ایذه، شهری با پتانسیل ایجاد فضاهای گردشگری پردرآمد اما در حسرت توسعه/ دریافت حق آبه،طلب مردم

به گزارش خبرنگار رکنا از خوزستان، توسعه ، تغییر و تقویت زیرساخت های شهری، حسرت همیشگی مردم شهرستان ایذه طی سال های متمادی بوده و هست . مردمی که همواره به دلیل بی توجهی و وعده های بدون پشتوانه، هرگز رنگ توسعه را ندیدند.

بیکاری، فقر، نبود امکانات زیرساختی در حوزه درمان، آب، جاده های مرگ، خودکشی و زندگی یارانه ای، ملموس ترین شرایطی است که مردم ایذه با آن طی تمامی این سال ها دست و پنجه نرم گرده اند . مردمی که سال هاست از عنوان تبعیدگاه بودن شهرشان خود به تنگ آمده و به عناوین مختلف صدای اعتراض خود را به گوش مسئولین رسانده و هرگز پاسخی دریافت نکردند. شهری که بخش عمده ای از جوانان آن یا در شرکت ها و کارگاه های عسلویه و کنگان و بوشهر مشغول به کار هستند و یا به امید رسیدن به یک کار آبرومندانه گوشی به دست شماره نمایندگان ادوار مختلف مجلس را گرفتند و هرگز به نتیجه ای نرسیدند.

در چنین شرایطی، این مردم اعتقاد دارند که نمی شود با حلوا حلوا کردن و وعده تغییر به وسیله انتخاب نماینده مجلس ، آنها را از امروز به فردا پاس داده و باید برای ایجاد تغییر ملموس، استاندار خوزستان و شخص رئیس جمهور فکری اساسی بکنند. خستگی بیش از حد بخاطر تحمیل وعده های بی سرانجام، این مردم را ناامید کرده است و اورژانسی ترین کار ممکنی که برای بازگرداندن امید به این مردم در این شرایط می توان انجام داد، تشکیل کارگروهی برای بررسی دلایل عقب ماندگی ایذه و عملگرایی در جهت تغییر و برون رفت از شرایط بد فعلی است.

هر چند که برای بررسی مشکلات این شهر و دیدن کمبودهای بی شمار آن نیاز به تحقیق و گزارش نویسی نیست و پرونده مطالباتی مردم ایذه را کمتر کسی هست که نداند  . مطالباتی که بدون تردید بخش عمده بی نتیجه ماندن آنها را باید مربوط به مدیران ناکارآمدی در بدنه این شهرستان طی سال های متمادی دانست که هرگز نتوانستند نمایندگان مناسبی در دولت برای پیگیری حقوق مردم این شهر باشند و در مواردی نیز خود این مدیران از موانع اصلی جلوگیری از رسیدن صدای مردم ایذه به مراکز تصمیم گیری کشور بودند.

از آنجایی که شهر ایذه دارای پتانسیل های بالقوه ای در حوزه گردشگری و کشاورزی و دامپروری است، یکی از اصلی ترین خواسته های مردم این شهر با توجه به سفر قریب الوقوع رئیس جمهور به خوزستان، دریافت حق آبه مشخص برای کشاورزی و احیای تالاب های بندان و میانگران است. حق آبه ای که می تواند کشاورزی، دامپروری و محیط زیست شهرستان ایذه را از مرگ حتمی نجات دهد و با توجه به موقعیت ویژه تالاب های این شهر و بیکاری فزاینده در آن ، این منطقه را به قطب پرنده نگری و گردشگری تبدیل و راه را برای کسب درآمد جوانان و خانواده های بسیاری باز کند.  آمدن آب به دشت ایذه، به خودی خود زمینه های ایجاد توسعه را ایجاد خواهد کرد و باعث رونق و شکل گیری یک اقتصاد پایدار در این شهر محروم خواهد شد، این اتفاق جدای از تسهیل در روند نهایی تکمیل پرونده و امکان بوجود آمدن شرایط ویژه برای ثبت جهانی این شهر در یونسکو خواهد بود. موضوعی که مردم شهر ایذه بخاطر جایگاه فرهنگی شهر خود به عنوان پایتخت فرهنگی ایل بختیاری و هویت تمدنی که دارد، سال هاست در آرزوی تحقق آن بوده و هستند.

این اتفاقات و مثبت اندیشی در راستای تحولات بنیادی در شهرستان ایذه هرگز میسر نخواهد شد، مگر با ورود جدی استاندار خوزستان برای تغییر مدیران ناکارآمد در این شهرستان و تلاش برای تغییر نگاه مدیران بالادستی برای ایجاد یک راه تحول محور در این شهر محروم .

بهنام رضایی مالمیر