باهنر : دولت سایه دنبال سرنگونی دولت مستقر نباشد / به پزشکیان گفتم من کباب نخوردم ولی بوی کباب را می‌فهمم!

بخشی از گفتگوی خبر آنلاین با محمد رضا باهنر ،عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام ودبیرکل جبهه پیروان خط امام و رهبری را بخوانید ؛

باهنر در بخشی از این گفت و گو درباره کارشکنی برخی از سیاسیون و افشاگری مصطفی پورمحمدی علیه سعید جلیلی ، گریزی به دولت پزشکیان زد و گفت: «با همه دولت‌ها کار کرده ام. الان هم که آقای پزشکیان آمده است، و می‌گویند چرا تورم را حل نکرده است. ما هفت سال است که تورم نزدیک ۴۰ درصد داریم. آقای پزشکیان به تنهایی نمی تواند ظرف سه ماه تورم را حل کند و باید مجلس در کنارش باشد.»

باهنر با اشاره به ایرادات اصلاح طلبان و اصولگرایان تاکید کرد: «هر رئیس جمهوری که می‌آید، اولین دوره وظیفه خود می‌داند که رئیس جمهور قبلی را از میدان به در کند. دوره دوم هم کارهایی می‌کند که رئیس جمهور بعدی بخواهد خنثی کند. این‌ها بهره وری نظام را کاهش می‌دهد. باید به این رشد برسیم.»

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام  افزود :  به شخصه معتقدم که باید به هر صورت و توانی که هست، دولت و مجلس و مسئولین تصمیم گیر کشور را کمک کنیم تا بتوانند این داستان را پشت سر بگذارند. مالیات، فروش نفت و صادرات غیر نفتی از درآمدهای عمومی کشورمان است که می‌تواند مقداری بازار ارز ما را تحت الشعاع قرار دهد. البته در داخل کشور هم زمینه و امکان فراهم کردن کارهای توسعه ای زیاد است که نیاز به همدلی و کمک به یکدیگر و همگرایی و هم آوایی دارد تا کار را جلو ببرند.

وی گفت : مقام معظم رهبری حدود ۶-۷ سال پیش، همین مسائل تحریم‌ها که شروع شده بود، تمهیدی را اندیشیدند و فرمودند که روسای سه قوه با مشاوران نزدیک خودشان جلسه ای به نام شورایعالی فرماندهی اقتصاد در کشور داشته باشند و این تبدیل به یک قرارگاه شود و تصمیم بگیرد و هر مقدار که درمورد حل برخی از مسائل و مسیرها به اجماع رسیدند، به ایشان بگویند تا ایشان اجازه دهند و کار را اقدام کنند. حدود دو سال قبل، مقام معظم رهبری این اختیار را تکمیل کردند و فرمودند که اگر این جلسه به اجماع رسید دیگر نیاز نیست از ایشان اذن بگیرند. خودشان اجرا کنند.

من به عنوان نمونه چند مسئله را می‌گویم. البته ظرف سه چهار ماه اخیر سعی کرده ام جلسات مفصلی را خدمت آقای دکتر پزشکیان برسم و مفصل توضیح دهم و از محضرشان خواهش کردم. با برخی از وزرای اقتصادی مانند آقای همتی و آقای فرزین و آقای پاک‌نژاد و آقای اتابک به طور جدی نشسته ایم و به قول شما جوان‌ها مخ زنی کرده ایم و دنبال کرده ایم که برخی از این جراحی‌ها را چاره ای ندارند. باید شروع کنند. البته جراحی هم حتما باید با حساب و کتاب و دقت باشد و ابعاد مختلف قضیه کاملا بررسی شود. قرار نباشد که جایی را آباد کنیم و چند جای دیگر خراب شود. باید یک سبد سیاستی باشد که باهم بشود این‌ها را اعمال کرد.

سیستم بروکراتیک کشور را اصلاح کردن ارتباطی به تحریم ندارد

باهنراظهار کرد : به عنوان نمونه چند مورد را عرض خواهم کرد. الان شاید بیش از ده سال است که نامی که مقام معظم رهبری برای سال انتخاب می‌کنند با محور اقتصاد است. مثلا تولید ناخالص داخلی باید افزایش پیدا کند و یا مشارکت مردم باید اضافه شود. الان سه چهار سال است که مقام معظم رهبری در بهمن ماه ملاقاتی با فناوران و بخش‌های خصوصی و فعالان اقتصادی دارند و مطالبه ای جدی دارند که از طرفی از دولت می‌خواهند که از توانمندی‌های بخش خصوصی استفاده کند.

