مسکن ملی می‌تواند تا 20 درصد ارزان شود / معتقدیم در بورس کالا باید قیمت فولاد و سیمان مدیریت شود

به گزارش خبرنگار رکنا، جمشید برزگر رئیس کانون انبوه سازان ایران ، در نشست خبری بیستمین اجلاس سراسری انبوه‌ سازان در جمع خبرنگاران گفت: طبق طرح نهضت ملی مسکن به ساخت سالیانه حدود یک میلیون واحد مسکونی نیاز داریم که بین 350 تا 400 هزار واحد توسط بخش خصوصی تولید می‌ شود.

وی افزود: حدود ۱۵۰ هزار واحد هم در بافت های فرسوده نوسازی می‌شود. می‌ماند حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار واحد که دولت باید برای اقشار پایین اجرا کند که چندان در این بخش به اهداف خود نرسیده است.

رئیس کانون انبوه سازان با بیان اینکه انبوه سازان می‌توانند در اجرای پروژه نهضت ملی مسکن به دولت کمک کنند گفت: ما مدعی هستیم که اگر طرح‌ها به همکاران ما در ۳۱ استان کشور واگذار شود قیمت تمام شده واحدها تا ۲۰ درصد کاهش پیدا می‌کند اما در حال حاضر پروژه‌ها در قالب فراخوان به پیمانکاران واگذار می‌شود که ۷۵ درصد پروژه‌ها با مشکل منابع مالی مواجه شده‌اند.

وی افزود: پروژه مسکن مهر به تعداد ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار واحد از سال ۱۳۸۶ مطرح شد اما از زمانی که انبوه سازان در دی ماه ۱۳۸۸ وارد این طرح شدند سرعت گرفت. تا سال ۱۳۹۱ تعداد یک میلیون ۱۴۰۰ هزار واحد تحویل و قابل استفاده شد.

برزگر با بیان اینکه قراردادهای طرح نهضت ملی مسکن دارای ایراداتی است، تاکید کرد: ما حاضریم با دریافت زمین از محل قدرالسهم دولت واحدهای سهم آنها را واگذار کنیم تا به متقاضیان نهضت ملی مسکن بدهند اما نتوانسته‌ایم به توافق چندانی با وزارت راه و شهرسازی دست پیدا کنیم. اگر پروژه‌ها به انبوه سازان واگذار شود بلوک‌های ۵ تا ۶ طبقه حداکثر ۱۸ ماهه به پایان می‌رسد.

رئیس کانون انبوه سازان گفت: هزینه‌های تحمیلی به صنعت ساختمان افزایش یافته است. به طور مثال خدمات نظام مهندسی نسبت به سال گذشته ۲۰۰ درصد افزایش یافته و هزینه پروانه ساختمانی نیز بسیار قابل توجه شده است. در این شرایط فولاد و سیمان سهم قابل توجهی از هزینه ساخت را به خود اختصاص نمی‌دهد و سهم اصلی به زمین و خدمات مربوط می‌شود اما معتقدیم در بورس کالا باید قیمت فولاد و سیمان مدیریت شود.

مواد اولیه با قیمت هیچ!

برزگر در ادامه خواستار اجازه دولت به انبوه‌ سازان برای خرید مستقیم مصالح ساختمانی از تولیدکنندگان شد و گفت: عرضه مصالح ساختمانی در بورس کالا باعث افزایش قیمت ساخت مسکن شده است. چرا باید کارخانه‌های تولیدکننده فولاد که با دلار هزار تومانی احداث شده‌اند امروز تولیدات خود را با دلار ۵۰ هزار تومانی در اختیار مردم قرار دهند؟

هزینه مواد اولیه، آب، برق، گاز برای کارخانه‌های تولید سیمان و فولاد چه میزانی است که آنها تولیدات خود را با سایر کشورها مقایسه کرده و با قیمت جهانی می‌فروشند؟

معادن جزو انفال و متعلق به مردم است. بررسی قیمت نهایی محصولات فولادسازان نشان می‌دهد مواد اولیه تقریبا با قیمت هیچ در اختیار آنها قرار می‌گیرد.

وی تاکید کرد: صحبت ما با وزارت اقتصاد است. چرا ریسک تولید مسکن را کاهش نمی‌دهید؟ ساز و کار کشف قیمت بر چه اساسی است؟

برزگر در ادامه گفت: از دهه ۶۰ تا الان در هر دوره‌ای که دولت برای تامین منابع مالی بخش مسکن ورود کرده موفق بوده است. در سال ۱۳۷۷ بین ۴۰ تا ۶۰ درصد وام بدون سپرده به سازندگان پرداخت می‌شد که یکی از دوره‌های موفق در تولید مسکن را پشت سر گذاشتیم.

رئیس کانون انبوه سازان با اشاره به صحبت وزیر راه‌ و شهرسازی مبنی بر اینکه آماده‌سازی هر قطعه زمین نهضت ملی مسکن ۲۰۰ میلیون تومان برای دولت هزینه دارد گفت: می‌توان با اجرای طرح‌ها در درون شهرها و نوسازی بافت‌های فرسوده هزینه‌های زمین و زیرساخت‌ها را به طور قابل توجهی کاهش داد.

سازوکار بورس کالا نقص های اساسی دارد

در ادامه این نشست فرشید پورحاجت، دبیر کانون انبوه سازان بیان کرد: در اینکه بورس یک ابزار مترقی محسوب می‌شود شکی نیست، اما ساز و کار امروز بورس کالا در ایران دارای نقص های اساسی است که خود دوستان بورسی هم به آن اذعان دارند.

باید مشخص شود قیمت‌ ها به چه شکل کشف می‌ شود. دولت باید ریسک قیمت مصالح ساختمانی را در پروژه نهضت ملی مسکن کاهش دهد که یکی از این موارد مدیریت قیمت سیمان و فولاد است.

دبیر کانون سراسری انبوه‌ سازان با اشاره به اینکه قیمت پایه در بورس کالا هیچ‌ وقت شکسته نمی‌ شود اظهار کرد: وقتی به بازار شوکی وارد می‌ شود سیمان در بورس گران می‌ شود. در شرایط عادی که افزایش تولید نیز داریم، قیمت سیمان کاهش نمی‌ یابد.

پورحاجت گفت: مگر نمی‌ گویند قیمت‌ ها در بورس کالا رقابتی و براساس عرضه و تقاضا است؟ پس چرا در شرایط عادی بازار و بدون تنش، قیمت پایه شکسته نمی‌ شود؟

وی تصریح کرد: هزینه‌ های ساخت و ساز مسکن، مصالح ساختمانی سهم 53 درصدی را دارد بنابراین کاهش قیمت آن می‌ تواند بسیار قابل توجه باشد. مسئولان باید در این‌ باره پاسخ دهند که چرا فولاد با قیمت جهانی به دست مصرف‌ کننده داخلی می‌ رسد.