گرداب مسکن ملی، امید و اعتماد هزاران خانواده را نابود کرد/ وعده های پوچ وزارت راه و شهرسازی 5 ساله شد!

به گزارش رکنا، شنبه 13 بهمن 1403، حسین جنتی، مدیرکل راه و شهرسازی استان تهران از افتتاح برخی از واحدهای پروژه های طرح نهضت ملی مسکن سه شهرستان پاکدشت، اسلامشهر و رباط کریم همزمان با دهه فجر خبر داد و گفت: در سه شهرستان پاکدشت، اسلامشهر و رباط کریم آمادگی افتتاح 1038 واحد طرح نهضت ملی مسکن را داریم. در پی این خبر، چهارشنبه 17 بهمن 1403، شهرام ملکی، معاون وزیر راه و شهرسازی و مدیرعامل شرکت عمران شهرهای جدید نیز گفت: به مناسبت دهه فجر، شاهد بهره‌ برداری از یک هزار و 796 واحد مسکونی در قالب طرح نهضت ملی مسکن و 2 هزار و 45 واحد در چارچوب پروژه‌ های مسکن مهر خواهیم بود.

در حالی دو خبر فوق در پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی منتشر شد که تا این لحظه و با به پایان رسیدن دهه فجر و نزدیک شدن به انتهای بهمن ماه، هنوز هیچ خبری از افتتاح پروژه های طرح نهضت ملی مسکن در استان تهران نیست و وقتی این موضوع را از روابط عمومی وزارت راه و شهرسازی پیگیر شدیم به خبری که در تاریخ 16 بهمن ماه 1403 منتشر شده است ارجاع می دهند. 

در این خبر آمده است: "هم‌ زمان با چهل‌ و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، با حضور مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهوری در ستاد مرکزی وزارت راه و شهرسازی و حضور معاونان وزیر راه و شهرسازی در تعدادی از استان‌ های کشور، پروژه‌ هایی در بخش‌ های مسکن، حمل‌ و نقل و هواشناسی به ارزش بیش از 120 هزار میلیارد تومان، به شکل "ویدئوکنفرانسی" به بهره‌ برداری رسید."

این درحالی است که در این خبر هیچ اشاره ای به آمار دقیق و جزئیات افتتاح پروژه های طرح نهضت ملی مسکن نشده و به کلی گویی بسنده شده است.

در واقع وزارت راه و شهرسازی دولت چهاردهم با وزارت فرزانه صادق روال گذشته، خصوصا در دولت سیزدهم به وزارت مهرداد بذرپاش را در پیش گرفته است و نه تنها به کلی گویی بسنده می کند بلکه حتی مانند سال گذشته به بهانه دهه فجر با خبرسازی و امیدآفرینی کاذب در متقاضیان مسکن ملی، به انتشار اخبار کذب پرداخته است و بیش از پیش متقاضیان را دلسرد و ناامید می کند.

واحدهای مسکن ملی را مثل کلاغ رنگ کردند و به جای قناری به مردم و رسانه ها نشان دادند!

وزارت راه و شهرسازی سال گذشته نیز به بهانه دهه فجر برخی از پروژه های طرح نهضت ملی مسکن را به صورت نمادین افتتاح کرد اما به صورت واقعی تحویل هیچ متقاضی نشد و این موضوع در گزارشات رکنا با عناوین "پروژه مسکن ملی واوان اسلامشهر با 40 درصد پیشرفت دهه فجر افتتاح می شود؟" به تاریخ 26 دی ماه 1402 و "قیمت واحدهای نهضت ملی مسکن تهران تا 10 برابر وعده های دولت گران شد" به تاریخ 30 خرداد 1403، انعکاس داده شد. 