 از طرفی دیگر از بخش خصوصی هم می‌خواهند که به کمک دولت بیایند. ولی متاسفانه سیستم بروکراسی کشور کارها را خیلی کند کرده است و این هم ربطی به تحریم ندارد. البته تحریم اذیت می‌کند و فشارهایی را به ما وارد می‌کند. ولی سیستم بروکراتیک کشور را اصلاح کردن ارتباطی به تحریم ندارد. فکر می‌کنم سال ۸۵-۸۶ بود که قانونی به نام بهبود فضای کسب و کار در مجلس تصویب کردیم. اخیرا آمار نگرفته ام، ولی در سه سال گذشته رتبه کسب و کار ما در بین ۲۰۰ کشور دنیا ۱۲۷ بود. در حالی که در همین منطقه کشوری داریم که رتبه کسب و کارش تک رقمی است.

سهام عدالت ۵۰ میلیون صاحب دارد

دبیرکل جبهه پیروان خط امام و رهبری در خصوص صندوق بازنشستگی گفت : در تمام دنیا، حقوق بازنشستگان را تامین اجتماعی و صندوق بازنشستگی می‌پردازد. در کشور ما ۸۵ درصد حقوق بازنشسته‌ها را دولت می‌پردازد. در حالی که صندوق بازنشستگی مسئول آن است. دولت باید ظرف یک سال، شرکت‌های سازمان تامین اجتماعی را جستجو کند و آن‌هایی که ورشکسته هستند یا کار ندارند تعطیل کند و آن‌هایی که کار می‌کنند را در بازار بورس به مردم بفروشد. کار عجیبی نیست. برخی موارد نیاز به قانون هم ندارد.

یک سری از بنگاه‌های ما خصولتی هستند. یعنی به اسم خصوصی ولی به نفع دولت بوده و تبدیل به حیاط خلوت دولت شده اند. مثلا گل گهر سیرجان، شرکت ملی مس، فولاد مبارکه و چادرملو چهل درصد بازار سرمایه و بورس را به خود اختصاص داده اند. فولاد مبارکه در سال ۱۴۰۲ صد همت سود برده است. سودش چه شده است؟ مالکان فولاد مبارکه بانک سپه است که ۳۰ درصد آن را دارد و سهام عدالت ۴۰ درصد و ایمیدرو ۱۵ درصد دارد و بخش خصوصی سهمی از آن ندارد.

زمانی که یک بنگاه اقتصادی سود می‌برد، باید ده درصدش را سهامداران بردارند و ۹۰ درصدش هزینه برای توسعه شود. وگرنه بنگاه پوک می‌شود. ولی چون این سهامداران دست به دهان هستند، تمام سود بنگاه‌ها را می‌بلعند. تقصیری هم ندارند. بانک سپه یک بانک ناتراز است. هرچه سود در گل گهر و فولاد مبارکه و مس است را بر می‌دارد. ایمیدرو هم بر می‌دارد و سهام عدالت هم داستان جداگانه ای دارد و به اسم ۵۰ میلیون نفر است ولی به کام ۴۰-۵۰ هزار نفر که شرکت‌های سرمایه گذاری استانی و شهرستانی هستند. با آقای همتی که صحبت کردم گفتم یکی از کارهایی که انجام می‌دهید این پرونده سهام عدالت را تمام کنید. سهام عدالت ۵۰ میلیون صاحب دارد و به آن‌ها بگویید اگه می‌خواهند بفروشند در بورس بفروشند و اگر می‌خواهند بخرند همان جا بخرند. عده ای مزاحم هستند. اگر بخواهند بفروشند همان ۵۰ هزار نفر تحصن می‌کنند.

این بنگاه فولاد مبارکه صد همت سود در سال، اولا سودش مشخص شد که کجا می‌رود و ثانیا این بنگاه پوک می‌شود. ۱۰ سال دیگر فناوری‌ها و توسعه‌های این بنگاه عقب می‌افتد و تبدیل به بنگاه ضررده می‌شود. این که فرمودید باید چه کاری کرد، می‌گویم همین تئوری‌ها باید عملی شود. بنگاهی که پرواز می‌کند و بالا می‌رود، نقشه راه و FS دارد که چقدر باید سود دهد و یا چقدر دارایی داشته باشد و چقدر سرمایه گذاری شود و فناوری‌ها و تجهیزاتش باید چه زمانی تعویض شود. وگرنه تبدیل به ایران خودرو می‌شود. چهل سال است یک خودروساز به نام ایران خودرو داریم و واردات خودرو را هم ممنوع کرده ایم که نکند به اینها بر بخورد. 

