رکنا گزارش می دهد
افزایش بی آبی و گرمایش زمین با شبکه های اجتماعی/ پست کردن یک عکس 0.15 گرم CO2 منتشر می کند/تنها راه حل، انرژی های تجدیدپذیر
سرورهای رسانه های اجتماعی گرما تولید می کنند، اما توجه به این نکته مهم است که سهم آنها در گرم شدن کره زمین یا تغییرات آب و هوایی در مقایسه با سایر عوامل نسبتاً ناچیز است. ضمن اینکه یک راه حل مناسب برای داشتن شبکه های اجتماعی گسترده در کنار سلامت زمین وجود دارد و آن حرکت جهان به سمت انرژی های تجدیدپذیر است که به نظر این حرکت را آغاز کرده اند. حرکتی که ایران هنوز آغاز موثری در آن نداشته و اصلا آن را جدی نگرفته است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، جهان در مسیر پیشرفت تکنولوژی بخصوص در بخش ارتباطات جهانی و شبکه های اجتماعی است ،حال سوال این است که در شرایطی که جهان درگیر تغییرات اقلیمی شده است آیا شبکه های اجتماعی به گرم شدن زمین نمی افزایند؟ آیا منابع آبی را کاهش نمی دهند؟ سازمان جهانی حفاظت از محیط زیست نگاهش به گسترش شبکه های اجتماعی چیست؟ راه حل چیست؟ در این گزارش سعی شده است به این موارد پرداخته شود.
این روزها، هر روز خبر راه اندازی و پرده برداری از یک شبکه اجتماعی به گوش می رسد و موج عظیمی از انسان ها از همه سوی جهان به این شبکه ها می پیوندند. ارتباط جهانی عالی است اما تا چه میزان در شرایطی که جهان درگیر تغییرات اقلیمی شده است این ارتباطات فضای مجازی گسترده، می تواند به گرم شدن جهان و خطرناک تر شدن نفس کشیدن بر روی کره زمین بیافزاید؟
به احتمال زیاد امروز به چند ایمیل پاسخ داده اید، چند پیام چت ارسال کرده اید و شاید یک جستجوی طولانی در شبکه های اجتماعی اینترنتی انجام داده باشید.
با گذشت زمان و افزایش شبکه های اجتماعی،بدون شک زمان بیشتری را برای مرور آنلاین، آپلود تصاویر، پخش موسیقی و پخش ویدیو صرف خواهید کرد. آیا می دانید هر یک از این فعالیتهایی که به صورت آنلاین انجام میدهید تا چه میزان انرژی مصرف می کنند و کره زمین را گرم می کنند؟
تغییر از کاغذ به صفحه نمایش، راهی سبزتر برای مصرف و ایجاد اطلاعات به نظر می رسد، در واقع، تا حدی درست است اما با این اوصاف، حضور آنلاین ما بسیار سبز نیست، با در نظر گرفتن اینکه 65.5 درصد از جمعیت جهان - یا 4.66 میلیارد نفر - به اینترنت دسترسی دارند. ردپای کربن یک ایمیل از 0.3 گرم CO2 برای یک نامه، تا 4 گرم برای یک ایمیل معمولی، تا 50 گرم برای پیوست یا عکس متغیر است.
آسیب زیست محیطی ناشی از استفاده از اینستاگرام خیلی بهتر نیست: در حالی که پست کردن یک عکس 0.15 گرم CO2 منتشر می کند، با پیمایش در اخبار به مدت 1 دقیقه، 1.5 گرم CO2 منتشر می شود. این ممکن است زیاد به نظر نرسد، اما یک کاربر به طور متوسط روزانه 28 دقیقه را صرف پیمایش می کند - که معادل 42 گرم CO2 در یک پلت فرم رسانه اجتماعی در هر روز است. بسیاری از ما همچنین زمان خود را در چندین حساب رسانه های اجتماعی و پلتفرم های پخش پخش می کنیم. اگر شما یکی از 2.85 میلیون کاربر فیسبوک هستید، سالانه 12 گرم CO2 تولید میکنید. و اگر یک ساعت ویدیو را در نتفلیکس یا یوتیوب پخش می کنید، 36 گرم دی اکسید کربن دیگر در بانک آلاینده ها است.
تولید گاز گلخانه ای شبکه های اجتماعی
شبکههای اجتماعی در تولید گازهای گلخانهای به صورت مستقیم نقش مهمی ندارند، با این حال آنها می توانند تأثیر غیرمستقیمی بر روی گرمایش زمین داشته باشند.
شبکههای اجتماعی نیازمند سرورهای قدرتمند و تجهیزات فنی پیچیده هستند که برای عملکرد آنها انرژی زیادی مصرف میشود. این مصرف انرژی میتواند منجر به افزایش استفاده از منابع انرژی فسیلی (مانند سوختهای فسیلی) شود که موجب افزایش انتشار گازهای گلخانهای میشود.
شبکههای اجتماعی برای فراهم کردن تجربه کاربری بهتر از الگوریتمهای پیچیده استفاده میکنند. این الگوریتمها به منظور پردازش و تحلیل حجم بزرگی از اطلاعات نیازمند قدرت پردازش بالا هستند که در نتیجه میتواند به افزایش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانهای منجر شود.