طبق گفته متقاضیان پروژه 200 واحدی شرکت مآب سازه اسلامشهر "تمام تلاش مسئولان این است که با فریبکاری پروژه هایی که ساخت آنها بعد از چند سال هنوز به 40 درصد هم نرسیده را در ایام دهه فجر به صورت نمادین به جای واحدهای تکمیل شده به مردم و رسانه ها نشان دهند. برخی از آقایان به دست و پا افتاده اند و با سیمان کاری ظاهری نمای برخی ساختمان های جلوی چشم پروژه 600 واحدی آریا عمران پارس، می خواهند به مردم و رسانه ها بگویند که واحدهای پروژه 600 واحدی آریا عمران پارس هم در حال ساخت است اما واقعیت این است که پشت آن نماهای سیمانی هیچ خبری نیست و ساختمان های نیمه کاره قرار دارند. ما به تازگی با هماهنگی یکی از مسئولان برای بازدید پروژه رفتیم اما مسئول مربوطه بسیار فریبکارانه ما را به مکان پروژه 200 واحدی شرکت مآب سازه برد و آنجا شروع به فیلمبرداری و عکس برداری کرد و برای دیگر مسئولان ارسال می کرد تا بگوید پروژه 600 واحدی شرکت آریا عمران پارس در حال تکمیل است. این در حالی است که ما متقاضیان شرکت آریا عمران پارس هستیم. دست آخر هم واحدی را اثاث کردند و به صورت نمادین افتتاح کردند و بعد از فیلم برداری اثاث واحد را خالی کردند و رفتند. این درحالی است که این واحدها هنوز آب، برق و گاز هم ندارند. در واقع واحدهای ما را مثل کلاغ رنگ کردند و به جای قناری به مردم و رسانه ها نشان دادند."

طرح نهضت ملی مسکن با چشم اندازی تاریک در آستانه 6 سالگی!

طرحی که قرار بود برای قشر ضعیف جامعه خانه هایی بسازد که قابلیت زندگی و شان یک خانواده 4 نفره را داشته باشد حالا بعد از گذشت 5 سال و در آستانه 6 سالگی، هیچ چشم انداز روشنی ندارد و وضعیت ساخت، زمان تحویل و قیمت تمام شده آن در هاله ای از ابهام است و وزارت راه و شهرسازی به عنوان متولی اصلی این پروژه ها به جای شفافیت و انتشار واقعیت ها مانند گذشته به کلی گویی و وعده های کذب می پردازد، به طوری که طی حدود 6 ماه وزارت فرزانه صادق حتی یک نشست خبری در این زمینه برگزار نشد و حتی یک بار از خبرنگاران برای بازدید میدانی از پروژه های استان تهران دعوت به عمل نیامد و مشخص نیست روند ساخت و ساز پروژه های مسکن ملی استان تهران و استان های همجوار مانند استان البرز خصوصاً پروژه های شهر جدید هشتگرد در چه شرایط و مراحلی قرار دارند.

طبق شنیده ها اغلب واحدهای این پروژه ها با مشکلات متعدد از جمله عدم نصب انشعابات، عدم آماده سازی محوطه و عقب ماندگی از تفاهمنامه زمان ساخت روبه رو است و بسیاری از متقاضیان به دلیل طولانی شدن پروسه تحویل و مشکلات متعددی که در این سالها برایشان ایجاد شده و افزایش سقف آورده آن هم در بازه زمانی کوتاه و همچنین افزایش هزینه ساخت و اخذ هزینه های اضافی به بهانه های مختلف مانند هزینه انشعابات و بلاتکلیفی سقف وام مسکن و نامشخص بودن قیمت تمام شده و زمان ساخت و ... به فکر انصراف افتاده و هیچ چشم انداز روشنی پیش روی آنها نیست.

عمق فاجعه ای که برای ما متقاضیان مسکن ملی ایجاد کردند!

یکی از متقاضیان طرح نهضت ملی مسکن اسلامشهر، پروژه 600 واحدی آریا عمران پارس، پروژه شهید سردار سلیمانی با اشاره با گذشت 5 سال از پروژه های نهضت ملی مسکن و فشار اقتصادی در این سالها در پی اجاره بها، هزینه رهن های نامتعارف و مشکلات معیشتی به خبرنگار رکنا گفت: این مشکلات بخشی از مشکلاتی است که با آن دست و پنجه نرم می کنیم. استرس، افسردگی و ناامیدی از زندگی از جمله مشکلات پیش آمده برای ما متقاضیان است که امید داریم رسانه ها به عمق فاجعه ای که برای ما ایجاد شده پی ببرند.