فردی از همکاران ما در مجمع گفته بود ۲۰۶‌های ما با لندکروز فرقی ندارد

باهنر در ادامه اظهار کرد : زمانی که آقای نژاد حسینیان وزیر صنایع سنگین بود قانونی تصویب کردیم. می‌دانید که الان وزارت صمت متشکل از چهار وزارتخانه است که قبلا وزارت صنعت، معدن، تجارت و صنایع سنگین داشتیم. در این قانون گفتیم که ظرف ده سال تعرفه ورود خودرو، تعرفه ورود خودرو که ۹۰ درصد بود را سالی ۵ درصد پاییین بیاوریم. بعد از ۱۰ سال به چهل درصد می‌رسید. گفتیم خودروساز ما ده سال فرصت دارد که یا با تعرفه چهل درصدی با خودروی خارجی بتواند رقابت کند و یا اگر نمی‌تواند جمع کند و برود. این را اجازه ندادند. فشارها و اتفاقات دیگر باعث شد که قانون مسکوت بماند و عملیاتی نشود. امروز در کشور ما پراید ۳۰۰ میلیون تومان است. حتی این سیصد میلیون را اگر با قیمت دلار صد هزار تومانی محاسبه کنید می‌شود ۳ هزار دلار. در خارج از کشور با ۳ هزار دلار خودروی خوبی می‌شود خریداری کرد. فردی از همکاران ما در مجمع گفته بود پژو ۲۰۶‌ با لندکروز فرقی ندارد. از آن بگذریم. ولی اینطور نیست که چیزی مانند پراید تحویل بدهند.

ظرف چهل سال گذشته آنقدر دولت با اداره ایران خودرو و سایپا فاجعه درست کرده است، بخش خصوصی از این بیشتر نمی‌تواند فاجعه درست کند. چین امروز سالانه ۲۰ میلیون خودرو تولید می‌کند و یک چهارم این‌ها خودروی سبز و برقی است و هیچ سوخت فسیلی ندارد. جالب است که دو سال قبل که با مسئولینش مذاکره می‌کردیم، می‌گفتند در حالی که سالی ۲۰ میلیون خودرو می‌سازیم، ورود هیچ خودرویی به چین ممنوع نیست و گمرک وارداتی برای خودروهای خارجی ده درصد است.

همان زمان که در پکن نگاه می‌کردیم، جنرال موتورز و تسلا و چیزهای دیگر بودند. می‌گفتیم خود چین که خودرو دارند؟ می‌گفتند هرکسی که دوست دارد از خارج وارد می‌کند و سوار هم می‌شود. آن‌ها فهمیده اند که اگر یک خودرو بخواهد قهرمان شود، باید بتواند با قهرمان‌های دنیا مسابقه دهد و رقابت کند. این که دور را ببندیم و بگوییم خودش رشد می‌کند، همین اتفاق می‌افتد. یکی از بحث‌های اساسی ما با وزارت صمت همین است که شما دفاع از تعرفه بالا نکنید. اتفاقا تعرفه را پایین بیاورید. اگر ایران خودرو با یک خودروی خارجی رقابت کند بماند. اگر نه، آرام آرام جمع کند و به دنبال کار دیگری برود.

متاسفانه در کشورمان، دولت‌ها و مجالس از هم منفصل هستند

سوال : چقدر سیاسی کاری و سیاسی بازی‌های برخی از افراد به این مشکلات دامن می‌زند؟ مشخصا در ایام ریاست جمهوری آقای پورمحمدی در رابطه با FATF گفته بودند که آقای جلیلی گفته است FATF را قبول داریم، ولی اگر این آقایان – دولت روحانی-  اجرا کند خیر . این اتفاقات در برجام و رفع تحریم‌ها هم به شکل‌های مختلف رخ داد.

پاسخ : بله این را قبول دارم. متاسفانه همانطور که گفتم در کشورمان، دولت‌ها و مجالس از هم منفصل هستند. یعنی در خارج از کشور حتی دو حزب رقیب هم که دولت را عوض می‌کنند، از تمام کارهای دولت گذشته عبور نمی‌کنند. فرض کنید یکی مالیاتش ۱۵ درصد است، دیگری که می‌آید ۱۳ درصد و یا ۱۷ درصد می‌کند. اینطور نیست که یکی بگوید ۱۰۰ درصد مالیات می‌گیرم و دیگری بگوید اصلا مالیات نمی‌گیرم. اینطور روال نیست.

