سرگذشت دختری که زنده بودنش شبیه به معجزه است

زمانی که در سال 2014 او و 274 دختر دیگر را از مدرسه‌ای در "چیبوک" واقع در شمال شرقی نیجریه ربودند، تنها هفده سال داشت: "شب به مدرسه حمله کردند. تیر هوایی شلیک می‌کردند. ما را دورهم جمع کردند و گفتند اگر آنچه می‌گویند را انجام ندهیم ما را خواهند کشت. بین خودشان دعوا می‌کردند. در آخر تصمیم گرفتند همه ما را ببرند."

امینه بارها از جانب شبه‌نظامیان بوکوحرام مورد تجاوز جنسی و دیگر اشکال آزار و اذیت قرار گرفت تا اینکه سال گذشته موفق شد فرار Escape کند: "فکر نمی‌کردم زنده بمانم و روز دیگری را ببینم. زنده‌بودنم یک معجزه است."

امینه اکنون خود را برای معجزه دیگری آماده می‌کند. یک کلیسای آمریکایی موافقت کرده او و چهار دختر جوان دیگر که از چنگال بوکوحرام فرار کردند را به کالج مسیحی در کالیفرنیای جنوبی بفرستد. کل هزینه‌ها سفر، زندگی و مسکن این دخترها که بیش از 30 هزار دلار در سال می‌شود، توسط کلیسای "سرونت کینگ" در گاردنای کالیفرنیا پرداخت خواهد شد.

این کلیسا در سال 1980 از سی‌وپنج کامبوجی حمایت کرد. اعضای کلیسا تصمیم گرفتند که وقتش رسیده دوباره به افرادی خارج از مرزهای کشور کمک کنند.

امینه در حال حاضر در یک دانشگاه آمریکایی در نیجریه تحصیل می‌کند. زمانی که از پیشنهاد کلیسا مطلع شد، می‌دانست که فراموش کردن تجربه دردناکش در آمریکا آسان‌تر خواهد بود: "در ابتدا این خبر را باور نمی‌کردم. نمی‌توانم حسی که داشتم را با کلمات توصیف کنم. برایم نوید یک زندگی جدید بود."

اکثر دختران مدرسه چیبوک فرار کردند، اما بیش از صد نفر هنوز مفقود هستند. علیرغم موفقت جنبش #BringBackOurGirls برای برجسته کردن وضعیت دانش آموزان ربوده‌شده، والدینشان هنوز هم در نگرانی و ناامیدی به سر می‌برند.

گروهی از والدین در نامه‌ای به "محمدو بوهاری" رئیس‌جمهور نیجریه نوشتند: "سعی داریم برای کمک به رهبران محلی متوسل شویم، اما کسی توجهی نمی‌کند و درباره برنامه نجات دخترها توضیحی به ما نمی‌دهند."

از سال 2009 که بوکوحرام حملات خود را آغاز کرد، تاکنون بیش از بیست هزار نفر کشته و نزدیک به دو میلیون آواره شده‌اند. شورشیان بوکوحرام هنوز هم در سراسر شمال شرقی آسیا پراکنده‌اند. اما نیروهای نیجریه فشار بر این گروه تروریستی را بالا بردند و اخیراً اعلام کردند ستیزه جویان از ایالت بورنو خارج‌شده‌اند.

این خبر آرامش خاطر خفیفی برای امینه ایجاد که هنوز هم نتوانسته خاطرات گذشته را فراموش کند. سربازان بوکوحرام او را وادار کردند به مدت سه روز تا منطقه‌ای متروک و تحت کنترلشان راه بروند.

امینه از اولین شبی به اسیر شد می‌گوید: "آن‌ها کتابخانه مدرسه را سوزاندند و مواد غذایی را برداشتند. ما را وادار کردند مسیری طولانی را راه برویم و زیر درختان جنگل بخوابیم."

سپس از دختران خواستند به اسلام تغییر مذهب دهند. امینه که مسیحی است به یاد آورد: "تهدید کردند که در صورت نپذیرفتن ما را می‌کشند. کاری از ما برنمی‌آمد، برای نجات زندگی‌مان باید این کار را می‌کردیم."

علیرغم تهدیدهای ستیزه جویان، تعدادی از دخترها حاضر به تغییر مذهب نشدند.

"یک روز بعدازظهر همه ما را جمع کردند و از اینکه مسلمان شده بودیم ابراز خشنودی کردند. سپس از ما پرسیدند که ازدواج در اسلام خوب است یا نه. گفتیم که نمی‌توانیم بدون رضایت والدینمان ازدواج کنیم و دینمان چنین ازدواجی را تأیید نمی‌کند."

به خاطر این اظهارات مجازات شدند: "دخترانی که حاضر به ازدواج نشدند را به خدمت در خانه‌هایشان گرفتند. جارو مکشیدیم و لباس و ظرف می‌شستیم. گفتند ما برده‌هایشان هستیم و می‌توانند با ما بخوابند. ما را میان خود دست‌به‌دست می‌کردند. دیدم ازدواج کردن بهتر است، این‌طوری حداقل تنها یک نفر به ما تجاوز می‌کند."

بدین ترتیب امینه مجبور شد با فردی به نام "محمد حیاتو" ازدواج کند. حیاتو پسر یک روحانی بود و از زندگی پرخشونت در بوکوحرام خسته شده بود. او نزد امینه اعتراف کرد که از این گروه ناامید شده است.

حیاتو قصد فرار داشت. آن‌ها پس از حمله نیروهای نیجریه به مقر بوکوحرام در "نیجیما" شانس فرصت فرار پیدا کردند. امینه گفت: "ستیزه جویان برای حفظ امنیت خود فرار می‌کردند. ما نیز فرصت فرار پیدا کردیم."

این زوج درنهایت عاشق هم شدند، اما والدین امینه شدیداً با حیاتو مخالفت کردند و مدعی شدند او دخترشان را ربوده است. اما درنهایت راضی شدند، زیرا این دو در دوران اسارت صاحب فرزند شده بودند.

کشیش کلیسای آمریکا گفت که آن‌ها برنامه دارند به زنان و فرزندانشان کمک کنند تا به امریکا بیایند، اما همسران بلافاصله به آن‌ها ملحق نخواهند شد. او گفت: "کمک از جاهایی می‌رسد که انتظارش را نداری. در این جهان اتفاقات شگفت‌انگیزی رخ می‌دهد."برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.