وی افزود: اینکه پیمانکار پروژه ها فقط به دنبال منافع شخصی خود هستند دور از انتظار نیست اما چرا فکری به حال ما متقاضیان نمی شود؟ چه کسی قرار است در این شرایط به فریاد ما برسد؟ چه کسی قرار است مشکلات پیش آمده برای ما را حل کند؟ آیا می توانید حتی یک لحظه خود را جای ما متقاضیان بگذارید؟ کاسه صبر ما لبریز شده است و هر آن با یک تلنگری می شکند و مطمئن باشید این شرایط سخت به نفع هیچ کس نخواهد بود.

این متقاضی با بیان اینکه نمی دانیم باعث و بانی تاخیر در تحویل واحدهای مسکن ملی چه کسی است، گفت: چه کسی باعث شده در بدترین شرایط اقتصادی بیشترین فشار مالی و روانی را ما و خانواده و فرزندانمان متحمل شویم؟ چرا باید در انتظار تحویل خانه و یک اتاق داشتن هر روز را به حسرت بگذرانیم؟ خدا شاهد است که از باعث و بانی گریه های شبانه خودمان و حسرت های فرزندانمان نمی گذریم و آه و نفرین ما تا ابد پشت سر باعث و بانی این مشکلات است و امیدوار هستیم مثل ما زندگی آرامی نداشته باشند، زیرا خواب و خوراک را از ما و خانواده ما دریغ کردند و ما را شرمنده آنها کردند.

وی در ادامه گفت: از شما عاجزانه درخواست داریم که صدای ما را رسانه ای کنید تا حداقل به آخرین وعده خود که گفتند شهریور 1404 واحدها را تحویل می دهیم، عمل کنند. ما دیگر توان پرداخت رهن و اجاره ها را نداریم.

این متقاضی با بیان اینکه اکثر ما متقاضیان با تمام مشکلاتی که داشتیم واریزی ها را سر وقت پرداخت کردیم و خدا می داند چقدر زیرفشار وام و قرض رفتیم، زیرا فکر می کردیم قرار است صاحبخانه شویم. به هر دری زدیم زودتر از مستاجری خلاص شویم ولی این اتفاق نیفتاد. متاسفانه متوجه شدیم پروژه پیشرفتی ندارد. در حال حاضر این پروژه ها فکر شبانه روزی ما شده است و زندگی ما تلخ شده است. در واقع از زندگی سیر شدیم و حتی بین برخی خانواده ها اختلاف افتاده است. یکی می گوید شما گفتید مسکن ملی ثبت نام کنیم. یکی می گوید چه می دانستیم که اینطور می شود. ما در حال فروپاشی هستیم. 

این متقاضی در ادامه گفت: با هر بدبختی بود طلای زن و بچه های خود را فروختیم، که ای کاش نمی فروختیم. ماشین زیر پای خودمان را فروختیم، که ای کاش نمی فروختیم. زیرا اگر سرمایه های خود را در این 5 سال نمی فروختیم الان چند برابر شده بود اما حالا 400 میلیون ما چقدر رشد کرده است؟ اگر قرار باشد انصراف بدهیم، چه کسی قرار است سرمایه های به باد رفته ما را برگرداند؟ چرا تمام داشته هایمان به واسطه این چهار دیواری بی سند و مدرک که 5 سال خون دل خوردیم و برای آن قمار کردیم، به باد دادند؟ چرا این کابوس لعنتی تمام نمی شود؟ این بازی کثیف تا کجا ادامه دارد؟ حتما می خواهند سال 1403 هم تمام شود و سال دیگر با افزایش قیمت ها که به بهانه های مختلف بالا می برند، برای چیزی که یک تکه کاغذ هم بابت آن نداریم، قیمت های جدید را اعلام کنند؟! به خدا خسته شدیم. دیگر حالمان از هرچی اسم مسکن دولتی است بهم می خورد. چه کسی قرار است وضعیت ما متقاضیان بدبخت را سروسامان دهد؟ چه زمانی قرار است لبخند بر لب های ما و خانواده های ما بیاید؟