متاسفانه در کشور ما، یک دولت را تایید و دولت دیگر را رد می‌کنند. سیاسیون هم بیشتر به این صورت عمل می‌کنند. در حالی که ظرف این چهل سال خدماتی که نظام جمهوری اسلامی انجام داده است که بسیارشان به معجزه شبیه است و نمونه در دنیا ندارد. من واقعا مدعی این هستم و حاضرم بحث کارشناسی کنم. این کارها کار ۱۳ دولت گذشته است. دولت زمان جنگ ، آقای مهندس موسوی، آقای هاشمی، آقای خاتمی، آقای روحانی و آقای احمدی نژاد و آقای رئیسی هم بوده است. اشکالات هم تلنبار اشکالات گذشته بوده است.

 این که دولتی ده تا کار خوب انجام داده و دو تا کار اشتباه انجام داده است، نمره اش می‌شود ۱۸. دیگری نمره اش ۱۷ یا ۱۵ می‌شود. نمره ۲ و صفر و چهار نداریم. من یک فرد سیاسی هستم و با برخی از دولت‌ها صد درصد رقیب بوده ایم. ولی با دولت‌ها همه کار کرده ام. الان هم که آقای پزشکیان آمده است، سه ماه است کار را شروع کرده است و می‌گویند چرا تورم را حل نکرده است. ما هفت سال است که تورم نزدیک ۴۰ درصد داریم. آقای پزشکیان نمی تواند به تنهایی ظرف سه ماه تورم را حل کند و باید مجلس در کنارش باشد.

رئیس جمهور ما در فکر هشت سال است

سوال : این را ناشی از چه می‌دانید؟

پاسخ : اولا در بحث‌های سیاسی رشد کافی نداشته ایم. بارها گفته ام مشکل سیاسی کشور، نداشتن سه الی چهار حزب فراگیر و قدرتمند و پاسخگو است. ما الان ۵۰ حزب داریم. ولی همه شب امتحانی و کوچک هستند. برخی از آن‌ها در یک فولکس واگن جا می‌شود. شب انتخابات هم باهم جمع می‌شوند و جبهه ای درست می‌کنند و این طرف می‌گویند جبهه ایستادگی و یکی جبهه نشستگی و این می‌گوید شانا و آن یکی می‌گوید مانا. انتخاباتی برگزار می‌کنند و تا دوره بعدی می‌روند. به این دلیل است که مسئولین تصمیم گیر ما حداکثر در فکر چهار سال هستند. روسای جمهور ما هم که می‌آیند، فقط به فکر هشت سال خود هستند. اگر از هر رئیس جمهور بپرسید که کاری که انجام می‌دهید چهل سال دیگر نتیجه اش چه خواهد شد، می‌گویند آن زمان مملکت دارد و به نحوی حل خواهد شد.

حزب هم باید در فکر نان امشب مردم و هم در فکر برنامه میان مدت مردم و هم در فکر درازمدت باشد. چون این حزب می‌خواهد پنجاه سال بماند. رئیس جمهور و نماینده مجلس نمی‌خواهد پنجاه سال بماند. ولی حزب می‌خواهد چهل سال در قدرت بماند. بنابراین باید هم در فکر امشب و هم فکر پنج سال و چهل سال آینده باشد و تصمیمات بگیرد. نگوید امشب مشکل مردم را حل می‌کنم، فردا به جهنم هرچه شد. این رویه حکمرانی مطلوب نیست. اشکال قضیه اینجا است.

دولت آقای رئیس یک سری اتفاقات خوبی را راه انداخت

سوال : الان این را شاهد هستیم. مثلا درمورد برجام یا FATF و خیلی مسائل کلیدی دیگر، رقابت‌های سیاسی می‌بینیم که انگار شخصی می‌شوند.

پاسخ : حتی مورد داریم که فرد می‌گوید با آمریکا حاضریم مذاکره کنیم. ولی اگر دولت رقیب باشد نمی‌گذاریم.

سوال : چرا مذاکره در دولت سیزدهم که دولت متبوع آقای جلیلی بود رخ نداد؟

پاسخ : دولت آقای رئیس یک سری اتفاقات خوبی را راه انداخت و کارهای خوبی کرد. اشکال دیگری هم وجود داشت که قبلا هم آقای ظریف در دوره آقای روحانی برخی جاها که برای مذاکره می‌رفت و با برخی متخاصمین و دشمنان و رفقا و ۵+۱ مذاکره می‌کرد، برخی اوقات این واژه را به کار می‌بردند که برو رئیست را بفرست. 

می‌دانستند وزیر خارجه سخنگوی کل حاکمیت نیست. ولی با آقای امیرعبدالهیان و آقای رئیسی زمانی که مذاکره می‌کردند می‌دانستند که سخنگوی حاکمیت اند. یعنی برخی اوقات چون خارجی‌ها رزومه‌های ما را درست در می‌آورند. اگر بگویید باهنر، می‌دانند چه کسی است و چه کاری می‌کند. به همین دلیل، کارها به خوبی جلو رفت. 