شبکه های اجتماعی چگونه جهان را بی آب تر می کنند؟
جهان با بحران جدی دیگری هم دست به گریبان است، به نوعی که بسیاری بیان می کنند که جهان بعدی جهان جنگ آب است که حتی نشانه های آن را در تلاش برای ایجاد دیپلماسی های آبی در نقاط مختلف جهان شاهد هستیم. حال شبکه های اجتماعی و گسترش آنها تا چه میزان بر کاهش منابع آبی جهان می افزایند؟
پاسخ این است که هر چند گسترش شبکههای اجتماعی به طور مستقیم به کاهش منابع آبی جهان مرتبط نیست. با این حال، استفاده از شبکههای اجتماعی و فعالیتهای آنلاین میتواند تأثیرات غیرمستقیمی بر روی منابع آبی داشته باشد. در ادامه چندین عامل مرتبط با این تأثیرات را بررسی میکنیم:
استفاده از شبکههای اجتماعی نیازمند فعال بودن دستگاههای الکترونیکی و سرورهای قدرتمند است. این دستگاهها و سرورها برای عملکرد صحیح نیاز به خنکسازی دارند که میتواند به مصرف آب برای خنک کردن آنها منجر شود.
به دلیل افزایش استفاده از شبکههای اجتماعی، تقاضا برای دستگاههای الکترونیکی نیز افزایش مییابد. تولید این دستگاهها نیازمند استفاده از منابع طبیعی، انرژی و آب است. به عنوان مثال، ساخت گوشیهای هوشمند و سرورهای شبکههای اجتماعی نیازمند مواد معدنی و آب برای تولید قطعات الکترونیکی و خنکسازی آنها است.
توجه داشته باشید که تعامل بین تکنولوژی و منابع آبی پیچیده است و جهان برای حفظ و مدیریت صحیح منابع آب نیازمند راهکارهای جامع است که به نظر در مورد این شرایط و تعامل بین پیشرفت فضای شبکه های اجتماعی و نگهداشت زمین در برابر تغییرات باید اتحادیه بین المللی حفاظت از محیط زیست گزارش های موثر و آموزش های قابل توجهی را ارائه دهد.
همانطور که گفته شد ،سرورها و زیرساختهای مرتبط با شبکههای اجتماعی برای عملکرد مداوم نیاز به انرژی بالا دارند. این باعث افزایش مصرف انرژی و تولید گازهای گلخانهای مرتبط میشود.
شبکههای اجتماعی همچنین برای کارکرد مناسب نیاز به نگهدارنده داده دارند که برای سرمایش و جلوگیری از افزایش دما، آب بسیاری را مصرف میکند.
استفاده گسترده از شبکههای اجتماعی به تولید زیادی پسماند الکترونیکی منجر میشود که در صورت مدیریت نادرست میتواند به آلودگی محیط زیست منجر شود.
و اما در پایان باید تاکید داشت ،سرورهای رسانه های اجتماعی گرما تولید می کنند، اما توجه به این نکته مهم است که سهم آنها در گرم شدن کره زمین یا تغییرات آب و هوایی در مقایسه با سایر عوامل نسبتاً ناچیز است. ضمن اینکه یک راه حل مناسب برای داشتن شبکه های اجتماعی گسترده در کنار سلامت زمین وجود دارد و آن حرکت جهان به سمت انرژی های تجدیدپذیر است که به نظر این حرکت را آغاز کرده اند. حرکتی که ایران هنوز آغاز موثری در آن نداشته و اصلا آن را جدی نگرفته است.
شبکه های اجتماعی در حال گسترش است و استفاده از شبکه های اجتماعی جهانی و حتی شبکه های اجتماعی کوچک داخلی هم به مصرف انرژی نیاز دارند و تولید گازهای گلخانه ای می کنند. در این شرایط مردم ایران از جهان جدا نیستند. نمی توان آنها را از زنجیره شبکه های اجتماعی جهانی جدا کرد اما می توان از بستر گسترده تولید انرژی های تجدید پذیر کشور برای نابود نشدن ایران در برابر مصرف انرژی استفاده کرد.
استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر مانند آب، خورشید و باد به عنوان جایگزینی برای سوختهای فسیلی در کشورها میتواند به کاهش گازهای گلخانهای و کربن زدایی از جهان کمک کند.با توجه به وضعیت جغرافیایی ایران، کشور پتانسیل بالایی در تولید انرژی خورشیدی و بادی دارد. به طور مثال، نصب پنلهای خورشیدی در مناطق خشک و آفتابپراکنده ایران میتواند انرژی الکتریکی قابل توجهی تأمین کند. همچنین، نصب توربینهای بادی در سواحل و مناطقی با باد قوی نیز میتواند به تولید انرژی پاک و پایدار کمک کند.
این اقدامات میتواند به حفظ محیط زیست و کاهش تأثیرات تغییر اقلیمی کمک کند. همچنین، استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر به میزان بیشتری به اقتصاد پایدار و ایجاد شغلهای جدید نیز کمک میکند.
به طور خلاصه، ایران با استفاده مناسب از بستر انرژیهای تجدیدپذیر مانند آب و خورشیدی و باد، میتواند به کربن زدایی از جهان کمک کرده و نقش مهمی در کاهش گازهای گلخانهای و حفظ محیط زیست داشته باشد کاری که کشورهای منطقه نیز با دارا بودن منابع نفتی ، از آن غافل نشده و به سمت تولید انرژی های تجدید پذیر حرکت کرده اند زیرا آگاه شده اند که فردای اقتصاد و انرژی جهان بر پایه انرژی های تجدیدپذیر است.
خبرنگار: آزاده مختاری
ارسال نظر