بهترین آنتی اکسیدان‌ها برای مو

سلامت مو را می توان با مصرف درست مواد غذایی و بکارگیری ماسک های مناسب مو تضمین کرد.

به گزارش رکنا، با آنتی اکسیدان ها می توان سلامت مو را تضمین کرد. عملکرد آنتی اکسیدان ها در سلامت بدن بسیار تاثیرگذار بوده بطوریکه آنتی اکسیدان ها خاصیت ضد سرطانی دارند و از ایجاد پیری زودرس، بیماری های قلبی، کلیه و بیماری هایی که مربوط به چشم هستند، جلوگیری می کنند.

تاثیر همه آنتی اکسیدان ها یکسان نبوده و انواع مختلفی دارند و ما باید از همه منابعی که سرشار از آنتی اکسیدان ها هستند استفاده کنیم.

منابع آنتی اکسیدان ها برای سلامت مو

میوه ها و سبزیجاتی که ما مصرف می کنیم سرشار از آنتی اکسیدان ها هستند و ما باید از همه نوع میوه ها و سبزیجاتی که سرشار از آنتی اکسیدان ها هستند استفاده کنیم. آنتی اکسیدان ها عبارتند از ویتامین آ، ویتامین های گروه ب، ویتامین های سی، سلنیوم، آهن و روی که در ادامه تاثیر هرکدام به تفکیک بررسی خواهد شد.

سلنیوم

یکی از آنتی اکسیدان هایی است که نبود آن علاوه بر سفید شدن مو باعث خشک شدن و شکنندگی مو می شود و مهم تر از همه باعث ریزش مو می گردد. مواد غذایی که دارای سلنیوم هستند، عبارتند از جگر، غلات، پیاز، گوجه فرنگی،کلم بروکلی و ….

روی و سلامت مو

نه تنها به مستحکم شدن و تشکیل استخوان کمک زیادی می کند، به ترمیم زخم ها هم کمک می کند، نکته قابل توجه اینجاست که کمبود آن موجب ریزش مو و شوره سر می شود. روی در مواد غذایی چون غذاهایی دریایی، تخم مرغ و شیر وجود دارد.

ویتامین های گروه ب

این گروه ویتامین ها موجب سلامت موها از طریق افزایش خونرسانی و اکسیژن کافی به موها می شوند.

ویتامین سی و سلامت مو

ویتامین سی یکی از مهم ترین آنتی اکسیدان هایی می باشد که کمبود این ویتامین باعث شکنندگی و خشک شدن مومی شود و در تولید کلاژن که یکی از پروتئین های مهم در ساختار بافتهای پیوندی از جمله بافت مومی باشد نقش مهمی دارد.

ویتامین آ

این ویتامین نه تنها در رشد مو بلکه در حفظ و سلامت آن نیز نقش دارد بصورتیکه ویتامین آ، رتینوئیک اسید داخل فولیکول مو را متعادل می کند و نقش بسزایی در سلامت مودارد. این ویتامین در مواد آرایشی بهداشتی مخصوص پوست نیز استفاده می شود.

آهن و سلامت مو

کمبود آهن موجب کم خونی در بدن و بیماری های قلبی و عروقی می شود. این آنتی اکسیدان برای سلامت موها هم بسیار مفید و تاثیر گذار است بطوریکه نبود به اندازه کافی آن در بدن می تواند، موجب ریزش موی شدید و یا حتی طاسی گردد.