شما در زمان مسئله شهادت آقای رئیسی دیدید که چه پیام‌هایی که برای کشور ما فرستادند و چه کسانی که در تشییع و مراسم شرکت کردند. در همان زمان آقای رئیسی مسئله شانگهای و بریکس مطرح شد. کارها به خوبی جلو می‌رفت. کارها به خوبی جلو رفته بود. در عمان بحث‌هایی با دست دوهای آمریکا و واسطه‌ها می‌شد. الان هم این بحث‌ها هست. همین آقای شیخ تمیم امیر قطر که تشریف اورده بودند، مقام معظم رهبری به خوبی فرمودند. اولا آمده بودند که احتمالا پیغامی بدهند. حضرت آقا فرمودند آن پولی که کره به شما داده است پول ما است. پول ما را بدهید تا ببینیم می‌توانیم مذاکره کنیم یا نه. ترجمه عامیانه آن را می‌گویم.

ترامپ می‌خواهد از سر تسلیم و گرفتاری و بدبختی شروع به مذاکره کنیم

سوال : همان پولی که در دولت آقای رئیسی سه چهار بار آزاد شده بود.

پاسخ : بله، پاسخ‌ها به این صورت بود. الان هم وقتی بحث مذاکره می‌شود و حضرت آقا می‌گویند مذاکره نه؛ کاملا روشن است و می‌گویند ما این مسیر را رفته ایم و تجربه کرده ایم. طرف مذاکره ما متعهد به بحث نیست. باید این بار خودتان را برای ما ثابت کنید که بدانیم اهل گفتگو و پایبندی به تعهد هستید. وگرنه الان نقشه راه ترامپ یکی است. می‌خواهد از سر تسلیم و گرفتاری و بدبختی شروع به مذاکره کنیم.

 ما می‌گوییم که این مذاکره را قبلا کرده ایم و تعهد و امضا کرده ایم. شما زیر امضا زده اید. این کلاه سر ما نمی‌رود. شما – سیاستمداران غرب – باید خودتان را ثابت کنید که اهل گفتگو و متعهد و پایبند به تعهداتتان هستید. این بار هم اگر خواستیم، قدم به قدم خواهیم رفت. یک قدم شما می‌آیید و یک قدم ما خواهیم آمد. مانند آن دفعه نیست که به همه تعهداتمان عمل کنیم و شما قرارداد را پاره کنید.

یک سری از اصلاح طلب‌ها دارند درمورد آقای پزشکیان کارشکنی می‌کنند

سوال : درمورد دولت‌ها گفتید؛ مثلا در دولت آقای رئیسی اولا درمورد احیای برجام مواردی پیش می‌رفت و تصویب می‌شد و هم اردوگاهی‌های آقای رئیسی گفتند که ما جلویش را گرفتیم. یکی از همین افرادی که الان نماینده است می‌گفت جلوی این را گرفتیم و نگذاشتیم که این روند خسارت بار {ادامه پیدا کند}. یعنی افرادی که به دولت هم سوی خود رحم ندارد. این را چطور ارزیابی می‌کنید؟

پاسخ : تفاوتی نمی‌کند. اصلا ذهن خود را درگیر ریز این جریانات سیاسی نکنید.

سوال : بالاخره منافع مردم در میان است

پاسخ : ما بحث کلان کشور را داریم. از آن طرف هم داریم که خود آقای پزشکیان که انتخاب اصلی ما نبود. ولی من بارها هم گفته ام که همه باید به هر قیمتی و توانی که داریم به ایشان کمک کنیم تا موفق شوند. حتی تا مدتی قبل کمی نگران بودم. چون او را می‌شناسم که روحیه خاصی دارد. برخی دوستان در جناح ما به ایشان و دولت چهاردهم بسیار فشار وارد می کنند و از آن طرف هم برخی اصلاح طلبان می گویند اگر نتوانستی برو. اما من گفتم با همه توان باید ایشان را کمک کنیم تا رییس جمهور به اصطلاح از این فشارها خسته نشود ولی الان تقریبا خیالم راحت شده است. با مذاکراتی که می‌کند و صحبت‌ها یا پیگیری‌هایی که می‌کند مشخص است که اهل کار و تعامل و ایستادگی است ولی باید با همه توان کمکش کنیم.

از طرفی یک سری از اصلاح طلب‌ها دارند درمورد آقای پزشکیان کارشکنی می‌کنند که او هم به درد نمی‌خورد و باید برود. باید کسی را روی کار بیاوریم.

