به من تجاوز کند، چون سعی کردم جلوی او را بگیرم به من حمله کرد و من هم او را با چاقو زدم.

متهم درباره اینکه چرا ۱۰۵ میلیون تومان از حساب مقتول برداشته است، گفت: من این پول را برداشتم، چون ۸۰ میلیون تومان از او طلب داشتم. بقیه پول را هم برایش کار کرده بودم و دستمزدم را برداشتم. البته بعد از بازداشت من، خانواده‌ام پول را به خانواده کامیار تحویل دادند.

در پایان، هیات قضات وارد شور شدند و گفته‌های متهم را درست تشخیص نداده و برای او حکم قصاص صادر کردند. رأی صادره مورد اعتراض متهم قرار گرفت. پرونده به دیوان عالی کشور رفت و در نهایت حکم قصاص مورد تایید قرار گرفت و متهم یک گام به مرگ نزدیک شد.