صنعت گردشگری از لیست صنایع و مشاغل ایران حذف شده است/گردشگری جزو 3 گزینه اول درآمدی کشور اما مورد بی توجهی حاکمیتی

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، در این سالها که ایران تحت تحریم قرار دارد بسیاری از کارشناسان معتقدند که بهره بردن از پتانسیل صنعت گردشگری می تواند ایران را از بن بست های اقتصادی که موانع تحریمی برای آن ایجاد کرده است نجات دهد.

حال شاید سوال این باشد که صنعت گردشگری چگونه می تواند به اقتصاد یک کشور که در موقعیت بحرانی اقتصادی قرار دارد کمک کند.

صنعت گردشگری شامل تمام فعالیت های مرتبط با سفر و تفریح افراد به مناطق مختلف جهان است. این صنعت شامل اقامت در هتل ها، رستوران ها، تفریحات، خرید و خدمات گردشگری مختلف است.صنعت گردشگری می تواند به اقتصاد یک کشور کمک زیادی کند. با جذب گردشگران، درآمد بسیار زیادی برای اقتصاد کشور تولید می شود. همچنین، این صنعت می تواند فرصت های شغلی بسیار زیادی را برای جوانان و بسیاری از افراد ایجاد کند.صنعت گردشگری همچنین می تواند به توسعه فرهنگ و تاریخ یک کشور کمک کند. با جذب گردشگران، فرهنگ و تاریخ کشور به دنبال آنها به دنیا معرفی می شود و این باعث می شود که جامعه بین المللی بهتر با کشور آشنا شود و حتی به سمت معامله و تجارت با آن کشور افتاده و اینگونه اقتصاد کشور بهبود می یابد.

در کل، صنعت گردشگری می تواند به اقتصاد، فرهنگ و تاریخ یک کشور کمک زیادی کند و باید به عنوان یکی از صنایع مهم در نظر گرفته شود.

ولی آیا صنعت گردشگری در ایرانی یک صنعت پویا و نجاتگر است؟ مرتضی کیارسی-پژوهشگر اجتماعی در این خصوص به خبرنگار اجتماعی رکنا گفت:  عبارت صنعت گردشگری چندین سال است که جایگاهی در ادبیات اقتصادی ایران ندارد به دلیل آنکه در سال های اخیر عرصه گردشگری ما از ۳ مولفه توسعه اقتصادی، توسعه اجتماعی و توسعه زیر ساختی محروم است لذا اطلاق واژه صنعت در پسوند گردشگری محلی از اعراب ندارد.

وی تاکید داشت : ما فقط میتوانیم مدعی شویم بطور نسبی از برخی ظرفیت های اکو سیستمی در حوزه گردشگری برخوردار هستیم که آن هم در معرض تهدیدی جدی است؛ در غیر این صورت در سایر موارد جایگاهی در انتهای صف هم نداریم.

وی از مهمترین دلایل شکست اقتصادی فعالان بخش خصوصی در این عرصه، عدم اعتقاد به بهره مندی از نظرات مشاوران و متخصصین قبل از هرگونه سرمایه گذاری و از سوی دیگر ژست عالم بودن به همه امور از سوی سرمایه گذاران است برشمرد و افزود: لذا همواره شاهد زیان ده بودن بخش قابل ملاحظه ای از پروژه‌های گردشگری بودیم.هر چند نمیتوان تاثیر عدم پایداری فضای سیاسی و امنیتی کشور و اثر گذاری مستقیم آن بر این صنعت را نادیده گرفت.

تا گردش ارزی در صنعت گردشگری ایران ایجاد نشود این صنعت کمک به اقتصاد نمی کند

این پژوهشگر اجتماعی تاکید داشت : اساسا مادامی که گردش ارزی در این صنعت رخ ندهد، صحبت از صنعت گردشگری شوخی است.صنعت گردشگری زمانی مفهوم کاربردی دارد و می توانیم از آن به عنوان یک صنعت درآمد زا و موثر در مثبت شدن تراز مالی کشور نام ببریم که ورودی‌های مسافر از حوزه بین الملل با خروجی‌های آن تناسبی منطقی داشته باشد.به دلیل شرایط حاکمه بر جامعه ایران، در سالهای اخیر رکورد تاریخی در مبحث مهاجرت داشتیم که منجر به خروج میزان غیر قابل تصوری ارز از کشور شد. علاوه بر آن به دلیل عدم توجیه اقتصادی سفرهای داخلی و گرانی مولفه های سفر در ایران و از سویی دیگر عدم دستیابی به امکانات با کیفیت و استاندارد، علی رغم گرانی ارز، مقاصد خارجی گزینه جدی برای اقشار توانمند است.

کیارسی افزود : لذا زمانی از صنعت گردشگری پویا میتوانیم سخن بگوییم که توازن منطقی در حوزه بین الملل داشته باشیم و دست کم بخشی از ارزهای خارج شده جبران یا در تراز مالی کشور صفر شود که البته چنین چشم اندازی را با شرایط کنونی کشور قطعا نمیتوانیم تصور کنیم.

این پژوهشگر اجتماعی بیان داشت : نکته ای که در راس همه این چالش مطرح است، نگاه حاکمیت به مقوله صنعت گردشگری است.علی رغم آنکه در سند ۱۴۰۴ گردشگری را در تراز ۳ گزینه اول منابع درآمدی کشور و قبل از صنعت نفت قرار داده بودند، اما هیج یک از مفاد این سند طی این سالها عملیاتی نشد.لذا میتوان اینطور جمع بندی کرد که متولی امر گردشگری که وزارت گردشگری است ضمن آنکه توان مقابله با جریانات مزاحم در این عرصه را ندارد، بخشی دیگر از حاکمیت به نوعی مشوق و حامی توریست زدایی از سطح کشور به لحاظ دغدغه ها و دلواپسی های ایدئولوژیکی است.

خبرنگار : آزاده مختاری