در اصولگرایان و اصلاح طلبان اشکال زیاد است

سوال : منظورتان بحث عبور اصلاح طلبان از آقای پزشکیان است؟

پاسخ : اگر بخواهید وارد بحث‌های ریز بشوید، در اصولگرایان و اصلاح طلبان اشکال زیاد است. بیشترین اشکال را هم من دارم. از این جهت خیال شما راحت باشد. ما می‌گوییم به چه راه حل‌هایی برسیم. حرف من این است که دولت‌های ما نباید منفصل باشند. نگفتم دولت اصلاح طلب یا اصولگرا. تمام دولت‌ها باید پیوسته باشند. طبیعی است که باید رقابت کنند و بعضی از سیاست هایشان باهم تفاوت می‌کند. ولی زیگزاگی نباید عمل کنند. در بیست سال گذشته در نظر بگیرید که آقای احمدی نژاد گفتند ۴۰ هزار تومان یارانه می‌دهم. دولت بعد گفت دولت بعد بیخود کرد که یارانه داد. فکر دیگری می‌کنیم. یک سال بعد گفتند چهل هزار تومان کم است و باید صد هزار تومان شود.

حرف من این است که هر رئیس جمهوری که می‌آید، اولین دوره وظیفه خود می‌داند که رئیس جمهور قبلی را از میدان به در کند. دوره دوم هم کارهایی می‌کند که رئیس جمهور بعدی بخواهد خنثی کند. این‌ها بهره وری نظام را کاهش می‌دهد. باید به این رشد برسیم.

سوال : چه توقعی دارید؟ آقای پزشکیان سه ماهه مشکلات را حل کند؟

پاسخ : نکته دیگری هم که وجود دارد، این را بارها گفته ام و بازهم تکرار می‌کنم، زمانی مذاکره با رئیس مجلس کره جنوبی می‌کردیم که یک کشور دمکراتیک و توسعه یافته است. از او سوال شد که زمانی که دوره مجلس قبلی تمام می‌شود و مجلس بعدی تشکیل می‌شود، مطالبات خود را از دولت و حاکم و امپراتور و بخش خصوصی و نیروهای مسلح چطور پیگیری می‌کنید؟ خیلی ساده گفت که وقتی مجلس تشکیل می‌شود، سه فراکسیون اکثریت، اقلیت و وزنه تعادل داریم. روسای فراکسیون را صدا می‌کنیم و می‌گوییم مطالبات و آرزوها و امیدهایتان چیست؟ هرکدام ده الی پانزده مطالبه می‌نویسند. این‌ها را جستجو می‌کنیم و به ده مطالبه مجموع فراکسیون‌ها می‌رسد. دو ماه با مسئولین دولتی و بخش خصوصی و کسانی که اقتصاد را اداره می‌کنند بحث‌های سنگین می‌کنیم. بعد این سی مطالبه را به سه گروه تقسیم می‌کنیم. اول مطالبات ممکن و فوری، دوم مطالبات ممکن و زمان بر و سوم مطالبات غیر ممکن. مطالبات ممکن و فوری را در دستور می‌گذاریم و دولت و بخش خصوصی موظف اند که ظرف مدت شش ماه اقدام کنند. برای مطالبات زمان بر یک جدول زمانبندی تعیین می‌کنیم که باید ظرف ده سال به تحقق کامل برسد و هر سال باید ده درصد جلو برود. سال به سال پیگیری و کنترل می‌کنیم که آیا جلو رفت یا نه.

بخش سوم مطالبات غیر ممکن است که به آن لیست سیاه می‌گوییم. این خیلی برای من مهم بود. می‌گفت از آن به بعد با هر نماینده ای که مطالبات غیر ممکن را تبلیغ کند، برخورد امنیتی می‌کنیم. گفتیم یعنی از حزب بیرونش می‌کنید یا می‌گویید کاندیدایش نمی‌کنید؟ گفت خیر – محاکمه اش می‌کنیم. هر نماینده ای که مطالبات غیر ممکن را تبلیغ کند محاکمه می‌کنیم و می‌گوییم ضد حکومت است.

در کشور خودمان که نگاه می‌کنیم، وقتی تریبون مجلس باز می‌شود، از اول تا آخرش مطالبات غیر ممکن است. دولت آقای پزشکیان اولین بودجه خود را مجلس داده است و هنوز تصویب نهایی نشده است. اگر هم تصویب نهایی شود از اول فروردین باید اجرا کند. چه توقعی دارید آقای پزشکیان ظرف مدت سه ماه مشکل را حل کند.