این متقاضی با بیان اینکه خدایا تو را قسم می دهیم به ابوالفضل و امام حسین که هر بلایی سر ما و زن و بچه های ما آمده است بر باعث و بانی و ... بیاور، گفت: خدایا خودت شاهد هستی که زن و بچه های ما در این 5 سال نه خوردند، نه پوشیدند، نه تفریح کردند و ما شرمنده آنها شدیم. دیگر از پدر بودنمان خجالت می کشیم. هر زمانی آمدیم یک پس انداز کوچکی برای خود داشته باشیم، پیامک واریز آورده ارسال کردند. هر زمانی که وام گرفتیم به حساب مسکن ملی واریز کردیم. نزدیک به 6 سال است که با حقوق کارمندی و کارگری صورتمان را با سیلی سرخ نگه داشتیم. آن هم فقط به خاطر مسکن ملی. ما حتی پول رهن خانه هایمان را به خاطر وعده مسئولان جلوتر گرفتیم که قرار است آخر سال واحدها را تحویل دهند که بعد گفتند سال دیگر. الان حتی پول نداریم به صاحبخانه مان بدهیم و خانه هایمان را خالی کنیم. هر وقت خواستیم پس انداز کنیم، یک چیزی قرض کردیم و روی آن گذاشتیم و آورده هایمان را واریز کردیم. شما بگویید که ما چه خاکی بر سرمان بریزیم؟ دولت ها و مسئولان خانواده ما را عذاب می دهند و ... که خدا به حق ابوالفضل در همین دنیا با باعث و بانی عذاب ما و زن و بچه هایمان تسویه کند.

وجدان، درک و احساس مسئولان از بین رفته است

یکی دیگر از متقاضیان پروژه مسکن ملی اسلامشهر به خبرنگار رکنا گفت: من پرسنل بازنشسته ناجا هستم که در سال 98 در سن 38 سالگی به دلیل بیماری تومور مغزی با 20 سال خدمت صادقانه بازنشسته شدم و به دلیل شرایط بحرانی کرونا پاداش پایان خدمتم را با یک سال تاخیر گرفتم و آن هم به مبلغ ناچیزی که ثمره 20 سال تلاش و کارم بود به حساب مسکن ملی واریز کردم که بتوانم برای خانواده خود سرپناهی داشته باشم. همچنان هم درگیر بیماری هستم و به عمل مجدد نیاز دارم ولی هزینه درمان ندارم و در این 5 سال با وجود آزار و اذیت بیماری مثل عقربه های ساعت با یک ماشین در تاکسی های اینترنتی در حال دویدن درکف خیابانها برای تکمیل آورده های مسکن ملی بودم و هستم. تمام داشته هایم از جمله جان نیمه جانم و فروختن طلا و گرفتن وام را داده ام.

این متقاضی در ادامه گفت: با اجاره نشینی وخانه به دوشی با پرداخت کرایه خانه های بالا دچار فشار روحی روانی شده ام و صبر وتحملم به پایان رسیده است و متاسفانه هیچ کسی هم پاسخگو نیست. چون وجدان و احساس و درک مسئولان از بین رفته است، اما نمی دانند که همه چیز پول و قدرت نیست، چون همه از خاکیم و به خاک برمیگردیم. امیدوارم صدای ما مردم باشید و گره کار 600 خانوار این پروژه حل شود.

وی افزود: ممنون که به درد و دل این قشر ضعیف جامعه گوش کردید. ما متاسفیم که به مسئولان اعتماد کردیم که می خواستند قشر ضعیف را خانه دار کنند. متاسفانه الان 5 سال است که از هر نظر باتوجه به تورم بالا متضرر شدیم. اگر دولت و مسئولان به تعهدات خود عمل می کردند 3 ساله ما خانه های خود را تحویل می گرفتیم و به جای اینکه اجاره های میلیونی بدهیم، اقساط وام های خود را پرداخت کرده بودیم. این بزرگترین ضرری است که مسئولان به ما وارد کردند. می گویند با پیمانکار مذاکره می کنیم اما به جایی نرسیده است. پس چه کسی قرار است جوابگوی این ضرر و زیانی که به زندگی ما وارد کردند، باشد؟ مسئولان در این 5 سال کوتاهی کردند. هرچه داشتیم را فروختیم. امید است با شنیدن درد و دل ما که همچنان بعد از گذشت 5 سال بلاتکلیفی از سوی وزارت راه و شهرسازی که با چشم امید به خانه دار شدن در طرح مسکن ملی ثبت نام کردیم، صدای ما به گوش مسئولان برسد و مشکلات ما حل شود.