اگر حقوق را ۱۰۰ درصد اضافه کردید تورم ۲۰۰ درصد می‌شود

سوال : این بازی سیاسی است؟

پاسخ : خیر، این را نگوییم. مقداری تشنج آرا است. همین آقایان نمایندگان جدید که در مجلس دوازدهم آمده اند که به من محبت دارند و هیئت رئیسه دعوت می‌کند که باهم صحبت کنیم. جلسه ای بود و با نمایندگانی که دوره اول به مجلس آمده بودند، صحبت می‌کردیم. گفتم یک رفت و آمد ساده را درنظر بگیریم. شما فردا به حوزه انتخابیه می‌روید و کارمند جماعت یقه شما را می‌گیرد و ملاقات می‌خواهد. می‌گوید این چه وضع مملکت است که تورم ۴۰ درصد و حقوق ما ۲۰ درصد اضافه شده است. این ظالمانه است. شما می‌گویید به مجلس می‌روم و آن را درست می‌کنم. در مجلس می‌گویید که ما تصویب کنیم که حقوق کارمندان ما چهل درصد اضافه شود. ولی عقلتان نمی‌رسد که اگر حقوق را ۴۰ درصد اضافه کردید تورم ۶۰ درصد می‌شود. اگر حقوق را ۱۰۰ درصد اضافه کردید تورم ۲۰۰ درصد می‌شود. این‌ها یک سبد سیاستی است. اصلا  اینطور نیست که با یک قانون بتوانید جلوی تورم را بگیرید.

از همان وعده‌های غیر ممکن، در همین دوره به ازای هر کرسی نمایندگی حدود ۱۵ الی ۲۰ نفر تایید صلاحیت شدند. یعنی اگر ۳۰۰ کرسی داشته باشیم، در مجموع ۴۵۰۰ نفر تایید صلاحیت شده اند. این‌ها در میدان آتش و خون باهمدیگر رقابت می‌کنند و بالاترین و بیشترین و غیر ممکن ترین وعده‌ها را در حوزه‌های انتخابی می‌دهند. بین معلمان می‌روند و می‌گویند شما خیلی وضعتان خراب است. اگر به مجلس بروم، مشکل شما را حل می‌کنم. بین کارگران سخنرانی می‌کنند و می‌گویند کارفرماها خون شما را می‌مکند. اگر به مجلس برویم مشکل شما را حل کنیم. حتی فردی گفته بود که برای خانم‌های خانه دار حقوق بازنشستگی ایجاد می‌کنیم. چون خانه داری یک شغل است. این وعده‌های غیر ممکن را می‌دهند و در مجلس می‌آیند و ناگهان امکان پذیر نیست.

به پزشکیان گفتم من کباب نخورردم ولی بوی کباب را می‌فهمم

وی افزود : دو ماه بعد از این که آقای پزشکیان رئیس جمهور شده بود خدمت ایشان رفتم. محبت داشتند. دو نفری نشسته بودیم و با ایشان شوخی کردم به ایشان گفتم که من کباب نخورردم ولی بوی کباب را می‌فهمم. روز اولی که روی صندلی ریاست نشستید، می‌گویند حقوق‌ها را نداریم بدهیم. بعد می‌گویند یارانه نداریم. بعد می‌گویند گندم خریده ایم و پول گندم کاران را نداریم بدهیم. روز بعد می‌گویند طبس معدنش فرو ریخت و پنجاه نفر کشته شدند. بعد می‌گویند برق قطع است و فولادی‌ها اعتصاب کرده اند. هر روز و هر ساعت برای شما مسئله جدید وجود دارد. اگر در هر شبانه روز به جای ۲۴ ساعت، ۴۸ هم کار کنید، فقط به مسائل عادی جاری می‌رسید.

این مسائل جاری را هم فرضا اگر بتوانید حل کنید، یک سری گرفتاری‌های اساسی در کشور است که اصلا وقت فکر کردن برای آن‌ها نداریم. گفتم یک اتاق فکر کنار دست خود تشکیل دهید. ما سه چهار تا جراحی در کشور نیاز داریم. چون ایشان هم پزشک بودند، سعی کردم از واژه‌های پزشکی استفاده کنم. گفتم جراحی یعنی بیهوشی و خونریزی دارد و کاردیوگرافی و ریکاوری می‌خواهد. نگهداری بعد هم می‌خواهد. درد هم دارد. اما باید عده ای فکر کنند که این مریض را چطور نجات دهند. نه این که بی حساب و کتاب جلو بروند که یا می‌میرد یا زنده می‌ماند. خیر، مریض باید جراحی شود و زنده هم بماند و باید سر حال و شاداب زندگی خود را ادامه دهد. برای این باید یک طراحی جراحی داشته باشیم.

در حوزه ناترازی عرض کردم که ناترازی بودجه عمومی دولت و صندوق بازنشستگی و ناترازی انرژی داریم. همین الان در ژاپن اگر یک سال مصرف انرژی آن‌ها بیش از رشد اقتصادی آن‌ها رشد کند، یعنی یک سال رشد اقتصادی ژاپن ۵ درصد باشد و مصرف انرژی ۶ درصد رشد کند، بحران اعلام می‌کنند که داریم انرژی بیخودی مصرف می‌کنیم. امسال که همین گرفتاری را داریم که مدارس و ادارات را تعطیل می‌کنند، به نسبت سال گذشته ۱۱ درصد مصرف انرژی ما بالا رفته است. الان وارد کننده بنزین در منطقه شده ایم. اگر همینطور جلو برویم سال آینده بزرگترین وارد کننده بنزین در سطح خاورمیانه می‌شویم. بنزین هم که کم داریم می‌گوییم لیتری ۷۰ سنت از خارج می‌خریم و ۳ هزار تومان می‌فروشیم. هفتاد سنت با دلار ۱۰۰ هزار تومانی می‌شود لیتری ۷۰ هزار تومان. همینطور آب معدنی که می‌خرید، ۱۲ هزار تومان می‌دهند. می‌شود لیتری ۸ هزار تومان. جایی مصاحبه کردم و گفتم بنزین از آب ارزان تر است. کامنت گذاشته بود که قیمت بنزین خوب است؛ قیمت آب را ارزان کنید، آب گران است.

به پزشکیان گفتم یک اتاق فکر کنار دست خود درست کنید 

سوال : پس می‌گویید باید گران شود؟ راهکار شما چیست؟

پاسخ : بله، ناترازی انرژی دو ابزار دارد. یکی ابزار قیمتی و یکی ابزار مدیریتی است. شوخی ندارد. عددی که می‌گویم تحلیلی نیست. مهندسی است. همین الان سالی ۲۰۰ میلیارد دلار در کشورمان یارانه می‌دهیم. اما این یارانه ناعادلانه بین مردم توزیع می‌شود. هرکس بیشتر مصرف می‌کند، بیشتر می‌گیرد. اگر کسی ۵ ماشین دارد ۵ برابر یارانه را استفاده می‌کند. اگر کسی ندارد {که هیچ سهمی ندارد}. تمام یارانه را ماشین دار استفاده می‌کند. هرکس بیشتر برق و آب و گاز و بنزین مصرف می‌کند، {بیشتر سهم می‌گیرد}. فرد در تهران یک آپارتمان ۴۰ متری دارد و باید دو درجه کم کند. یکی هم یک باغ سه هزار متری دارد و ماهی یک بار هم به باغ خود می‌رود ولی می‌گوید برای احتیاط باغ ما گرم بماند.

در اخبار می‌گفت دو قبض برق ۲۰ میلیونی و ۵۰ میلیونی برای دو خانواده که تهران بودند صادر شده است. باید نقره داغ کنند، چاره ای ندارند. حتما باید نقره داغ شوند. در اروپا، فرد در خانه نشسته است. تا مطالعه می‌کند لامپ ۱۵ واتی روشن است. به محض این که تلویزیون ببیند، لامپ ۱۵ واتی را خاموش می‌کند و لامپ سه واتی را روشن می‌کند. چون می‌داند اگر لامپ ۱۵ واتی را روشن نگه دارد، آخر برج نقره داغ می‌شود و باید نصف حقوقش را پول برق بدهد. یعنی همه مصرف کننده‌ها خود کنترل می‌شوند. شما می‌گویید اگر گران شود تورم بالا می‌رود. ولی این‌ها یک پک است. باید حل شود. وگرنه امسال یا سال دیگر...

به آقای پزشکیان عرض کردم که شما مسائل روزمره را اداره کنید. یک اتاق فکر کنار دست خود درست کنید و به آن‌ها بگویید کاری به امور روزمره نداشته باشند. فقط همین سیمان در سال ۱۴۰۳ قیمتش سه برابر شده است. چون از ۲۴ ساعت، ۱۸ ساعت برقشان قطع است. برای این که ما اینجا سی چهل لامپ روشن کرده ایم و در خانه داریم لذت آن را می‌بریم. برق فولاد ما اگر قطع شوند، برق برخی از کارخانه‌های فولادی قطع شود، کوره آن‌ها منجمد می‌شود. دیگر باید شش ماه کار کنند تا این کوره دوباره راه بیافتد. این‌ها جراحی است. حتما آسیب هم دارد. ولی باید بررسی کنند که منافعش بیش از آسیب هایش باشد. آسیب هایش هم به نحوی جبران کنند.